วิวาห์หวาน นายซาตาน ที่รักของฉัน

บทที่ 521 หาเรื่องให้ตัวเองดูแย่



บทที่ 521 หาเรื่องให้ตัวเองดูแย่

ถึงแม้ว่าก่อนหน้านี้สังเจียเจียกับเพิ่งเคยมีเรื่องราวแบบนั้น แต่ หลังจากนั้นทั้งสองมีเรื่องจนแยกกัน

เฟิงยี่ไม่เคยที่จะแตะต้องตัวเธอ และไม่เคยยอมรับมาก่อนว่า เธอเป็นผู้หญิงของตน ขึ้นชั้นคราวก่อนต่อหน้าคนมากมาย เขา ก็ได้พูดเป้าหมายที่เธอใกล้ชิดตนออกไปตรงๆ

ต่อให้งเจียเจียหน้าหนาขนาดไหน บางครั้ง หน้าก็แตกได้ เหมือนกัน

เพราะงั้น เวลานี้ ถึงแม้เธอจะทำเป็นว่าไม่เคยที่จะเกิดเรื่อง ก่อนหน้านี้มาก่อนได้ แต่ก็ไม่มีทางที่จะเข้าไปอย่างไม่ สถานการณ์แน่

ที่จริงเฟิงในวันนี้นั้นไม่ปกติมากๆ ถ้าเป็นปกติละก็เขาคง รำคาญที่จะคุยกับผู้หญิง ยิ่งไปกว่านั้นถ้าคนคนนั้นเป็นส้งเจียเจี ยอีก?

เวลานี้คิดไม่ถึงว่าจะสามารถตกลง ให้สังเจียเจียนั่งตรงนี้ได้ ดื่มเหล้าเป็นเพื่อนพวกเขา

เห็นได้ชัดว่า อารมณ์ของเขาตอนนี้ไม่ดีมากๆ

“คุณชายเฟิง ไม่ทราบว่า วันนี้คุณอารมณ์ไม่ดีเพราะอะไรเหรอ คะ? สามารถพูดกับฉันไหม?”
ส่งเจียเจียรู้สึกว่าวันนี้เพิ่งที่ไม่ได้ปฏิเสธเธอ วันนี้ตัวเองนั้นน่า จะมีโอกาส เพราะงั้นก็ได้แกล้งทําเป็นไม่รู้เรื่องแล้วถามลองใจ

เพิ่งมองเธอแบบยิ้มแต่ก็ไม่ยิ้ม

ส้งเจียเจียคนนี้วางแผนอะไรไว้ เขารู้ดี

ถ้าเป็นช่วงปกติ ต้องปฏิเสธเธอไปแบบไม่ต้องคิดแน่ แต่วันนี้ก็ไม่ได้อยากที่จะปฏิเสธอย่างไม่ทราบสาเหตุ

“ผู้หญิง”

หลังที่เพิ่งคิดไปสักพัก ก็ได้พูดสองคำนี้ออกมาเรียบๆ

จากนั้น ส้งเจียเจียก็ได้แกล้งทำการวิเคราะห์อย่างเว่อร์วังออก ไปต่อหน้าเฟิงกับหลินหนาน

ต่อด้วยพอทุกคนก็ได้พากันดื่มเหล้าไปไม่น้อยนั้น สังเจียเจีย ได้เริ่มกลายเป็นผู้หญิงใจกล้าขึ้น ยกแก้วเหล้าของตัวเอง แล้วก็ นั่งไปที่ข้างๆ เฟิงยี่

“คุณว่า ต้องเป็นผู้หญิงแบบไหน ถึงขั้นขนาดคุณนั้นก็ไม่เข้า ตาเธออ่ะ”

ส้งเจียเจียแกล้งทําเป็นไม่อยากเชื่อ

เฟิงก็แค่ดื่มเหล้าไปเงียบๆ มองผู้หญิงคนนั้นมาข้างๆ ตัวเอง

ก็แค่ขมวดคิ้วเล็กน้อย

คิดไว้ว่าตนอาจจะสามารถที่จะรู้ว่าผู้หญิงนั้นกำลังคิดอะไรอยู่ จากเธอ ยิ่งไม่ปฏิเสธเธอไปตรงๆ แต่ในใจนั้นก็ได้ต่อต้านเล็กน้อย

“ถ้าเกิดฉันเป็นผู้หญิงคนนั้นนะ ฉันไม่มีทางเป็นแบบนั้นแน่ คุณเป็นผู้ชายที่ทั้งใจเดียวทั้งหล่อแบบนี้ เป็นสเปคของผู้หญิง อย่างฉันเลยค่ะ”

เห็นว่าถึงตอนนี้เฟิง ไม่ได้ห้ามการกระทำของตน ในใจของ ส้งเจียเจียก็รู้สึกว่าเฟิงน่าจะยอมรับตัวเองแล้ว เพราะงั้นเธอใน ตอนนี้ยิ่งอยู่ยิ่งใจกล้า

“งั้นผู้หญิงอย่างพวกเธอชอบแบบไหนล่ะ?”

