บทที่ 524 เฟิงชื่อกรุ๊ป
สายตาที่น่ากลัวได้มองผ่านกลุ่มคน แล้วหยุดที่หน้าของหลิวซิ่ว เชียง
“คุณป้าคนนี้ เป็นป้าใช่ไหม?”
คุณป้า?
สีหน้าของหลิวซิ่วเซียงได้เปลี่ยนเล็กน้อย เด็กคนนี้ ทำไมเรียก แบบนี้? ต่อให้เธอนั้นเป็นผู้ที่อายุมากกว่า เรียกคุณน้าไม่ได้เห รอ? เรียกคุณป้าอะไรกัน? ไม่น่าฟังมากๆ
ก็ได้พูดออกไปอย่างโมโหว่า “ใช่! ฉันเป็นคนพูดแล้วจะ
ทําไม?”
เฟิงเหยียนยิ้มเย็นชาที่มุมปาก “ผู้ช่วยฉัน!”
วิต่อมา ไม่รู้ว่าฉันเยวมาจากที่ไหน “เพียะ” ไปที่หน้า ก็ได้ตบ ไปที่หน้าของหลิวซิ่วเซียงอย่างจัง
รอบข้างได้ร้องว้ายด้วยความตกใจ ก็ได้อึ้งไปเลยทันที ไม่รู้ว่า นี่มันเรื่องอะไร!
หลิวซิ่วเซียงที่โดนตบก็ได้ล้มไปกับพื้น ทำตาโตด้วยความไม่ อยากจะเชื่อ เป็นอย่างนั้นอยู่นานที่ตั้งสติไม่ทัน
สายตาของเฟิงเหยี่ยนได้เย็นชา พูดเสียงดังว่า “ตระกูลเฟิง ของผมมีกฎกฎหนึ่ง คนอื่นไม่ทำเรา เราไม่ทำเขา! คุณบอกว่าภรรยาของผมตบคุณ ไหนๆ ก็ได้แบกโทษนี้แล้วก็ต้องทำตาม ไม่ ตบก็รู้สึกผิดกับการใส่ร้ายของคุณ!”
“นายหมายความว่าอะไร?”
เฉียวอยู่โมโหเลยทันที ก็จะพุ่งเข้ามา แต่ก็ถูกอ่านซินขวางไว้
เธอมองออก คนคนนี้ไม่ใช่คนธรรมดา ถ้ายังไม่รู้ให้ชัดเจน เธอไม่อยากทําอะไรไปมั่ว!
สายตาได้มองไปยังแก้วไวน์ที่ว่างเปล่า สายตาก็ได้มีความ
ร้ายกาจ
ยัยอานเฉียว ดวงดีจริงๆ เดิมทีคิดที่จะยืมฤทธิ์ยานั่นสร้าง เหตุการณ์เมื่อสองปีก่อนอีกครั้ง จะทำให้เธอนั้นเสียชื่อเสียงไป เลย แต่คิดไม่ถึงว่าอยู่ๆ กลับมีคนออกมา ยังเป็นสามีของเธอ?
นังแพศยาน ไปแต่งงานตอนไหน? พวกหล่อนทำไมถึงไม่รู้
เลย! เฟิงเหยี่ยนสังเกตเห็นความโหดร้ายจากสายตาของอานน
จะให้เธอได้ตามที่ต้องการได้ยังไง!
เขาได้อุ้มอานเฉียวขึ้นมา เดินออกไปข้างนอกแล้วก็พูดไปว่า “พรุ่งนี้ ผมจะดำเนินการฟ้องร้องข้อหาพวกหมิ่นประมาท จงใจ ทำร้ายคน ทำลายชื่อเสียงคนอื่นกับคนที่รังแกภรรยาของผมใน วันนี้ และก่อนหน้านี้ ผมหวังว่าตัวเองนั้นจะไม่ได้ยินเกี่ยวกับการ พูดเท็จเกี่ยวกับเรื่องไม่ดีของภรรยาผม ไม่อย่างนั้นก็ถือว่าได้ เป็นศัตรูกับทั้งเฟิง อกรุ๊ป!”
