บทที่ 359 ไม่สามารถรับปากได้

จึงเสี่ยวหย่านิ่งอึ้งชั่วขณะ แล้วเดินเข้ามา กวนเสเฟยรีบยิ้มแย้มเพื่อปกปิดเจตนาของตัวเอง

จึงเสี่ยวหย่ายักคิ้ว และเผยสีหน้าจนปัญญาขึ้น พร้อมพูด อธิบายว่า : “เธอหมายถึงปานผีเสื้อบนแผ่นหลังนั้นหรอ? ตอน เด็กยังมี แต่ไม่รู้ทำไมเมื่อโตขึ้นกลับค่อยๆหายไป

ตอนที่เธอตอบมีท่าทางผ่อนคลาย ราวกับไม่มีความกังวลและ หวาดกลัวเลย แต่เผยท่าทางเหมือนกับพูดเรื่องในอดีต

กวนเสว่เฟยเม้มริมฝีปากเล็กน้อย

“แบบนี้เองหรอ ปานสามารถหายเองได้ด้วยหรอ ช่างอัศจรรย์

จริงๆ?”

จึงเสี่ยวหย่ายิ้มและพูดว่า : “ก็ใช่ แต่เรื่องแบบนี้ก็ใช่ว่าไม่เคย เกิดขึ้นสักหน่อย มันเป็นเพียงปัจจัยของสีในร่างกายเท่านั้น ซึ่ง ถือเป็นเรื่องปกติของหลักการแพทย์

กวนเเฟยพยักหน้าเล็กน้อย

“ที่แท้อย่างนี้นี่เอง”

ทั้งสองคนไม่ได้คุยกันถูกคอ เมื่อกินอาหารว่างเสร็จก็ไม่แช่น้ำ อุ่นต่อ แต่นั่งพักสักครู่ และเตรียมตัวกลับ

เมื่อคุณท่านกวนทราบว่าพวกเธอทั้งสองออกไปด้วยกันตอนบ่ายก็ขมวดคิ้วขึ้น และรู้สึกว่าต้องไม่ใช่เรื่องดีแน่

ถึงแม้เขาจะเป็นผู้ชาย แต่เรื่องความคิดการอ่านของผู้หญิงนับ ว่าเขามีความเข้าใจอยู่

นับตั้งแต่จึงเสี่ยวหย่ากลับมา กวนเสวีเฟยมีทำทางเมินเฉยต่อ จึงเสี่ยวหย่ามาตลอด

แถมเกิดเรื่องอื้อฉาวเมื่อคืนขึ้นด้วย หากพูดตามหลักการแล้ว วันนี้กวนเวเฟยยิ่งควรไม่สนใจเธอ แถมยังหัวเราะเยาะเธอด้วย

แต่เธอไม่เพียงไม่ทำ แต่ยังกินข้าวเที่ยงด้วยกัน แถมนัดออก ไปข้างนอกด้วยกันด้วย?

คุณท่านกวนสัมผัสได้ถึงความปกติ ดังนั้นตอนที่กวนเวเฟ

ยกับจิ่งเสี่ยวหย่ากลับมา เขาได้แอบเรียกกวนเวเฟย ให้ไปหา

เงียบๆด้วย

“คุณตาเรียกให้หนูมาหาหรอค่ะ?”

เมื่อกวนเสเฟยเดินเข้ามาในห้องก็ซักถามขึ้น

ในตอนนี้คุณท่านกวนกำลังนั่งบนเก้าอี้รถเข็น และหลับตาพัก

ผ่อนอยู่

เมื่อได้ยินเสียง เขาก็ลืมตาขึ้น และส่งสัญญาณให้เธอปิด

ประตูลง

กวนเสวีเฟยรีบเดินไปปิดประตู จากนั้นก็เดินเข้าไปหาเขา
“คุณตามีเรื่องอะไรหรอค่ะ?”

คุณท่านกวนจ้องมองเธอ และพูดขึ้นว่า : “เมื่อกี้เธอพาเสียว

หย่าไปไหนมาหรอ?” กวนเเฟนิ่งอึ้ง พร้อมเม้มริมฝีปากเล็กน้อย

เธอก้มหน้าลงเล็กน้อย และพูดว่า : “ไม่ได้ไปไหนค่ะ แต่ชวน

เธอไปแช่น้ำอุ่นที่บ่อน้ำพุร้อนที่เพิ่งเปิดใหม่ค่ะ” คุณท่านกวนจ้องมองเธอด้วยสายตาสงสัยขึ้น “จริงหรอ?”

กวนเสบู่เฟยยิ้มประชดขึ้น

“ถ้าหากคุณตาไม่เชื่อ เรียกจึงเสี่ยวหย่ามาถามก็หมดเรื่อง แล้วค่ะ หรือว่าคุณตากลัวว่าหนูกลั่นแกล้งเธอหรอค่ะ?”

