เวลานี้ถงซูเพิ่งจะคุยโทรศัพท์กับลู่หยื่นจือเส ร็จพอดี และเพิ่งจะวางสายไปได้ไม่นาน จึงเสียว หย่าก็โทรเข้ามาแล้ว

เธอยังรู้สึกลังเลว่าจะบอกข่าวนี้กับเธอ อย่างไร! และตอนนี้ที่ได้ยินเธอเอ่ยถามขึ้นมา จึงอด ที่จะถอนหายใจออกมาไม่ได้

“นักแสดงนำหญิงเรื่อง (กลยุทธ์พลิกชีวิต ได้กำหนดตัวไว้แล้วนะ ไม่ใช่เธอ”

“อะไรนะ?”

จึงเสี่ยหย่าตกใจจนหน้าถอดสี

ไม่โทษเธอที่รู้สึกประหลาดใจ ถึงอย่างไรเธอ ก็เป็นนักแสดงหญิงที่ยังมีความนิยมอยู่ ถึงแม้ว่าจะมี ข่าวอื้อฉาว แต่ฐานแฟนคลับก็ยังคงอยู่ เรทติ้งใน การรับชมจะต้องไม่เลวอย่างแน่นอน

ตอนนี้เธอลดเกียรติของตัวเองลงมา แม้แต่ ยอมแสดงเว็บซีรีส์ที่ไม่เป็นที่รู้จักเสียด้วยซ้ำ ถ้าหาก ฝ่ายนั้นจะเล่นตัว ลดค่าตัวลงก็คงไม่เป็นไร

แต่ไม่คิดว่าจะไม่รับเธอจริงๆเสียอย่างนั้น? ใครกัน? ที่กล้ามาแย่งบทบาทสําคัญของเธอ ไป?

จิ่งเสี่ยวหย่าโมโหมาก ถงซูเอ่ยพูดต่อ : “จริงๆ แล้วไม่มีอะไรเลยนะ ก็เป็นเพียงแค่เว็บซีรีส์เรื่องนึง แค่นั้นเอง แย่งมาไม่ได้ก็ช่างมันเถอะ พวกเราค่อยหาเรื่องใหม่ ก็ได้”

“พูดง่าย !” จึงเสี่ยวหย่าโมโห : “ตอนนี้ สถานการณ์เป็นยังไง เองก็ใช่ว่าจะไม่รู้! พอจะมีผล งานผลิตออกมาได้บ้างก็ดันไม่เลือกฉัน ผลงานที่ไม่มี รสนิยมพวกนั้น ไม่ใช่สงครามลูกสะใภ้กับแม่สามีก็ เป็นพวกละคร าเน่า พี่อยากจะให้ฉันไปรับเล่นบท พวกนั้นรีไง? แล้วเส้นทางต่อไปของฉันจะกำหนดต่อ ไปได้ยังไง?”

ก่อนหน้านี้จึงเสียวหย่าเดินมาในเส้นทางที่ ออกแบบไว้สําหรับเทพธิดาที่งดงามและสูงส่ง ละคร โทรทัศน์ที่แสดง ส่วนมากก็เป็นนักแสดงนำหญิงที่มี คุณภาพค่อนข้างสูง

ถ้าหากจะต้องลดสถานะของตัวเองลงจริงๆ ไปรับแบบแสดงในละครน้ำเน่า ลูกสะใภ้แม่สามีแบบ นั้น คิดดูก็รู้แล้วว่าต่อไปอยากจะกลับเป็นเป็นนัก แสดงนำหญิงเช่นเดิมอีกจะยากขนาดไหนกัน!

ถงซูเองก็รู้ว่าสิ่งที่เธอพูดมานั้นก็มีเหตุผล จริงๆแล้วถ้าหากไม่ใช่เพราะไม่มีวิธีอื่น ใครก็คงจะ ไม่อยากพลาดบทบาทดีๆแบบนี้ไปเช่นกัน “ถ้าอย่างนั้นตอนนี้เธอจะทําอย่างไร?”

