บทที่ 731 แผนการมากมาย

“โอ๊ย! ไม่ไหวแล้ว ฉันปวดท้องมากเลย พี่คะ พี่ชายของคุณ กลับมาหรือยัง?” เสียงที่ดูหมดความอดทนของชายคนหนึ่งดังมาจากข้างนอก

“มาแล้วมาแล้ว!

เขาพูดพร้อมเดินไปด้านหลัง

ไม่นานประตูรถก็ถูกเปิดออก

แสงสว่างถูกส่องเข้าไปด้านใน

จากนั้นจึงหนิงและโม่หนานจึงได้เห็นว่ารอบสี่ทิศนี้เป็นถิ่น ทุรกันดาร พวกเธอไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหน

ส่วนด้านหน้า คือผู้ชายที่คุยกับเธอเมื่อครู่ยืนอยู่

เขามองไปที่พวกเธออย่างใจร้อน ถามขึ้นว่า “ใครจะไปเข้า ห้องน้ำ?”

จิ่งหนึ่งยกมือขึ้นอย่างรวดเร็ว “ฉันเอง ฉันจะเข้าห้องน้ำ

สีหน้าเธอดูแย่มาก ด้วยใบหน้าที่สวยงามและรูปร่างเพรียว บาง เธอดูเหมือนดอกไม้ที่มีหยาดน้ำค้างเกาะอยู่ในเวลานี้

เนื่องจากก่อนหน้านี้ค่อนข้างมืดอีกทั้งเป็นเวลากลางคืน จึง ทำได้เพียงมองดูคร่าวๆจากแสงของไฟฉาย เพียงรู้ว่าพวกเธอ ปกติดีเท่านั้น
อันที่จริง พวกเขาทั้งคู่ไม่ได้มองหน้าพวกเธออย่างละเอียดมา

ก่อน

ตอนนี้เริ่มเข้าแล้ว แม้ว่าจะไม่สว่างมาก แต่เวลาตีห้ากว่าๆ แส งอ่อนๆส่องออกมาจากท้องฟ้า กระทบลงบนใบหน้าของจึงหนิง ทําให้รู้สึกว่าเธองดงามกว่าเดิม

เขาอดไม่ได้ที่จะตกตะลึงมอง

นานมากทีเดียวกว่าจะรู้ตัว

“อ้อ ได้ ผมจะพาคุณไปเอง”

ขณะที่เขาพูด ก็ก้าวไปข้างหน้าและเอื้อมมือไปหาเธอ

“คุณลงจากรถเองได้ไหม? ผมนำทางคุณแล้วกัน”

จิ่งหนึ่งยิ้มให้เขาและพยักหน้า “ขอบคุณมากค่ะ”

เธอพูดเอื้อมมือออกไป

ส่วนมืออีกข้างหนึ่งที่อยู่ข้างหลัง ชี้ไปที่โม่หนานซึ่งยังคงนั่งอยู่

ที่เดิม

หมายความว่าขณะที่เธอจับมือชายคนนั้น ทั้งสองก็เริ่มลงมือ

ทันที

แผนเดิมของพวกเธอคือ เธอจะฉวยโอกาสคว้ามือของชายคน นั้นไว้แล้วกระโดดลงมา ก่อนจะปราบคนคนนั้นอย่างรวดเร็ว

ส่วนพรรคพวกเขาน่าจะยืนอยู่ที่หน้ารถ หลังจากจัดการชาย คนนั้น เขาคงจะวิ่งมาทันที
ไม่หนานจะสามารถหนีออกจากอีกด้านได้อย่างรวดเร็ว วิ่งไป ยังหน้ารถและเข้าแทนที่คนขับ

หากมีตัวประกันอยู่ในมือ ชายคนนั้นคงไม่กล้าขยับง่ายๆ จึง หนิงก็สามารถบังคับเขาขึ้นรถได้ พอขึ้นรถแล้วก็มัดเอาไว้ ปิดปาก จากนั้นทั้งสองก็ขับรถออกไป ต่อให้จะวิ่งเร็วเพียงใดก็ คงจะตามไม่ทัน