คุณท่านกวนขมวดคิ้วขึ้น

ไม่นานก็พูดขึ้นว่า “เธอไม่ต้องพูดแบบนี้มากระตุ้นฉันหรอก ถึงแม้ตอนนี้เธอกลับมาแล้ว แต่ตำแหน่งของพวกเธอในใจของ ฉันยังคงเหมือนเดิม ฉันเลี้ยงดูเธอตั้งแต่เด็กจนโต และเห็นเธอ เป็นหลานสาวคนหนึ่งมาโดยตลอด

กวนเสวีเฟยยืนนิ่งเงียบ โดยไม่พูดอะไร

คุณท่านกวนนิ่งเงียบสักพัก และพูดว่า : “เมื่อคืนคนของ ตระกูลได้ปฏิเสธงานแต่งงานของจิ้งเสี่ยวหย่าแล้ว เรื่องนี้เธอรู้ หรือเปล่า?”

กวนเวเฟยพยักหน้าเล็กน้อย “รู้ค่ะ”
“สำหรับเรื่องนี้ เธอมีความคิดเห็นยังไงหรอ?”

กวนเวเฟยงอึ้งเล็กน้อย

เธอจ้องมองคุณท่านกวนด้วยสายตามีนาง

“คือหนู…หนูไม่มีความคิดเห็นอะไรเลยค่ะ”

เรื่องของจิ่งเสี่ยวหย่ากับกู้เล็ก คนที่ไม่มีส่วนร่วมอย่างเธอจะมี ความคิดเห็นยังไงล่ะ?

เมื่อคุณท่านกวนได้ยินคำตอบแบบนี้ของเธอก็รู้สึกไม่พอใจ

มาก

เขาขมวดคิ้ว และเหลือบตามองเธอด้วยสายตาขุ่นเคืองขึ้น

“ในความคิดของเธอแล้ว เธอคิดว่ากชวนคนนี้เป็นคนยังไง

หรอ?”

กวนเสวีเฟยนิ่งเงียบอยู่ตรงนั้น และรู้สึกมึนงงเล็กน้อย จู่ๆก็ เหมือนเข้าใจบางอย่าง พร้อมกับจ้องมองด้วยสายตาไม่อยากจะ เชื่อขึ้น

“คุณตาถามหนูแบบนี้หมายถึงอะไรหรอ?”

คุณท่านกวนพูดขึ้นว่า “จะหมายถึงอะไรอีกล่ะ? เสี่ยวหย่าไม่มี ความสามารถ ไม่สามารถจับผู้ชายดีๆอยู่หมัด แต่ในตระกูลกวน ของเรามีคนหนึ่งที่มีความสามารถ

เสวีเฟย เธอเป็นคนที่ฉันเลี้ยงดูมาตั้งแต่เด็กจนอย่างใส่ใจ เธอกับเสี่ยวหย่าไม่เหมือนกัน เธอเป็นคุณหนูที่แท้จริง ถ้าหากเธอแต่งงาน ตระกูลคงไม่มีอคติแน่นอน ในอนาคตเธอก็ สามารถช่วยเหลือตระกูลได้ เธอคิดว่ายังไง?

กวนเสวีเฟยนิ่งอึ้งเล็กน้อย

คิดไม่ถึงว่าคุณท่านกวนจะยื่นความต้องการแบบนี้กับเธอ

เธอเผยสีหน้าเคร่งเครียดทันที และจ้องมองคุณท่านกวนด้วย สายตาไม่อยากจะเชื่อ แล้วพูดขึ้นว่า : “คุณตา เมื่อคุณเห็นจึง เสี่ยวหย่าแต่งงานกับตระกูลไม่ได้ก็เปลี่ยนเป้าหมายมาที่หนู หรอ? คุณตาเอาผู้ชายที่เธอไม่ต้องการยืดเหยียดให้กับหนู หรอ?”

คุณท่านกวนเผยสีหน้าเคร่งขรึมขึ้น พร้อมพูดด้วยน้ำเสียงขุ่น เคืองว่า : “พูดจาเหลวไหล! ทำไมถึงเรียกว่าผู้ชายที่เธอไม่ ต้องการ? ถึงแม้วนเป็นลูกคนสุดท้อง แต่เป็นคนนิสัยดี มี ความสามารถที่เป็นที่ยอมรับ ที่สำคัญเขายังเป็นคนหน้าตาดี มากด้วย

อีกอย่างพวกเราทั้งสองตระกูลคิดอยากให้พวกเขารู้จักกัน ยัง ไม่เคยอยู่ด้วยกันเลย แล้วจะเรียกว่าเป็นผู้ชายที่เธอไม่ต้องการ ได้ยังไง?”