อะไรนะ? เฟิง อกรุ๊ป?
ทุกคนอึ้งกันมากๆ ในหัวนั้นคิดตามไม่ทัน เพิ่งเหยี่ยนได้อุ้ม อานเฉียวออกไปอย่างเปิดเผย
หลังจากนั้นครึ่งชั่วโมง
ที่คฤหาสน์หลังเล็กแห่งหนึ่ง
อานเฉียวได้พิงในอ้อมกอดชายหนุ่มอย่างอื่นๆ
“ร้อน”
เธอรู้สึกว่าร้อนมากจริงๆ ในตัวเหมือนมีกระแสไฟเดินผ่าน เหมือนมดได้วิ่งทั่วร่างกาย ทำให้เธอร้อนจนแทบบ้า
ในช่วงอื่นๆ ตรงหน้าของเธอเหมือนมีภูเขาน้ำแข็ง เธอห้าม
ร่างกายไม่ให้ไปแนบด้วยไม่ได้
ความเย็นที่ได้สัมผัส เธอก็ได้หลับตาด้วยความพอใจ แล้วร้อง ออกไปเบาๆ ว่า สบายจัง
แต่ว่าไม่นาน กลับรู้สึกว่าทรมานกว่าเดิม
“อืม”
เธอได้ขมวดคิ้วแน่น รู้สึกว่าตัวเองแทบบ้า ก็ได้กระชากเสื้อ ของตัวเองไม่หยุด
และเวลานี้ เฟิงเหยี่ยนก็ได้นั่งที่โซฟาในห้องนอน ปากได้คาบ บุหรี่ มองเธอปลดเสื้อต่อหน้าตนเงียบๆ
ตาของเขาได้หรี่ลง แล้วก็ได้เป็นประกาย ทำให้คนนั้นโยงไป เกี่ยวกับหมาป่ายามค่ำคืนอย่างห้ามไม่ได้
เขาโหดร้ายเล็กน้อย ถึงแม้ว่าร่างกายที่ตึงเครียดได้ขายตัว เอง แต่ก็ยังคิดที่จะอยากดูว่าผู้หญิงคนนี้จะทำเรื่องที่น่าขายหน้า อะไรออกมา
เธอขายหน้าต่อหน้าเขา เขารู้สึกว่าตลกมากๆ
ก็เหมือนกับหมาน้อยที่ได้กอดกระดูกที่แทะไม่ไหว และไม่ไหว แต่ก็ทําใจปล่อยไม่ได้
น่ารักจริงๆ!
แล้วก็สายตาได้มองผ่านรอยฝ่ามือที่ชัดเจนตรงหน้าเธอ สายตาที่ร้ายกาจก็ได้หรี่ลง ส่งแสงความน่ากลัวออกมา
กล้าแตะผู้หญิงของเขา หาเรื่องตาย
เอาโทรศัพท์ออกมาโทรไปหาผู้ช่วยฉันที่จากไป “พรุ่งนี้เช้า ฉันต้องการดูข้อมูลที่เกี่ยวกับอานซื่อกรุ๊ป” วางสายไป เขาก็ได้ดับบุหรี่ลง
ในเวลานั้น โทรศัพท์ก็ได้ดังขึ้นอีกครั้ง
เขาได้มองเบอร์ที่โชว์ตรงหน้าจอ ก็ได้รับ
ปลายสายก็ได้ส่งเสียงหอบของชายหนุ่มมา เป็นเฟิง
กับน้องชายแล้ว เขาก็ยังเอ็นดูอยู่ เพราะงั้นก็ได้ถามด้วยความ ใจเย็น “มีธุระ?”