ได้ยินสังเจียเจียพูดแบบนี้ เฟิงก็ได้อยากรู้ขึ้นมาเลยทันที ต้องเป็นผู้ชายแบบไหนกันแน่ถึงทำให้พวกผู้หญิงชอบ

เวลานี้ สังเจียเจียก็ได้ยิ้มอย่างเขินๆ จากนั้นก็ได้เริ่มขยับไปที่ข้างกายเฟิง “อย่างที่ผู้หญิงอย่างเราชอบเหรอคะ” พูดไป สังเจียเจียก็ได้เอามือของตัวเองนั้นไปจับที่ตัวของเฟิง

และก็เวลานี้เสียงของส้งเจียเจียก็ได้อ่อนหวานกว่าเดิมเลย ทันใด

มือของตัวเองนั้นก็ได้ค่อยๆ ยื่นไปจับที่หน้าอกของชายหนุ่ม

“ก็ชอบ~แบบคุณไงคะ”

เพิ่งเริ่มขมวดคิ้วของตัวเอง เขาคิดไม่ถึงว่าผู้หญิงคนนี้จะ เสเพลได้ขนาดนี้
มือของสังเจียเจียก็ได้เริ่มลูบวนที่หน้าอกของเฟิง ตอนนี้ยัง เตรียมที่จะยื่นเข้าไปในเสื้อของเขา

เฟิงยี่ไม่ชอบให้ใครจะแตะต้องตัวเขาจริงๆ อีกอย่างผู้หญิงที่ อยู่ตรงหน้ายิ้มอย่างไม่มีมารยาทมากๆ

คิ้วของเขาได้กระตุก ยื่นมือ “บิ๊ก” ก็ได้ผลักสังเจียเจียล้มไป

กับพื้น

เดิมในใจของสังเจียเจียก็ได้ดีใจเล็กน้อย ก่อนหน้าได้ตาม เพิ่งนานขนาดนั้น นอกจากที่สาธารณะแล้ว ในที่ส่วนตัวเขาไม่ เคยให้ตนเข้าใกล้เลย

เธอเหมือนว่าได้เริ่มสิ้นหวังแล้ว คิดว่าคงไม่มีโอกาสแล้ว แต่ คิดไม่ถึงว่า วันนี้ได้เจอเขา อีกอย่างยังให้ตนนั้นเข้าใกล้ได้ขนาด นี้

เพราะงั้นเธอดีใจมากๆ การกระทำของมือนั้นก็ได้บ้าบินขึ้นมา แต่ว่าต่อมา ตัวเองก็ได้ล้มลงไปกับพื้น

ส้งเจียเจียเจ็บจนร้องออกมา ยังไม่ทันตั้งตัว ก็ได้ยินเสียงโทน ต่ำที่พูดออกมาด้วยความหงุดหงิด

“หน้าไม่อาย!

เวลานี้เฟิงได้โมโหมากๆ แป๊บเดียวเขาก็ได้เอาแก้วเหล้า ของตัวเองวางที่โต๊ะอย่างแรง ยืนขึ้นมา

เพราะว่าที่นี่เป็นบาร์เงียบ พวกเขายังอยู่ในห้องเหมา เวลานี้ก็ไม่ได้วุ่นวายมาก

ในห้องเหมานั้นเพราะว่าเสียงที่กระทบไปบนโต๊ะของแก้ว บรรยากาศก็ได้แปลกขึ้น

หลินหนานเห็นแบบนั้น ก็ได้ยืนขึ้น ก็ได้เห็นสีหน้าที่ไม่น่าดู มากๆ ของเฟิงยี่

เขาได้เปิดปาก อยากจะพูดอะไรมาผ่อนคลายบรรยากาศ แต่ คิดไม่ถึงว่าเฟิงไม่ส่งแม้กระทั่งสายตามาให้เขา

