บทที่ 354 ปฏิบัติต่อผู้อื่นเหมือนกันทุกคน

จึงเสี่ยวหย่าร้องไห้น้ำตาไหล

ในบรรดาแขกในงาน นอกจากคุณท่านกวนแล้ว ไม่มีใครเห็น อกเห็นใจเธอเลย

ทุกคนต่างจ้องมองเธอด้วยสายตาดูถูก

อีกอย่างเมื่อกี้เธอพูดเกลี้ยกล่อมเสี่ยวหมู่สาวใช้คนนั้นว่ารู้ตัว ผิดก็แก้ไข และต้องกล้ายอมรับผิดด้วย

แถมยังแสร้งทำเป็นขอร้องต่อคุณท่านว่าเห็นอกเห็นใจเสี่ยวห เพื่อทำให้ตัวเองดูดี

ถ้าหากถูกคนแบบนี้หลอก เกรงว่าคงไม่มีใครสืบหาความจริง

ได้แน่ เพียงแค่คิดก็รู้สึกหวาดกลัวแล้ว!

ด้วยเหตุนี้ทุกคนเลยต่างแสดงสีหน้ารังเกียจต่อจึงเสี่ยวหย่า

จึงเป็นความจริงตั้งนานแล้ว ตอนที่วิ่งหนึ่งออกหน้าช่วยพูด แทนเสี่ยวหยู่ เขาก็พอคาดเดาออกว่าฆาตกรตัวจริงคือใคร

เพียงแต่ในเมื่อมีคนหนึ่งยืนออกมาแล้ว แน่นอนว่าเขาก็ไม่ขอ

พูดอะไรมาก

คุณท่านคู่กับคุณหญิงซินรู้สึกเกินคาดมาก เมื่อได้ยินความ

จริงก็รู้สึกตกใจและโมโห

จนอยากลับจึงเสี่ยวหย่าให้แยกเป็นแปดขึ้น
อันที่จริงท่านทั้งสองรู้เรื่องความแค้นเมื่อก่อนระหว่างจึงเสี่ยว หย่ากับจิ้งหนึ่งแล้ว ตอนแรกก็ไม่ค่อยชอบอยู่แล้ว แต่เห็นแก่ว่า เป็นหลานสาวของคุณท่านกวนจึงไม่สนใจอะไร

แต่กลับคิดไม่ถึงว่าเธอจะใจร้ายใจดำลงมือแม้กระทั่งเด็กตัว เล็กๆ

คุณท่านพูดขึ้นว่า : “ตากวน นี่เป็นหลานสาวของคุณ อย่าง อื่นฉันไม่ขอพูดอะไรมากแล้ว อานอานเป็นหลานเพียงคนเดียว ของตระกูล ปกติมีแต่คนเอาอกเอาใจและคอยดูแล แต่กลับถูก ทําร้ายร่างกายแบบนี้ ไม่ใช่ว่าฉันอยากหาเรื่องหรอกนะ แต่เด็ก ถูกกลั่นแกล้งแบบนี้ ผมรับไม่ได้ คุณคิดเอาเองละกันว่าจะเอายัง ไง!”

คุณท่านกวนมีสีหน้าเคร่งเครียด

เขาแทบคิดไม่ถึงเลยว่าสุดท้ายเรื่องนี้จะเป็นฝีมือของจึงเสี่ยว หย่า

แต่ต่อหน้าผู้คนจำนวนมาก เขาไม่สามารถกล่าวโทษจึงเสี่ยว หย่า

จึงเสี่ยวหย่าเป็นหลานที่เขาทุ่มเทตามหาจนเจอ ซึ่งทุกคนก็รู้ วันนี้เป็นงานเลี้ยงฉลองวันเกิด มองจากภาพลักษณะคือจัดงาน เลี้ยงฉลองวันเกิดเพื่อเขา แต่อันที่จริงแล้วเพื่อต้องการแนะนำ ฐานะของจึงเสี่ยวหย่าอย่างเป็นทางการ

ถ้าหากเขาหักหน้าจึงเสี่ยวหย่าต่อหน้าผู้คนตอนนี้ก็ไม่ต่างกับ ทำให้ตัวเองเสียหน้า
ดังนั้นคุณท่านกวนเลยพูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึมว่า : “เรื่องนี้จึง เสี่ยวหย่าผิดจริงๆ ผมจะให้เธอขอโทษต่อพวกคุณด้วยตัวเอง

