หลังจากนั่งอยู่สักพักและเห็นว่าเวลาใกล้จะ ถึงเต็มทีแล้ว อีกทั้งสองคนก็แต่งหน้าเสร็จ แล้ว มู่เจ๋อจึงได้ลุกขึ้นแล้วพูดว่า “สายแล้ว ผม ต้องกลับบริษัทแล้วนะ”

เสี่ยวหย่าขมวดคิ้วขึ้นด้วยความเสียดาย

“จะไปแล้วเหรอคะ? อยู่เป็นเพื่อนฉันอีกสัก หน่อยไม่ได้เหรอ”

มู่ยั่นเจ่อปลอบโยนเธออย่างอดทนว่า ที่ บริษัทมีเรื่องที่ต้องจัดการ อีกอย่างคุณไป ถ่ายละครก็ไม่สนใจผมแล้ว ผมไม่อยู่รบกวนแล้ว ดีกว่า”

เมื่อเห็นเขาพูดแบบนี้จึงเสี่ยวหย่าจึงได้ พยักหน้า

“ก็ได้ค่ะ เดี๋ยวฉันไปส่งคุณนะคะ พรุ่งนี้ต้อง มาหาฉันอีกนะ”

มู่ยันเจอพยักหน้าตอบรับ

ทั้งสองคนเดินหันหลังจากไปยังไม่ทันได้ สองก้าวก็ได้ยินเสียงดังฟังชัดไล่หลังว่า

“รอเดี่ยว!

เมื่อหันกลับไปก็พบจิ่งหนิงนั่งอยู่บนเก้าอี้ ขมวดคิ้วขึ้นแล้วมองมาทางพวกเขา
“ฉันมีเรื่องจะถามคุณ

จึงเสี่ยวหย่ามองดูเธอด้วยท่าทาง หวาดระแวง “พี่เจอจะต้องรีบกลับไปทำงาน ที่มี เรื่องอะไรค่อยถามทีหลังไม่ได้เหรอ? “

ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเมื่อเธอเห็นดวงตาของจิ่ง หนิงคู่นั้น ก็รู้สึกว่ามีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นแน่

ดังนั้นการที่ไม่ให้ทั้งสองคนพูดคุยกันเป็น ทางเลือกที่ดีที่สุด

แต่ไม่ว่าจะเป็นจิ่งหนึ่งหรือมู่ยั่นเจ๋อมีใครจะ ฟังเธอกันเล่า

มู่หั่นเจ๋อหยุดชะงักลงแล้วเอ่ยถามว่า “เรื่อง อะไรถามมาเถอะครับ”

จิ่งหนิงยิ้มเบาๆแล้วลุกขึ้นยืน

“เรื่องเมื่อคืนที่คุณคุยกับฉัน เป็นความจริง ใช่ไหม? ”

มู่ยันเจ๋อตกตะลึง!

จิ่งหนิงถอนหายใจแล้วทําท่าทางเหมือน เสียเสียใจพูดว่า “ถ้าเป็นเรื่องจริงละก็ ที่ผ่านมา ฉันคงจะเข้าใจคุณผิดไป ฉันก็ขอโทษไว้ตรงนี้ ด้วย ขอบคุณที่เตือนฉันนะคะฉันจะคอยระวัง”

มู่ยั่นเจ๋อคิดไม่ถึงว่าเธอจะถามสิ่งนี้ขึ้น

ในสมองของเขามีคำถามมากมาย อีกทั้ง อารมณ์ที่บอกไม่ได้
ดีใจ ตื่นเต้น มีความสุข รู้สึกแย่ ผิด หวัง……ทุกอย่างมากองรวมกัน

จึ่งเสี่ยวหย่าไม่รู้ว่าเขาทั้งสองคนพูดอะไร กันอยู่ เพียงสัมผัสได้ว่าไม่ใช่เรื่องดีแน่ สายตา อันสงสัยนั้นมองไปยังทั้งสองคน

“พี่เจอคะ เมื่อคืน……..ออกจากห้องรับรอง ของฉันแล้วก็จากไปเลยไม่ใช่เหรอ ทําไมถึง ได้..

