พูดยังไม่ทันจบ ทันใดนั้นด้านหลังก็มีไอ อุ่น และที่เอวก็มีคนมาสวมกอด
จิ่งตกใจ ร้องว้ายหันหลังไปดู สายตา ปะทะเข้ากับใบหน้าที่มีรอยยิ้มของชายคนนั้นเข้า พอดี
“ลู่?” จิ่งถอนหายใจโล่งอก แล้ว ทําท่าหัวเราะปนร้องไห้ “คุณกลับมาแล้วทําไมไม่ให้ ให้เสียงหน่อยคะ? ฉันตกใจแทบแย่!”
เธอพูดไป พลางตีหน้าอกของตัวเอง
วันนี้เธอสวมชุดอยู่บ้านแบบคอวี ซึ่งค่อนข้าง สบาย ก้มหน้าลงก็สามารถเห็นกระดูกไหปลาร้าที่ บอบบาง
สายตาของลู่เซินล้ำลึก ไม่ได้พูดอะไร เขา ก้มลงจูบที่ริมฝีปากเธอก่อน จากนั้นจูบที่คิ้วของเธอ และดวงตา
จิ่งหนิงถูกเขาจู่โจมกะทันหันแบบนี้รู้สึก งุนงง รูปร่างของเธอบอบบาง ถูกเขาในอ้อม กอดระหว่างตัวเขากับเคาน์เตอร์กระเบื้องไม่ช่องว่าง ให้หลีกหนีเลย ได้แต่ถูกบังคับให้เงยหน้าตอบรับเขา อย่างเดียว
ลู่จูบอยู่สักพัก แล้วจึงปล่อย เอาหน้า ผากแตะกัน แล้วยิ้มให้เธอ
หอบหายใจเล็กน้อย หลังจากบรรเทาลงแล้ว เธอรู้สึกสับสนนิดหน่อย
“เป็นอะไรหรือคะ? เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า?
เท่าที่จิ่งสังเกต ลู่วิ่งในวันนี้มีบางอย่าง
แปลกไป
ปกติถึงแม้เขาปฏิบัติต่อเธอเชิงรุก แต่ว่าเขาก็ ค่อนข้างให้ความสําคัญกับโอกาสและสถานที่ สี่สุ่มห้าในครัวสถานที่แบบนี้
วันนี้เกิดอะไรขึ้น?
ลู่จิ่งเซ็นยิ้ม ยื่นมือออกไปเกี่ยวเส้นผมทัดหูให้ เรียบร้อยกระซิบว่า “คุณได้เจอคุณป้าแล้วใช่ไหม ครับ?”
จิ่งหนังตะลึง
ดวงตาเปล่งประกายจ้องมองไปที่ เขา “คุณรู้ได้อย่างไรคะ?
“เขามาหาผมที่ทํางานครับ
” หาคุณเพื่อฟ้อง?”
เซินตอบไปตามตรง ไม่ได้ปิดบัง พยัก
หน้า
จิ่งหนิงรู้สึกว่ามันน่าขำนิดหน่อย เธอถอยหลัง ไปเล็กน้อย ด้านหลังของเอวพิงอยู่ที่เคาน์เตอร์ กระเบื้อง ทั้งร่างยังอยู่ในความควบคุมของท่อนแขน ชายคนนั้น จับแขนเขาไว้แล้วมองที่เขาอมยิ้ม
ฉันตำหนิคุณป้าแท้ๆเลี้ยงคุณมาแต่เล็กจน “โต ดังนั้น ประธานจะลงโทษฉันยังไงคะตอน”
เลิกคิ้ว น
“อืม ต้องลงโทษซะหน่อย”
ทันใดนั้นเขาก็ก้มหน้าลง ใบหน้ายิ่งใกล้เธอ มากขึ้น เมื่อเห็นว่าริมฝีปากทั้งกำลังจะแตะกัน หน่งรีบถอยออกทันที
เธอเหลือบมองไปที่ประตูห้องครัวด้วยสายตา ที่รู้สึกผิด หลังจากแน่ใจแล้วว่าไม่มีใครแอบดู อยู่ เขาจึงพูดด้วยความเขินอายเล็กน้อย : “คุณทํา อะไร? ยังเข้ามาอีก!”