พูดจบ ก็ได้ออกไปจากห้องเลย

อารมณ์ของเฟิงไม่ดีมากๆ เดิมทีก็แค่อยากจะดื่มเหล้า เงียบๆ สังเจียเจียคนนั้นกลับเข้ามาเอง ก็ได้อยากจะหลอกถาม อะไรจากเธอ

ไม่แน่อาจจะรู้ได้ว่า ทำไมถึงลั่วเหยาถึงได้ปฏิเสธตน แต่คิดไม่ถึงว่าสุดท้ายสังเจียเจียคนนั้นกลับได้มาอ่อยตน

ผู้หญิงคนนี้น่าขยะแขยงมากๆ

ตอนนี้ในใจของเฟิงก็ได้ไม่ชอบใจกับการแตะต้องตัวเขา ของผู้หญิงคนนั้นมากๆ

เพราะงั้น ก็ได้เดินไปแบบไม่หันหลังกลับ

และเวลานี้ ในห้องเหมา

“เธอ……”
หลินหนานเริ่มหมดคำพูด

เรื่องมันมาถึงขั้นนี้แล้ว เขาก็ได้ปวดหัวมากๆ ไม่เคยที่จะคิด เลยว่าสังเจียเจียนั้นจะเสเพลได้ถึงขนาดนี้แล้ว

ใครๆ ก็รู้ว่าที่เฟิงไม่ชอบนั้นก็คือการมีคนมาแตะต้องตัวเขา แล้ว เธอยังได้คืบจะเอาศอกไปครั้งแล้วครั้งเล่า

เมื่อกี้เขาดูแล้วก็ได้กลุ้มใจแทนเธอจริงๆ

“ลุกขึ้นเถอะ”

มองเฟิงที่จากไป หลินหนานไม่ได้ไล่ตาม ก็เพราะว่าเขารู้ว่า ตอนนี้เพิ่งอารมณ์ไม่มีเอามากๆ เขาไม่มีทางที่จะไปหาเรื่องใส่ ตัววิ่งไปหากระบอกปืนหรอก

เพราะงั้นเขาได้ลุกขึ้นแล้วก็ลากสังเจียเจียลุกขึ้น

หลินหนานไม่ใช่ผู้ชายที่ดีอะไร เขาก็แค่ผู้ชายที่ชอบมองสาว สวยก็เท่านั้น เพราะงั้นเขานั้นไม่มีความรู้สึกอะไรมากกับสังเจีย เจีย ก็แค่รู้สึกว่าไม่มีความเกลียด และก็ไม่ค่อยสนิทก็พอแล้ว

“หงุดหงิดจริงๆ”

ส้งเจียเจียลุกขึ้นเสร็จก็ได้นั่งไปที่ที่นั่งที่เฟิงนั่งเมื่อกี้ ใบหน้า เต็มไปด้วยความหงุดหงิด

“เห็นได้ชัดว่าเธอนั้นหาเรื่องใส่ตัวไม่ใช่เหรอ?”

ส้งเจียเจียจ้องเขาเขม็ง ก็ได้พูดอย่างโมโหว่า “ไม่ต้องยุ่ง

พูดจบ ก็ได้รีบออกไป
หลังจากที่ทั้งสองออกไป หลินหนานก็ไม่อยากที่จะอยู่ในบาร์ ต่อ ก็ได้ไปพูดกับคนในบาร์ไม่กี่ว่าแล้วก็ออกไป

ห้องเหมาสามคนนั้นก็ได้เงียบทันที

ส้งเจียเจียออกไปแล้ว ก็ได้หงุดหงิดเอามากๆ

แล้วก็ตอนนี้เธอไม่ได้อารมณ์ดีเหมือนเมื่อกี้ ตอนนี้ในท้องก็ได้

เต็มไปด้วยความโกรธ ที่จริงเธอรู้ดีว่าในใจของเฟิงได้ชอบถังลั่วเหยา การกระทำ

เมื่อกี้ก็แค่อยากจะลองใจเท่านั้น

แต่ว่าตอนแรก เขาก็ไม่ได้ปฏิเสธเธอนี่นา ทำไมมาถึงสุดท้าย ก็ได้ทํากับตัวเองแบบนี้ล่ะ?

ผู้ชายแบบนี้…….จริงๆ เลย ไม่รู้จักรักษาคุณค่าเลย

ส้งเจียเจียก็ได้กัดฟันของตัวเองแน่น


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