“เจ้า เจ้า…”
เธอจ้องมองไปที่จิ่งหนิง เมื่อสบเข้ากับ ดวงตาที่เย็นชาคู่นั่นก็ราวกับเผชิญกับสระน้ำลึก จนไร้กันสองสระ มีพลังร้ายกาจจนดึงดูดผู้คนให้ เข้าไป
“คิต! ”
เสียงผู้ชายดังขึ้น
หลินซูฝานยืนขึ้นจากหลังกล้อง เขาขมวด คิ้วมองไปที่จิ่งเสี่ยวหย่า แล้วเอ่ยถาม “คุณเป็น อะไรหรือ? เจ้าเจ้าเจ้า เจ้าอยู่ตั้งนานแล้วยังไม่พูด ต่อ บทง่ายขนาดนี้จําไม่ได้หรือไง?”
จิ่งเสี่ยวหย่าได้สติขึ้นมาทันที
เธอมองไปที่จิ่งหนิงด้วยความประหลาดใจ และเห็นแค่ว่าอีกฝ่ายยืดตัวขึ้นตรงไปแล้ว และ กำลังปัดแขนเสื้อของตัวเองอย่างใจเย็นด้วย สีหน้าราบเรียบ
ในใจของจิ่งเสี่ยวหย่าตื่นตะลึง
เธอกัดฟันแน่นและเก็บแววตาที่โกรธเกรี้ยว กลับเข้าไป จากนั้นจึงเอ่ยเสียงเครียด “ขอโทษ ค่ะผู้กำกับหลิน เมื่อครู่ฉันรู้สึกไม่สบายอยู่บ้าง ก็เลยเอ่ยบทติดขัดไป พวกเราเริ่มใหม่อีกครั้ง เถอะ!”
หลินซูฝานขมวดคิ้ว ท่าทางไม่สบอารมณ์ อยู่บ้าง
แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไร และให้พวกเธอเริ่ม ต้นใหม่อีกครั้ง
จิ่งหนิงนำคนกลับไปยังตำแหน่งเดิมอีกครั้ง
ด้านนอก นักข่าวบันเทิงที่มารอสัมภาษณ์ ได้ตั้งกล้องเอาไว้นานแล้ว และถ่ายทำทั่วอยู่ทุก มุมอย่างไม่มีหลุดรอดไป
มีคนกระซิบกระซาบขึ้น “ได้ยินมาว่าเป็น นางเอกหน้าใหม่ แต่เดิมก็นึกว่าเป็นพวกมือใหม่ คิดไม่ถึงว่าจะเป็นเสือซ่อนเล็บ”
“อืม ไม่เลว ไม่ว่าจะเป็นเรื่องบทหรือสายตา ล้วนไม่เลวเลย ถ้าไม่รู้มาก่อนยังคิดไปว่าก็เป็น ดารารุ่นพี่! ”
“ตรงกันข้าม คนที่ได้รางวัลร้อยดอกไม้คน นั้นกลับไม่ค่อยน่าพอใจอยู่บ้าง!”
“จะว่าอย่างนั้นก็ไม่ได้ นี่แค่รอบแรก มีนัก แสดงคนไหนบ้างที่ไม่เคยNG? ครั้งต่อไปไม่แน่ ว่าอาจจะดีแล้วก็ได้
“ใช่ เมื่อครู่เธอก็บอกไม่ใช่หรือว่าเธอรู้สึก ไม่สบาย? คุณดูเห็นใบหน้าของเธอดูไม่ได้ขนาด นั้น ไม่แน่ว่าอาจจะป่วย! พวกเราอย่าได้เข้มงวดเกินไปเลย”
เสียงกระซิบของผู้คนที่สัญจรไปมา ได้ตก เข้าสู่หูของนักข่าวบันเทิง
ทุกคนมองหน้ากัน และไม่พูดอะไร แต่พวก เขากลับได้แอบเก็บคำเหล่านี้ลงในใจแล้ว
อีกด้านหนึ่ง จิ่งหนิงเดินเข้าไปในตำหนักอีก ครั้ง และหยุดลงที่ตรงหน้าของจึ่งเสี่ยวหย่า เธองอตัวเล็กน้อย จับคางของจิ่งเสี่ยวหย่า
ไว้ในมือเดียว สีหน้าเคร่งขรึม ดวงตาเยียบเย็น
มุมปากประดับรอยยิ้มที่คล้ายกำลังเย้ยหยัน
บรรยากาศปกคลุมไปทั่ว ไม่ว่าจะคิ้วที่ ขมวดขึ้นเบาๆ หรือสายตาที่สบมา กลับทําให้คน สัมผัสได้ถึงความหนาวเหน็บที่พุ่งเข้าใส่
“สภาพเจ้าในตอนนี้แม้กระทั่งสุนัขยังไม่ อาจเทียบ เจ้าว่า ข้าจะสนใจเมตตาสุนัขที่กระดิก หางขอความเมตตาหรือไม่? หม?”
