บทที่ 1008 คำไหนคำนั้น

“เฉียวจี ภรรยาของคุณจะต้องกินผลนี้เดือนละสี่ลูก ดังนั้นก้าน เดียวคงจะไม่พอ ดังนั้นคุณจะต้องช่วยผมตามหาแผ่นหยกคัมภีร์ สวรรค์ต่อไป ทุกครั้งที่คุณหาชิ้นส่วนได้หนึ่งชิ้น ผมจะให้คุณหนึ่ง หน่อและจะบอกวิธีการเลี้ยงดูมันด้วย เป็นไง?

กู้ซือเฉียนครุ่นคิด โดยไม่พูดอะไร

เมื่อครู่เขาดูผลของต้นเงินทองหล่อนั้น มันมีผลอยู่ประมาณห้า ถึงหกลูกจริง

หนานกงจิ่นน่าจะไม่ได้หลอกเขา

เขาจึงพยักหน้า

“ได้ ตกลงตามนั้น”

หนานกงจิ่น มช้า ๆ

“พืชชนิดนี้เลี้ยงดูด้วยความยุ่งยากต้องใช้สถานที่ที่มืดและ เย็น อีกทั้งยังต้องเป็นสถานที่ที่รับแสงจันทร์ได้ ยิ่งกว่านั้นมันจะ ต้องไม่เปื้อนดิน มันจะตายทันทีหากเปื้อนดิน และจะต้องอยู่ใน ภาชนะที่ทําจากหยกเท่านั้น หยกยิ่งดีของสิ่งนี้ก็ยิ่งดีขึ้น และผลก จะยิ่งใหญ่และได้ผลนานขึ้น

“หลังจากที่คุณหาสถานที่และภาชนะแบบนี้ได้แล้ว จะต้อง ทำให้มันอยู่ด้านบนและด้านล่างมีน้ำเพียงเล็กน้อย ไม่เกินรากและจะต้องเปลี่ยนน้ำวันละสามครั้ง เช้า กลางวัน เย็น น้ำไม่ควร โดนผลหรือราก มิฉะนั้น จะเน่าและตาย

กู้ซือเจียนได้ยินแล้วขมวดคิ้วแน่น

ซึ่งไม่ได้รู้สึกว่าการเลี้ยงดูนั้นยุ่งยาก แต่รู้สึกว่านี่ก็ไม่ใช่อะไร ที่ยากจนเกินไป

หากรู้แต่แรกจะไม่ฟังเขาพล่ามถึงวิธีนั่นนี่ ตนเองสามารถหา คนมาศึกษา ไม่แน่ว่าก็อาจจะหาวิธีการเลี้ยงได้เหมือนกัน

อย่างไรก็ตามหนานกงจีนยังกล่าวก่อนหน้านี้ว่าหน่อนี้ไม่เพียง พอสำหรับเฉียว และยังมีสองสามหน่อ ดังนั้นเงื่อนไขนี้จะต้อง ตกลงกันจริงๆ

เมื่อคิดเช่นนี้สีหน้าของเขาก็ผ่อนคลายลงเล็กน้อย

“ได้ ผมเข้าใจแล้ว ผมจะไม่ลืมเรื่องแผ่นหยกคัมภีร์สวรรค์ หากได้ข่าวอะไรผมจะแจ้งให้คุณทราบ

หนานกงจีนที่อยู่ตรงข้ามไม่พูดอะไรเพิ่มอีก หลังจากทั้งสอง คุยกันแล้วจึงวางสายไป

หลังจากวางสาย กู้ซือเฉียนก็เรียกลุงโอเข้ามาและออกคำสั่ง ให้เขาไปหาภาชนะหยกที่สามารถบรรจุต้นต้นเงินทองนี้ได้

ลุงโอได้ยินเขาแล้วต้องประหลาดใจ โดยบอกว่าเขาไม่เคย คาดคิดมาก่อนว่าจะมีสิ่งแปลก ๆ ในโลกนี้

อันที่จริงหากไม่ได้ประสบกับตนเองในครั้งนี้ ทั้งกู้ซื้อเฉียนและเฉียวเองก็คงไม่อยากจะเชื่อว่าจะมีของแบบนี้อยู่บนโลกนี้ด้วย

ทั้งสองนั่งอยู่ตรงนั้น มองดูต้นไม้ที่เหมือนทองคำตรงหน้าพวก เขา และพวกเขาก็รู้สึกหดหู่ในใจเล็กน้อย จู่ ๆ เฉียวฉีก็นึกถึงคำพูดของเซวขึ้นได้และตาเป็นประกาย

“ซื้อเฉิน คุณยังจำครั้งก่อนที่เราเจอหมอผีเซวได้รึเปล่า?”