ลู่เซ็นหัวเราะเบาๆ
เขาเป็นคนตัวสูงขายาว สองมือวางอยู่ข้าง เธอ เงาที่ทอดยาวลงมาเกือบจะห่อหุ้มเธอไว้ทั้ง ตัว แม้แต่บรรยากาศในตอนนี้ดูเหมือนเต็มไปด้วย ความหวานที่น่ายินดี
แก้มที่อธิบายไม่ได้ของจิ่งหนิงร้อนขึ้นเล็ก น้อย เธอไม่รู้ว่าผู้ชายคนนี้คิดจะทำอะไร เห็นเขาไม่ ยอมไปไหน จึงใช้มือผลักหน้าอกเขา
ถ้าไม่มีอะไรแล้วคุณออกไปก่อนเถอะคะ ฉัน ยังต้องดูน้ำซุปก่อน! ” ลู่วิ่งเธอไว้
“คุณป้าเป็นคนอารมณ์ร้อน และชอบฟังคนอื่น ยุแยง แต่จริงๆเธอเป็นคนดี เรื่องในวันนี้ทำให้คุณ รู้สึกแย่ ต่อไปจะไม่มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีกครับ
หนิงตกใจเล็กน้อยเธอเงยหน้าขึ้นมองผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า แส งอ่อนๆลองมาจากด้านบน ปกคลุมใบหน้าที่ดูเย็นชา ของเขาด้วยแสงจางๆ
เธอไม่เคยคิดเลยว่า เขาจะพูดแบบนี้กับเธอ
ความจริงก็ไม่ได้รู้สึกแย่อะไรนัก จริงๆรู้สึก ไม่ค่อยสบายใจมากกว่า แต่เท่าที่เธอเห็น เธอกับลู่ จิ่งเซ็นเป็นเรื่องเดียวกัน ส่วน ลู่หลันจือ เป็นคนละ เรื่อง
ด้วยเหตุนี้ ถึงแม้เขาไม่ได้อธิบายอะไรกับ เธอ เธอก็ไม่ได้ติดใจอะไร
แต่ว่าผู้ชายคนนี้…
มีกระแสน้ำอุ่นไหลออกมาจากก้นบึ้งของหัวใจ อย่างเงียบๆ ทำให้หัวใจของเธอพองโดไปหมด
จิ้งหนังอมยิ้ม ส่ายหน้าพลางกล่าวว่า : “ฉันไม่ ได้ติดใจอะไร อีกอย่างวันนี้ฉันพูดในสิ่งที่ไม่ควรจะ พูด ยังไงเธอก็เป็นคุณป้าของคุณ เคยเลี้ยงดูคุณ มา หวังว่าสิ่งที่ฉันพูดออกไปจะไม่ส่งผลกระทบต่อ ความรู้สึกระหว่างพวกคุณนะคะ”
ลู่วิ่งเซ็นยิ้ม
ยื่นมือออกมาลูบศีรษะของเธอ น้ำเสียงเต็มไป ด้วยความเอาใจ
” เด็กโง่!”
ทั้งสองคนออกมาจากครัวหลังจากรู้สึกเหนื่อย
ตอนเย็น โทรมาหาจิ้งหนึ่ง บอกเธอว่าการ ตรวจสอบมีความคืบหน้าใหม่
เมื่อห้าปีก่อน หยู เหลียนเคยโอนเงินจำนวน มากมาที่บัญชีเขาหนึ่งก่อน คนๆนั้นเขาตรวจสอบ แล้ว ชื่อว่าหลินหลง เป็นช่างซ่อมรถ
อู่ซ่อมรถที่หลินหลงเคยเปิดเมื่อห้าปีก่อน ตั้ง อยู่ที่โม่ไฉ่เวยเคยแวะเวียนไปบ่อยๆ เวลารถของ เธอมีปัญหา ก็มักไปซ่อมที่นั่น
เดิมที ตาK อยากจะจับคนๆนั้นมา ให้เธอสอบ ปากคำด้วยตัวเอง แต่ว่าเกิดอุบัติเหตุขึ้นระหว่าง ทาง คนๆนั้นวิ่งหนีไป
จิ่งหนิงได้ยินข่าวนี้ ก็รู้สึกเหมือนหัวใจถูกจับ
ด้วยมือยักษ์
เธอพยายามสูดลมหายใจเข้าออกลึกๆสอง สามครั้ง แล้วสะกดกลั้นอารมณ์โกรธเอาไว้ พูดด้วย เสียงทุ้มว่า : “ฉันรู้แล้ว”
ตา ปลอบเธอในสายว่า “ถึงแม้ยังจับตัวคนไม่ ได้ แต่ว่าตอนนี้ผมได้หลักฐานมาแล้ว อุบัติเหตุทาง รถยนต์ของแม่คุณเกี่ยวข้องกับผู้หญิงคนนั้นอย่าง แน่นอน ต่อจากนี้ก็แล้วแต่คุณว่าจะทำอย่างไรต่อ
ฆาตกรรมชีวิตคน มันยุติธรรมแล้วหรือ
แต่ว่าหลักฐานในมือคุณมันไม่เพียงพอที่จะ ฟ้องพวกเขาในข้อหาฆ่าคนตายนะครับ”
“ต๊ะ! จริงหรือ? ถ้างั้นก็ไปทีละขั้นตอน เถอะ ทุกอย่างที่พวกเขาเคยแย่งไปจากมือแม่ของฉัน และสิ่งที่พวกเขาเคยทำไว้กับฉัน ฉันจะค่อยๆเอา มันค้นกลับมา ทีละนิดๆ
วันต่อมา
จู่ๆก็มีเสียงกรีดร้องรุนแรงดังขึ้นมาที่บ้านจิ่ง!