มู่หั่นเจ๋อตกตะลึง เขาดึงสติกลับมาแล้วรีบ อธิบายว่า “อ๋อ ตอนนั้นคิดเรื่องบางอย่างได้ก็เลย เดินไปคุยกับเธอน่ะ”

สีหน้าของจิ่งเสี่ยวหย่าเปลี่ยนไปทันที

ทำไมฉันไม่รู้? ”

“ก็ไม่ใช่เรื่องสําคัญอะไรเลยไม่ได้บอก

“มู่ยั่นเจ๋อ” จิ่งหนิงพูดขึ้นขัดจังหวะพวกเขา แล้วยิ้มให้กับมู่ยั่นเจ๋อบอกว่า วางใจได้เลยนะคะ ฉันจะไม่เดินไปถึงจุดที่คุณเป็นห่วงแน่ เพื่อ เป็นการตอบแทน ฉันจะขอเตือนคุณเรื่องหนึ่ง เหมือนกัน”

มู่ยั่นเจอรู้สึกได้ว่าเธอพูดจากใจจริง ดังนั้น จึงได้ทำท่าทางจริงจังพยักหน้าพูดว่า “ครับ เชิญ พูด”
จังหนึ่งมองดู งเสี่ยวหย่าที่ทําตัวไม่ถูกอยู่ ตอนนี้

จากนั้นใบหน้าเธอก็ปรากฏรอยยิ้มแล้วพูด ว่า “มู่ชื่อกรุ๊ปแม้ว่าจะก่อตั้งขึ้นในเมืองจิ้นหลายปี มาแล้ว และหยั่งรากลึกลงสู่ดิน แต่ในวันนี้การ แข่งขันเป็นไปค่อนข้างดุเดือด หากเกิดอะไรผิด พลาดขึ้นแม้แต่น้อยละก็ เกรงว่าหมากกระดานนี้ จะแพ้หมด!

ในฐานะที่คุณเป็นทายาทของตระกูลมู่ การ จะคบหากับใครก็เป็นเรื่องที่สำคัญมาก ฉันหวังว่า คุณจะคิดให้ดีเสียก่อน และดูแลคนของคุณให้ดี อย่าให้ไปเป็นภาระของคนในอนาคต”

มู่ยั่นเจ๋อตกตะลึง

แล้วมองเธออย่างเหลือเชื่อ

แต่จึงเสี่ยวหย่ากลับกรีดร้องขึ้นมาราวกับ ถูกใครเหยียบหาง

“จิ่งหนิง คำพูดนี้หมายความว่ายังไง ใคร เป็นภาระของฟีเจอกัน?

จิ่งหนิงชายตาไปมองเธอ

กึ่งยิ้มกึ่งหัวเราะแล้วตอบว่า “จะเดือดร้อน ทําไมกัน ฉันไม่ได้ว่าเธอสักหน่อย หรือเธอไม่มี ความมั่นใจในตัวเองเลย ฉันก็แค่พูดลอยๆเธอ ทำไมต้องเก็บไปคิดว่าเป็นตัวเองล่ะ?

จึงเสี่ยวหย่า
มู่ยันเจ๋อทําสีหน้าเคร่งขรึมมองไปทางเธอ แล้วรู้สึกเอือมระอา

ผมรู้แล้ว คุณวางใจได้ผมจะคอยระวัง”

”

จิ่งหนิงพยักหน้าแล้วไม่ได้พูดอะไรอีก เธอ พาโน่หนานเดินออกจากไป

เมื่อเธอเดินจากไปแล้ว ช่างแต่งหน้าอีกสอง คนรู้สึกได้ถึงความผิดปกติจึงได้รีบออกไปเช่น

ในห้องแต่งตัวตอนนี้เหลือเพียงแค่จิ่งเสี่ยว หย่าและมู่ยั่นเจ๋อเท่านั้น

จึงเสี่ยวหย่าโอบไปที่แขนของเขา เงยหน้า ขึ้นมองเขาแล้วรีบพูดว่า “พี่เจ๋อคะ คุณจะต้องเชื่อ ฉันนะ ฉันจะต้องเชิดหน้าชูตาให้ได้ จะไม่ทําให้ ผิดหวังอย่างแน่นอน คุณอย่าไปเชื่อคำพูดไร้ สาระของเธอ

มู่ยั่นเจ๋อก้มลงมามองเธอ ใบหน้าอันหล่อ เหลาของเขานั้นไม่หลงเหลือความอ่อนโยนเมื่อ สักครู่

เขาพูดขึ้นอย่างเยือกเย็นว่า “ผมเชื่อคุณ แล้วอีกอย่างที่จิ่งหนิงพูดมาเมื่อสักครู่อาจจะ ไม่ใช่คุณก็ได้ จะเป็นเดือดร้อนทําไมกัน? ”

