บทที่ 624 เพื่อนๆ รวมตัวกัน

สังเจียเจียทั้งคนอึ้งอยู่ตรงนั้น สีหน้าขาวซีดไปหมด เมื่อ เมื่อเขาพูดว่าอะไรนะ ภรร ภรรยา?

“พวกคุณ…”

เธอยื่นมือชี้สองคนนี้อย่างไม่น่าเชื่อ

จากนั้นก็เห็นเฟิงยี่กุมมือของถังลั่วเหยาไว้ ชูขึ้นมานิ้วทั้งสิบ นิ้วเกาะเกี่ยวกันแน่น

เขายิ้มพูดว่า “เราแต่งงานกันแล้ว ตอนนี้คุณสั่งตัดใจได้หรือ ยัง”

ร่างกายของส้งเจียเจียเซเล็กน้อย เกือบจะล้มลงวินาทีต่อไป แล้ว!

ยังดีที่เพื่อนที่มากับเธอตาเร็วมือเร็ว พยุงเธอไว้ จึงไม่ได้ทำให้

เธอปล่อยไก่

ส้งเจียเจียโกรธจนหน้าแดงทั้งหน้า ตาคู่นั้นแป๊บเดียวก็แดง แล้ว น้ำตาไหลลงมาไม่หยุด

“พวกคุณแต่งงานกันแล้วเหรอ ฉันไม่เชื่อ นี่มันไม่ใช่เรื่องจริงแน่นอน!”

เฟิงตอบกลับด้วยสีหน้าเฉยชา “แล้วแต่คุณจะเชื่อไม่เชื่อ ผมไม่มีหน้าที่จำเป็นต้องอธิบายให้กับคุณ วันนี้พูดกับคุณเยอะ ขนาดนี้ ก็แค่หวังว่าให้คุณวันหลังไม่ต้องมายุ่งเกี่ยวกับเราอีก แล้ว คุณส้ง ทุกคนล้วนเป็นคนที่มีหน้ามีตา หวังว่าอย่าให้ตัวเอง ได้เสียหน้า และอย่าให้คนอื่นได้ลำบากใจด้วย”

พูดจบ ก็ไม่สนใจเธออีกเลย จับมือถังลั่วเหยาก็จากไปแล้ว

ค่าพูดไร้หัวใจ ก็เหมือนกับมีดเล่มหนึ่งแทงตรงหัวใจของสัง เจียเจียอย่างโหดร้าย

เธอหันหน้า มองดูด้านหลังของสองคนจับมือกันเดินจากไป กำหมัดไว้แน่นๆ อย่างร้ายกาจ

ถังลั่วเหยา เฟิงยี่

พวกแกกล้าทําร้ายฉันแบบนี้ได้ยังไง

ฉันไม่ปล่อยพวกแกไปง่ายๆ หรอก!

หลังจากที่เฟิงยี่และถังลั่วเหยาออกไปจากร้านนั้น ในที่สุดก็ได้ ซื้อแหวนที่อีกร้านหนึ่ง

แบบของแหวนเรียบง่ายมาก ถึงแม้เพิ่งจะรู้สึกธรรมดาเกิน ไป ไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ แต่ก็ไม่สามารถห้ามถังลั่วเหยาชอบได้ เธอกอดแขนของเขาไว้ พูดด้วยเสียงออดอ้อนว่า “ยังไงฉันก็ไม่สามารถใส่บ่อยได้อยู่แล้ว ซื้อแพงก็ไม่มีประโยชน์ ก็ซื้อแบบที่ ใส่ปกติได้ก็พอแล้ว ฉันใส่ตรงนิ้วอื่น คนอื่นก็ไม่สงสัยด้วย คุณ ว่าใช่ไหม”

เพิ่งได้ยินแล้ว ได้แต่ถอนหายใจอย่างจำใจหลายที

ยื่นมือเตะจมูกน้อยของเธอ ยิ้มพูดว่า “หมดปัญญากับเธอ จริงๆ เลย

ถังลั่วเหยาม เดินเล่นจนถึงหกโมงเย็น ทั้งสองคนต่างหิวกัน แล้ว นึกได้ว่ารับปากลู่วิ่งเซินพวกเขาแล้วว่าจะเลี้ยงอาหารเย็น พวกเขา

ดังนั้นจึงนัดกันไว้ในแชทกลุ่ม ไปจเหอเซวียนตอนเย็นหก โมงครึ่ง

บนรถ ถังลั่วเหยานึกถึงหน้าตาของสังเจียเจียตอนอยู่ในห้าง

เมื่อกี้

ความจริงในใจก็แอบกังวลอยู่เล็กน้อย

เธอจับมือของเฟิง ถามว่า: “คุณว่าท่าทางอย่างสังเจียเจีย แบบนี้ จะยอมวางมือยุติเรื่องราวไหม