เฟิงยี่หอบไปแล้วก็พูดไปว่า “พี่ พี่ไปไหนแล้ว? เมื่อผมพึ่งมา ถึงงานแต่ง พวกเขาบอกว่าพี่ไปแล้ว
เฟิงเหยี่ยนก็ได้ยิ้มเย็นๆ ที่มุมปาก
“ฉันพาพี่สะใภ้นายกลับบ้าน
“พี่สะใภ้?”
เฟิงแทบที่จะสำลักน้ำลายของตัวเองตาย ผ่านไปสักพัก ก็ได้ ตั้งสติได้
“พี่ พี่ใจเย็นๆ นะ พี่สะใภ้ผ่านเรื่องนั้นเสร็จ ตอนนี้จำไม่ได้ เธอก็ไม่ได้ตั้งใจ….……
“พอแล้ว”
เฟิงเหยี่ยนได้ตัดบทพูดของเขาไป “ไม่มีอะไรก็วางละ ทางฉัน
ยุ่งอยู่”
พูดจบ ก็ได้กดวางสายไป
อีกด้าน เฟิงขี่มองโทรศัพท์ที่ถูกวางไป ก็ได้ด่าออกไปอย่างไม่ พอใจ “ยุ่งๆๆ ใครไม่รู้ว่าพี่ยุ่งเรื่องอะไร? แต่ละคนก็รังแกฉันที่ เป็นโสด”
ถึงพูดไปแบบนั้น แต่พอนึกเรื่องพี่ชายของตน ก็อดไม่ได้ที่จะ ไม่กลุ้มใจ
และเวลานี้ ทางนี้
เฟิงเหยี่ยนวางสายเสร็จ ก็ได้ยื่นมือไปลากผู้หญิงที่ทรมานตั้งนานเข้ามาในอ้อมกอดของตน
“ทําอะไร? ร้อน”
“เด็กดี ทางฉันมีน้ำแข็ง
ชายหนุ่มได้จับมือเธออย่างเจ้าเล่ห์
ในมือก็ได้มีความอบอุ่นส่งมา ทำให้สายตาที่ไร้สติของอาน เฉียวเริ่มมีสติขึ้นเล็กน้อย ตอนที่จะพูดอะไรออกไป ก็ได้ถูกความ อ่อนนุ่มเย็นสบายแล้วก็มีกลิ่นบุหรี่อุดไว้ ทำให้เธอตัวสั่นอย่าง ห้ามไม่อยู่
เธอได้ต่อต้านตามสัญชาตญาณ แต่มือทั้งสองถูกควบคุม ชาย หนุ่มไม่ได้ทำรุนแรงกับเธอ กลับกันได้อ่อนโยนเอามากๆ เหมือน จงใจ
เสื้อผ้านั้นได้ยังไปตั้งนานแล้ว อยู่ๆ
เหมือนเธอได้รับรู้อะไรก็ได้ดิ้นรนขึ้นมา
แต่เฟิงเหยี่ยนจะปล่อยเธอไปง่ายๆ ได้ยังไง ขอแค่นึกถึง ท่าทางที่ไร้วิญญาณตอนที่เธอมองไปที่เฉียวที่อยู่แบบนั้น ก็ หงุดหงิดอย่างห้ามไม่ได้
เขาก็ได้ยิ้มมุมปาก แต่นัยน์ไม่ได้ยิ้มตาม
“เด็กดี เชื่อฟัง”
อานเฉียวได้กัดฟัน ใบหน้าได้แดง ผ่านไปสักพัก ถึงได้พยักหน้าทั้งหมดเป็นการกระทําในจิตใต้สำนึก
“ผมเป็นใคร?”
“ไม่รู้”
เฟิงเหยี่ยนหัวเราะอย่างเย็นๆ “เด็กไม่ดี ผมเป็นสามีของเธอ
อานเฉียว “.……………
“เรียกที่รัก!”
“ไม่เรียกผมไปแล้ว”
“ที่รัก!”
“เด็กดี”
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
