พลิกชีวิต ผมเป็นคนรวยแล้ว

บทที่594 เรือสำราญสุดหรู



บทที่594 เรือสำราญสุดหรู

หลังจากคนตรวจตั๋วพูดเสร็จ ก็ออกจากที่นี่อย่างรวดเร็ว

เมื่อประวีร์ทั้งสองคนที่กำลังจ้องมองรพีพงษ์และอารียาเมื่อ เห็นฉากนี้ ก็รู้สึกสงสัย ไม่เข้าว่าทำไมจู่ๆ คนที่ตรวจตัวออกไป อย่างกะทันหัน

“พวกเขาสองคนคงจะไม่ใช่ว่าซื้อตั๋วปลอมมานะ? แล้วถูกเขา จับได้ ตอนนี้เขากำลังไปหาคนมาตรวจสอบ”นีรเดาแล้วพูด

ประวีร์พยักหน้าเห็นด้วย และกล่าวว่า: “เป็นไปได้มาก แม้ว่า ตระกูลฉัตรมงคลในเมืองริเวอร์จะถือว่าอยู่ในท้องถิ่น ก็เป็นเพียง ตระกูลชนชั้นปานกลางเล็กๆเอง ยิ่งกว่านั้นอารียาก็ไม่เป็นที่ชื่น ชอบ แล้วก็มีสามีที่เศษสวะ พวกเขาจะไปเกาะพระจันทร์ได้ อย่างไร ไม่แน่ตัวพวกเขาจะเป็นของปลอมจริงๆ

“ตลกสิ้นดี ขึ้นเรือสําราญด้วยตัวปลอม พวกเขาสองคนคิดว่า คนบนเรือสําราญเป็นคนโง่หรือไง ไม่แปลกเลยที่ตระกูล ฉัตรมงคล ในเมืองริเวอร์เป็นตระกูลที่ไร้ความสามารถ มีคนไร้ สมองแบบนี้อยู่ ยังไงก็ไม่สามารถจะพัฒนาขึ้นมาได้ นีรก็หัวเราะ เยาะเย้ย

เจ้าหน้าที่ตรวจตั๋วก็กลับมาทันที เขาพาชายที่แต่งตัวดีมาหา มาถึงตรงหน้ารพีพงษ์และอารียา ชายคนนั้นโค้งคำนับให้กับร พงษ์และอารยาทันที แล้วพูดว่า: “แขกผู้มีเกียรติทั้งสองท่าน เชิญตามผมมาทางนี้ได้เลยครับ”
รพีพงษ์และอารียาต่างก็พยักหน้า จากนั้นเดินตามชายคนนั้น ไปอีกด้านขึ้นเรือสําราญ และตรงไปที่ทางเข้าลิฟต์ โดยข้างบนมี ตัวหนังสือไม่กี่คำเขียนว่า “สำหรับลูกค้าวีไอพีเท่านั้น

“คนเมื่อกี้เขาทำอะไร? ทำไมเหมือนกับว่าทําความเคารพให้ พวกเขาสองคนล่ะ?”สีหน้านีรเต็มไปด้วยความสงสัย

ประวีร์ก็ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไร แล้วพูดว่า “ในเมื่อนี่คือเรือ สำราญของเกาะพระจันทร์ คนทุกคนก็มีมารยาททั้งนั้น ต่อให้ถูก ขับไล่ คงจะพูดโน้มน้าวดีๆ ไม่มีอะไรน่าแปลกตรงไหน

“อย่าไปสนใจพวกเขาเลย พวกเรากำลังจะไปที่ชั้นแปด ซึ่งถือ ได้ว่าเป็นชั้นที่ค่อนข้างสูงอยู่ แม้ว่าตัวของพวกเขาจะเป็นของจริง แต่ก็คงอยู่ชั้นล่างสุด”

นีรพยักหน้าทันที ใบหน้าเต็มไปด้วยความคาดหวัง

หลังจากที่บริกรแต่งตัวดีพารพิพงษ์และอารียาเข้าไปในลิฟต์ แล้ว ก็ยิ้มและพูดว่า: “คุณทั้งสองท่านคือแขกผู้มีเกียรติในการ เดินทางครั้งนี้ของไข่มุกของพวกเรา พวกเราจะสนองตามความ ต้องการทุกอย่างของพวกคุณสองคน ไข่มุกมีทั้งหมดสิบสองชั้น คุณทั้งสองสามารถเยี่ยมชมชั้นใดก็ได้ตามความต้องการ

