บทที่ 321 ไข่มุกในทะเล

เรื่องงานแต่งของทั้งสองคนหยุดคุยสักพัก ไม่นานก็จะตรุษจีน แล้ว จึงหนิงกลับได้ยินเรื่องที่ไม่น่าเชื่อ

ลูกสาวที่หายไปของตระกูลกวน ไต้หาเจอแล้ว

ข่าวนี้เริ่มกระจายออกมาสองวันที่ผ่านมา และเพราะเหตุนี้ ทางบ้านใหญ่ถึงไม่มีเวลาใส่ใจเรื่องงานแต่งของกวนเยวหวั่น

ตามหลักแล้ว ตระกูลกวนหาคนมานานขนาดนี้ ตอนนี้หาเจอ แล้วก็ไม่แปลก

ที่แปลกคือ คนที่พวกเขาหากลับมา จึงหนึ่งรู้จัก

ดูจอภาพในคอมพิวเตอร์ ไม่หนานหาข้อมูลมาให้เธอเป็นกอง

วิ่งหนึ่งอยากหัวเราะ

คำที่ว่า กิ้งกือร้อยขา ตายแต่ไม่แข็ง คงพูดถึงจึงเสี่ยวหย่า

คุณหนูของตระกูลกวน?

เหอะ เป็นไปได้ยังไง?

สำหรับจึงเสี่ยวหย่า คนอื่นไม่รู้ แต่เธอรู้ดีกว่าใคร เธอหรือจะเป็นไข่มุกที่ถูกลืม เธอคือลูกที่หยูจิ๋วเหลียนแอบมี กับนิ่งเซียวเต๋อ

ครั้งนั้นที่มาถึงตระกูลจิ้ง หยูซิ่วเหลียนต้องการพิสูจน์ว่าจึงเสี่ยวหย่าเป็นลูกของจิ่งเชี่ยวเต๋อ แต่ไปตรวจดีเอ็นเอต่อหน้าทุก คน ต้องไม่ผิดแน่นอน

ถ้าเป็นแบบนี้ คนของตระกูลกวนทำไมถึงคิดว่าเขาเป็นเด็กคน นั้นของตระกูลกวน?

งหนึ่งคิดยังไงก็คิดไม่ตก

ว่าไปแล้วคนของตระกูลกวนแต่ละคนล้วนฉลาดเฉลียว ไม่ทำ อะไรไปเลื่อยแน่ และเธอก็ไม่คิดว่าลำพังจึงเสี่ยวหย่าคนเดียว จะ หลอกพวกเขาได้

นี่มันเรื่องอะไรกันแน่?

จิ่งหนิงรู้สึกสงสัย แต่ไม่ว่าเธอจะสงสัยยังไง ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะ ได้คำตอบจากการนั่งอยู่บ้านเฉยๆ

เพราะฉะนั้น อาศัยเวลาว่างตอนเที่ยง เธอจึงไปหาลู่จึงเป็นที่

บริษัท

เวลานี้ จึงเป็นเพิ่งเสร็จจากการประชุม เห็นเธอมา จากเดิม สายตาที่เย็นชาก็อ่อนโยนขึ้นมา

“คุณมาได้ยังไง?”

จิ้งหนึ่งไม่มีอารมณ์คุยเรื่องอื่นกับเขา จึงพูดเรื่องจึงเสี่ยวหย่า

โดยตรง

ลู่จึงเป็นรู้ข่าวนี้แล้ว แต่ว่าเขาไม่ได้มีความสนใจเรื่องของ ตระกูลกวน เพราะฉะนั้น จึงไม่ได้ไปสืบถาม จนถึงตอนนี้ถึงได้รู้ว่าคนนั้นคือจิ้งเสี่ยวหย่า

เขาต้องขมวดคิ้ว

จิ่งหนึ่งพูดเสียงเรียบ “เป็นไปไม่ได้ที่จึงเสี่ยวหย่าจะเป็นลูกคุณ

กวง เธอออกมาจากท้องของหวูซิ่วเหลียน เรื่องนี้ฉันรู้ดี สิ่งที่ฉัน ไม่เข้าใจคือ ตระกูลกวนสามารถสืบเรื่องนี้อย่างง่ายดาย ทำไม ถึงท่าเป็นไม่รู้เรื่อง จงใจรับเธอ?

