วิวาห์หวาน นายซาตาน ที่รักของฉัน

บทที่ 545 หวาดกลัวอย่างยิ่งเหลือเกิน



บทที่ 545 หวาดกลัวอย่างยิ่งเหลือเกิน

นึกถึงตรงนี้เธอพูดเสียงเย็นชาว่า “คุณตายใจเถอะ จากนี้ไปฉัน จะไม่ให้เงินคุณอีกแล้ว”

ฝั่งตรงข้ามทันทีที่ได้ยิน ก็ร้อนใจขึ้นมาทันที

“ถังลั่วเหยา แกพูดให้มีคุณธรรมหน่อย ตอนนั้นเป็นใครที่เห็น แกใกล้จะตายแล้วเก็บพวกแกแม่ลูกทั้งสองกลับมาล่ะ? หรือว่า ตอนนี้แกก็อยากจะให้ผมตายหรือ?

ผมพูดกับแก ถ้าหากว่าตอนนี้แกเห็นแล้วไม่ช่วยขนาดนี้ละก็ แกก็อย่าโทษว่าผมเปิดโปงเรื่องก่อนหน้านั้นของแกเหล่านั้นออก ไปทั้งหมด ยังไงผมก็ใกล้จะตายแล้วหลังจากเรื่องเหล่านี้ เปิดโปงออกไปก็มาหาผมไม่ได้แล้ว”

หลังจากได้ยินถังลั่วเหยาพูดแบบนั้น ผู้ชายที่อยู่ในสายเริ่ม แค้นอับอายจนโกรธขึ้นมาเลย

เขานึกไม่ถึงว่าวันนี้ถังลั่วเหยาถึงขนาดจะปฏิเสธตนเองตรง เปะชัดเจนขนาดนี้ อีกทั้งยังไม่อยากจะสนใจตัวเขาเองขนาดนี้

ในเมื่อตอนนี้เธอเป็นเช่นนี้ละก็งั้นก็อย่าโทษตัวเขาเองไม่ เกรงใจแล้วเช่นกัน

“ตกลงว่าคุณอยากจะทำอะไรกันแน่?”

เรื่องที่พูดอยู่ในปากของผู้ชายเป็นเงามืดชั่วชีวิตของถังลั่วเหยา เธอไม่อยากให้ผู้ชมทั้งหลายแฟนคลับละครทั้งหมดล้วน ว่าตนเองมีวัยเด็กแบบนี้จริงๆ

“ถ้าไม่งั้นตอนนี้แกก็อย่าสนใจผม ผมจะไปประกาศเรื่อง ทั้งหมดของแกออกมา ถ้าไม่งั้น แกก็เอาเงินสดก้อนหนึ่งมาหา ผมในบาร์โดยตรง

ผู้ชายก็รู้ว่าทุกครั้งตนเองใช้วิธีนี้ล้วนลองร้อยครั้งได้ผลร้อย ครั้ง

ตอนนี้เธอเป็นบุคคลสาธารณะ สิ่งที่กลัวที่สุดก็คือข่าวฉาวกับ เรื่องอื้อฉาวทางเพศต่างๆนานาเหล่านี้

เรื่องแบบนี้สามารถทำให้เธอในการค้นหายอดนิยมอย่าง

รวดเร็ว

แท้ที่จริงในใจถังลั่วเหยาก็หวาดกลัวเรื่องนี้เช่นกัน

เพราะว่าตอนนี้เธอต้องการเงินอย่างมาก

ถ้าหากว่าต้องการเงินละก็เธอก็ต้องไปถ่ายละครให้ดีๆ จะต้อง ถ่ายทำทรัพยากรที่ดีๆแบบนั้น

ดังนั้น ในช่วงเวลานี้ของเธอจะต้องไม่ให้เรื่องนี้ของตนเองถูก เปิดเผยออกมาขนาดนี้ พูดตามตรงเป็นเรื่องหนึ่งที่ไม่ดีต่อตนเอง อย่างมาก

“ได้ ฉันรู้แล้ว ตอนนี้คุณรอฉันอยู่ที่นั่น”

ถึงแม้ว่าในใจของถังลั่วเหยาไม่อยากไปขนาดไหน แต่ว่าเธอยังจําเป็นต้องไป

เพื่อหาเงินเพื่อดำรงชีวิต

จากนั้นก็เรียกรถโดยตรงมาถึงสถานที่ที่เมื่อกี้ผู้ชายบอกกับ เธออยู่ในสาย

ที่จริงแล้วผู้ชายคนนี้แม้พูดว่าเป็นพ่อของเธอ แต่ว่าก็ไม่ใช่ เป็นพ่อผู้ให้กำเนิดของเธอจริงๆ เพียงแค่พ่อเลี้ยงคนหนึ่งเท่านั้น

