บทที่ 295 สารภาพอย่างตรงไปตรงมาและจริงใจ

ลู่หลินจือจะก้มหัว โดยพื้นฐานถือว่าอยู่ในการคาดการณ์ของ จิ้งเซิน

หลังจากลู่วิ่งเซ็นรับปากแล้ว ตอนเย็นนัดกันไปบ้านเก่าด้วย

กัน

ให้จิ้งหนิงกลับไปก่อน ฉีดยาให้หัวใจนายหญิงแข็งแรงสักเข็ม ให้พวกเขาเตรียมใจสักหน่อย

ในคืนนี้ สามคนก็ติดตามทั้งหน้าหลังเข้าไปในบ้านตระกูล ด้วย

บ้านตระกูล นายหญิงได้ยินเรื่องนี้แล้ว ย่อม โมโหจนทนไม่

ได้แน่นอน

ก่อนที่ลู่หลินจือจะมา ก็อาละวาดอยู่ในบ้านรอบหนึ่งแล้ว แม้แต่แก้วน้ำชาล้วนโยนแตกไปหลายใบ

จิ้งหนิงเกลี้ยกล่อมว่า “โชคดีที่คุณป้าเอาเรื่องนี้บอกกับพวก เราแล้ว กลับตัวยังไม่สาย คุณย่าท่านก็อย่าเพิ่งโมโหก่อน เรื่องนี้ พูดถึงที่สุด เพราะเกิดจากความโกรธกระฟัดกระเฟียด พวกเรา ต้องไม่เพราะอารมณ์ชั่ววูบทำให้เรื่องยิ่งแย่อีก ก็ใจเย็นลงหน่อย ค่อยมาจัดการอีกสําคัญกว่า”

นายหญิงถอนหายใจหนึ่งที่
“ฉันรู้ แก้วางใจเถอะ ฉันก็แค่อาละวาดในเวลานี้ ยังจะทํา อะไรเธอได้อีกล่ะ? อีกสักครู่เธอเข้ามา ฉันไม่ว่าเธอก็ได้

รับปากส่วนรับปาก รอเวลาที่ลู่หลั่นถือมาถึงจริงๆ ในที่สุด นายหญิงก็ยังอดทนไม่ได้ ค่าเธออย่างรุนแรงหนึ่งรอบ ลู่หลินจือรู้ตัวว่าเป็นฝ่ายผิด ถูกด่าอีกก็ต้องอดทนด้วย ไม่ได้

เอ่ยปากพูด

นายหญิงอาละวาดเสร็จ ไฟโมโหในใจในที่สุดก็กระจายไป เล็กน้อย นี่จึงเริ่มเรียงต้นสายปลายเหตุของเรื่อง

เรื่องนี้พูดถึงที่สุด ที่จริงแล้วง่ายมากๆ

เพียงแค่เป็นคนที่ไอคิวปกติคนหนึ่ง โดยพื้นฐานล้วนสามารถ ดูออกได้ ลู่หมั้นคือนี่ก็คือถูกคนตั้งค่าการหลอกลวงหลอกไปแล้ว

สิ่งที่ยากคือ ตัวเธอเองไม่รู้ ก็ไม่ได้เหลือหลักฐานอะไรไว้ อีก ทั้งในทุกครั้งล้วนเป็นตัวเธอเองเข้าไปยินยอมซื้อหินดิบด้วย ตนเอง

นอกจากใช้กลอุบายเป็นพิเศษ มิฉะนั้นยากที่จะพิสูจน์ว่าฝั่ง ตรงข้ามตั้งค่าการหลอกลวงหลอกเธอ

แม้ว่ากลอุบายตระกูลลู่มีมากมาย แต่ตอนนี้เป็นยามฉุกเฉิน อีกทั้งกำลังเริ่มพบไม้ใหญ่โดนลม โค่น ยิ่งไม่กล้าบุ่มบ่าม

เพิ่งเสี้ยวหลินสามารถทำตลาดการพนันหินจนใหญ่ขนาดนี้อยู่ ในเมืองหลวง เป็นไปไม่ได้จะไม่มีอิทธิพลอยู่เบื้องหลัง ใน เอกสารก่อนหน้านั้นที่ซูมู่สืบได้ แสดงให้เห็นว่าเขามีการติดต่อกับตระกูล เป็นไปได้อย่างมากว่าตระกูลก็คือเป็นที่พึ่งอยู่เบื้อง หลัง ทันทีที่พัวพันถึงเรื่องของทั้งสองตระกูล ใครก็ไม่กล้า

บุ่มบ่ามด้วย

สู่จึงเป็นคิดแล้วคิดอีก “เรื่องนี้ผมสามารถส่งคนไปคิดวิธี จัดการ แต่ในช่วงเวลานี้ ดีที่สุดอย่าให้เห็นคุณป้าอยู่ในเมือง หลวง จะได้ไม่มีปัญหาแทรกซ้อนขึ้นมาอีก

ในฉับพลันนั้นลู่หลันซื้อไม่ยินยอมเลย

“อาเซิน แกนี่คืออยากจะเนรเทศฉันหรือ? ฉันไม่ไปไหนทั้งนั้น ฉันก็จะอยู่แค่เมืองหลวง

คุณย่าเสียงโมโหกราดเกรี้ยวพูดว่า “อย่าเอะอะก่อกวน! ตอน นี้คือกำลังจัดเก็บเช็ดก้น ให้แก! แกคิดว่าใครก็ยินยอมช่วยแก จัดการเรื่องนี้หรือ?”

