เห็นใจ ส่วนเห็นใจ ภายใต้สายตาที่เข้มงวด ของหญิงชรา ป้าหลิวก็ไม่กล้าพูดอะไร

ไม่นานนัก ลู่วิ่งเซินก็กลับมา

เขาได้รับข้อความจากจิ่งหนึ่ง แต่ก็ไม่ได้คิด อะไรมาก แค่คิดว่ามีเพื่อนของเธอมาพักชั่วคราว เรื่องที่อีกฝ่ายเป็นใครนั้น เขาไม่ได้สนใจ

และ ความคิดพวกนั้น ก็ต้องพังทลายลง ทันที ที่เขาได้ก้าวเท้าเข้าประตูบ้านไป

ในห้องรับแขก หญิงชรากับอานอานนั่งอยู่บน โซฟา เพราะยังไม่ถึงเวลาเข้านอน จิ่งหนังก็กำลัง

อาบน้ำ หญิงชราเลยนั่งเล่นเกมแกะเชือกเป็น เพื่อนอานอานอยู่ตรงนั้น

ป้าหลิวยื่นมองพวกเขาอยู่ด้านข้างด้วยรอย ยิ้ม ในทีวีก็กำลังฉายการ์ตูนที่อานอานชอบดูอยู่

บรรยากาศดูอบอุ่นและเข้ากันเป็นอย่าง

มาก

“พวกคุณ…….”

“เอ่อ คนนี้ก็คือสามีของคุณจิ่งสินะ! รูปหล่อ

มากเลย!

หญิงชราลุกขึ้นมาจากโซฟาทันที แล้วมองลู่ จิ่งงเซ็นด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม

ลู่จิ่งเซ็น: “? ? ? ? ”
ป้าหลิวกระตุกที่มุมปากทีหนึ่ง แล้วมเดิน เข้าไปรับเสื้อคลุมที่อยู่บนมือ ซึ่งเป็นมา

คุณผู้ชาย กลับมาแล้วเหรอคะ

ลู่จิ่งเชิงสูทหายใจลึกๆไปทีหนึ่ง ถึงระงับความ ตกใจที่อยู่อยู่ในใจลงได้

กำลังคิดที่จะพูดอะไรบางอย่าง เสียงของจิ้ง หนิงก็ยังลอยมาจากทางบันได

“ลู่วิ่งเซิน คุณกลับมาแล้วเหรอ

เธอเพิ่งจะอาบนํ้าเสร็จ บนตัวสามชุดนอนอยู่ ผมยังเปียกอยู่และใช้ผ้าขนหนูคลุมเอาไว้ ก็รีบร้อน

เดินลงมาจากชั้นบน,

” แนะนำให้คุณรู้จักหน่อย คนนี้คืออานอาน คน นี้คือคุณย่าทวดของอานอานนายหญิงหมิ่น

พวกเขาเป็นเพื่อนใหม่ที่ฉันเพิ่งรู้จัก คืนนี้จะมา ค้างที่นี่คืนหนึ่ง คงไม่มีปัญหานะ? ”

ที่จริงจิ่งหนิงกังวลมากว่าลู่วิ่งเซ็นจะปฏิเสธ

เพราะจริงๆแล้ว ผู้ชายคนนี้ดูแล้วอ่อนโยน แต่ ความจริงบางครั้งก็เข้าใจอะไรยาก

โดยเฉพาะพื้นที่ส่วนตัวอย่างที่บ้าน เธอพบว่า เขาไม่ชอบให้มีคนนอกเข้ามา.

เหมือนคราวที่แล้วที่หัวเหยามาหา ลู่เซินก็ไม่ พอใจ

ลู่วิ่งเซ็นสูทหายใจเข้าลึกอีกทีหนึ่ง เขามองหญิงชราที่หนึ่ง หญิงชรายังคงทำสีหน้ายิ้มแย้ม และมีเพียงคนที่คุ้นเคยกัน ที่จะ สามารถ

มองเห็นสัญญาณเตือนและดุร้ายนั้น ที่แสดง ผ่านส่วนลึกของนัยน์ตาชราคู่นั้นที่แหลมคม แล้วเขาก็หันไปมองเจ้าเด็กอ้วนคนนั้นที่นั่งอยู่ บนโซฟาทีหนึ่ง

เจ้าเด็กอ้วนผิวขาวราวกับหิมะ มีดวงตากลม โตที่เป็นประกายระยิบระยับ เหมือนตุ๊กตาเซรามิค ดูหรูและบอบบาง กระพริบตาแล้วมองเขาอย่างคาด หวัง

