บทที่ 288 ทะเลาะตบตี ศึกชิงรักหักสวาท

จิ่งหนึ่งอดใจหัวเราะไม่ไหว ตอนแรกคิดอยากหยอกเล่นกับนิสัย กะหล่อนของเขา คิดไม่ถึงว่าจะทำให้เขาโกรธจริงๆ

ดังนั้นเลยสะกิดบนบ่าของเขาเล็กน้อย

“พอได้แล้ว แค่หยอกเล่นเอง อย่าคิดมาก!”

ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงตกใจดังขึ้น

“พี่หนิงหนิง คุณก็มาที่นี่ด้วยหรอ?”

พวกเขาต่างหันหน้า และพบว่าเป็นถังลั่วเหยา

หลังจากผ่านการพัฒนาไปหนึ่งปี ตอนนี้ถังลั่วเหยากลายเป็น ดาราหน้าใหม่อันดับหนึ่งของบริษัทซึงฮุย

ถึงแม้ยังคงเปรียบเทียบกับนักแสดงชั้นน่ยังไม่ได้ แต่นับว่า เป็นดาราที่มีผู้ติดตามมั่นคง เพราะมีฐานแฟนคลับสามสิบล้าน แถมยังมีการพัฒนาความสามารถ อนาคตต้องรอคอย

ด้วยเหตุนี้ ตอนนี้เธอถือเป็นหนึ่งในนักแสดงที่บริษัทซิงฮุยให้ ความสําคัญ

ถ้าหากจําไม่ผิด ตอนนี้เธอคงกำลังถ่ายละครโบราณ ซึ่งหนึ่ง ยังคงเป็นคนรับบทละครให้กับเธอ

ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ?
ซึ่งหนึ่งรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย ส่วนถังถั่วเหยากลับมีท่าทางไม่ เป็นตัวเองเล็กน้อย

วันนี้เธอไม่ได้มาคนเดียว ด้านข้างมีชายหนุ่มคนหนึ่งนั่งอยู่

ดูเหมือนชายหนุ่มคนนี้อายุประมาณยี่สิบกว่าๆ หน้าตาหล่อ เหลา อ่อนโยน สวมแว่นตาขอบทอง และมีท่าทางคมเข้มเหมือน นักธุรกิจ

เมื่อสังเกตเห็นสายตาของจิ้งหนึ่งมองมาที่ตัวเอง ถังลัวเหยา เม้มริมฝีปากเล็กน้อย

สุดท้ายก็ปกปิดไม่มิด

เธอเหลือบมองคนที่นั่งอยู่ด้านข้างจึงหนึ่งแวบหนึ่ง จากนั้นก็ พูดแนะนำด้วยน้ำเสียงเขินอายเล็กน้อยว่า : “เขาคือคุณชาย ของชื่อกรุ๊ป วันนี้กองถ่ายเลิกกองตอนบ่าย ซึ่งฉันก็มีความ สนใจด้านไข่มุกพอดี ดังนั้นเลยมาดูกับคุณชายด้วยกันค่ะ”

ขณะที่พูดก็หันหน้าแนะนำจิ้งหนึ่งและคนอื่นต่อเทียนหัวด้วย

เฟิง เผยสีหน้าบิดเบี้ยวพร้อมกลับคืนสีหน้าปกติอย่างรวดเร็ว

คนอื่นไม่ทันสังเกตเห็นความผิดปกติของเขา ลู่วิ่งเซินกับถังลั่ว เหยาเคยเจอกันไม่กี่ครั้ง ซึ่งทุกครั้งก็จะพยักหน้าต่อเธอไม่กี่ครั้ง เท่านั้น เพราะเห็นแก่เธอเป็นนักแสดงของเพื่อนวิ่งหนึ่ง

ส่วนจี๋หยุนซูยิ่งไม่ต้องพูดถึง

เขาไม่ใช่คนในวงการบันเทิง ครอบครัวประกอบธุรกิจ ซึ่งห่างเห็นกับวงการบันเทิงมาก

อีกอย่างตลอดทั้งวันเขาหมกมุ่นเพียงเรื่องการแพทย์ อาจมี วาดภาพติดตัวอักษรบ้าง แต่ไม่ชอบดูละคร และไม่สนใจโซเชีย ลด้วย

ส่วนเฟิงเป็นนักโบราณคดีที่ขุดออกมาจากหลุมฝังศพ โบราณ ทุกวันเขาหมกมุ่นเพียงของโบราณ แทบไม่เข้าใจเรื่อง วงการบันเทิงเลย

