บทที่ 533 ฝีมือไม่เลว

เฟิงเหยี่ยนนี่จึงหยุดลง

ริมฝีปากของเขายังทับริมฝีปากของเธออยู่ระหว่างคิ้วนัยน์ตา ล้วนเป็นรอยยิ้ม เสียงเบาๆถามว่า “ยังเจ็บหรือ?”

อานเฉียวอึ้งชะงักแล้วอึ้งซะงักอีก เพิ่งมีปฏิกิริยาขึ้นมาสิ่งที่ เขาถามคือบาดแผลที่อยู่บนหัวเข่ากับข้อเท้าของเธอ รีบส่ายหัว “ไม่เจ็บแล้ว”

แท้ที่จริงไม่ใช่บาดแผลที่ร้ายแรงมากเลย เมื่อวานทายาแล้ว วันนี้ก็ไม่ได้รู้สึกอะไรมากแล้ว

เฟิงเหยียนยังคงไม่วางใจ เปิดกระโปรงยาวของเธอด้วยมือ ของตนเองมองข้อเท้ากับหัวเข่ามองแล้วมองอีก มองเห็นข้อเท้า หายบวมแล้ว แม้ว่าบนหัวเข่ายังติดผ้าพันแผลอยู่แต่ว่าก็ไม่ได้น่า ตกใจเหมือนดั่งเมื่อคืนขนาดนั้นแล้ว

เขานี่จึงวางใจได้

“อีกสักครู่ผม ให้Kreisเตรียมรองเท้าผ้าใบคู่หนึ่งให้กับคุณ คืนนี้พวกเราโผล่ไปสักหน่อยก็กลับมา”

อานเฉียวมีความกังวลเล็กน้อย “อย่างนี้จะดีหรือ?”

ส่วนสูงของเธอมีเพียงแค่ร้อยหกสิบห้าเซ็น สวมใส่รองเท้า ผ้าใบล่ะก็ดูแล้วจะเตี้ยมากล่ะ? อีกทั้งนั่นเป็นงานเลี้ยงประจำล่ะ?

เฟิงเหยี่ยนกลับเพียงแค่แล้วนวดอีก ต้องกังวล” จากนั้นได้อะไร

เลย

อานเฉียวเห็นเขาพูด ก็ไม่เหมาะที่จะพูดอะไรเช่นกัน หัน มองไปนอกหน้าต่างรถ

เมืองหลวงเดือนสิบปรากฏความเย็นอย่างเห็นได้แล้ว ใบไม้ใบไม้ร่วงกวาดหนึ่งที่ นิ้ว ใบไม้ตกลงเธอเม้มปาก แล้วเม้มปากอีก นึกว่าอีกเฟิงเหยียน ใจความตื่นเต้นเล็กน้อย

ไม่นาน รถจอดอยู่ข้างหน้าร้านผมขนาดแห่งหนึ่ง

ทั้งสองคนลงจากรถ คนที่ต้อนรับพวกเขาเป็นผู้ชายที่หน้าตา เกินแวววาวโดยตรง

“โอ้ว คุณชายเฟิง วันลมพัดจากไหนถึงขนาดคุณได้ ล่ะ?

ผู้ชายทักทายอยู่อย่างดีใจ พูดหนึ่งพูดจบ จึงได้เฉียวตามหลังเฟิงเหยี่ยน อึ้งชะงักก่อน นั้นตื่นตกใจ เหมือนดั่งพบเห็นแผ่นดินใหม่จนอ้าปาก
” โอ้พระเจ้า! ผมมองไม่ผิดใช่ไหม ผู้หญิงหรือ? คุณถึงขนาด หาผู้หญิงได้แล้วหรือ?”

เฟิงเหยี่ยนขมวดคิ้วเล็กน้อย มีความหงุดหงิดกับเสียงโห่ร้อง ของเขา

เพียงแค่เห็นเขาเบิกตาโพลงทั้งคู่หมุนอยู่บนรอบกายอาน เฉียว จ้องมองจนในใจของอานเฉียวขนลุกขึ้นโดยตรง อดไม่ ไหวที่จะพึงเข้าไปยังข้างกายเฟิงเหยียนพิงแล้วพิงอีก

“อิอิ สาวคนนี้ช่างเลิศนะ หน้าอกใหญ่เอวคอดสะโพกผาย คุณหนูบ้านไหนล่ะ?”

ในที่สุดเฟิงเหยี่ยนก็อดไม่ไหวแล้ว พูดเสียงโมโหว่า “Kreis! อย่าได้คืบจะเอาศอกนะ!”

Kreisตื่นตะลึงเล็กน้อย เป็นครั้งแรกที่เห็นเฟิงเหยียนใช้น้ำ เสียงที่เข้มงวดมากอย่างนี้พูดกับเขา เห็นได้ชัดในทันทีนั้นว่ามี ปฏิกิริยากลับมาไม่ทันเล็กน้อย

เฟิงเหยียนก็ไม่สนใจเขาเช่นกัน ผลักอานเฉียวเบาๆหนึ่งที พูด ว่า “นี่เป็นภรรยาของผม คุณแต่งหน้าทำผมให้เธอด้วยตนเองสัก หน่อย ต้องเรียบร้อยหน่อย”

ภรรยาหรือ?