ด้วยวิธีนี้ ทั้งสองคนสามารถสลัดเขาคนนั้นออกไปได้ จากนั้น ก็ขับรถเข้าเมืองเพื่อหาทางติดต่อลู่วิ่งเป็น

จิ่งหนิงรู้ว่าลู่จึงเป็นต้องได้รับข่าวของเธอแล้วแน่ๆ และเป็นไป ได้มากที่เขาจะรีบเดินทางมาหาเธอด้วยตัวเอง

เธอไม่เคยสงสัยเรื่องความรู้สึกของลู่จึงเป็นที่มีต่อเธอเลย

อุบัติเหตุทางเครื่องบินเรื่องเป็นใหญ่ขนาดนี้ เขาต้องไม่วางใจ ที่จะส่งคนอื่นมาแทนแน่ๆ

ดังนั้นเขาน่าจะเดินทางมาด้วยตนเอง และถ้าเขามาจริงๆ ก็น่า จะค้นหาได้ว่าพวกเธออยู่ที่ไหน

แต่เพราะขอบเขตกว้างขวางเกินไป ไม่มีทางที่จะค้นหา ตำแหน่งที่แน่นอนได้อย่างแม่นยำในเวลาอันสั้น

แต่ถึงจะเป็นแบบนี้ พวกเขาคงจะอยู่ใกล้ๆ ไม่น่าจะมีอะไรผิด

พลาด

ดังนั้น ตราบใดที่สามารถติดต่อเขาได้และบอกตำแหน่งที่ แน่นอนแก่เขา ลู่วิ่งเป็นจะต้องมาหาเธอโดยเร็วที่สุดแน่ๆ
เพียงเท่านี้ ขอแค่ได้พบกับเขา ไม่ว่าจะเป็นอันตรายใดๆก็ถูก ขจัดได้ง่ายๆ

จิ้งหนึ่งและไม่หนานคำนวณไว้ดีมาก

พวกเธอคํานวณสถานการณ์ที่เป็นไปได้และเป็นไปไม่ได้ ทั้งหมดไว้แล้ว

แม้แต่หากทั้งสองมาถึงในเมือง พวกเธอก็คิดถึงความเป็นไป

ได้ที่จะพบกับกลุ่มคนไล่ล่าก่อนหน้านี้ แม้ว่ามันจะอันตรายมาก แต่ตอนนี้พวกเธอไม่มีวิธีที่สองแล้ว

จึงทำได้แค่เสี่ยงดวงเท่านั้น

นอกจากนี้ พวกเธอไม่ยอมปล่อยให้ตัวเองถูกขายไปแบบนี้ แน่ๆ

นั่นเป็นเหตุผลที่แผนนี้ถูกสร้างขึ้น

เวลานี้ ดูเหมือนอีกฝ่ายจะกระโดดเข้าสู่แผนตามที่เธอคาดไว้

จิ่งหนึ่งยิ้มและยื่นมือออกไปเพื่อให้อีกฝ่ายเชื่อเธอ เธอจงใจ ทําตาที่อ่อนโยนและแสดงความรักต่อเขา

ถ้าใครไม่รู้ คงไม่คิดว่านี่เป็นการลักพาตัว

คิดว่าสองคนนี้เป็นแฟนกันจริงๆ เธอก็แค่ทำตัวออดอ้อนกับ แฟนของเธอ

และเธอก็เตรียมใช้วิธีนี้เพื่อทำให้อีกฝ่ายเป็นตายใจและ ประมาท
แต่ในขณะที่มือนั้นกำลังจะสัมผัสกัน

ก็เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นอย่างกะทันหัน

มีมือของชายคนหนึ่งยื่นออกไปตรงหน้าเขา และจู่ๆก็ถูกผลัก ออกไปด้วยฝ่ามือนั้น ต่อมามืออีกข้างที่ค่อนข้างขาว อ่อนโยน และเรียวยาวก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา

พบว่าพี่ชายของคนคนนั้นปรากฏขึ้นทันใด

เขายืนอยู่ที่หน้าประตูรถ ผลักน้องชายของเขาไปข้างๆ ยิ้มให้ จึงหนิงและถามว่า “จะไปห้องน้ำใช่ไหม? ผมจะพาคุณไปเอง” พูดจบก็ยื่นมือออกไปตรงหน้าเธอ