กู้ซื้อเฉินพยักหน้า “จำได้ ทำไมเหรอ?”

เฉียวฉพูด: “ก่อนหน้านี้เขาบอกว่าเคยอ่านเจอเรื่องนี้ใน หนังสือ ฉันคิดว่าหากเราเลี้ยงดูสิ่งนี้มันอาจจะตายได้ง่าย ๆ ถ้า อย่างนั้นพวกเราเอามันไปให้เซวซูเลี้ยงดีไหม? จะได้ให้เขา ศึกษาด้วย ไม่แน่ว่าอาจจะเรื่องไม่คาดฝันก็ได้นะ?”

กู้ซื้อเฉียนได้ยินแล้วขมวดคิ้วขึ้นมา

ไม่ใช่เพราะเขาขี้เหนียว แต่เพราะกว่าจะได้ของสิ่งนี้มานั้นมัน ไม่ง่ายเลย อีกทั้งยังมีผลต่อชีวิตของเฉียวฉีด้วย เขาจึงไม่อยากที่ จะเสี่ยง

แต่เฉียวฉีกลับไม่คิดเช่นนั้น

เธอดึงมือของกู้ซือเฉียนแล้วเกลี้ยกล่อม “คุณคิดนะ ของสิ่งนี้ อยู่ในมือเรา ต่อให้เลี้ยงได้ดี รออีกครึ่งปีก็ได้ผลของมันมาอีกหก ลูก หกลูกกินเดือนเดียวยังไม่พอ ต่อให้เรารวบรวมแผ่นหยก คัมภีร์สวรรค์อีกห้าชิ้นได้จนครบ หนานกงจีนจะให้เราอีกหน่อ ดังนั้นหากเป็นแบบนี้ต่อไปคงจะไม่ใช่หนทาง พวกเรายังต้องหา วิธีการทำ ที่สุดแล้วฉันไม่เชื่อว่า ตระกูลหนานมีคนมากมายแบบนั้น พวกเขาต้องใช้ในปริมาณมาก หนานกงจีนจะมีของจำนวน มากขนาดนั้นสําหรับพวกเขาเหรอ?”

“ดังนั้น เห็นได้ว่าของสิ่งนี้คงจะขยายพันธุ์ได้ไม่ยาก เราเอา มันให้เชซ ให้เขาศึกษาอย่างละเอียด ถ้าหากไม่ได้ผลก็ช่างมัน ถ้าได้ผลก็เท่ากับเป็นทางออกถูกไหม?”

เมื่อเห็นกู้ซื้อเฉียนยังคงลังเล เฉียวก็พูดขึ้นอีก “จะว่าไปแล้ว เชวซูเป็นพ่อบุญธรรมของจิ้งหนึ่ง ฉันเชื่อใจจึงหนึ่งก็ย่อมเชื่อใจ คนใกล้ชิดเธอด้วย

คำพูดนี้ทำให้กู้ซื้อเฉียนได้คิด

เขามองเฉียวและพูดเสียงขรึม: “หากมันไม่สำเร็จล่ะ?”

“ไม่สำเร็จอย่างมากก็เสียไปหน่อหนึ่ง ยังไงซะหน่อหนึ่งก็ไม่ได้ มากมาย จะมากหรือน้อยไปสักหน่อก็ไม่ต่างกัน ใช่ไหม?”