แต่ถึงขนาดเขาเป็นพ่อเลี้ยงของตนเอง มากน้อยก็นับว่าเป็น พ่อของตนเองแล้วเช่นกัน ในใจของถังลั่วเหยาก็ปล่อยวางเขาไม่ ได้เช่นกัน

ถึงแม้ว่าเรื่องที่เขาทำเกินควรอย่างมาก แต่บางเวลาในใจเธอ ก็ทําถึงใจร้ายขนาดนั้นไม่ได้เช่นกัน

ก็เหมือนดั่งวันนี้เธอก็ยังมาถึงในบาร์นี้ เอาเงินมาช่วยเหลือ

เขา

“โอ้ว ในที่สุดก็มาแล้ว! เงินล่ะ!”

เดิมทีคิดว่าพ่อเลี้ยงใกล้จะโดนคนทวงหนี้บีบคั้นจนจะตาย แล้ว แต่ว่าตอนที่เธอมาถึงบาร์ เธอกลับมองเห็นพ่อเลี้ยงของ ตนเองถึงขนาดสบายอกสบายใจนอนอยู่บนเก้าอี้ขนาดนั้น

ในปากยังคาบไม้จิ้มฟันไว้ กระหยิ่มยิ้มย่องอย่างมากจ้องมอง ตนเอง

“คุณไม่ใช่บอกว่าคุณใกล้จะตายแล้วหรือ? คุณทำไมยังไม่ตายล่ะ

ถังลั่วเหยามองเห็นภาพตนเองโดนเขาหลอกอีกครั้งแล้ว

“ไอ่หย่า วิธีให้ผมแล้วหรือ? ตายหรือไม่ตายยังไงก็ล่ะ”

หลังจากพูดพ่อเลี้ยงลุกขึ้นแย่งอยู่ในมือถังเหยาไปทันที

จากนั้นเงินเหล่าออกมานับแล้วนับอีกต่อหน้าถังลั่ว เหยา โดย

“ทำไมช่วงแกก็มีแค่เงินเล็กน้อยขนาดล่ะ? คราวหน้าเอา มากกว่าได้หรือไม่ เงินเล็กน้อยนี้ช่องฟัน”

ทั้ง

“คุณคิดครั้งแล้วครั้งเล่าที่คุณผูกพันของฉันขนาดความหมายหรือตอนคุณก็เพียงแค่ ถือฉันเป็นATMตู้หนึ่งเท่านั้น ไม่เงินแล้วฉัน ตกลงคุณสิทธิอะไรทำให้เลี้ยงอยู่ขนาดครั้งแล้วครั้ง

ตอนนี้ถังเหยารู้สึกว่าตนเองแทบอยากโมโหจนตายแล้ว

พูดอย่างถูกต้องแม่นยำได้อีกว่าคือโมโหจนมีความมั่นเขี้ยวเล็กน้อยแล้ว

“เอ๊ะ คุณดูลูกสาวของผมคนนี้หน้าตาดูดีใช่หรือไม่ยังเป็น ดาราดังคนหนึ่งล่ะ? พวกคุณคิดว่าในเวลานี้พวกเราถ่ายรูปโป๊ ให้กับเธอสักหน่อย วันหลังผมไม่มีเงินแล้วก็ให้เธอเอาเงินมาให้ เราโดยตรงก็พอแล้วใช่หรือไม่”

หลังจากพ่อเลี้ยงจ้องมองถังลั่วเหยาที่อยู่ต่อหน้าไปสักพักพูด กับผู้ชายเหล่านั้นที่อยู่ข้างกายตนเอง

ผู้ชายเหล่านี้ก็นึกไม่ถึงว่าพ่อเลี้ยงที่อยู่ต่อหน้าถึงขนาดจะมี ความคิดอย่างนี้ต่อกับลูกสาวของตนเองจริงๆ

ถังลั่วเหยาหันหน้าไปอย่างโมโห เบิกตาโพลงจ้องมองเขา ใบหน้าที่ชักกระตุกเย็นซากวดขันจนเหมือนดั่งหินน้ำแข็ง

ใบหน้าของพ่อเลี้ยงยิ้มอยู่ ยิ้มจนลึกลับมาก แปลกประหลาด

มาก

เขาไม่หวาดกลัวว่าถังลั่วเหยาจะมีความโมโหมากขนาดไหน สักนิด

จ้องมองผู้ชายเหล่านั้นที่อยู่ข้างหลังพ่อเลี้ยงเดินมายังต่อหน้า ตนเองทีละก้าวๆ

“พวก…….พวกคุณจะทําอะไรหรือ?”

