บทที่ 444 เทพสังหาร

“คุณว่าอะไรนะ! เทพสังหารก็คือนบท… ของรพีพงษ์เต็มไปด้วยความตกใจ พ่อของ?! “ใบหน้า

เมื่อได้ยินคําพูดของฝนสุดา รพีพงษ์เกือบจะเสียหลัก พูด ออกมาว่านนทภูเป็นพ่อของเขา

ฝนสุดามองรพีพงษ์ด้วยความกลัวเล็กน้อย ไม่รู้ว่าไอ้คนนี้ ตกลงเป็นอะไร ไม่รู้ว่าทำไมหลังจากที่รู้ว่าเทพสังหารก็คือนนทภู แล้ว จะเสียหลักขนาดนี้ ถ้าหากว่าเปลี่ยนเป็นคนอื่น เกรงว่าคง ไม่สนใจเทพสังหารชื่อนี้สักเท่าไหร่

“ใช่แล้ว นนทภูที่คุณตามหา ก็คือเทพสังหาร”ฝนสุด ยืนยัน คําตอบให้กับรพีพงษ์อีกครั้ง

รพีพงษ์รู้ว่าตัวเองกำลังเสียหลักเล็กน้อย นั่งบนโซฟา แล้ว ปรับตัวเองสักพัก ไอเล็กน้อย พูดว่า “ขอโทษ คุณพูดต่อ เถอะ”

“ก่อนที่เทพสังหารจะเข้ามาที่กิสนาชื่อของเขาคือนนทภู เรื่อง นี้ฉันได้ยินมาจากพ่อของฉัน เขาบอกฉันว่าเขาได้รู้เรื่องนี้โดย บังเอิญ ถือได้ว่าเป็นความลับหนึ่งของเทพสังหาร เขาบอกฉัน ว่าอย่าพูดเรื่องนี้กับใคร เพราะสิ่งที่เกี่ยวข้องกับที่มาของเทพ สังหาร เมื่อมีคนอื่นรู้เรื่องนี้ จะทำให้เทพสังหารเดือดร้อน สิ่งที่ ฉันจะต้องเจอก็คือ มีเพียงอย่างเดียว นั้นก็คือถูกเทพสังหารฆ่า ตายด้วยมือของเขาเอง”
ฝนสุดาไม่ได้โกหกแต่อย่างใด เธอได้ยินเรื่องนี้จากพ่อของ เธอจริงๆ ด้วยความโหดเหี้ยมของเทพสังหาร แน่นอนว่าจะฆ่า ทุกคนที่ทำให้เขาเดือดร้อน ไม่สนว่าคนคนนั้นจะมีฐานะอะไร

“งั้นตอนนี้เทพสังหารอยู่ที่ไหน?” เมื่อรพีพงษ์เห็นว่าฝนสุดา หยุดพูดเขาก็ถามออกมาประโยคหนึ่ง

ฝนสุดารีบส่ายหน้า พูด “เรื่องนี้ฉันก็ไม่แน่ใจ หลังจากที่ ปีนบันไดสูงสําเร็จ สามารถไปจากสนาได้ เขา…เป็นไปได้ว่า เขาจะไปจากที่นี่แล้วมั้ง

รพีพงษ์ขมวดคิ้วแน่นอีกครั้ง สิ่งที่ฝนสุดาพูด ใช่ว่าจะเป็นไป ไม่ได้ ถ้าหากว่าเทพสังหารก็คือนนทภูจริงๆ ละก็ งั้นหลังจากที่ ปีนบันไดสูงสำเร็จแล้ว เป็นไปได้แน่นอนว่าเขาได้ออกจากกิสนา ไปแล้ว

รพีพงษ์มีข้อสงสัยมากมายในใจของเขา เขาไม่เข้าใจว่านนท ภูที่เข้มงวดและมีความอ่อนโยนเล็กน้อยมาโดยตลอด ทำไม หลังจากที่เข้ามาในสนาแล้ว จะกลายเป็นเพชฌฆาตกระหาย เลือด ฆ่าทุกคนที่ยืนอยู่บนสังเวียนเดียวกันกับเขา ถึงขนาดที่ว่า วันแรกที่เข้ามา ฆ่าทุกคนที่อยู่ในห้องเดียวกับเขา