เฟิงยี่รู้สึกปวดหัวนิดหน่อยจนนวดระหว่างคิ้ว

“เธอไม่ยอมก็ทำอะไรไม่ได้ คุณไม่ต้องห่วง ผมจะปกป้องคุณ ไว้ให้ดี ไม่ให้เธอได้ทำร้ายคุณเด็ดขาด”

แต่คิดไม่ถึงเลยว่าถังลั่วเหยากลับเฮ้อเสียงหนึ่ง อยู่ๆ ก็สะบัดมือของเขาออก

“ใครจะให้คุณปกป้อง ถ้าจะให้คุณปกป้อง ฉันปกป้องตัวฉัน เองไม่ปลอดภัยกว่าเหรอ”

เพิ่งได้ยินคำพูด ทันใดนั้นระหว่างคิ้วก็ตื่นขึ้นมา

มีความรู้สึกแปลกๆ อัตโนมัติ เขาหันหัวไปดูถังลั่วเหยาถามว่า “ที่พูดมาหมายความว่ายัง

ไง”

ถังลั่วเหยายกคิ้ว ในน้ำเสียงเต็มไปด้วยความน่าสงสัย

“ไม่ใช่เหรอ ก็คุณสังเธออย่างน้อยเมื่อก่อนก็เคยเป็นแฟน น้อยของคุณนิ ตอนนั้นที่มีข่าวฉาวเต็มไปหมด คุณก็ปกป้องเธอดี มากเลยไม่ใช่เหรอ ตอนนี้กลับหันมาพลิกหน้าบอกว่าไม่ยอมรับ ก็คือไม่ยอมรับ ใครจะไปรู้สังเจียเจียในตอนนี้ จะเป็นอนาคต ของฉันหรือเปล่าก็ไม่รู้

เฟิงอึ้งไปครู่หนึ่ง เกือบจะโมโหจนขำออกมาแล้ว

“คุณมาถึงอะไรตอนนี้มันสายเกินไปหรือเปล่าเนี่ย”

จริงๆ แล้วถังลั่วเหยาก็เพิ่งจะรู้ตัวเมื่อผ่านมานานแล้ว

พอได้ยินเขาพูดแบบนี้ รู้สึกใจไม่เป็นสุข หน้าแดงเล็กน้อย ส่ง เสียงไม่พอใจออกมา

“ฉันไม่ได้หึง ฉันก็แค่อธิบายเรื่องจริง

เพิ่งดูหน้าน้อยอันซีนของเธอ เงียบไปสักพัก ถอนหายใจออกเบาๆ

เขายื่นมือมาจับมือของถังลั่วเหยา

แต่ตอนนี้สาวน้อยกำลังไม่สบายใจอยู่ จะไปยอมให้เขาจับได้ ไงล่ะ

เก็บมือกลับไปทันทีเลย

เฟิงยี่เห็นแล้วยิ้มอย่างจําใจ

เขายิ้มแห้งๆ เสียงหนึ่ง อธิบายว่า “เหยาเหยา ถ้าผมบอกคุณ ว่า ความจริงระหว่างผมกับเธอไม่มีอะไรเลยตั้งแต่แรกอยู่แล้ว คุณเชื่อไหม”

ถังลั่วเหยาอึ้ง มองเขาอย่างคาดคิดไม่ถึง

เขานวดระหว่างคิ้วท่าทางทุกข์ใจมาก คิดค่าพูดครู่หนึ่ง จึงพูด ต่อว่า: “ผมยอมรับ ผมในเมื่อก่อนชอบเล่นก็จริง แต่ผมก็มีขีด จำกัดอยู่ อยู่ข้างนอกจะเล่นบ้าขนาดไหนได้หมด แต่จะไม่ก้าว ออกก้าวสุดท้ายนั้นเด็ดขาด”

“คุณก็รู้ ในวงการนี้ ฐานะแบบนี้อย่างผม ผู้หญิงก็เหมือนกับ ฝูงผึ้งบ้าพุ่งขึ้นไปเรื่อยๆ ตอนนั้นคุณยังไม่ปรากฏตัวเลย สังเจีย เจียคนนี้ถึงแม้จะแย่ไปหมด แต่มีข้อดีหนึ่งอย่าง