ด้วยเหตุนี้ ต่อให้ตอนนี้ถังลั่วเหยามีชื่อเสียงมากขึ้น แต่เขาก็ ไม่รู้จักอยู่

เมื่อเห็นวิ่งหนึ่งแนะนำ เขาก็ยิ้มแย้มและกล่าวทักทายตาม มารยาท โดยไม่พูดอะไรมาก

จึงหนิงพยักหน้าเล็กน้อย

ถึงแม้เทียนหัวคนนี้ เธอไม่รู้จัก แต่ก็เคยได้ยินมาก่อนว่าเขา เป็นดาวรุ่งในวงการการเงินในสองปีมานี้ นับตั้งแต่กลับมาจาก เรียนอยู่ต่างประเทศก็เฉิดฉายความสามารถทันที

เธอกล่าวทักทายกับ เทียนหัวเล็กน้อย

เทียนหัวเองกล่าวทักทายกับเธอตามมารยาท จากนั้นก็ กวาดสายตามองที่จึงเป็นที่ไม่ค่อยพูดจา

“ผมชื่นชมคุณชายมาตลอดเลยครับ เพียงแต่ไม่มีโอกาสได้ พบกัน ในเมื่อวันนี้สามารถเจอคุณได้ที่นี่ นับว่ามีวาสนาต่อกัน ไม่ทราบว่าหลังจบการประมูล คุณชายสามารถไปทานอาหารไหมครับ? อันที่จริงพวกเรานับว่าเป็นรุ่นพี่รุ่นน้องกัน เพราะ ผมก็จบมาจากเมืองเหมือนกัน…

เขายังไม่ทันพูดจบก็ถูกลู่จึงเป็นพูดแทรกขึ้น

“ขออภัย ผมไม่กินอาหาร ”

เทียนหัว: “…..

ทุกคนต่างรู้ดีว่า ถึงแม้พูดว่าอาหารค่ำ แต่ความเป็นจริงแล้ว หาโอกาสใกล้ชิด

ถึงแม้ชื่อกรุ๊ปไม่ได้ใหญ่เท่ากับบริษัทของทั้งสี่ตระกูลใหญ่ แต่ที่จีนก็นับว่ามีฐานะอยู่ แต่มีความสนิมชิดเชื้อกับกู้ชื่อกรุ๊ป โดยในจำนวนนั้นยังมีความสัมพันธ์เชิงเพื่อนด้วย ถึงแม้ไม่กี่ปีมานี้ชื่อกรุ๊ปกับกู้ชื่อกรุ๊ปมีการแข่งขันที่ดุเดือด

กัน แต่ยังไม่ถึงขั้นทะเลาะออกหน้าออกตากัน

ด้วยเหตุนี้ เมื่อเผชิญหน้ากับชื่อกรุ๊ปที่มีความสัมพันธ์อันดี กับกู้ชื่อกรุ๊ป ลู่วิ่งเซินเลยไม่อยากเสวนากับฝ่ายตรงข้าม แต่ยัง คงแสดงความให้เกียรติอยู่

แต่การที่ลู่วิ่งเซินพูดโต้กลับต่อหน้าผู้คนมากมายขนาดนี้ ทำให้เทียนหัวรู้สึกอายหน้าเล็กน้อย

ถังลั่วเหยารีบหัวเราะขึ้นเพื่อปรับเปลี่ยนบรรยากาศ

“คุณชายไม่ชอบทานอาหารค่ำตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว ไม่ เป็นไร พวกเราสามารถหาโอกาสนัดใหม่อีกครั้ง คุณชายอิ คุณคิดว่ายังไงค่ะ?”

เทียนหัวพยักหน้าเล็กน้อยตามสถานการณ์ เพียงแต่น้ำเสียง แฝงความไม่พอใจเล็กน้อย “ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นผมก็ไม่ขอฝืนใจคุณชายแล้วครับ หาก

คืนนี้ทั้งสองคนถูกใจของสิ่งไหน เชิญทั้งสองเอ่ยปากบอกได้เลย

ผมจะช่วยทั้งสองคนเองครับ

ด้านข้าง เมื่อเฟิงได้ยินแบบนี้ก็รู้สึกไม่พอใจทันที

เลยพูดขึ้นว่า : “โอ๋ๆๆๆ หากไม่รู้จักนึกว่ามีเศรษฐีที่ไหนเสีย อีก? ในเมื่อคุณเอ่ยปากบอกจะช่วยซื้อของให้พี่สองและพี่สะใภ้ สองของผม เช่นนั้นช่วยซื้อให้ผมกับคุณด้วยสิครับ!