บนใบหน้าไม่มีความรู้สึกผิดหลังทำเรื่องที่ไม่ดี เลยสักนิด

ในใจของลู่วิ่งเซ็นสับสนเล็กน้อย

จิ้งหนิงเห็นเขาไม่พูดอะไร เลยรู้สึกว่าเขา กำลังไม่พอใจ แต่เห็นแก่หน้าเธอเลยไม่อยากพูดต่อ หน้าพวกเขา

เธอก็เลยขยับฝีเท้า เดินเข้าใกล้ดึงแขนเขา แล้วส่ายไปมา

พูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน: “พวกเขาน่า สงสารมาก ที่บ้านไม่มีคนดูแล กระเป๋าก็มาหายตอน ออกมาเที่ยวอีก คนหนึ่งก็คนแก่อีกคนก็เด็กบนตัวก็ ไม่มีเงิน พักอยู่ข้างนอกก็ไม่สะดวก

ลู่วิ่งเป็นหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา

เอียงหน้ามองจิ้งหนัง “น่าสงสาร? ไม่มีคน ดูแล? “จึงหน่งพยักหน้าอย่างจริงจัง

จึงเชิงพยายามมากที่จะไม่แสดงความไม่ พอใจของตัวเองออกมา

“ดีมาก พวกเขาอยากอยู่ก็ให้พวกเขาอยู่ไป เถอะ! คุณมากับผม

พูดแล้ว ก็เดินตรงขึ้นชั้นบนไป,

จิ่งหนิงมองดูใบหน้าที่บึ้งตึงของเขา และฝีเท้า ที่เร็วราวกับสายลม แล้วเอามือก่ายหน้าผากอย่าง ปวดหัว

“คุณจิ่ง พวกเรามารบกวนหรือเปล่า? ”

หญิงชราถามอย่างไม่สบายใจเล็กน้อย.

จิ่งหนังสืบยิ้มขึ้น

“เปล่าค่ะ เขาก็นิสัยแบบนี้แหละค่ะ ภายนอก เย็นชาภายในอ่อนโยน ไม่มีอะไรหรอกค่ะ คุณยาย อยากคิดมากนะค่ะ

“จ้ะ ถ้าอย่างนั้นก็ดีแล้วจ้ะ, ”

“อืม นี้ก็ดึงแล้ว พวกคุณยายก็รีบพักผ่อนเถอะ ค่ะ ฉันขึ้นไปก่อนนะค่ะ”

“จ๊ะ ได้จ๊ะ…

จิ้งหน่งปลอบใจหญิงชราเสร็จ ก็รีบเดินตาม ขึ้นไปชั้นบน

ในห้องนอนบนชั้นสอง

ลู่วิ่งเข็นถอดเน็กไทออก ทันทีที่หันหลังมา ก็ เห็นหญิงสาวที่ก้มตัวแล้วเดินเข้ามาอย่างระมัดระวัง

มองดูเธอที่ทำตามท่าทางของเขา ทันใดนั้น เขาก็ไม่รู้ว่าควรโมโหหรือหัวเราะดี

นั่งลงบนเตียง จากนั้นก็กวักมือเรียกเธอ

“มานี่! ”

จิ่งหนิงรู้ว่าเขาโกรธ เวลานี้ก็เลยไม่กล้าขัด เขา ตอบรับ”อืม”ไปคำหนึ่ง แล้วก็เดินเข้าไป

เพิ่งจะเดินเข้าไป ข้อมือก็รู้สึกถึงความแน่น ร่างก็ถูกเขาดึงไปนั่งอยู่บนขาของเขาแล้ว และร่างก็ ล้มเข้าไปในอ้อมกอดเขาทันที

จิ่งหนิงพูดเบาๆประโยคหนึ่ง มือทั้งคู่กอดคอ เขาไว้แน่นทันที ถามอย่างเขินอาย: “จะทำอะไร? ”

ลู่จิ่งเชิงมองเธอด้วยสายตาแน่นิ่ง “คุณเจอ พวกเขาได้ยังไง? ”

จิ่งหนิงอึ้งไป คิดไม่ถึงว่าเขาจะเรื่องนี้ แล้วเธอ ก็พูดเล่าเหตุการณ์ที่เจออานอานทั้งสองครั้งให้เขา ฟัง

ก็ไม่รู้ว่าเธอรู้สึกไปเองหรือเปล่า รู้สึกว่า เธอ ยิ่งพูด สีหน้าของเขาก็ยิ่งดูแย่ลง

เธอคิดแค่ว่าคนๆนี้ไม่ชอบให้คนแปลกหน้าเข้า มาในบ้าน แต่เธอชอบอานอานมากจริงๆ คงปล่อยให้ เด็กเล็กขนาดนี้ออกไปนอนพักข้างนอกลางดึงแบบนี้ ไม่ได้