จิ่งเสี่ยวหย่ากำหมัดแน่นอย่างลับๆ
ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงถูกส่งมาจาก ปลายนิ้วของเธอ เธอถูกบังคับให้เงยหน้าขึ้น และ มองเข้าไปในดวงตาที่เย็นชาของจิ้งหนิง
ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกราวกับตกอยู่ในหลุมดำ ทั้งตัวถูกล้อมไปด้วยความรู้สึกเย็นยะเยือกเข้าสู่ ไขกระดูก จนต้องตัวสั่นสะท้านออกมา
เธอกลืนน้ำลาย ไม่ง่ายเลยกว่าที่จะส่งเสียง ออกมาได้ในที่สุด
“เจ้า ในเมื่อเจ้าไม่สนใจ แล้ววันนี้จะมา ปรากฏขึ้นที่นี่ทำไม? ”
“คัต! ”
เสียงของ หลินซูฝานดังขึ้นอีกครั้ง
เขาระงับความโกรธ และข่มความหงุดหงิด ในใจลงไป จากนั้นก็พูดกับจิ่งเสี่ยวหย่า “อารมณ์ เมื่อกี้ไม่ถูกต้อง จําเอาไว้ ถึงเธอจะเป็นฮองเฮาที่ ถูกปลด แต่เมื่อเผชิญหน้ากับศัตรูที่ผลักคุณลง จากตำแหน่ง อย่างน้อยๆ สปิริตก็ยังต้องมีเหลือ อยู่บ้าง!
เมื่อกี้คุณแสดงขี้ขลาดเกินไป เหมือนกับ นางกำนัลตัวเล็กๆ ท่าทางต้องกล้ามากขึ้นกว่านี้ เข้าใจไหม?”
สีหน้าของจิ่งเสี่ยวหย่าดูไม่ได้อยู่บ้าง
แต่เธอก็ยังพยักหน้า
“อีกที!”
สภาพเจ้าในตอนนี้แม้กระทั่งสุนัขยังไม่ ” อาจเทียบ เจ้าว่า ข้าจะสนใจเมตตาสุนัขที่กระดิก หางขอความเมตตาหรือไม่? หม?”
“ในเมื่อเจ้าไม่สนใจ แล้ววันนี้จะมาปรากฏ ขึ้นที่นี่ทําไม?”
“คัด! ”
หลินซูฝานลุกยืนขึ้นจากด้านหลังกล้อง อย่างหมดคําพูด เขาชี้ไปที่วิ่งเสี่ยวหย่าและพูดว่า นี่คุณคิดจะงัดข้อกับฮองเฮาคนใหม่หรือยังไง?
คุณเป็นแค่อดีตฮองเฮา ไร้ทางสู้ ผู้คน สามารถบีบคุณให้ตายได้ด้วยนิ้วของพวกเขา คุณพูดแบบนี้กับเธอคือไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อแล้ว หรอ?”
ใบหน้าของจิ่งเสี่ยวหย่านยากขีดสุด
เธอทนไม่ไหวและตอกกลับไป “เมื่อกี้คุณ ไม่ได้บอกให้ฉันเล่นแบบมีสปิริตหน่อยหรือไง”
เมื่อหลินซูผ่านเห็นว่าเธอยังมีข้ออ้างอยู่ เขาก็โมโหจนเลือดลมติดขัดขึ้นมา
” ฉันให้คุณแสดงมีสปิริตกว่านี้ แต่ไม่ได้ บอกให้ก้าวร้าวเหมือนพวกทหารเดนตาย!”
“คุณ!”
ตั้งแต่เธอเดบิวต์มา จึงเสี่ยวหย่าไม่เคย โมโหขนาดนี้มาก่อน นอกจากนี้ตอนนี้ในฉากยังมี สื่อบันเทิงมากมายอยู่ ตอนนี้เธอเก็บสีหน้าไม่ไหว อีกต่อไป
มีคนกระซิบกับหลินซูผ่าน
“ผู้กํากับหลิน ใจเย็นๆ สักหน่อย ฉากนี้ยาก อยู่หน่อย เสี่ยวหย่าเองก็ไม่สามารถเล่นได้ดีในทันที ให้โอกาสเธออีกครั้ง เธอต้องเล่นได้ดีแน่ หลันซูผ่านพูดอย่างรำคาญ “ยาก? มาก ขนาดไหน? คนมาใหม่ยังเล่นได้ดี แต่กลับเป็น
เธอที่ทําไม่ได้? อายไหม?” ทันทีที่คําพูดนี้หลุดออกมา จึงเสี่ยวหย่าก็ รู้สึกเลือดขึ้นหน้าโกรธจนหน้าเขียวคล้ำขึ้นมา
แล้ว
แต่ต่อหน้าสื่อมากมายขนาดนี้ เธอจะ อาละวาดก็ไม่ดีนัก เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้เสียชื่อ เสียง
ไม่นานนัก เธอก็พยายามระงับความโกรธ เอาไว้และพูดด้วยน้ำเสียงที่ดี “ขอโทษค่ะ เมื่อกี้ ฉันเล่นไม่ดี พวกเราเริ่มกันอีกครั้งเถอะ!”