หลินจือถูกนายหญิงตะโกนใส่ ในทันทีสูญเสียความมั่นใจ เต็มเปี่ยมเลย

ผ่านไปสักพัก จึงน้อยเนื้อต่ำใจพูดว่า “งั้นก็ได้ งั้นฉันจะไป ประเทศฝรั่งเศส”

“ไม่ได้!”

นายหญิงเสียงโมโหกราดเกรี้ยวห้ามไว้ จ้องมองเธออย่างเป็น ชาหนึ่งที
“แม้แต่คิดแกล้วนไม่ต้องคิด! พรุ่งนี้ก็ไปจองตั๋วเครื่องบินไป ประเทศสหรัฐอเมริกาน้าของแกอยู่ที่นั่น! ฉันจะส่งคนจับตาดูแก ไว้ แกอย่าคิดจะไปมั่วทุกที่! เรื่องยังจัดการไม่เสร็จ ที่ไหนแกก็ ห้ามไปด้วย

ในทันทีหลันซื้อไม่ยอมจนร้องกรี๊ดขึ้นมา “แม่ ฉันล้วนอายุสามสิบกว่าแล้ว ไม่ใช่สามขวบ ท่านนี้คือ เหมือนเฝ้าติดตามฉัน งเด็กน้อยหรือ?”

นายหญิง ฮี เย็นชาเสียงหนึ่ง

“ฉันเห็นไอคิวของแกนี้ กับสามขวบก็ไม่ต่างกันเท่าไหร่ ลู่หลินจือ “.……………….…

ในเมื่อนายหญิงตัดสินใจแล้ว นั่นแม้แต่ใครก็เปลี่ยนไม่ได้

ด้วย

สุดท้าย การประชุมครอบครัวฉากนี้ประกาศจบอยู่ภายใต้การ

ตัดสินใจของนายหญิง

ลู่จิ่งเซินกับจิ่งหนึ่งย่อมต้องกลับไปวิลล่าเฟิงเฉียวอยู่แล้ว

นายหญิงเป็นห่วงว่าลู่หมั้นคือจะก่อเรื่องอะไรอีก ด้วยเหตุนี้ไม่ ได้อนุญาตให้เธอไป ให้เธอพักอยู่บ้านตระกูลต่อ เช้าวันรุ่งขึ้น นั่งเครื่องบินออกไปโดยตรง

ตอนออกจากประตู อยู่ดีๆ หลังจือเรียกสิ่งหนึ่งไว้ เธอจ้องมองลู่จิ้งเซิน ยิ้มพูดว่า “อาเซีน ฉันมีคำพูดอยากจะพูดกับหนึ่งหนึ่ง ให้พวกเราอยู่ตามลำพังสักพักได้หรือไม่?”

ลู่จึ่งเป็นขมวดคิ้ว จ้องมองจึงหนิงหนึ่งที่

จิ่งหนึ่งพยักหน้าให้สัญญาณกับเขา

“คุณไปรอฉันอยู่บนรถก่อนเถอะ! เดี๋ยวฉันก็มา

ลู่จิ้งเซินนี่จึงพยักหน้า หมุนตัวออกไปเลย

หลังจากรอเขาไปแล้ว เดิมที่ใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มของ หลันจือ ในฉับพลันนั้นก็หายลงไปเลย

“จ๋งหนิง ตอนนี้แกดีใจเป็นพิเศษ ใช่หรือไม่? ภูมิใจเป็นพิเศษ หรือ? ทำให้ฉันออกจากเมืองหลวง วันหลังก็ไม่มีคนจับตาไว้แก ไว้ไม่มีคนยุ่งกับแกแล้ว แกก็สามารถจับกุมอาเงินไว้อย่าง ตามใจได้ เรื่องอะไรล้วนให้เขาเชื่อฟังแกหรือ?”

จิ้งหนิงขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ว่าสักพัก ก็ปล่อยออกเลย เธอมีความเย็นชาเล็กน้อยจ้องมองหลั่นลือ นัยน์ตาปรากฏ

ความเยาะเย้ยเล็กน้อยขึ้นมา

“คุณป้าเรียกฉันไว้ ก็เพราะว่าจะพูดสิ่งเหล่านี้กับฉันหรือ?” ลู่หลินจือยืดหน้าอกขึ้น

“ยังไงล่ะ? ฉันยังพูดไม่ได้เลยหรือ? อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ความคิด เล็กน้อยเหล่านั้นของแก แกดูภายนอกเหมือนดั่งอยากจะช่วยฉัน ตามความจริง ก็แค่เพื่อที่จะเห็นฉันขายหน้า

ดีมาก ตอนนี้สมปรารถนาแกแล้ว ถือว่าฉันอยู่ในตระกูลลู่ล้วนขายหน้าจนหมดแล้ว นายท่านนายหญิงก็ผิดหวังกับฉันด้วยแล้ว วันหลังจะไม่รับฟังฉันอีกเลย ตอนนี้แกคงพอใจแล้วล่ะ!