ประตูห้องน้ำถูกคนกระแทกเปิดออก “ปัง” จิ่ง เสี่ยวหย่าหน้าซีดวิ่งออกมา “เป็นอะไร? เกิดอะไรขึ้น?
หยูซิ่วเหลียนที่ได้ยินเสียงพาคนรับใช้เข้า มา ตามมาด้วย และยังมีจิ่งเชี่ยวต่อที่เป็นสมาชิก ใหม่
จึงเสี่ยวหย่าเอาตัวพิงก่าแพง ใบหน้าที่ บอบบางของเธอ ดลงด้วยความตกใจ นิ้วของเธอ ไปยังห้องน้ำด้วยอาการสั่น
“เลือด เลือดเยอะเลย…..
“อะไรนะ?”
ทุกคนเงยหน้ามองไปในห้องน้ำด้วยความ ประหลาดใจ จึงเห็นเลือดสดๆสีแดงนองอยู่เต็มพื้นสี ขาว
เลือดสีแดงฉานไหลออกมาจากมุม
กําแพง ราวกับดอกไม้บานส่งมาจากนรก พุ่งตรงเข้า สายตาของทุกคนอย่างดุเดือด
สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนไป สีหน้าของหยู ว เหลียนดูไม่ค่อยดีนัก จิ่งเชี่ยวต่อคํารามด้วยความไม่พอใจว่า : “นี่มันเกิดอะไรขึ้น? ใครเป็นคนทําความ สะอาดห้อง า น ”
คนรับใช้คนหนึ่งก้มตัวเดินมาจากด้านหลังยืน ขึ้น “คุณผู้ชายคะ หนูเองเป็นคนทําความสะอาดคะ จึงเขียวเต๋อ ไปที่เลือดกองที่พื้น “นี่คือ
อะไร? เดี๋ยวนี้พวกแกทำงานกันแบบนี้หรือ?” คนรับใช้คนนั้นรีบส่ายหน้า และมีสีหน้าหวาด กลัวตกใจ
“คุณผู้ชายคะ หนูเปล่านะคะ หนูทําความ สะอาดเรียบร้อยแล้ว หนูก็ไม่ทราบว่าเลือดพวกนี้มา จากไหนคะ!’
แกยังไม่รู้แล้วใครจะรู้? แกเป็นคนรับผิดชอบ ” ทีนี่! นอกจากแกแล้ว จะมีใครเข้าออกบ้านนี้ได้หรือ Xะ?”
แต่หนูไม่ได้ทําอะไรเลยจริงๆนะคะ คุณ ” ผู้ชาย หนูตั้งใจทำงานมาตลอด ทำไมถึงเป็นแบบนี้ ละคะ? หนูเปล่าทําจริงๆนะคะ!”
คนรับใช้คนนั้นกังวลมากจนแทบร้องไห้ จึง เสี่ยวหย่าทำหน้าเครียด ครู่หนึ่ง พูดอย่างเคร่งขรึม ว่า “พ่อคะ ไม่น่าจะเกี่ยวกับมันหรอกคะ”
ในใจของจิ่งเซี่ยวเต่อย่อมรู้ดี เพียงแต่เขา ตกใจอยู่สักพัก หาคนรับผิดไม่ได้ จึงคว้ามันมารับ บาปแทน
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