จิ่งเสี่ยวหย่าหายใจเข้า แล้วครู่หนึ่งเธอก็เอ่ย พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม “วางตัวใครเป็น นางเอก?”

“ฉันไม่รู้ ลู่หยั่นจือไม่ยอมบอก แต่ดูเหมือนกับ ว่าจะเป็นคนที่หลินซูผ่านเลือกเองนะ”

“ไม่ว่าจะเป็นใคร ไปสืบมาให้ฉัน ฉันต้องการรู้ว่าใคร กล่ามาบท ไปจากฉัน” เงียบไปพักหนึ่ง

แล้วก็รับปากในที่สุด “ก็ได้ ฉันสืบได้แล้วค่อย มาบอกเธอแล้วกัน” หลังจากที่วางสายไปแล้ว จึงเสี่ยวหย่าก็

ทําลายข้าวของภายในห้องนั้นด้วยความโมโห

สมควรตาย!

นี่มันดูถูกกันชัดๆ!

ใครๆก็มาเป็นศัตรูกับเธอ!

จนกระทั่งท่าลายข้าวของทั้งหมดเสร็จแล้วนั้น เธอถึงได้รู้สึกว่าความโมโหนี้ได้ถูกระบายออกมา บ้างแล้ว

ส่วนอีกทางด้านหนึ่ง ไม่นานถงซูก็สืบเรื่องนัก แสดงนำหญิงคนที่หลินซูผ่านเลือกได้แล้ว และตอน ที่ได้รู้ผลลัพธ์นี้แล้ว ก็อดที่จะรู้สึกตกใจไปไม่ได้ รู้สึกไม่อยากจะเชื่อเลยด้วยเสียอย่างนั้น

?

เป็นเธอได้อย่างไร?

เธอไม่ได้ทําฝ่ายประชาสัมพันธ์หรอกหรือ? แล้วจะมาแสดงละครได้อย่างไร?

ได้รับคำตอบนี้แล้ว ถงซูที่ก่อนหน้านี้รู้ว่า พลาดบทบาทนี้ไปแล้วยังคงนิ่งไว้ได้ก็ไม่สามารถ สงบนิ่งได้อีกต่อไปแล้วเช่นกัน

เธอรีบโทรหาเสี่ยวหย่าทันที
จึงเสี่ยวหย่าที่รู้ว่าคนที่แย่งบทนี้ของเธอไปนั้น ก็คือจิ่งหนึ่ง จะอย่างไรก็ไม่สามารถที่จะเชื่อเรื่องนี้ ได้เลยเช่นกัน

เธอคนที่ไม่เคยแสดงละครมาก่อน จะมาสร้าง ความยุ่งยากอะไรอีก?

หลินซูผ่านตาบอดไปแล้วอย่างนั้นรึไง?

ยอมที่จะให้คนที่ไม่เคยผ่านงานแสดงมาก่อน มาแสดง แต่ไม่ยอมให้เธอแสดงอย่างนั้นสินะ?

ความโมโหและความรู้สึกที่ตัวเองต้องมาเจอ กับอุปสรรคเช่นนี้ ทำให้จึงเสี่ยวหย่าแทบบ้า

แล้วก็ทําลายข้าวของภายในบ้านไปอีกหลาย อย่าง จนหยูซิ่วเหลียนได้ยินเสียงแล้วเดินเข้ามาจาก ทางด้านนอก เธอถึงได้หยุดลง

“เสี่ยวหย่า นี่แกทำอะไรน่ะ? อยู่ดีๆทำไมถึง ทําลายข้าวของแบบนี้?”