ขณะที่พูดก็หันหน้าส่งสายตาให้กับจึงเสี่ยวหย่า

จึงเสี่ยวหย่ารีบเดินเข้ามาร้องไห้ และพูดว่า “พี่สาว ขอโทษ ฉันไม่ควรเล่นกับอานอานแบบนั้นเลย ตอนที่เห็นเธอผลัดตกน้ำ ฉันกลัวมากจริงๆ เลยเดินหนีไป ฉันผิดไปแล้ว ขอโทษ

จากนั้นก็หันหน้าพูดกับอานอ่านว่า “อายอาน น้าไม่ได้ตั้งใจ จะทำร้ายหนูเลย น้าแค่อยากหยอกเล่นกับหนู ตอนนี้น้ารู้สึกผิด แล้ว ช่วยยกโทษให้น้าได้ไหม?”

ถ้าหากวิ่งเสี่ยวหย่าขอโทษต่อหน้าเด็กน้อย บรรยากาศใน เกิดเหตุก็จะผ่อนคลายมากขึ้น

อย่างน้อยตอนที่เธอเผชิญหน้าต่อแม่ลูกนั้น มีบางคนรู้สึก

สงสารและเห็นอกเห็นใจเธอ

เป็นดั่งทคาดคิด ไม่นานก็มีผู้ชายในงานคนหนึ่งช่วยพูดแทน

เธอ

“คุณนาย คุณหนูรองคงรู้สึกผิดจริงๆ เห็นแก่เด็กไม่เป็นอะไร แล้ว และทุกคนก็เป็นญาติมิตรกัน พอแค่นี้เถอะนะ

“ใช่ ขอโทษแล้ว ถือเสียว่าจบเรื่องละกันนะ!”

“วันนี้ถือเป็นวันมงคล หวังว่าทุกคนจะใจกว้าง ไม่เก็บมา ใส่ใจนะครับ”
“ถือเป็นการเคารพและให้เกียรติแก่คุณท่านด้วย

คุณท่านกวนหันหน้าจ้องมองจิ้งหนึ่งด้วยสายตาเฝ้ารอคอย

เขารู้ว่าตอนนี้อานอ่านเป็นลูกสาวของจิ้งหนึ่ง ดังนั้นต่อให้คุณ ท่านคู่กับคุณหญิงหมิ่นบอกว่าไม่เป็นไร ก็ยังไม่ถือว่าจบเรื่อง แต่ต้องให้ลู่จิงเซ็นกับจิ่งหนึ่งพยักหน้า

จิ่งหนิงนั่งตรงนั้น และก้มหน้าเล่นแหวน ในมือเงียบ พร้อม อมยิ้มเล็กน้อย

“คุณท่านกวนคิดว่าเรื่องแบบนี้ แค่ขอโทษจะสามารถแก้ไข ปัญหาได้หรอ?”

คุณท่านกวนนิ่งอึ้งชั่วขณะ

อีกอย่างในน้ำเสียงแฝงความไม่พอใจเล็กน้อยด้วย

“แล้วเธอจะเอายังไงหรอ?”

“อืม แล้วฉันจะเอายังไงได้ละค่ะ? นอกจากจําเนินการตาม เรื่อง ในเมื่อเมื่อสาวใช้คนนี้ถูกปรักปรำว่าเป็นคนผิด และถูก ส่งตัวดำเนินตามกฎหมาย แต่ทำไมเป็นคนอื่นถึงปฏิบัติต่อผู้อื่น เหมือนกันทุกคน โดยไม่แบ่งแยกความสัมพันธ์

บรรยากาศในงานเปลี่ยนทันที

ทุกคนต่างหันหน้ามองสายตาของจิ้งหนึ่งด้วยสายตาแปลกใจ

ล้อเล่นหรอ!
สาวใช้คนนั้นเป็นใคร จึงเสี่ยวหย่าเป็นใคร ไม่รู้หรอ?

ถ้าหากส่งตัวจิ้งเสี่ยวหย่าให้กับตำรวจ งานเลี้ยงฉลองวันเกิด

ของคุณท่านกวนในวันนี้คงกลายเป็นเรื่องน่าขำของปากทุกคน

แน่ แล้วตระกูลกวนจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ทุกคนต่างรู้ว่าคุณท่าน

กวนมีความตั้งใจอยากจับคู่จึงเสี่ยวหย่าให้กับคุณชายตระกูล

ถ้าหากเธอเข้ารับดำเนินการทางกฎหมาย จากเพียงแค่เรื่อง เล็กน้อยภายในบ้านกลายเป็นเรื่องใหญ่ ถึงขั้นเป็นคดีฆาตกรรม แล้วตระกูลยังอยากต้องเธออีกหรอ?

