บทที่ 1012 ออกเดินทางด้วยกัน

เธอขยับเข้ามาข้างหน้า และกอดท่านย่าเป็นอย่างอบอุ่น “ท่านย่า ท่านดีจริงๆเลย

เมื่อท่านย่าเชนถูกเธอสวมกอดเช่นนี้ ทันใดนั้นหล่อนก็ยิ้ม อย่างดีอกดีใจ

กลางวัน จึงหนิงรับประทานอาหารอยู่ที่คฤหาสน์หลังเก่า

หลังจากรับประทานอาหารกลางวันเสร็จ ไม่หนานก็มารับเธอ ไปที่บริษัท

เมื่อจัดการธุระตลอดช่วงบ่ายเสร็จเรียบร้อยแล้ว ตกเย็นก็เดิน ทางกลับบ้าน จึงหนิงจึงได้เล่าเรื่องที่เมื่อช่วงเช้าเธอได้คุยกับ ท่านย่าเซ นพูดให้ลู่จึงเป็นฟัง

เมื่อลู่จึงเป็นเห็นสถานการณ์เช่นนั้น ก็ได้สั่งการลงไปและได้ วางแผนกำหนดการที่จะออกเดินทางในอีกสองวันข้างหน้า

เนื่องจากในครั้งนี้ ผู้ใหญ่ต่างออกเดินทางกันหมด ทำให้เด็ก สองคนไม่สะดวกที่จะอยู่ที่บ้าน เดิมทีจิ่งหนึ่งต้องการที่จะฝากให้ กวนจี้ หมิงดูแลสักสองสามวัน

เพราะถึงยังไงเขาก็เป็นลุงแท้ๆของจิ้งหนึ่ง ถึงยังไงคงไม่ ปฏิบัติไม่ดีต่อเด็กทั้งสอง

แต่ลู่จิ่งเซินกลับคิดว่า ในเมื่อไปตระกูลจิ้น อีกทั้งยังไปพบโม่ไฉ่เวย ถ้างั้นก็พาไปด้วยกันเถอะ

เพราะยังไงจะได้ไม่ต้องกังวลเรื่องความปลอดภัย อีกอย่าง

โรงเรียนก็ปิดเทอมพอดี ทิ้งให้เด็กทั้งสองอยู่ที่บ้านกลับทำให้

พวกเรารู้สึกไม่พอใจเสียมากกว่า เมื่อไปที่นั้น นอกจากจะช่วยเฉียวและกู้ซื้อเฉียนจับตาดูเรื่อง ของแผ่นหยกคัมภีร์สวรรค์แล้วก็ไม่มีเรื่องที่สำคัญอะไร

ดังนั้นก็ถือซะว่าพาพวกเขาไปเที่ยวก็แล้วกัน

เมื่อจิ้งหนิงเห็นเช่นนั้น ในใจก็รู้สึกว่าช่วงนี้ตนเองยุ่งมากๆ วิ่ง วุ่นไปทั่ว ก็ถือว่าติดค้างเด็กทั้งสองมากจริงๆ อีกทั้งหากเด็กสอง ในท้องคลอดออกมา เวลาที่มีให้กับอานอานและจิ้งเจ๋อน้อยก็คง น้อยลง

ดังนั้นหากจะรอให้ถึงเวลาที่ไม่สามารถปลีกตัวมาได้ สู้อยู่เป็น เพื่อนเขาตอนนี้น่าจะดีกว่า

เมื่อคิดเช่นนี้ เธอจึงไม่ได้ปฏิเสธอีก

เมื่อเด็กทั้งสองรู้ว่าพวกเขาจะได้ออกไปเที่ยวข้างนอกกับสิ่ง หนิงและลู่วิ่งเซิน ก็ดีใจเป็นอย่างมาก

แต่ว่า ลู่จิ่งเงินก็ได้ตั้งกฎกับพวกเขาไว้สามข้อ

เนื่องจากออกไปข้างนอก ทำให้ไม่สามารถมีคนใช้ติดตาม ข้างกายได้จำนวนมาก ทำให้มีเรื่องมากมายที่จิ่งหนิงและเขาจะ ต้องจัดการด้วยตนเอง
สำหรับเขายังพอโอเค แต่ตอนนี้สุขภาพของจิ้งหนึ่งไม่ค่อย สะดวก เขาเป็นกังวลว่าจะทำให้จิ้งหนึ่งเหนื่อย

ดังนั้น ก่อนออกจากบ้าน จึงได้มีการนัดแนะกับเด็กๆ ทั้งสองไว้

เรียบร้อยแล้ว

ห้ามทะเลาะกัน ห้ามใช้อารมณ์แบบเด็กๆ ต้องเชื่อฟัง ต้องมี เหตุผล เมื่อได้พบกับคุณทวดจิ้น ต้องมีมารยาท มิฉะนั้นจะไม่ อนุญาตให้พวกเขาออกไปข้างนอก

เด็กน้อยทั้งสองรอคอยที่จะได้ออกไปข้างนอกจนแทบจะเป็น บ้าแล้ว

ตอนนี้เมื่อได้ฟังแล้ว จะไม่รับปากได้ยังไงกัน?