เธอเป็นคนใจกว้าและกู้ซื้อเฉียนก็ติดเชื้อนี้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ ได้เมื่อเขาได้ยินเรื่องนี้

เขากำมือของเฉียวแล้วทอดถอนใจ: “คุณวางใจ ผมไม่มี ทางยอมให้เกิดวันนั้นกับคุณแน่นอน

เฉียวรู้ว่าเขาพูดถึงอะไรและยิ้มและไม่ใส่ใจ

ที่สุดแล้ว การมีชีวิตอยู่จนถึงตอนนี้ เธอก็พอใจมากแล้ว

ถึงแม้คนเราจะไม่อยากตาย แต่หากว่าบนโลกนี้มีเทพเจ้าแห่ง ความตายที่ต้องการชีวิตเธอยู่จริง เธอจะยังทำอะไรได้อีก
ไม่มีทางจะที่จะลากกู้ซื้อเฉียนให้ตายไปด้วยกันได้

ที่หลายปีมานี้ เธอมีคนที่รักของรอบตัว มีเพื่อนพ้องที่ร่วม ทุกข์ร่วมสุข ผ่านความรัก ความเกลียดชัง ความเจ็บปวด และ ความสุข ทุกสิ่งที่ควรจะต้องประสบพบเจอก็ได้เจอมาหมดแล้ว ชีวิตของเธอสมบูรณ์แล้วไม่มีอะไรให้เสียใจอีก

ถ้าหากจะมีความเสียใจอยู่บ้าง ก็คงเป็น…

เมื่อคิดถึงตรงนี้ เธออดไม่ได้ที่จะหลับตาลงและหันไปมองกู้ซื้อ เฉินที่อยู่ข้างๆ เธอ

กู้ซื้อเฉินสัมผัสได้ถึงสายตาของเธอและใจเต้นและไม่รู้ว่า เพราะเหตุใด จู่ ๆ ก็รู้สึกว่าเฉียวในตอนนี้ มีอารมณ์มากมายอยู่ ในแววตาและไม่เหมือนเธอมาช่วงเวลาปกติ

เฉียวฉกลับเพียงแค่ยิ้มอยู่พักหนึ่งแล้วไม่พูดอะไรอีก ระหว่าง

มองตานั้นก็ลุกขึ้น

“นี่ก็ดึกแล้ว เรากลับห้องไปพักผ่อนกันดีกว่า ไม่ว่าจะเรื่อง อะไร เอาไว้พรุ่งนี้ค่อยคุย

กู้ซื้อเฉียนเหลือบมองนาฬิกาแขวนบนผนังและตระหนักว่า ตอนนี้เป็นเวลาตีหนึ่งแล้ว

เขาพยักหน้า ยืนขึ้น และจูงมือเฉียวไปที่ห้องนอน เมื่อเข้าห้อง กู้ซื้อเฉียนไปอาบน้ำก่อน

เขาอาบน้ำอย่างรวดเร็วและออกมาหลังจากนั้นไม่นาน เมื่อเขาออกมาโดยไม่คาดคิดเขาเห็นร่างที่สง่างามหันหน้าไปทาง เขาในห้องนอนที่หรูหรา

เขาอดไม่ได้ที่จะหายใจเข้าอย่างแรง

เห็นคนตรงหน้าใส่แต่ชุดนอนสุดเซ็กซี่ ชุดนอนก็โปร่งแสง ส่วนชายกระโปรงก็ยาวแค่ต้นขา เอวเรียวๆ ใต้ผ้าคลุมไม่รัด แน่น และช่วงตัวที่ยาว ขาเรียวขาวทั้งสองข้าง ราวกับไข่มุกใน แสงสลัวสะดุดตาit

ดวงตาของกู้ซื้อเฉียนมืดมิดลงและเดินเข้าไป

เฉียวได้ยินเสียงฝีเท้าที่เกิดขึ้นด้านหลัง เธอเกิดความ ประหม่าอยู่ในใจ

ถึงแม้เธอกับกู้ซื้อเฉียนจะแต่งงานกันมาระยะหนึ่งแล้ว แต่ เรื่องแบบนั้นก็เกิดขึ้นเพียงหนึ่งหรือสองครั้งเท่านั้น

แต่ตลอดเวลาที่ผ่านมา เป็นกู้ซือเฉียนที่เป็นฝ่ายรุก เธอยังไม่ เคยเป็นฝ่ายเริ่มรุกก่อนเหมือนคืนนี้มาก่อนเลย

ในตอนนี้เธอสวมชุดนอนที่เซ็กซี่ที่สุดที่มีในบ้านแล้วและยืนรอ เขาอยู่ตรงนี้และไม่รู้ว่าเขาจะคิดยังไง จะชอบวิธีการแบบนี้หรือ ไม่