“ก็คือขี้หึงหวงและอารมณ์ร้ายปากจัด ตอนนั้นเธอคิดแต่ อยากจะเข้าหาผม ผมปฏิเสธไปสองรอบ หลังจากที่ไม่ได้ผล ก็ พบว่าหลังจากที่เธอเข้ามาก็ไม่ค่อยมีคนพุ่งขึ้นมาแล้ว เพราะ เกรงกลัวเธอ”
“ตอนนั้นผมก็ขี้เกียจ คิดซะว่าแล้วแต่เธอเถอะ ดังนั้นตอนที่

เธออยู่ข้างนอกบอกว่าเธอกับผมเป็นแฟนกัน ผมจึงไม่ได้ปฏิเสธ “แต่จริงๆ แล้ว เราไม่มีความสัมพันธ์อะไรกันเลย ระยะทางที่ ใกล้ที่สุดของผมกับเธอ มากสุดก็แค่ให้เธอไปเข้าร่วมงานเลี้ยง กับผมหน่อย เป็นข้อบอกปัดอะไรประมาณนี้ ส่วนความสัมพันธ์

จริงๆ ไม่เคยก้าวออกสักก้าวเลย”

ถังลั่วเหยาฟังคำอธิบายของเขา พูดตามตรง ไม่แปลกที่มัน เป็นเรื่องปลอม

เพราะยังไงเธอก็ไม่ใช่รู้จักเฟิงวันแรก

ในวงการนี้ ชื่อเสียงของเฟิง ในเมื่อก่อนหลายใจเจ้าชู้ขนาด ไหน ถึงเธอไม่ได้สืบมา ก็มีข่าวลือที่นับไม่ถ้วนส่งเข้ามาในหู

แต่ตอนนี้เขากลับบอกว่า จริงๆ แล้วเขากับสังเจียเจียไม่มี ความสัมพันธ์ใดๆ เลย

เธอขมวดคิ้วอย่างควบคุมไม่ได้ ถามอย่างสงสัย: “จริงเหรอ”

“จริงยิ่งกว่าทองอีก!!

เฟิงยกนิ้วขึ้นบอกว่า: “ถ้าคุณไม่เชื่อ ผมสาบานกับท้องฟ้า ได้”

ตอนนี้ถังลั่วเหยาหลีกเลี่ยงเรื่องพวกสาบานแบบนี้มาก พอได้ ยินก็รีบห้ามมือของเขาลงมาทันที

จากนั้นเบะปากอย่างไม่เต็มใจบอกว่า: “จริงก็จริงสิ จะสาบานทำไม ฉันไม่ใช่เชื่อเรื่องนี้สักหน่อย”

เพิ่งเห็นแล้วยิ้มออกทันที

เขายื่นมือจับมือของเธอ ครั้งนี้ ถังลั่วเหยาไม่ได้หลบ

เฟิงยี่ตั้งใจพูดด้วยเสียงอ่อนโยน: “ไม่ใช่แค่เธอคนเดียว ข่าว ลือข้างนอกเหล่านั้น ส่วนมากก็เป็นเรื่องปลอมเหมือนกัน แต่ก็ ต้องโทษผมเอง ที่เมื่อก่อนขี้เกียจไปจัดการเรื่องเหล่านั้น คิดว่า มันยุ่งยาก ก็ให้มันเป็นไปตามแบบนั้นแล้ว

แต่คุณไม่ต้องห่วงนะ เพราะว่าเมื่อก่อนไม่มีคนที่ต้องไปแคร์ จึงไม่ได้อธิบาย ตอนนี้ไม่เหมือนกันแล้ว ผมมีคุณแล้ว วันหลังจะ ไม่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นมาอีก และจะไม่ให้คุณกังวลและเสียหน้า เพราะเรื่องแบบนี้ คุณเชื่อผมได้ไหม”

ถังลั่วเหยามองเขา ผู้ชายน้ำเสียงจริงจัง สายตาจริงใจ

ในที่สุดเธอก็รู้สึกซาบซึ้ง

อันที่จริงในใจก็รู้ดี ผู้ชายคนนี้ภายนอกดูถากถางขี้เล่น แต่ ความจริงกลับเป็นคนหนึ่งที่มีหัวใจบริสุทธิ์เหมือนเด็กอย่างหาได้ ยาก

เธอพยักหน้า “ได้ ฉันเชื่อคุณ ตอนนี้เพิ่งจึงดีใจจนยิ้มออกมา ผ่านไปไม่นาน สองคนก็มาถึงจเหอเซวียนแล้ว

จี้หยุนซูพากวนเสว่เฟยมาถึงตั้งนานแล้ว