คุณท่านกวนมีสีหน้าเขียวคล้ำ

ส่วนคุณท่านคู่กับคุณหญิงนั่งนิ่งเงียบอยู่ตรงนั้น

แต่แอบมอบนิ้วโป้งในกับเธอภายในใจ

พวกเขาค่อนข้างลำบากที่จะมีเรื่องกับคุณท่านกวน ในเวลานี้ เลยไม่สามารถออกหน้าหักหน้าฝ่ายตรงข้าม

อีกอย่างเรื่องอายุด้วย ถ้าหากสืบสวนมากเกินไป เดี๋ยวจะ ทำให้พวกเขาคิดว่าทําเรื่องเล็กเป็นเรื่องใหญ่ แต่จิ้งหนึ่งไม่เหมือนกัน

จิ่งหนึ่งเป็นแม่บุญธรรมของอานอาน ดังนั้นจึงมีสิทธิ์เรียกร้อง วิธีการแบบนี้

คุณท่านกวนจ้องมองเธอด้วยสายตา โมโห เขารู้สึกจนปัญญาชั่วขณะ และหาคำมาโต้เถียงไม่ออก จึ่งเสี่ยวหย่าจึงยิ่งรู้สึกกระวนกระวาย

“พี่สาว ฉันไม่ได้ตั้งใจจริงๆ ฉันไม่ได้มีเจตนาทำร้ายยานอาน ตกน้ำจริงๆ ฉันรู้ว่าพี่เกลียดฉัน เรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้ เธอคงเกลียด ฉันมาก!!

แต่วันนี้เป็นงานเลี้ยงฉลองวันเกิดของคุณตา พี่ไม่สามารถเห็น แก่หน้าของคุณตายกโทษให้ฉันสักครั้งหน่อยหรอ?”

โชคดีที่จิ่งหนิงเห็นเหตุการณ์แบบนี้หลายครั้งแล้ว นั่นคือเห็น จึงเสี่ยวหย่าหน้าไม่อายแบบนี้ แต่ในตอนนี้ต้องยอมรับว่าเธอ หน้าไม่อายมากจริงๆ

เธอหัวเราะประชดขึ้น “จึงเสี่ยวหย่า เธอเอาแต่พูดว่าไม่ตั้งใจ แต่เธอมีหลักฐานอะไรพิสูจน์บ้างไหมล่ะว่าเธอไม่ได้ตั้งใจผลัก อานอานตกน้ำจริงๆ? แล้วเธอมีหลักฐานพิสูจน์ไหมว่าเธอคิด อยากช่วยดึงอานอานขึ้นมาจริงๆ ไม่ใช่อยากผลักเธอ?”

จึงเสี่ยวหย่าเปลี่ยนสีหน้าทันที

จู่ๆคุณท่านกวนก็ตบมือบนโต๊ะดัง ปัง ขึ้น

“พอแล้ว!”

เขาจ้องมองวิ่งหนึ่งด้วยสายตาแหลมคม และพูดขึ้นว่า “แน่นอนว่าคนที่ทำร้ายอานอานต้องได้รับโทษ ตระกูลกวนของ เราไม่เคยบ่ายเบี่ยง แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าคนอื่นสามารถใส่ ร้ายคนของตระกูลกวนได้
ถึงแม้ไม่มีหลักฐานว่าเธอพยายามช่วย แต่ก็ไม่มีหลักฐานว่า เธอเป็นคนคิดทำร้ายเหมือนกัน ดังนั้นบางค่าพูดจําเป็นต้อง ระมัดระวังหน่อย!

จิ่งหนึ่งเผยสีหน้ามืดครึ้มขึ้นเหมือนกัน

ไม่ต้องรอเธอพูด ลู่วิ่งเซินก็พูดขึ้นว่า

“เป็นความจริงหรือเปล่า ให้ตำรวจเป็นคนสิบหาก็จบเรื่องจริง ไหมครับ? ผมรู้ว่าคุณปู่พยายามช่วยคนของคุณอยู่ ซึ่งหนึ่งเป็น หลานสาวที่รักของคุณ แล้วลูกสาวของผมไม่ใช่คนสำคัญหรือ ครับ?”