กวนเสเฟยพูดปฏิเสธอย่างไม่คิดไตร่ตรองขึ้นทันทีว่า “หนู ไม่ยินยอมค่ะ!!

คุณท่านกวนเผยสีหน้าบิดเบี้ยวทันที

“ทำไม?”
“คุณตา หนูเป็นหลานของคุณนะคะ ไม่ใช่คุณเป็นเครื่องมือ แลกเปลี่ยนผลประโยชน์ของคุณ ฉันรู้ค่ะว่าคุณต้องการ ปรองดองการแต่งงานกับตระกูลกู้เพื่อรักษาความรุ่งเรืองของ ตระกูลกวนตลอดไป

แต่หนูคิดว่าเรื่องนี้พวกเราควรพึ่งพาความสามารถของพวก เราเองนะคะ ไม่ใช่แลกมาเพื่อการแต่งงานปรองดอง! ถ้าหาก พวกเราไม่มีความสามารถนั้น ต่อให้สามารถปรองดองกับ ตระกูลได้ ในอนาคตก็ต้องถูกคนอื่นดูถูกว่าขอข้าวคนอื่นกิน แล้วมันต่างกับคนขอทานตรงไหน?”

ตระกูลกวนเผยสีหน้ามืดครึ้มทันที พร้อมพูดด้วยน้ำเสียงขุ่น เคืองว่า : “เธอพูดจาเหลวไหลอะไรกัน? ตระกูลกวนของเรามีตรง ไหนที่เทียบกับตระกูลไม่ได้ ขอทานอะไรกัน? เธอคิดว่าความ สะดวกสบายที่เธอได้รับมาจากไหนหรอ? เธอคิดว่าเรื่องของผล ประโยชน์และอำนาจพึ่งพาแค่ความสามารถเพียงคนเดียวได้ หรอ?

เมืองหลวงเปรียบเสมือนกับบ่อน้ำลึกที่มีเครือข่ายความ สัมพันธ์ทางอำนาจและผลประโยชน์ ความซับซ้อนมันเป็นที่เธอ จะจินตนาการได้ การที่พวกเราแต่งงานปรองดองกับตระกูล เรียกว่าการปรองดองของตระกูลใหญ่ทั้งสองตระกูล อีกอย่าง เพื่อเป็นการเตรียมพร้อมล่วงหน้าด้วย เพราะหากฉันไม่อยู่แล้ว พึ่งพาลุงทั้งสองคนของแกจะทำอะไรได้หรอ? ถึงตอนนั้นเธอคิด ว่าตัวเองจะเป็นคุณหนูผู้สูงส่งอีกหรอ?”

กวนเเฟยายหน้าเล็กน้อย
“ถึงแม้ไม่เป็นคุณหนูผู้สูงส่งแล้ว แต่ก็ดีกว่าต้องแต่งงานกับ คนที่ตัวเองไม่ชอบ”

“พูดจาเหลวไหล! ตอนนี้เธอยังอายุน้อย คิดว่าความรักคือ อะไรหรอ คิดว่าอิสระสามารถชนะทุกอย่างหรอ ไว้รอเธออายุ มาก จึงจะรู้ว่าเรื่องเหล่านั้นเป็นเพียงแค่เรื่องเล็กน้อย มีเพียงคน ที่หมดหนทางถึงจะเชื่อเรื่องพวกนี้ อิสระที่แท้จริง คือต้องการให้ เธอยืนอยู่บนจุดที่มีอำนาจมากที่สุด เข้าใจไหม?”

กวนเสเลยรู้สึกว่าน่า

เธอรู้มาโดยตลอดว่าคุณตาของเธอเป็นคนที่ปราณนาเรื่อง อำนาจมาก

ก่อนหน้านี้เขาก็เคยมีความคิดอยากให้เธอแต่งงานเพื่อ

ปรองดอง

แต่ต่อมาล้มเลิก เธอเลยคิดว่าเขาคงไม่พูดถึงอีก คิดไม่ถึงว่าวันนี้เขาจะให้เธอแต่งงานกับชวน กวนเสวีเฟยหัวเราะประชดขึ้น

“สิ่งที่คุณตาพูดมา หนูไม่เข้าใจ อำนาจสูงสุดเหล่านั้นหนูไม่ ต้องการ ส่วนเรื่องความรุ่งเรืองของตระกูลเรา คุณตาค่ะ คุณ อยากให้หนูทําอะไรก็ตามใจเลยค่ะ แต่อย่าเอาหนูไปแต่งงานกับ ใครเพื่อนำความรุ่งเรืองให้กับคุณ หนูทำไม่ได้ และจะไม่ทำ ด้วย!!!