จิ่งหนิงตกตะลึง

เธอยืนงงอยู่ตรงที่เดิม

จู่ๆคนคนนี้ก็จะกระโดดเข้ามาแทรกกลางโดยไม่คาดคิด

หากเป็นเช่นนี้ เมื่อทั้งสองคนยืนอยู่ที่ประตูรถ ด้วยทักษะอัน อ่อนแอ เธอไม่แน่ใจว่าจะสามารถจัดการพวกมันได้ภายใน กระบวนท่าเดียวหรือไม่

ขาของโม่หนานยังคงเจ็บอยู่ ไม่มีทางที่จะขยับอย่าง

คล่องแคล่วได้

หากเธอจัดการได้คนหนึ่งก็ยังดี จะได้ให้โม่หนานกัดฟันหนี ออกจากรถไป

แต่ถ้าเธอจัดการไม่ได้แม้แต่คนเดียว สภาพของโม่หนานตอนหากต้องเผชิญกับชายหนุ่มสองคนที่แข็งแกร่ง และประกอบกับ อาการบาดเจ็บที่ขา คิดว่าคงไม่ได้แม้แต่ปืนออกจากรถด้วยซ้ำ

ทั้งสองคนคงจะถูกเปิดเผยและจับได้

ไม่เพียงแค่ตีหญ้าจนงูแตกตื่น แต่คู่ต่อสู้คงจะรู้แผนของพวก เธอด้วย

หากเป็นเช่นนี้ มันคงจะเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเธอทั้งสองที่

จะหลบหนีไปอีกครั้ง ดังนั้น มือของจิ่งหนิงก็ชะงักลงกลางอากาศ รอยยิ้มของเธอก็

ด้วย

ผ่านไปสักพัก เธอจึงยิ้มอย่างไม่เต็มใจว่า “เอ่อ……ไม่เป็นไร” อย่างไรก็ตาม อีกฝ่ายดูเย่อหยิ่งผยองมาก

เขาพูดกับชายที่ตกตะลึงที่อยู่ถัดจากพวกเธอไปว่า “ฉันจะ

พาหล่อนไปห้องน้ำเอง แกรอฉันที่นี่และดูแลรถให้ดี

พูดจบ ไม่ว่าจิ้งหนิงจะตกลงหรือไม่ก็ตาม เขาก็ก้าวไปข้างหน้า และจับมือเธอไว้

จากนั้นเธอก็รู้สึกว่าตัวเล็กทรุดลง ท้องฟ้ากำลังหมุนต่อหน้า เธอ เท้าของเธอลอยขึ้นไปในอากาศ เธอถูกเขาอุ้มออกจากรถ

ไป

เธอตกใจมาก

โม่หนานก็ตกใจเช่นกัน
การเปลี่ยนแปลงที่อยู่ตรงหน้าพวกเธอนั้นเกินความคาด หมายและแผนการเดิมของพวกเธออย่างสิ้นเชิง

จิ้งหนึ่งบอกว่าให้ทําตามคำสั่งของเธอ

แต่ในเวลานี้จึงหนิงไม่ได้ให้สัญญาณใด ๆ ไม่หนานไม่กล้าที่ จะกระทำโดยประมาทเพราะกลัวว่าจะทำให้อีกฝ่ายสงสัยใน ความสามารถของเธอ และไม่สามารถหลบหนีไปได้

ดังนั้น เมื่อเห็นจิ้งหนิงลงจากรถ เธอก็ทำได้เพียงนั่งอยู่ที่นั่น จ้องมองไปอย่างว่างเปล่า

ช่วงเวลานั้น ในใจของเธอมีความซับซ้อนและวิตกกังวลอย่าง มาก

“หนิงหนิง”

เธอตะโกนออกมาและพยายามจะลุกขึ้นโดยสัญชาตญาณ แต่ว่ากลับถูกดวงตาของสิ่งหนึ่งห้ามไม่ให้ขยับ

วิ่งหนึ่งฝืนยิ้มออกมา “ฉันโอเค ในเมื่อพี่ชายคนนี้ยินดีช่วยพา ฉันไป ก็ให้เขาพาฉันไปเถอะ ไม่ต้องกังวล ฉันจะรีบกลับมานะ

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