อีเทียนหัวยิ้มแย้ม

“คุณชายเฟิงพูดตลกล่ะ ใครบ้างไม่รู้ว่างานประมูลครั้งนี้เจ้า ภาพคือตระกูลเฟิง? ยังไงผมก็ไม่กล้าแย่งซีนจากคุณชายเฟิง หรอกครับ!”

เพิ่งหัวเราะประชดต่อขึ้น

“ไม่กล้าแข่งขันผม แต่กล้าแย่งซีนพี่สองของผมหรอ? คุณ กําลังหมายความว่า พี่สองของผมไม่พอใจของที่นี่ เลยต้องให้ คุณช่วยเขาซื้อหรอ?”

เทียนหัวเปลี่ยนสีหน้าทันที

เขาเหลือบมองลู่จึงเป็นแวบหนึ่ง และรีบพูดอธิบายขึ้นว่า
“ผมไม่ได้หมายถึงแบบนั้นครับ”

“งั้นคุณหมายถึงอะไรหรอ?”

อ๋เทียนหัว : ”

ตอนที่เขาเรียนอยู่ต่างประเทศมาหลายปีนั้น ถึงแม้ก่อนหน้านี้ เคยได้ยินว่าคุณชายไม่กี่คนของในเมืองหลวงเป็นคนเจรจายาก แต่คิดไม่ถึงว่าจะยากมากถึงขั้นนี้

จี้หยุนซูไม่อยากให้เรื่องราวยิ่งแย่ลงมากขนาดนี้ เลยแอบดึง แขนเสื้อของเฟิงเล็กน้อย

“ฮาย พอได้แล้วล่ะ”

เฟิง แค่นเสียงประชดออกมา

“ผมแค่ทนดูไม่ได้ เวลามีคนมาวางมากต่อหน้าผม

เทียนหัวมีสีหน้าไม่ค่อยดีเลย เมื่อจิ่งหนิงเห็นแบบนี้ เลยส่ง

สัญญาณสายตาต่อถังลั่วเหยา

ถังลั่วเหยารีบพา เทียนหัวจากไปทันที

“คุณชาย งานประมูลใกล้เริ่มแล้ว พวกเราไม่ต้องนั่งที่นี่ หรอกค่ะ หลีกเลี่ยงส่งผลกระทบต่อคนอื่น งั้นพวกเราไปนั่งตรง นั้นกันดีกว่าค่ะ!”

เทียนหัวพยักหน้าเล็กน้อย จากนั้นยังลั่วเหยาก็โอบแขนพา เขาเดินไป

เพิ่งที่มีสีหน้าไม่ค่อยพอใจเป็นอย่างมาก
จิ่งหนึ่งเหลือบมองเขาแวบหนึ่ง แล้วถอนหายใจเบาๆ

งานเลี่ยงการกุศลครั้งก่อน เฟิงก็ช่วยจัดการรบกวนแทนถึง ลัวเหยา หลังจากเกิดเรื่อง ซึ่งหนึ่งก็รู้สึกว่าความสัมพันธ์ของสอง คน ผิดปกติ

แต่เธอกับเฟิง ไม่ได้สนิทสนมกันมาก อีกอย่างถึงแม้ถังลั่ว เหยาเป็นเด็กใต้สังกัดของเธอ แต่ประการคือทั้งสองคนไม่ได้คุย กันจริง ประการที่สองถังลั่วเหยาเป็นเด็กผู้หญิงที่รู้จักกาลเทศะ มาตลอดด้วย

ดูเหมือนว่าคงมีอะไรแอบแฝงบางอย่างแน่เลย

จิ่งหนึ่งไม่สนใจพวกเขาแล้ว แต่ดูสินค้าประมูลบนเวทีอย่าง ตั้งใจ

เป็นเหมือนกับที่เฟิงพูดก่อนหน้านี้ คืนนี้มีเครื่องประดับไข่มุก ที่ออกแบบคล้ายกันจํานวนมาก แต่กลับไม่มีสักชุดที่วิ่งหนึ่งถูกใจเลย

ขณะที่เธอไม่สนใจ แต่เพิ่งกลับประมูลสินค้าหลายชิ้น

ซึ่งล้วนประมูลแข่งกับ เทียนหัว

ทุกครั้งที่เห็น เทียนห้วยกป้ายประมูล เขาก็จะยกป้ายประมูล ตามทันที

คืนนี้ดูเหมือนว่าเทียนหัวมีความต้องการเอาอกเอาใจผู้หญิง เพราะทุกครั้งที่มีสินค้าประมูลใหม่ออกมา เขาจะถามความเห็นของถังลั่วเหยาก่อนเสมอ