เพราะอย่างนั้นเธอเลยกอดคอเขาไว้แล้วพูด ขอร้อง : “แค่คืนเดียวนะ! ฉันรับรอง แล้วพรุ่งนี้จะช่วยโทรหาครอบครัวของพวกเขา จะไม่สร้างความ เดือดร้อนให้แน่

ลู่จึงเป็นมองเธอ แล้วหัวเราะอย่างเย็นชาที

หนึ่ง

ไม่รู้ว่าควรหัวเราะในความใสซื่อ หรือว่าความ น่ารักของเธอต

สุดท้ายเขาก็ทําได้แค่พยักหน้า แล้วหยิกเบาๆ ทีหนึ่งบนเอาของเธอ

“ได้ แล้วคุณจะไ จิ่งหน่งหน้าแดง

ะให้รางวัลผมยังไง? ”

รู้ว่าเขาอยากได้อะไร ชิดหน้าเข้าไปจูบบนริม ฝีปากของเขาอย่างรวดเร็วทีหนึ่ง

ขณะที่กำลังจะถอยกลับ ทันใดนั้นฝ่ามือใหญ่ ข้างหนึ่งก็จับที่หัวของเธอเอาไว้ เขาดึงเธอเข้าไปใน อ้อมกอด แล้วเพิ่มแรงจูบให้จูบนี้ลึกซึ้งเข้าไปอีก

เมื่อจบการจูบ จิ่งหนิงก็ลืมตาขึ้นอย่างเหนื่อย หอบ

สิ่งที่เห็นคือใบหน้าที่หล่อเหลาของชายหนุ่ม ลึกเข้าไปในดวงตา ก็มีความอ่อนไหวจางๆอยู่

“ยังเหลืออีกครึ่งเดือน “

จิ่งหนิงอึ้งไปเล็กน้อย ตั้งสติขึ้นเข้าใจในความ

หมายของเขา กัดริมฝีปาก

ฟินที่ขาวใสกัดลงริมฝีปากสีแดงระลื่น ราวกับ ลูกเชอร์รี่สีแดงที่เย้ายวนคน
นัยน์ตาลจึงเป็นหนักหน่วง ขยับในลำคอไป มาอีกครั้ง สุดท้ายก็กลั้นความต้องการลึกๆในใจไว้ ได้ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา: “คุณรับปากกับผม แล้ว ห้ามผิดคําพูด

จิ่งหนึ่งพยักหน้าเบาๆ

ครึ่งชั่วโมงต่อมา จึงหนิงเดินออกมาจากห้อง นอน ลงไปที่ห้องรับรองแขกชั้นล่าง

ในห้อง อานอานก็อาบน้ำเสร็จภายใต้การดูแล ของแม่บ้านแล้ว กำลังนอนอยู่บนเตียง รอให้เธอมา เล่านิทานให้ฟัง.

ตอนที่จิ่งหนึงเข้าไป ก็มองเห็นเจ้าเด็กอ้วน สวมชุดนอนสีชมพูขนปุย ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าพวกแม่ บ้านไปหามาจากไหน แต่ก็ดูน่ารักดี

ยิ่งขัดให้ผิวที่ขาวนุ่มราวหิมะอยู่แล้วของเจ้า เด็กอ้วน ดูเหมือนผิวของตุ๊กตาเซรามิกยิ่งขึ้น และดู ขาวใสอมชมพูไปทั้งตัว

“ป่าหนิงๆ มาแล้วเหรอ!”

ชื่อที่เจ้าเด็กอ้วนเรียก เหมือนเรียกวามรู้สึก

ของเธอ

หลังจากที่รู้ว่าเจ้าเด็กอ้วนไม่มีแม่ จิ่งหนึ่งก็ เลยปล่อยให้เรียกแบบนั้น ยิ้มแย้ม แล้วเดินไปนั่งลง ข้างเตียง

“อืม ป้ามาแล้ว คืนนี้เสี่ยวฮานอานอยากฟัง นิทานอะไรล่ะ!”

“หนูอยากนิทานของราชินีน้ำแข็ง”ราชินี แข็งอีกแล้วเหรอ!

จังหน่งพบว่า เจ้าเด็กอ้วนชอบราชินีน้ำแข็ง มากจริงๆ ครั้งที่แล้วก็จะฟังเรื่องนี้

ที่มีประสบการณ์มาครั้งหนึ่งแล้ว หลังจาก นั้นเวลาว่างยังเคยค้นหานิทานเรื่องนี้ในมือถือ ครั้งนี้ ก็ถือว่าเล่าได้ควบอ้วนมาก น.

เจ้าเด็กอ้วนซบในอกของเธอ แล้วฟังอย่าง เงียบๆ ไม่นานก็นอนหลับไป

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