ลู่วิ่งเซินก็คิดไปสักพัก

ครู่หนึ่ง เงยหน้ามองเธอ “คุณอยากรู้จริงหรือ?

จิ่งหนึ่งพยักหน้า

“ได้ คืนนี้คุณต้องรู้แน่”

จิ่งหนิง “.…………

เธอรู้สึกงง แต่ลู่วิ่งเซินก็ไม่ได้อธิบายอะไรมาก

เวลานี้ซูมเข้ามา เพื่อเตือนจึงเห็นว่าแขกที่นัดคุยงานตอน เที่ยงถึงแล้ว ซึ่งหนึ่งรู้ว่าเขางานยุ่ง จึงไม่รบกวนเขาต่อ กลับไป ก่อน

จนถึงตอนเย็น จิ่งหนึ่งถึงรู้ เขาบอกว่าตอนเย็นก็รู้นั้น หมายความว่ายังไง

ตอนนี้จิ้งหนึ่งนั่งอยู่ในรถ มองดูทางข้างหน้าที่รถกำลังขับไป รู้สึกกังวลใจ

“พวกเราไปแบบนี้โดยไม่ได้บอกกล่าวก่อน จะดีเหรอ?”
สู่จิ่งเซ็นหัวเราะ “ถึงแม้ว่าความสัมพันธ์ของทั้งสี่ตระกูลจะไม่ ค่อยดีนัก แต่ก็ไม่ถึงขั้นชักดาบฟันกันหรอก ยิ่งลุงกวนสองกับ ตระกูลเราความสัมพันธ์ดีมาโดยตลอด ตระกูลกวนหาลูกสาวที่ หายไปจนเจอ พวกเราก็ต้องไปแสดงความยินดีอยู่แล้ว ซึ่งความ สัมพันธ์ของคุณกับจิ้งเสี่ยวหย่า คุณไปตอนนี้ก็เป็นเรื่องธรรมดา ถ้าคุณอยากทำเป็นไม่รู้เรื่อง ไม่ใส่ใจ นั่นแปลก

จิ่งหน่งหัวเราะ

“ฟังคุณพูดแล้ว ทำไมฉันรู้สึกว่าพวกเราไม่ได้ไปเพื่อแก้ข้อ สงสัย แต่กลับเหมือนไปแก้แค้น

ลู่จิ่งเซินยักคิ้ว

“จะอธิบายแบบนี้ก็ได้”

จิ่งหนิงอึ้งไปนิดหนึ่ง

จึงเป็นอธิบาย “ น้องสาวคุณคนนี้ ไม่ใช่คนดีอะไร คุณทำให้ พ่อแม่เขาต้องตาย ยังทำให้ย่าที่คอยห่วงใยเธอต้องติดคุก ทําให้คุณหนูลูกคนรวยอย่างเธอต้องกลายเป็นหนูเร่ร่อนข้าง ถนนภายในข้ามคืน เธอต้องเกลียดคุณเป็นธรรมดา แต่คุณดู เรื่องราวก็ผ่านไปนานแล้ว เธอก็ไม่มีข่าวคราวเลย ผมไม่เชื่อว่า เธอจะยอมปล่อยความโกรธแค้นนี้ได้แน่ กลัวแต่จะเงียบเพื่อ วางแผนเรื่องใหญ่ รอวันหนึ่งหาโอกาสเพื่อเอาคืน คนแบบนี้ต้อง ป้องกันไว้หน่อย ตอนนี้เธอมาหาเอง พวกเราก็ต้องไปดู สถานการณ์หน่อย รู้เขารู้เรา รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง

จึงหนิงฟังเขาพูดจบ รู้สึกพูดอะไรไม่ออก
เธอต้องยอมรับว่า ถ้าไม่ใช้คำอธิบายของผู้ชายคนนี้ เธอคง คิดไม่ถึงเรื่องพวกนี้

อีกอย่างสำหรับจึงเสี่ยวหย่า ถึงจะเกลียดเธอแค่ไหน แต่ก็ไม่

ถึงขั้นจะทำให้ใครตายกันไปข้างหนึ่ง เพราะคิดไปคิดมาแล้ว จึงเสี่ยวหย่าใจจะทำร้ายเธอ แต่ก็ไม่