แม้ว่าคนในคุกใต้ดินเหล่านั้นหมดหวังที่จะออกไปสู่โลก ภายนอกแล้ว ถึงยังไงพวกเขาถูกขังอยู่ในคุกใต้ดินของสนา เท่ากับเป็นการลงโทษพวกเขาแล้ว

และถ้าหากว่านนทภูจะอาศัยปีนบันไดสูงหนีไปจากสนา งั้น ตอนแรกที่เขาเข้ามามีจุดประสงค์อะไร? เขามาทำอะไรที่นี่?
มีอีกสิ่งหนึ่งที่ทำให้รพีพงษ์สงสัย นั่นก็คือถ้าหากว่านนทภูหนี ไปจากสนาแล้วจริงๆ กลับไปสู่โลกภายนอกแล้ว งั้นท่าไม หลายปีมานี้เขาไม่เคยกลับไปหารพีพงษ์เลย?

แม้ว่าตระกูลลัดดาวัลย์จะถูกควบคุมโดยธราและโฆษิตา ก็ตาม นนทภูก็มีวิธีที่จะตามหารพีพงษ์ ตามความเข้าใจของพี พงษ์ที่มีต่อนนทภู หลังจากที่นนทภูไปจากสนาแล้ว จะต้องมา หาเขาแน่นอน

แต่เป็นเวลาหลายปี รพีพงษ์ก็ไม่ได้เจอกับนนทภูเลย ในโลก ภายนอกไม่มีข่าวเกี่ยวกับนนทภูเลย

ถ้าหากว่านนทภูออกไปจริงๆ เว้นแต่เขาจะซ่อนตัวอยู่ในป่า ลึก มิฉะนั้นรพีพงษ์ซึ่งพยายามค้นหาร่องรอยของนนทภูจะต้อง พบเบาะแสบางอย่างอย่างแน่นอน

รพีพงษ์ขมวดคิ้วแน่น หมกมุ่นอยู่กับข้อสงสัยเหล่านี้ ต้องการไขข้อสงสัยเหล่านี้ในใจของเขา เกรงว่าคงมีแค่เจ อกับนนทภูเท่านั้น ถึงจะแก้ได้

“ที่….ที่ฉันรู้ก็มีแค่นี้แหละ ตอนนี้คุณจะบอกฉันได้ไหม ว่า ตกลงคุณเกี่ยวข้องอะไรกับนนทกันแน่? “ฝนสุดาถามลองเชิงไป ประโยคหนึ่ง

รพีพงษ์ถอนหายใจ ตั้งใจจะบอกฝนสุดเรื่องความสัมพันธ์ ของตัวเองกับนนทภู แต่ในเวลานี้จู่ๆเขาก็นึกขึ้นมาได้ ถ้าหาก เป็นเหมือนที่ฝนสุดาพูดจริงๆละก็ ตอนที่เธอได้ยินตัวเองพูดซ้อน นทนี้ออกมา ไม่ควรจะมีปฏิกิริยายาอะไรขนาดนั้นถึงจะถูก
อีกอย่างหากว่าเทพสังหารจะไปจากสนาจริงๆละก็ ถ้าอย่าง นั้นฝนสุดา ก็ไม่จำเป็นต้องระวังตัวเลย ยังจะต้องไปปิดหน้าต่าง โดยเฉพาะอีก

แม้เทพสังหารจะสุดยอดแค่ไหน ก็ไม่น่าจะทำให้ฝนสุดา ครอบครัวที่อยู่อันดับต้นๆของโลกเกรงกลัวจนเป็นแบบนี้ได้ แม้แต่พ่อของฝนสุดาก็กำชับฝนสุดาอย่างนี้

เมื่อพูดถึงอำนาจของตระกูลอันดับต้นๆ แล้ว เทพสังหารคนนี้ ถึงแม้ว่าจะมีพลังที่แข็งแกร่งแค่ไหน ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะไป คุกคามพวกเขาอย่างแน่นอน

ดังนั้นเขาคิดว่า ฝนสุดากำลังพูดโกหก

สายตาของเขาจับจ้องไปยังนัยน์ตาของฝนสุดา พบว่าสายตา ของฝนดาหลุกหลีกผิดปกติ แสดงให้เห็นถึงท่าทางที่ร้อนตัว