อีเหี้ยยยยย!

ในวันนี้Kreisรู้สึกเห็นได้ชัดว่าสมองใหญ่ของตนเองไม่พอใช้ แล้ว ตกตะลึงจนอ้าปากค้างจ้องมองอานเฉียว มองเห็นเธออมยิ้มหนึ่งที่กับตนเอง พูดอย่างมีมารยาทว่า “รบกวนคุณแล้ว” เขารีบโบกมือ “ไม่รบกวน ไม่รบกวน ได้ช่วยคุณนายเพิ่งแต่ง

หน้าทําผมเป็นเกียรติของผมแล้ว” จากนั้นชี้ไปที่เขตVIPระดับสูงข้างบน แล้วอีก พูดว่า “ตาม ผมมาเถอะ”

อานเฉียวหันไปจ้องมองเฟิงเหยียนหนึ่งที หลังจากได้รับการ พยักหน้าให้สัญญาณของฝั่งตรงข้าม จึงตามเขาเดินขึ้นไปข้าง บน

Kreisสมดั่งที่ถูกเรียกว่ามือมายากลระดับโลก ผ่านการปรับ แต่งของเขา หลังจากสองชั่วโมง ตอนที่อานเฉียวจ้องมองผู้หญิง ที่เล็กบอบบางสวยงามสูงส่งในกระจกคนนั้น ล้วนไม่กล้าเชื่อว่า นั่นคือตนเอง

Kreisเลือกกระโปรงยาวคอลึกสีขาวตัวหนึ่ง ให้เธอ ประดับค ริสตัลสีแดงเล็กมากๆจำนวนมากมายอยู่ข้างบน เพิ่มแสงสีอยู่ บนพื้นสีสด ม้วนผมขึ้นมาอย่างสูง คู่กับการแต่งหน้าที่ดูเหมือน บางมากแท้ที่จริงกลับแต่งอย่างตั้งอกตั้งใจ บวกกับตุ้มหูทับทิมคู่ หนึ่งอีก ปรากฏให้เห็นว่าทั้งสูงส่งทั้งสะอาดบริสุทธิ์

เธอมีความเหม่อลอยเล็กน้อย Kreisเพื่อที่จะทำให้รู้สึกพอใจ กับข้อเรียกร้องที่เรียบร้อยของเฟิงเหยียน ก็เพิ่มผ้าคลุมไหล่สี ขาวผืนหนึ่งให้แก่เธออีก ปกปิดความขาวใสแบ๊วที่อยู่หน้าอกกับ ไหล่ที่เปิดข้างหนึ่งจนผลุบๆ โผล่ๆ ยิ่งเพิ่มการดึงดูดให้คนคิดไป เองได้
“บิงโก! เสร็จงาน!”

เขาเดินไปข้างหน้าพินิจพิเคราะห์อานเจียวหนึ่งที ไม่ปกปิด สีหน้าทีตื่นตะลึงสักนิด ชื่นชมพูดว่า “สวยจริงๆ!

อานเจียวหน้าแดงเล็กน้อย จ้องมองตนเองที่ผิดหูผิดตา ใน กระจก ที่จริงแล้ว ในใจก็พอใจมากเช่นกัน

“เอาล่ะ เปลี่ยนรองเท้าคู่หนึ่ง จากนั้นผมจะพยุงคุณลงไปกัน เถอะ!”

Kreisหยิบรองเท้าแตะแฟชั่นพื้นหนาคริสตัลสีขาวคู่หนึ่งมาให้ แก่อานเฉียว ทั้งสามารถปกปิดส่วนสูงทั้งไม่ทำให้เท้าเหนื่อย อานเฉียวซาบซึ้งในบุญคุณยิ้มต่อๆกันกับเขา นี่จึงเปลี่ยน

ไม่นาน อานเดียวก็อยู่ภายใต้การพยุงของKreisเดินลงมาข้าง ล่าง ขั้นบันไดไม่ถือว่าสูงมาก แต่เธอเดินอย่างระมัดระวังเป็น พิเศษ กังวลว่าไม่ทันระวังสักหน่อยก็จะหกล้มแล้ว งั้นก็ตลก ขบขันล่ะ

เฟิงเหยี่ยนนั่งอยู่บนโซฟาเขตพักผ่อนอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ ข้างกายของเขายังมีผู้ชายนั่งอยู่หลายคน ดูเหมือนล้วนรอแฟน สาวหรือภรรยาของตนเองอยู่ คนทั้งวงนั่งอยู่บนโซฟา ยิ่งปรากฏ ให้เห็นว่าเฟิงเหยียน สูงตรงโดดเด่น ความหล่อกล้าหาญกดดัน คน