จิ่งเสี่ยวหย่าเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่โมโห “จิ่ง หนิงคนชั้นต่ำนั่น! เล่นงานหนูครั้งแล้วครั้งเล่าก็ว่า แล้วกับเรื่องทรัพยากรของเรื่อง (ตามหาฝัน ก่อน หน้านี้ หนูไม่คิดเล็กคิดน้อยกับเธอได้ แต่ตอนนี้เธอ กลับมาแย่งบทหนู? แม่รู้ไหม? หนูอ่านบทใหม่ แล้ว เตรียมตัวมานานขนาดนี้ แต่ผู้กำกับนั่นกลับเลือกเธอ ไม่ได้ได้เลือกหนู? แม่ว่ามันตลกไหมคะ! ”

หยูซิ่วเหลียนขมวดคิ้วขึ้น “เป็นแบบนี้ได้ อย่างไร? เรื่องนี้ถงซูไม่ได้บอกว่ามั่นใจมากว่าจะได้ ไม่ใช่หรือ? ”
“ได้ที่ไหนล่ะ! ตอน บทบาทได้ถูกกำหนดไป เรียบร้อยแล้ว เธอถึงได้มาบอกหนูว่าไม่ได้ หนูดูแล้ว ถง นี่ก็ใช้ไม่ได้เหมือนกัน ในเวลาสําคัญๆไม่มี ประโยชน์เลยแม้แต่นิดเดียว”

“เสี่ยวหย่า แกอย่าพูดแบบนี้” หยูซิ่วเหลียน พยายามพูดเกลี้ยกล่อม : “จิ่งหนิงนั่นก็ไม่เคยผ่าน งานแสดงมาก่อน จะมีความสามารถอะไรกัน? ที่เธอ ได้รับบทบาทนี้มาได้ 80% ก็คงจะต้องใช้วิธีอื่นแน่! เหอะๆ คิดจะมาแย่งงานแก แต่ไม่ได้ดูตัวเองเลย บทบาท ถึงแม้ว่าเธอแย่งไปแล้ว ถึงตอนนั้น แสดงออกมาได้ไม่ดี ก็จะไม่ถูกด่าหรอกหรือ? ถึง เวลานั้นก็จะกลายเป็นเป้าให้ทุกคนได้โจมตี เธอถึง จะได้รู้สึก!

หยูซิ่วเหลียนเอ่ยพูดมาแบบนี้แล้ว จึงเสียว หย่าถึงได้มีการตอบสนองขึ้นมา

ดูเหมือนจะใช่

หากว่ากันตามหลักแล้ว คงไม่มีใครโง่ ที่จะ ยอมปล่อยนักแสดงที่มีความนิยมจากแฟนคลับและ เคยได้รับรางวัลราชินีแห่งภาพยนตร์อย่างเธอให้ หลุดมือไป แล้วไปคว้าเอาคนใหม่มาแสดงแทนหรอก

จิ่งหนิงจะต้องมีการเล่นลูกไม้อะไรแน่ๆ!

ใช่ ต้องเป็นแบบนี้อย่างแน่นอน!

คิดมาถึงตรงนี้แล้ว ดวงตาของจิ่งเสี่ยวหย่านั้น จึงฉายความชั่วร้ายออกมา

อา! จิ้งหนิง เธอคิดอยากจะมีชื่อเสียงใช่ไหม?
ได้ ฉันจะทำให้เธอตั้งให้พอ!

ขณะที่เธอกำลังคิดอยู่นั้นเอง จู่ๆหยูซิ่วเหลียน ก็เอ่ยพูดขึ้นมา “ใ ส ในเรื่องนี้ยังมีบทนางรองด้วย ไม่ใช่หรือ? แม่เคยเห็นบทอยู่ บทบาทนั้นก็นับว่าไม่ เลวเลยนี่ ในเมื่อไม่ได้แสดงเป็นนางเองก็แย่งบท นางรองมาก็ได้!”

จึงเสี่ยวหย่าได้ยินแล้วจึงรู้สึกไม่พอใจขึ้นมา บ้าไปแล้ว ” ! แม่จะให้หนูไปเล่นคู่กับเธอเนี่ยนะ

เธอเองก็เหมาะอย่างนั้นหรือคะ?”