เขาเอื้อมมือออกไปจับที่ขาของฝนสุดาอีกครั้ง เอ่ยปากพูด : “คุณยังมีเรื่องที่ปิดบังผมอยู่ บอกเรื่องราวที่คุณรู้มาให้ผมฟัง ทั้งหมด ไม่อย่างนั้นผมจะทรมานคุณอย่างเมื่อตะกี้ แถมผมจะ เอารูปในมือถือของคุณเผยแพร่ออกไปอีกด้วย”

ดูเหมือนว่าฝนสุดาได้เตรียมตัวที่จะโดนรพีพงษ์แจไว้แล้ว กลับว่าไม่ได้ต่อต้านอะไร แถมยังพูดว่า : “พอได้แล้ว จริงๆเลย ฉันจะบอกคุณ ถึงอย่างไรก็พูดออกไปบ้างแล้ว แม้ว่าจะบอกคุณ ทั้งหมด ก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร

สาเหตุที่เมื่อกี้เธอพูดไม่จบ เป็นเพราะกลัวว่าจะพูดมากจนเกิน ไป จนทำให้ตัวเองเดือดร้อน ตอนนี้โดนรพีพงษ์แฉ เธอจึงทำได้เพียงพูดตามความจริงเท่านั้น

“ที่ฉันรู้ก็คือ เทพสังหารยังไม่ได้ไปจากที่นี่” ฝนสุตาเอ่ยปาก รพีพงษ์ดูอีกเพิ่มขึ้น ถ้าเป็นอย่างนี้จริงๆ งั้นคง มีความหวัง

อย่างยิ่งที่จะได้พบเบาะแสของนนทภู

“ตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน?” รพีพงษ์รีบถามอย่างรวดเร็ว

“ถึงแม้ว่าเขาอยู่ที่สนา มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะหาเขาเจอ เพราะตอนนี้เขาอยู่ที่กิสนาสถานที่ที่ปลอดภัยที่สุด สถานที่นั้น นอกจากไม่กี่คนนั้นแล้ว คนอื่นๆ แม้จะมีพลังแข็งแกร่งพอกับ ดัมพ์รงค์ก็ตาม ก็ไม่สามารถเข้าไปได้” ฝนสุดากล่าว

“คุณหมายความว่า เทพสังหารอยู่ใจกลางสนา หัวหน้าแห่ งกิสนาอยู่ที่นั่นเช่นกัน?” รพีพงษ์เอ่ยปากถาม

ในเวลา รพีพงษ์ได้สำรวจสนา สำหรับสถานที่บางแห่งใน สนา ก็พอที่จะเข้าใจบ้างแล้ว นอกจากนี้ยังมีสถานที่บางแห่งที่ เขารู้สึกว่าอันตรายที่สุดซึ่งเป็นที่ที่หัวหน้าแห่งกิสนาอยู่

สถานที่นั้นอยู่ใจกลางทะเลสาบกิสนา ที่นั่นมีหมู่เกาะเล็กๆ บน เกาะ มีอาคารหลายหลัง และหัวหน้าแห่งกิสนา และคนสนิทของ เขาเหล่านั้น ต่างก็อยู่บนเกาะนั่น

รพีพงษ์เคยเห็นทะเลสาบเทียม แค่ยืนอยู่ตรงนั้น เขาก็รับรู้สึก ถึงอันตรายที่น่าขนลุก ดังนั้นเขาจึงไม่กล้าที่จะสำรวจเกาะ ทะเลสาบเทียม

ตอนนั้นเขายังคิดว่านนทภูจะเป็นอย่างไร และเป็นไปไม่ได้ที่จะไปปรากฏอยู่บนเกาะนั้น ตอนนี้ดูแล้ว เขาคิดผิดไปจริงๆ

ฝนสุดาพยักหน้าให้รพีพงษ์ แล้วพูดว่า “ถูกต้อง ตอนนี้เทพ

สังหารอยู่บนเกาะนั่นแล้ว

“กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือเทพสังหารก็คือหัวหน้าแห่งสนา