จึงรีบรับปากอย่างนอบน้อม

เมื่อพูดคุยกันเรียบร้อยแล้ว ก่อนที่จะถึงวันออกเดินทาง สัมภาระของเด็กน้อยทั้งสองก็เตรียมเรียบร้อยแล้ว จึงหนึ่งพา พวกเขาไปที่คฤหาสน์หลังเก่าก่อน เมื่อไปรับท่านย่าและท่าน เรียบร้อยแล้ว ก็ออกเดินทางไปที่สนามบินด้วยกัน

จากเมืองหลวงไปที่ประเทศต้องใช้เวลาในการเดินทาง ชั่วโมง เมื่อขึ้นบินแล้ว เด็กน้อยทั้งสองดีอกดีใจจนแทบจะทนไม่ ไหวแล้ว

ดีที่เป็นเครื่องบินส่วนตัว ด้านบนนอกจากตระกูลลู่และหมอที่ คอยติดตาม ก็ไม่มีคนอื่นอีก

ลู่วิ่งเซินสั่งให้เด็กทั้งสองนั่งอยู่ในที่ของตนเอง จากนั้นก็สอนเล่นเกมง่ายๆที่สามารถเล่นอย่างเงียบๆได้

เมื่อวิ่งหนึ่งเห็นสามคนพ่อลูกมีปฏิสัมพันธ์กัน ก็เม้มริมฝีปาก อย่างพึงพอใจ

ท่านย่าเป็นและท่านปูลู่ นั่งอยู่บริเวณด้านหน้าเครื่อง กำลัง พักผ่อน

ลู่วิ่งเซินพูดขึ้นกับจิ่งหนึ่งด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำว่า “ถ้าคุณ เหนื่อย คุณก็หลับตาพักผ่อนสักครู่เถอะครับ

จิ่งหงสายศีรษะ

“ฉันไม่เหนื่อยหรอกค่ะ”

ขอเพียงแค่เธอคิดถึงว่าการเดินทางในครั้งนี้ อีกไม่นานก็ สามารถได้พบกับโมไฉ่เวยและยังได้เห็นสถานที่ที่แม่ของเธอ อาศัยตลอดสิบ ปีเธอก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกดีใจ แล้วจะเหนื่อยได้ยัง ไงกัน?

ตอนนี้เธอเข้าใจอานอานกับจิ้งเจ๋อน้อยแล้ว ความรู้สึกของ พวกเขาก่อนหน้านี้ที่รอคอยให้เธอกลับบ้าน

คนเรา ไม่ว่าจะโตแค่ไหน ล้วนมีความรู้สึกผูกพันกับผู้เป็นแม่

แม้ว่าเธอจะไม่ใช่ลูกแท้ๆของโม่ไฉ่เวย แต่ไม่ไฉ่เวยก็เป็นคน เลี้ยงเขาจนโต สิบแปดปีที่ผ่านมา เป็นสิบแปดปีที่เธอมีความสุข ก่อนที่จะได้มาพบกับลู่วิ่งเป็น

แม้ว่าจะมีคนถ่อยอย่างหวังเสว่เหมยและจิ่งเซี่ยวเต๋ออยู่ แต่ชีวิตของเธอก็ไม่รอยต่างเลยแต่น้อย คุณงามความของแม่เธอทั้งสิ้น

คนโชคโชคจะใช้ทั้งชีวิต ในการรักษาวัยของตน บาง

ตอนเด็กๆ จะถูกทอดทิ้งให้ข้างนอก แต่ไม่ได้อันตราย

ได

อย่างน้อยแปด

และสิ่งทำให้เธอความตนเอง และยืนหยัดมาตลอด

สิ่งโชคดีกว่านั้นคือ แม่แท้ๆที่ตนคิดว่าเสียชีวิตแล้ว แต่

กลับยังทั้ง

ถ้าไม่เช่นคงไม่สามารถพูดได้ฟ้าลิขิต

เรื่องทุกเรื่องล้วนลิขิตแล้ว คนดีเมตตาการตอบแทน

เธอนั่งอยู่ตรงนั้น คิดอะไรเรื่อยเปื่อย

ลู่จึงเป็นนั่งอยู่ข้างๆ เล่นเป็นเพื่อนกับเด็กๆ ทำให้บางครั้งมี

เสียงหัวเราะดังเข้ามา

เธอหลับตาด้วยความพึงพอใจ
เดิมทีจิ้งหนึ่งไม่คิดที่จะนอน

เพราะว่าเธอไม่ได้รู้สึกง่วงนอนแม้แต่น้อย

แต่ว่าบรรยากาศบนห้องเครื่องค่อนข้างดี อีกทั้งคนที่ตนรัก อยู่ข้างกาย ในใจรู้สึกสงบ ทำให้เธอหลับอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว เมื่อ ตื่นขึ้นมา เครื่องบินก็ได้จอดลงแล้ว

