บทที่ 333 ในใจมีเขาอยู่

จี้หลินยวนนิ่งเงียบชั่วขณะ

หัวเหยาอยากพูดตั้งนานแล้ว เพียงแต่เก็บไว้ในใจ ไม่กล้าพูด

เมื่อพูดออกมาตอนนี้ เธอก็รู้สึกสบายใจมากขึ้น และดึงมือ ของเขาออก แล้วเดินไปอีกด้าน

เธอสูบลมหายใจเข้าลึกๆ และรู้สึกแสบตาเล็กน้อย แต่ก็ พยายามอดกลั้นไว้

เธอหัวเราะประชดอย่างเย็นชาเล็กน้อย “อีกอย่าง หยุดเอา เรื่องเมื่อห้าปีก่อนมาข่มขู่ได้แล้ว เวลาห้าปีสามารถเปลี่ยนแปลง หลายอย่าง หากตอนนี้คุณบอกอยากอยู่ด้วยกัน ฉันต้องยอมรับ หรอ?”

“ฉันไม่ได้รักคุณตั้งนานแล้ว จริงสิ คุณคงยังไม่รู้? ฉันมีแฟน แล้ว เขาดีกับฉันมาก ดังนั้นเรื่องอนาคตของฉัน คุณไม่ต้องเป็น กังวลหรอก”

หลินยวนเบิกตากว้างขึ้น

“คุณพูดอะไร?”

หัวเหยาหันหลังจ้องมองเขา แล้วเงยหน้า พร้อมยึดหน้าอก ขึ้น “ฉันบอกว่าฉันมีแฟนแล้ว เขาชื่อว่าเฟิง เป็นคุณชายของเพิ่งซื้อกรุ๊ปแห่งเมืองหลวง ฉันคิดว่าคุณคงเคยได้ยินมาแล้วใช ไหม? ดูสิ ฉันเป็นคนประจบเอาใจผู้ใหญ่เก่ง ในเมื่อตระกูลจิ้นข องพวกคุณไม่ยอมรับฉัน ฉันก็ต้องหาที่พึ่งพิงอื่น คงไม่ยอมปล่อย ให้ตัวเองแขวนคอตายกับต้นไม้อย่างคุณหรอก

จี๋หลินยวนหัวเราะอย่างเย็นชาขึ้น เขาพยักหน้าต่อเนื่อง

” แล้ว”

ดวงดาของเขาแดงจางๆ แถมในดวงตาเปล่งประกายด้วย

หัวเหยากำหมัดอย่างแน่นข้างตัว และพูดขึ้นว่า : “แล้วตอนนี้ คุณไปได้หรือยัง?” คิดไม่ถึงว่า ไม่เพียงผู้ชายไม่ยอมไปแล้ว ยังเดินเข้ามาด้วย

และจับตัวเธอยันบนผนังกำแพง

หัวเหยาสะดุ้งตกใจเล็กน้อย พร้อมจ้องมองเธออย่าง เคียดแค้น “จี้หลินยวน คุณคิดจะทำอะไร? ฉันขอเตือนคุณเลย ที่ นี่คือบ้านของฉัน! หากคุณกล้าทําอะไรฉัน พ่อของฉันไม่ปล่อย คุณไว้แน่!”

“ผมจะทำอะไรหรอ?” หลินยวนกัดฟันแน่น “คุณคิดว่าพูดแค่ นี้จะสามารถหลอกผมได้หรอ? คุณคิดว่าผมโง่เขลาอย่างที่คุณ คาดคิดหรอที่จะสามารถในหัวผมเล่นซ้ำแล้วซ้ำเล่า?”

หัวเหยาเปลี่ยนสีหน้าทันที
“คุณ คุณปล่อยฉันก่อน

“ไม่ปล่อย!”