จิ่งหนึ่งส่ายหัวสายแล้วสายอีก

“ฉันไม่เคยมีความคิดอย่างนี้มาก่อน

“เหอะ จะหลอกใครหรือ? พูดถึงที่สุด แกก็ไม่ใช่เพียงแค่ไม่ พอใจที่ฉันไม่ชอบแกกับอาเซินอยู่ด้วยกันมาโดยตลอดหรือ? ฉัน ยิ่งถูกใจเสบู่เฟยกับอาเซินมาโดยตลอด จุดนี้จะต้องทำให้แกไม่ พอใจอย่างมากแน่นอนล่ะ?

งั้นแกรู้หรือไม่ว่า เสบู่เฟยกับอาเซน พวกเขาเคยเป็นคู่รักกัน เติบโตด้วยกันตั้งแต่เด็ก เป็นคนหนุ่มสาวที่เติบโตเล่นด้วยกันมา แต่เด็กๆ ความรักความผูกพันอย่างดีมาก แกพูดดูสิ ตอนนี้แก แทรกขวางเข้ามาอยู่ที่นี่ มีความหมายอะไรหรือ?”

จิ่งหนิงสูดลมหายใจลึกๆหนึ่งที ในใจทนความรำคาญไม่ได้เล็กน้อย

เรื่องเรื่องหนึ่ง คุณพูดแค่ครั้งเดียว จะมีความอดทนอย่างมาก

แต่หลังจากพูดไปแล้วหลายรอบ ก็เพียงแค่รู้สึกเหนื่อยหน่าย แม้แต่ความอดทนที่จะฟังต่อก็ไม่มี

เธอจ้องมองหลันจือ เสียงเข้มพูดว่า “ในเมื่อคุณป้าล้วนพูด คำพูดถึงขนาดนี้แล้ว งั้นลองให้ฉันถามสักประโยคซะ ในเมื่อ ความรักความผูกพันของพวกเขาดีขนาดนี้ งั้นทำไมสุดท้ายคนที่ อาเงินแต่งคือฉันแต่ไม่ใช่เธอล่ะ?”
หลังจือเงียบสนิทในทันที

จิ้งหนึ่งเยาะเย้ยหัวเราะเย็นชาเสียงหนึ่ง

“คุณป้า ที่จริงแล้วฉันไม่ค่อยเข้าใจมาโดยตลอด ทำไมท่าน ไม่ชอบฉันขนาดนี้ล่ะ? ฉันคิดว่าจากการเริ่มต้น ก็ไม่เคยแสดง เจตนาร้ายกับท่าน ดังนั้นที่ไหนที่มารยาทไม่พอกับท่านทั้งหมด ก็เพราะว่าท่านยั่วยุมาก่อนด้วย

ฉันรู้ว่าท่านดีต่อจึงเป็นอย่างมาก หลายปีที่พ่อแม่เขาไม่อยู่ ท่านก็ดูแลเขาอย่างมากด้วย ฉันไม่เคยปฏิเสธถึงความผูกพัน ทางสายเลือดของพวกท่าน แต่ว่าท่านควรเข้าใจ อนาคตคนที่จะ เดินเป็นเพื่อนของเขาทั้งชีวิตไม่ใช่ท่านแต่เป็นฉัน

ความผูกพันทางสายเลือดลึกขนาดไหน ถ้าหากว่าอยู่ภายใต้ การเสียดสีที่ผิดหวังและขัดแย้งกันเป็นเวลานาน ก็จะค่อยๆ เสื่อมสลายหายไปด้วย ฉันไม่หวังว่ารอจนสุดท้ายท่านทำให้ ความซาบซึ้งใจเพียงเล็กน้อยในระหว่างพวกท่านล้วนเสื่อม สลายหายไปแล้วค่อยมาเสียใจภายหลังอีก

ดังนั้นฉันตักเตือนท่านสักคำ คุณป้า ถ้าหากว่าอยากใช้ชีวิต อย่างดีในบั้นปลายชีวิต ยังคงต้องหยุดสักหน่อย บริหารจัดการ ตัวเองให้ดีๆเถอะ ถึงยังไงตระกูลนี้ในอนาคตก็เป็นของจึงเป็น แต่ฉันเป็นภรรยาของเขา จึงจะเป็นคุณผู้หญิงของตระกูลอย่าง แท้จริง

เธอพูดจบ เพียงเห็นสีหน้าของลู่หลินจือเขียวขีดสลับกัน โมโห จนเหมือนดั่งวินาทีถัดมาก็จะเป็นลมไปนี่จึงยกมือ เรียกคนรับใช้คนหนึ่งเข้ามา

ร่างกายคุณป้าไม่ค่อยสบาย รบกวนคุณส่งเธอกลับไปพัก

ผ่อน”