จิ่งเสี่ยวหย่าพูดไม่ออก

จะไม่ให้เธอเดือดร้อนได้ยังไงกัน!
ตัวเธอเพิ่งจะเซ็นสัญญากับบันเทิงเฟิงหัว ได้ไม่นาน ก็มีข่าวคราวอื้อฉาวที่โรงเรียนนั่น เดิมทีสัญญาเรื่องพรีเซนเตอร์ที่เคยคุยกันไว้ก็ถูก ยกเลิกอีกทั้งยังต้องชดเชยเงินจํานวนไม่น้อย

ตอนนี้กว่าเธอจะทำให้เรื่องราวสงบลงได้ก็ ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยทีเดียว เธอได้รับบทในการ แสดงและหวังว่าจะคืนสู่ตำแหน่งเดิมได้ แต่กลับ มาพบเข้ากับคนอย่างจิ่งหนิง และเธอได้ถูกนำไป ถูกเปรียบเทียบนับครั้งไม่ถ้วน

ถ้าเธอกลับเข้าสู่วงการไม่สําเร็จ ถ้าเธอ สร้างผลงานในเรื่องนี้ออกมาได้ไม่ดีเท่าที่ควร เธอไม่กล้าคิดจริงๆว่าสภาพของเธอจะจบลง อย่างไร

วงการนี้เดิมทีก็ค่อนข้างจะยากเย็น แต่ละ วันมีนักแสดงหน้าใหม่เกิดขึ้นตลอดเวลา ตัวเอง ไม่ได้มีผลงานมากกว่าครึ่งปีแล้ว เวลาครึ่งปีเพียง พอที่จะทำให้ผู้คนลืมเธอ

ถ้าเธอไม่มีผลงานมาลบล้าง และแสดงให้ เห็นถึงความสามารถของเธอ เกรงว่าจะมีคนลืม เธอมากกว่านี้

เมื่อถึงเวลานั้น บันเทิงเฟิงหัวที่ลงทุนกับเธอ มามากมายคงต้องขาดทุน

ก่อนหน้านี้ได้ชดเชยค่าเสียหายไปก่อน หนึ่งแล้ว ท่านประธานกรรมการก็ได้ออกมาแสดง ความคิดเห็น หากตอนนี้ทำให้พวกเขาขาดทุนอีกแม้แต่เจ่อที่เป็นแฟนของเธอก็เกรงว่าอาจจะ ถูกประธานกรรมการจัดการด้วย

มู่ อกรุ๊ปธุรกิจของครอบครัว แต่กว่า จะพัฒนามาได้ขนาดนี้ หลายต่อหลายครั้งที่พวก เขาเผชิญปัญหาด้านการเงินจึงไม่ได้เป็นเพียง ธุรกิจครอบครัวธรรมดาเท่านั้น

แม่ว่าจะเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ของ บริษัท อีกทั้งกุมอำนาจในการตัดสินใจใหญ่สุด แต่หากประธานกรรมการแสดงความคิดเห็นใน ด้านแม้จะเป็นพ่อแท้ๆก็ไม่ อาจปกป้องเขาได้

พูดของจิ่งหนิงเมื่อสักครู่ชัดเจนแล้วว่า แม้มู่ อกรุ๊ปจะไม่ได้มีเพียงบันเทิงเฟิงหัวแค่ บริษัทเดียว แต่บันเทิงเฟิงหัวก็สร้างรายได้มาก ที่สุดอย่างไม่ต้องสงสัย อีกทั้งพัฒนาได้ดีที่สุดใน ตอนนี้

หากเกิดปัญหาใหญ่ขึ้นละก็ เกรงว่ามั่น เจ๋อก็อาจจะยากที่จะอยู่ต่อไปในบริษัทได้

ในฐานะคู่หมั้นของมู่ยั่นเจ๋อ จิ่งเสี่ยวหย่าจะ ไม่เข้าใจได้อย่างไร?

ดังนั้นเธอจึงเริ่มกังวล

มู่ยั่นเจ๋อก้มหน้าลงมองดูเธอแล้ว

เสี่ยวหย่า คุณเป็นคู่หมั้นของผมนะ คุณ ควรที่จะเลือกเชื่อใจผมและช่วยเหลือซึ่งกันและ