เธอเกิดภาพลวงตาขึ้นมาอย่างพรวดพราด แท้ที่จริงผ่านชีวิต อย่างนี้ ก็มีความสุขมากเช่นกัน
แต่ก่อนถึงยังไงก็คบกันกับเฉียวอยู่มาห้าปี ล้วนไม่เคยได้ เสพสุขความรักใคร่โปรดปรานแบบนี้มาก่อน

ในเวลานั้นเธอก็ยังคิดมาโดยตลอดว่า เฉียวอยู่นิสัยก็เป็น เช่นนั้น แม้ว่าบางเวลาจะมีความเอาแต่ใจเล็กน้อย แต่นิสัยเดิม ยังดีอยู่นะ

จนถึงสุดท้ายมองเห็นความอ่อนโยนเอาอกเอาใจที่เขามีต่อ อานซิน จึงรู้ได้ว่าไม่รักใคร่โปรดปราน เพียงแค่เพราะคุณไม่ใช่ คนที่เขาอยากจะรักใคร่โปรดปรานคนนั้นเท่านั้น

“แฮ่! รีบมาดู ภรรยาตัวเล็กของคุณสวยหรือไม่?”

เสียงที่โอเวอร์ของKreisดังก้องทั่วทั้งตึก ทันทีนั้นดึงดูดความ สนใจของคนทั้งหลาย

อานเฉียวมีความเขินอายเล็กน้อย ก็มีความคับแค้นเล็กน้อย เช่นกัน ก้มหัวลงหน้าแดงอยู่ ดังนั้นไม่ได้เห็นตอนที่เพิ่งเหยียน เงยหน้าขึ้น กวาดความตื่นตะลึงผ่านหนึ่งที่นั้น

“เป็นยังไงล่ะ? ฝีมือของผมไม่เลวใช่ไหม?”

Kreisส่งอานเฉียวไปถึงต่อหน้าเฟิงเหยียน โอ้อวดผลงานขอ รางวัล

เฟิงเหยี่ยนกลับไม่มองเขาแม้แต่สักครั้ง ตาคู่หนึ่งจ้องมองอาน เฉียวตรงๆ

ผ่านไปสักพัก จึงพยักหน้าต่อๆกัน “อืม ไม่เลว”
อานเฉียวถูกเขาจ้องมองจนไม่สบายอกสบายใจมาก หลบ สายตาไว้ไม่กล้าสบตากับเขา แดงระเรือจากแก้มจนถึงติ่งหู

เห็นนัยน์ตาของเฟิงเหยียน เพียงรู้สึกยั่วยวนคนเหลือเกิน ลูก กระเดือกกลิ้งลงหนึ่งทีโดยไม่รู้ตัว

“ไปเถอะ”

เสียงของเขาแทบเล็กน้อย จับมือของอานเฉียวขึ้นมา เดินไป ยังข้างนอก

Kreisส่งพวกเขาไปยังหน้าประตู เห็นคนทั้งสองขึ้นรถกับตา จึงร้อนใจรีบหยิบกระเป๋าขึ้นมา เหมือนพบเห็นเรื่องใหญ่อะไร เหลือเกินพูดอย่างกระจ่างใสด้วยความยินดีว่า “ฮัลโหล่! เฟิง ข่าวใหญ่ ข่าวใหญ่ พี่ชายคุณเฟิงเหยียนหนุ่มคนนั้นเมื่อกี้พาผู้ หญิงคนหนึ่งมาร้านผม ยังบอกว่านั่นคือภรรยาของเขา!

โทรศัพท์อีกฝั่งหนึ่ง เฟิงที่เสพสุขอาบแสงแดดกำลังดื่มชา มะนาวนั่งอยู่บนระเบียง ได้ยินคำพูด ชาคำหนึ่ง พ พ่นออกมา หมดเลย เบิกตาโพลงอย่างไม่กล้าเชื่อ “จริงหรือ?”

อานเฉียวถูกเฟิงเหยี่ยนจับไว้เดินออกจากร้านทำผม เฟิงเหยี่ยนขายาว ย่างก้าวก้าวใหญ่มาก เธอจําเป็นต้องวิ่ง เหยาะๆจึงตามทัน

เพิ่งถึงหน้ารถ อยู่ดีๆก็ถูกผู้ชายทับอยู่บนรถ ต่อจากนี้มาก็คือ จูบหมาป่าที่มืดฟ้ามัวดินหนึ่งรอบ
อานเฉียวรู้สึกถึงความร้อนใจที่มีความโหดร้ายของเขา มี ความหวาดกลัวเล็กน้อย แต่โดยจิตใต้สำนึกเธอรู้ว่าเขาไม่มี เจตนาร้าย ดังนั้นไม่ได้ต่อต้าน คล้อยตามตามใจเขาจูบ

จูบไปนานมาก เพิ่งเหยียนจึงอาลัยอาวรณ์ที่จะปล่อยเธอออก