ไม่เพียงเขาไม่ยอมปล่อย แต่ยังยื่นมือข้างหนึ่งมาจับคางของ

เธอ

หัวเหยารู้สึกเจ็บคางมาก เลยร้องด้วยความเจ็บปวดขึ้น วินาทีต่อมา ผู้ชายก็ก้มหน้าเข้ามา

หัวเหยาเบิกตากว้าง

บนริมฝีปากสัมผัสถึงความอ่อนนุ่มและเย็นขึ้น เขามีท่าทาง เดือดมาก ราวกับอยากกินเธอทั้งเป็น

หัวเหยาคิดไม่ถึงว่าเรื่องจะเกิดถึงขั้นนี้ เมื่อเธอพูดแทงใจดำ

มากแล้ว แต่เขากลับทำเรื่องแบบนี้กับเธอ

หัวเหยารู้สึกเจ็บคางมาก

เธอพยายามร้องพิมพ์ออกมา และพยายามผลักเขาออก

แต่เขากลับจับมือทั้งสองข้างของเธอไว้ พร้อมจับคางเธออย่าง แน่นไม่ยอมปล่อย

หัวเหยาขัดขืนไม่สำเร็จ ในใจรู้สึกเสียใจ วินาทีต่อมาดวงตาก็ แดง และร้องไห้ออกมา

ในตอนนี้จี้หลินยวนโมโหเดือดดาลมาก เธอนึกว่าเขาโง่เขลา นึกว่าเขาจัดการง่าย
หาข้ออ้างก็ไม่หาข้ออ้างที่น่าเชื่อถือหน่อย

หรือว่าเธอไม่รู้ นับตั้งแต่เธอปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง คนที่เธอรู้จัก ทุกคน สถานที่ที่เคยไปทุกแห่งในห้าปีมานี้ เขาสืบมาหมดแล้ว

เธอรู้จักกับคนแบบไหน คนข้างกายเธอเป็นคนยังไง เขารู้จัก หมด

จะพูดโกหกก็พูดไม่แนบเนียน คิดว่าเขาหลอกง่ายขนาดนี้เลย

หรอ?

เห่อ!

ถึงแม้ทั้งที่รู้ว่าเธอกับเฟิงไม่ได้เป็นคนรักกัน แต่ในห้าปีมานี้ เธอไม่มีแฟนคนอื่นเลย

แต่เมื่อกี้เมื่อได้ฟังจากปากของเธอว่า เฟิงเป็นแฟนของเขา

เขาก็อดใจรู้สึกหึงไม่ได้

ด้วยเหตุนี้จึงต้องลงโทษเธอ ให้หนัก

เดิมที่หัวเหยาถูกเขายันบนผนังกำแพง แต่ต่อมาไม่รู้เกิดอะไร ขึ้น จู่ๆก็ถูกผู้ชายจับหลังคอ แล้วดึงเข้ามาโอบกอดในอ้อมกอด ตอนแรกเริ่ม เธอจําได้ว่าต้องขัดขืน

แต่ผู้ชายมีเทคนิคเยี่ยมยอดมาก ห้าปีก่อน ทั้งสองคนไม่ค่อย ได้ฝึกฝนกันเลย

จูบกันไป จูบกันมา คิดไม่ถึงว่าเธอจะรู้สึกเคลิ้ม จนลืมขัดขืน

ไปเลย
เมื่อ หลินชวนรู้สึกว่าผู้หญิงในอ้อมกอดมีปฏิกิริยา เปลี่ยนแปลง ก็เผยสายตาอ่อนโยน น

ในใจของเธอมีเขาอยู่ เขารู้ดีมาตลอด

เพียงแต่มากแค่ไหน ถึงขั้นไหนนั้น เขาไม่กล้ารับประกัน ด้วยเหตุนี้ทั้งสองคนเลยเหมือนกับตัวเม่น อยากให้อีกฝ่าย เข้าใกล้ แต่ก็กลัวบาดเจ็บ เลยพาห่างกัน

จนกระทั่งตอนนี้ จึงจะดึงฝ่ายตรงข้ามมาไว้ในอ้อมกอด และ จ้องมองเธอในอ้อมกอดของตัวเองอย่างเอ็นดู

สัมผัสที่อ่อนโยนเป็นจริงแบบนี้ จึงทำให้เขาค่อยๆทำให้เขา สงบสติอารมณ์ลง

เพียงแต่ ถึงแม้เขาจะเป็นแบบนี้ แต่หัวเหยาไม่ใช่?

ห้าปีที่ผ่านมาเหมือนกับพายุ เธอต้องคอยดูแลตัวเอง ทุ่มเท ผ่านประสบการณ์ขนมมามาก

บางครั้งเคยบ่นพึมพำ เสียใจภายหลัง ร้องไห้ และเคยคิดใน

ใจว่า ถ้าหากตอนนั้นไม่รักเขา ตัวเองคงไม่ย่ำแย่ถึงขนาดนี้

ไหม?