หมูนําเหลียนสายหน้า “แกจะคิดแบบนี้ไม่ได้ นะ แกลองคิดดู! เป็นเพราะเรื่องราวก่อนหน้านี้ ทุก คนคิดว่าแกเป็นคนเห็นแก่ตัว เป็นคนที่ร้ายกาจที่ ทําร้ายข่มเหงพี่สาวเพื่อจะให้ได้ตามเป้าหมายของ ตัวเอง แต่ถ้าหากแกได้ร่วมแสดงเป็นนางรองเรื่องนี้ ด้วย สวนจิ่งหนิงกลับได้เป็นนางเอก ถึงตอนนั้นแล้ว ก็จะได้บอกกับทุกคนได้ว่า จิ่งหนึ่งอยากจะเข้า วงการบันเทิง ส่วนเธอที่เป็นน้องสาว ก็เพื่อยกยอ สาวคนนี้ เลยยอมลดตัวเองมาแสดงเป็นนักแสดง สมทบแทน ถึงตอนนั้นทุกคนก็จะรู้สึกว่าแกให้ความ สําคัญกับความรัก รู้ผิดแล้วก็สามารถแก้ไขตัวเองได้ อีกทั้งทักษะการแสดงของแกก็ดีกว่า งหนิง ถึงตอน นั้นที่แกสองคนแสดงด้วยกัน ทั้งๆที่แกแสดงได้ดีกว่า แต่กลับได้รับบทเป็นแค่นางรอง ส่วนจิ่งหนึ่ง แสดงออกมาไม่ดีแต่กลับได้เป็นนางเอก แกเดาดูสิ ว่าคนพวกนั้นจะพูดกันอย่างไร?”

ดวงตาของจิ้งเสี่ยวหย่าเป็นประกายขึ้นมา
พวกเขาจะต้องรู้สึกว่าหนทางที่จิ่งหนึ่งได้บท ” นี้มาจะต้องมีอะไรไม่ชอบมาพากลอย่างแน่นอน!

“ใช่ แบบนี้แหล่ะ เมื่อถึงเวลานั้นพวกเราก็แค่ ดอยผสมโรงอยู่ข้างหลัง เหอะรอรับชื่อเสียงที่ เหม็นโฉ่ไปชั่วลูกชั่วหลานได้เลย!”

จิ่งเสี่ยวหย่าได้ยินที่หยูซิ่วเหลียนพูดแล้วนั้น เธอก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันที

ราวกับว่าเห็นถึงท่าทางที่ทุกคนต่างพากันมอง จํงหนิงด้วยความน่าสมเพชเวทนา

“แม่ แม่ฉลาดจ้ง คิดวิธีแบบนี้ได้ด้วย! ถ้าอย่าง นั้นตอนนี้หนูให้ถงซูโทรไปหาลู่หยั่นคือ เพื่อขอบท นางรองมาแล้วกันนะคะ?”

“อืม แถวางใจได้ แม่อ่านบทอย่างละเอียดแล้ว ถึงแม้จะเป็นบทนางรอง แต่เวลาแสดงก็แทบไม่ต่าง กับนางเองเลย แกก็ถือซะว่าแสดงเป็นนางเอกคู่แล้ว กัน”

“อืม เข้าใจแล้วค่ะ”

หลังจากที่ตัดสินใจแล้วนั้น จึงเสี่ยวหย่าจึงรีบ โทรหาถงซูทันที

เมื่อรู้ว่าเธอต้องการบทของนางรองนั้น ถงซู เองก็รู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก

เพราะถึงอย่างไรนิสัยของจิ่งเสี่ยวหย่าเป็น แบบไหนนั้นเธอเองย่อมรู้ดี ไม่เหมือนกับคนที่จะยอม ทำให้ตัวเองไม่ได้รับความเป็นธรรมแบบนั้นจริงๆอยู่ แล้ว
และยิ่งไปกว่านั้นมารับบทสมทบคู่กับจิ่งหนึ่ งด้วยแล้ว?