หลินซูฝานเหลือบมองเธอ สุดท้ายก็สั่งให้ เริ่มใหม่อีกครั้งด้วยใบหน้าที่เย็นชา
อย่างไรก็ตาม ไม่รู้ว่าเป็นเพราะสภาพจิตใจ ที่พังทลายหรืออะไร วันนี้จึงเสี่ยวหย่าเล่นได้ไม่ดี นัก
กว่าจะผ่านบทเมื่อครู่ไปก็ไม่ง่าย แต่หลัง จากนั้น เมื่อถึงตอนที่ต้องที่บอกจึงหนิงว่าฆาตกร ตัวจริงที่อยู่เบื้องหลังคือฮ่องเต้ เธอกลับพูดไม่ ออกอีก
เธอมักจะรู้สึกว่า ดวงตาคู่นั้นของจิ่งหนิง เหมือนมีอะไรบางอย่างซ่อนอยู่ มีพิษอยู่ในนั้น
ตอนจ้องมองไปที่เธอ ตนเองถึงกับตัวสั่น การต่อสู้เดิมพันก่อนตาย พูดคําที่ต้องเอ่ยออกมา กลับติดอยู่ในสําคอ ไม่สามารถพูดได้อย่างไร
ในใจของจิ่งเสี่ยวหย่าตกอยู่ในความ ร้อนรนอย่างมาก
ในตรงกันข้าม จิ่งหนิงกลับสงบอย่างหาที่ เปรียบมิได้
เธอก้มมองใบหน้าของจิ่งเสี่ยวหย่า สีหน้า สงบนิ่งน่าเกรงขาม แม้ว่าใบหน้าที่ประณีตและ เย็นชานั้นจะไม่ได้เคลื่อนไหวใดๆ แต่กลับมีพลัง บางอย่างแผ่ออกมาจากดวงตาของเธอ จนทําให้ คนรู้สึกสิ้นหวัง
หลินซูฝานรู้ดีว่า หากยังเป็นแบบนี้ต่อไป ก็ คงไม่ได้ผลใดๆ ออกมา
ในที่สุด เขาก็สั่งพัก และถ่ายทำต่อในช่วง
บ่าย
ฉากนี้ สุดท้ายก็ยังถ่ายทำไม่จบ
ไม่ต้องบอกเลยว่าในใจของจิ่งเสี่ยวหย่านั้น โกรธและหงุดหงิดแค่ไหน
เดิมทีเธอคิดว่าต่อหน้าสื่อในวันนี้ เธอจะทำ ผลงานได้ดี แต่สุดท้ายกลับกลายเป็นเรื่องน่า หัวเราะเยาะไป
ทันทีที่การถ่ายทําสิ้นสุดลง ก็มีนักข่าว บันเทิงที่รอสัมภาษณ์เป็นเวลานานกรูเข้ามา
“จ๋งเสี่ยวหย่าฉันเห็นคุณมาตลอดในตอนนี้ เหตุใดที่ทำให้เล่นไม่ผ่าน
“จ๋งเสี่ยวหย่า เมื่อกี้เห็นคุณ NGตลอด ไม่ ทราบว่าเป็นเพราะอะไรที่ทําให้ฉากนี้เล่นต่อไป ไม่ได้?”
“จิ่งเสี่ยวหย่า เมื่อครู่เห็นคุณพูดบทไม่ออก ลืมบทหรือ?” จ๋งเสี่ยวหย่า คุณมีชื่อเรื่องความทุ่มเท
อย่างมืออาชีพมาตลอด แต่กลับจําบทไม่ได้ ไม่ ทราบว่าความทุ่มเทเมื่อก่อนหน้า เป็นบริษัทที่ จงใจสร้างขึ้นเพื่อคุณใช่หรือไม่?”
“จิ่งเสี่ยวหย่า คุณNGตลอด แต่จิ่งหนังที่ เล่นคู่กับคุณกลับแสดงได้ดีมาก คุณคิดยังไงกับ เรื่องนี้ ?”
ไม่เพียงแค่จิ่งเสี่ยวหย่าเท่านั้นที่ถูกล้อม รอบไปด้วยผู้สื่อข่าว แต่ยังรวมถึงจิ่งหนิงด้วย
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