ลู่จึงเป็นที่อยู่ข้างๆลูบไหล่ของเธอเบาๆ “หนิงหนิง อื่นๆ พวก เรามาถึงแล้ว ”

จิ่งหนิง “อืม”เสียงหนึ่ง ลืมตาขึ้นมา ขณะที่ยืนขึ้นกับพบว่าไม่รู้

ว่าร่างกายของตนมีผ้าห่มบางๆห่มอยู่ตั้งแต่เมื่อไหร่

เธอรู้สึกกระอักกระอ่วนใจ จัดระเบียบผมที่ยุ่งเหยิงของตน

“ทำไมฉันถึงนอนหลับได้ล่ะ? ” ลู่วิ่งเซ็นยิ้มอ่อนๆ อาจจะเป็นเพราะว่าเหนื่อยเกินไป มา พวก เราเดินไปกันเถอะ”

จิ่งหนิงพยักหน้า

ลู่วิ่งเซินประคองเธอยืนขึ้น ยื่นมือเข้าไปจัดระเบียบคอเสื้อที่ไม่ เป็นระเบียบให้กับเธอ แล้วจูงมือเธอออกไปข้างนอก

เมื่อลงจากเครื่องบิน ก็เห็นว่าบรรยากาศภายนอกมืดครึ้ม ไม่ใช่ท้องฟ้าที่มีแสงแดดจ้า สดใส

เมื่อตระกูลจิ้นรู้ว่าเขาจะมา จึงได้เรียกรถให้มารอตั้งนานแล้ว เครื่องบินจอดอยู่ที่สนามบินส่วนตัว อานอานและจิ้งเจ๋อน้อยได้ถูกท่านย่าและท่านจูงมือไปแล้ว ในเวลานี้ พวกเขาได้รอ คอยจิ้งหนิงและลู่จึงเป็นอยู่ที่สนามบินที่โล่งกว้าง

หลังจากที่วิ่งหนิงและลู่วิ่งเงินลงจากเครื่องบิน ชายวัยกลาง คนคนหนึ่งก็ยิ้มแล้วเดินมา

“คุณลู่ คุณนาย รถมาถึงแล้วครับ เชิญทางนี้ครับ”

ลู่จิ่งเซินพยักหน้า

เขาหันไปมองท่านว่าเป็นครู่หนึ่ง ท่านย่ายิ้มพลางพูดขึ้น ว่า “พวกคุณนั่งคันนั้น ส่วนฉันกับท่านปู่และเด็กๆจะนั่งคันนี้

พวกเขามีกันทั้งหมดหกคน แน่นอนว่านั่งรถคันเดียวคงไม่ เพียงพอ ลู่วิ่งเซินจึงพยักหน้า

เมื่อทุกคนขึ้นรถเรียบร้อยแล้ว รถก็ขับตรงไปยังตระกูลจิ้น

ระหว่างทาง จิ่งหนึ่งส่งข้อความให้กับหัวเหยาฉบับหนึ่ง เพื่อ

บอกว่าตนได้ลงจากเครื่องแล้ว

จากนั้น ก็ได้ส่งข้อความให้กับเฉียวฉบับหนึ่ง บอกว่าพวก เขามาถึงแล้ว และถามเขาว่าพวกเขาจะมาเมื่อไหร่

เฉียว ตอบกลับอย่างรวดเร็ว

กลับพบว่า หล่อนตอบกลับมาว่าพวกเขามาถึงตั้งแต่เมื่อคืน แล้ว

เนื่องจากไม่ต้องพาสมาชิกในครอบครัวมาด้วย ทำให้ท่า รวดเร็วกว่าลู่จิ่งเซิน พวกเขาเร็วกว่า อีกอย่างเรื่องของแผ่นหยกคัมภีร์สวรรค์พวกเขาทั้งสองคนต่างรอกันไม่ไหวแล้ว ดังนั้นเมื่อ คืนวานจึงรีบมาก่อนล่วงหน้า

เมื่อจิ้งหนิงเห็นดังนั้น ก็อดได้ที่จะหน้าเงื่อน

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