ในเวลานี้ถังลั่วเหยาตกใจจนหดตัวอย่างแน่น ถอยไปข้างหลังอย่างไม่หยุดยั้ง ใบหน้าซีดเผือด ริมฝีปากสั่นระริกอย่างไม่หยุด

ตอนนี้ในใจของเธอทั้งหวาดกลัว ทั้งโมโห ทั้งโกรธ

แต่ว่าเธอจ้องมองผู้ชายหลายคนที่เดินเข้ามายังต่อหน้า ตนเอง เธอดูเหมือนรู้แล้วว่าต่อจากนี้ไปตัวเองจะมีตอนจบยังไง แล้ว

แต่ว่าเธอนึกไม่ถึงจริงๆวันนี้ตนเองเพียงแค่ใจร้ายไม่ลงที่จะ มองเห็นพ่อเลี้ยงโดนคนที่จะทวงหนี้ฆ่าตายเท่านั้น

แต่ว่าตอนที่เธอเข้ามา เธอกลับพบเห็นว่าพ่อเลี้ยงกับผู้ชาย เหล่านี้ร่วมมือกันแล้ว พวกเขาเตรียมตัวที่จะหลอกลวงตัวเธอเอง ด้วยกัน ได้เงินจากตนเองที่นี่

ยิ่งทำให้เธอนึกไม่ถึงคือพ่อเลี้ยงของตนเองถึงขนาดเอ่ยเรื่อง

ที่สติฟั่นเฟือนอย่างนี้ออกมา

ถึงขนาดอยากจะถ่ายรูปโป้ของตนเอง……..

ทันทีที่นึกถึงที่นี่ในใจถังลั่วเหยาหวาดกลัวอย่างยิ่งเหลือเกิน เธอยังไม่เคยโดนคนปฏิบัติต่ออย่างนี้มาก่อน ในทันทีเธอไม่รู้

ว่าตนเองควรทำยังไงดี

ผู้ชายเหล่านั้นไม่นานก็บีบถังลั่วเหยาไปถึงมุมกำแพงโดยตรง

ถังลั่วเหยาจากค่อยๆยืนอยู่ติดอยู่บนกำแพง ตอนนี้นั่งยองๆ ติดแน่นอยู่ในมุมกำแพงแล้วทั้งตัว
เธอใช้มือของตนเองกอดไว้ที่หน้าอกอย่างแน่น ไม่อยากให้ ผู้ชายเหล่านี้ถึงจุดเสื้อผ้าของเธอออกจริงๆเลย

“ช่วยด้วย ฉันขอร้องพวกคุณอย่าทำอย่างนี้กับฉัน

ตอนนี้ถังลั่วเหยาไม่มีวิธีใดๆจริงๆ เธอได้เพียงแค่อาศัย สัญชาตญาณขอความช่วยเหลือขอร้องกับผู้ชายเหล่านี้ที่อยู่ต่อ หน้า ให้ยกโทษให้

เธอยังเยาว์วัยขนาดนั้น เธอไม่อยากให้ทั้งชีวิตของตนเองก็ ถูกทําร้ายขนาดนี้แล้วจริงๆ

แต่ว่าก็อยู่ในเวลานี้ เพราะว่าเสียงของถังลั่วเหยาร้องเสียงดัง มาก

เมื่อตอนที่เข้ามาในบาร์ เฟิงก็ได้ยินเสียงนี้แล้ว

อีกทั้งเสียงนี้เพิ่งเขาคุ้นเคยมาก ดังนั้นเขาก็ตามเสียงของถัง

ลั่วเหยามาถึงฝั่งนี้

หลังจากทันทีที่เขามาถึงก็พบเห็นเหมือนมีผู้ชายกลุ่มหนึ่ง กำลังรังแกเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง

ยามปกติเขาเกลียดเรื่องแบบนี้ที่สุดอยู่แล้ว อีกทั้งเสียงของผู้ หญิงคนนั้นก็เหมือนถังลั่วเหยามากเกินไปแล้ว

เรื่องน่าจะไม่บังเอิญขนาดนี้มั้ง?

คิดอยู่เฟิงก็พุ่งเข้าไปโดยตรงจนผู้ชายเหล่านั้นออกมาทีละคน
“ถังลั่วเหยาหรือ!?”

“ฉันขอร้องคุณช่วยฉันด้วย ช่วยฉันด้วย!

จ้องมองผู้ชายที่ยืนขวางอยู่ต่อหน้าตนเองเหล่านั้น อยู่ดีๆผลัก ออกจากถังลั่วเหยา เงยหน้าขึ้นมองเห็นเฟิงอยู่ดีๆ โผล่อยู่ต่อ หน้าตนเอง


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