แต่….ถ้าหากไม่รักเขาก็คงไม่มีเล่อเล่อ

ถ้าหากไม่รักเขา ก็คงไม่มีภาพความทรงจำอันงดงามที่ทำให้ เธอจดจําตลอดชีวิต

แต่คำว่ารัก ใครจะสามารถบังคับได้ล่ะ?
ถ้าหากตัวเองสามารถไม่รักเขา เช่นนั้นห้าปีต่อมา ทำไมคนที่ เข้าจีบเธอ แทบไม่มีใครสามารถดึงดูดความสนใจเธอเลยล่ะ?

ห้าปีมานี้ ทุกค่ำคืนมักตื่นขึ้นมาฝัน ทำไมในหัวใจมองถึง ปรากฏแต่คนๆนั้น?

เธอรู้สึกเศร้าใจมาก เธอเริ่มตัวสั่น ในอ้อมกอดของเขา ขณะ เดียวกันน้ำตาก็ไหลพรากออกมา

ถึงแม้ตอนนี้เขากำลังจูบอยู่ แต่ก็สังเกตปฏิกิริยาตอบสนอง ของเธอตลอด

เมื่อเห็นว่าเธอไม่ปฏิเสธ และเห็นความเจ็บปวดและยังเหลือ เยื่อใยในดวงตาของเธอ เขาจึงมั่นใจว่าเธอยังคงรู้สึกต่อเขา เหมือนห้าปีก่อน

เพราะเป็นแบบนี้ไม่เคยหลั่งน้ำตาออกมาสักหยด

ผู้ชายสูบลมหายใจเข้า และปล่อยเธอออก จากนั้นก็ยื่นมือเช็ด

น้ำตาของเธอเบาๆ

การกระทำนี้ช่างอ่อนโยนมาก เหมือนกับกำลังปฏิบัติต่อสิ่งที่

มีค่าไม่อาจสูญหายได้

หัวเหยายิ่งร้องไห้หนักขึ้น ความรู้สึกน้อยใจที่เก็บสะสมมา หลายปี ในเวลานี้จู่ๆก็พรั่งพรูออกมา

นับตั้งแต่เล็กจนโต เธอถูกคนประคองเหมือนของมีค่าในมือ คนรอบข้าง ถ้าไม่เอ็นดูก็เอาใจเธอ
มีเพียงเขา นับตั้งแต่ปรากฏตัวก็มอบความลำบากกับเธอ แต่ ก็ทําตามความต้องการของเธอ แม้แต่งานแต่งงานที่จัดขึ้น

ซึ่งตอนนี้เขาก็ยังปฏิบัติต่อเธอแบบนี้

ไอ้คนโง่เขลา!

หัวเหยาร้องไห้หนักมาก เธอถูกผู้ขายโอบกอดไว้อย่างแน่น โดยไม่มีท่าทีจะปล่อยเลย

บนแผ่นหลังมีสัมผัสแปลกขึ้น เหมือนกับขนนกที่ลูบไปมาที่ทั้ง คันและชา

ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกหมดเรี่ยวแรง

จากนั้นจี๋หลินยวนก็เงยหน้าขึ้น เมื่อเห็นผู้หญิงที่รัก ใบหน้าหล่อเหลาก็เผยสีหน้าอ่อนโยนขึ้น

หัวเหยาลืมตาขึ้น แล้วจ้องมองเขาอย่างเลือนราง

เพราะยังมีอารมณ์ค้างคาอยู่ ในดวงตามีน้ำจางๆ อยู่ ซึ่งดูแล้ว เหมือนกับแมวน้อยที่บริสุทธิ์

ผู้ชายยิ่งเงียบ

ขณะที่จะก้มหน้านั้น จู่ๆเธอก็ดึงสติกลับมา แล้วผลักเขาออก

“อืม อย่าค่ะ….”

“ห่ะ?”

เขายักคิ้วขึ้น
หัวเหยาหน้าแดงก่ำ ตัวเองคิดไม่ถึงว่า เดิมทีที่ทั้งสองทะเลาะ กัน แต่ทำไมทะเลาะกันกลับกลายเป็นแบบนี้?

นี่มันเกิดอะไรขึ้น?

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