เคยสําเร็จ

สิ่งที่ทำร้ายเธอที่สุด ก็คือเรื่องที่เธอแย่งมั่นเจ๋อไปจากเธอ แต่หากมองตามความเป็นจริงแล้ว เธอแย่งมั่นเพื่อไป สำหรับจิ้งหนึ่งแล้ว ก็ถือว่าเป็นเรื่องดี

ไม่อย่างนั้น เธอก็ไม่รู้ว่าจะถูกคนเลวนั่นหลอกไปถึงเมื่อไหร่ ถึงจิ่งหนิงจะไม่ใช่แม่พระอะไร แต่ก็ไม่ได้โหดถึงขั้นต้องฆ่าให้ ตายกันไปข้างหนึ่ง

เรื่องในตระกูลจิ่งใหญ่โตขนาดนี้ จึงเสี่ยวหย่าจากนางฟ้าที่ ใจดีอ่อนโยนคนหนึ่งในสายตาทุกคน กลายเป็นคนชอบโกหกที่ จิตใจโหดเหี้ยม

ทั้งงานและอนาคตก็ต้องจบสิ้นลง ได้ยินว่าหลังเกิดเรื่องไม่ นาน ยันเจ๋อก็หย่ากับเธอ

ชีวิตหลังจากนั้น ถึงจิ้งหนึ่งไม่ทำอะไร เธอก็ไม่มีวันดีๆอีกแล้ว เพราะฉะนั้น จึงหนึ่งก็ไม่ได้อยากทําอะไรเธออีก ขอแค่เธอไม่ สร้างปัญหา ทั้งสองต่างคนต่างอยู่ในโลกของตัวเอง เหมือนเส้นขนานสองเส้นที่ไม่มีวันเจอกัน

แต่ตอนนี้กลับได้ยินข่าวนี้ ได้ยิน ซึ่งเป็นพูดแล้ว เหมือนเคาะ สัญญาณเตือนให้เธอ ทําให้เธอต้องใส่ใจในเรื่องนี้

จิ่งหนึ่งคิดไปครู่หนึ่ง แล้วขมวดคิ้ว

“โดนคุณพูดแบบนี้แล้ว ทำไมฉันถึงรู้สึกไม่สบายใจเลย? คุณ ว่าจึงเสี่ยวหย่าจะเป็นลูกของกวน หวั่นจริงไหม? ผลตรวจดีเอ็น เอาหยู วเหลียนเอามาในครั้งนั้น เป็นของปลอมไหม?”

ลู่จิ้งเซินหัวเราะ

ยื่นมือไปจับจมูกของเธอ พูดว่า “ไม่ จึงเชี่ยวเต๋ออาจจะหลอก ได้ง่าย แต่คนแก่อันฉลาดในตระกูลพวกคุณคนนั้น คนธรรมดา หลอกเขาไม่ได้หรอก”

จิ้งหนึ่งถึงพยักหน้าอย่างวางใจ

ไม่นานรถก็ขับมาถึงบ้านตระกูลกวน

ทั้งสองเพิ่งลงจากรถ ก็เห็นรถสีเขียวจอดอยู่ จึงหนึ่งรู้จักรถคัน นี้ รู้สึกจะเป็นของเจ้าของตระกูล ฉางไห่

ฉางให้ปีนี้อายุ45 มีทหารคอยหนุนหลัง

ก็เพราะเขาไม่พอใจในสถานการณ์การแบ่งของตระกูล อยากได้เยอะหน่อยจากเค้กชิ้นนี้ กดดันทั้งสามตระกูลลงไป

จึงหนึ่งกับลู่วิ่งเซ็นสบตากัน เข้าใจกันโดยไม่ต้องพูดแล้วเดิน เข้าไป
ยินดีกับคุณปู่ทหาหลายสาวเจอ ก็ยี่สิบปีแล้ว หาหลานกลับ มาได้ ไม่ได้เป็นเพียงแค่บุญของหลานอย่างเดียว ก็เป็นบุญของ ท่านด้วย