“เรือสำราญของคุณมีจุดเด่นบ้างอะไรเหรอ?”อารียาถาม อย่างสงสัย

“เราจะมีการแสดงบางประเภทที่แตกต่างกันในแต่ละชั้น อย่างสุภาพสตรีแบบคุณ อาจสนใจในการแสดงเครื่องแต่งกาย ถึงเวลาคุณสามารถไปที่ชั้นแปดเพื่อชมการแสดงเดินแบบของนางแบบได้ หากคุณมีเสื้อผ้าที่ชอบ ก็สามารถซื้อได้” บริกรพูด อย่างตั้งใจ

อารียาพยักหน้า คิดว่าเสื้อผ้าบนเรือสําราญล่านี้ คงจะแพงจะ ตายอย่างแน่นอน ด้วยทัศนคติของความมัธยัสถ์ เธอรู้สึกว่าไม่ ควรไปดูนางแบบเดินแบบใดๆ ไม่อย่างนั้นถึงเวลาตอนนั้นชอบ เสื้อผ้าขึ้นมาจริงๆ รพีพงษ์คงจะไม่พลาดอย่างแน่นอน และซื้อให้ เธอ

เธอยังจินตนาการถึงฉากนั้นออกมาได้ว่า “ชอบก็ซื้อ เงินแค่นี้ เอง”

เมื่อถึงชั้นบนสุดของเรือสำราญ รพีพงษ์และอารียามาถึงก็ได้ เห็นทะเลที่กว้างไกลสุดลูกหูลูกตา และท้องฟ้าสีคราม ก็รู้สึก ผ่อนคลาย

แน่นอนว่า เสียเงินมากหน่อย ยังสามารถเพลิดเพลินกับ ทิวทัศน์ที่แตกต่างกันได้

พื้นที่ชั้นบนสุดของเรือสำราญมีขนาดไม่ใหญ่มาก แต่มีสิ่ง อำนวยความสะดวกต่างๆ พร้อม ด้านบนสุดของเรือสำราญ ยังมี สระว่ายน้ำ

บริกรพารพีพงษ์และอารียาไปที่ห้องของพวกเขาทั้งสอง ภายในห้อง เป็นหนึ่งห้องนอนและหนึ่งห้องนั่งเล่น ที่ตกแต่ง อย่างหรูหรา และเมื่อเปิดผ้าม่านของห้องออก ทำให้เห็นทะเล และท้องฟ้า

“พื้นที่สาธารณะด้านนอกห้อง จะมีโต๊ะและเก้าอี้สำหรับพักผ่อน ที่นั่นจะมีเครื่องดื่มนานาชนิด ที่สำคัญสามารถเพลิดเพลิน กับทิวทัศน์ที่ดีที่สุดของเรือสำราญทั้งลำได้ แน่นอนว่า ถ้าพวก คุณทั้งสองต้องการว่ายน้ำ ตรงนั้นมีสระว่ายน้ำและอุปกรณ์ ล้วน แล้วแต่ระดับการแข่งขัน บริกรคอยแนะนำบริการที่สามารถ เพลิดเพลินได้ที่ชั้นบนสุด

หลังจากอธิบายกับรพีพงษ์และอารียาอย่างตั้งใจจนจบ บริกร ก็ออกจากห้องของรพีพงษ์และอารียาไป ถ้าหากมีความต้องการ เพียงแค่พวกเขาตะโกนเรียก จะมีเจ้าหน้าที่บริการจะเข้ามาทันที

หลังจากที่บริกรจากไป อารียาก็นอนลงบนเตียงนุ่มๆ ในห้อง อย่างเพลิดเพลิน

แม้ว่าห้องพักที่นี่จะไม่ใหญ่นัก แต่ผลิตภัณฑ์ทั้งหมดเป็นของ

แบรนด์ชั้นนําระดับโลก ซึ่งมีคุณภาพดีกว่าที่ใช้ที่บ้านหลายร้อย

เท่าเป็นธรรมดา

ทันทีที่อารียา เข้ามาในห้องนี้ก็รู้สึกผ่อนคลายไปทั้งตัว เหมือนว่าสำหรับนักออกแบบการตกแต่งภายในของห้อง จะใช้ ความคิดไปไม่น้อย

“สามี ที่นี่สบายมากจริงๆ แม้ว่าราคาจะแพงเกินไป หนึ่งล้าน ห้าต่อหนึ่งคน คิดๆดูแล้วก็เสียดาย”อารียากล่าว

รพีพงษ์หัวเราะขึ้นมา แล้วพูดว่า “เสียดายทำไม เธียรวิชญ์ เป็นคนซื้อตั๋ว เขาเป็นคนที่ควรจะเสียดายมากกว่า”

อารียายิ้มแหะๆ กวักมือเรียกรพีพงษ์ แล้วพูดว่า: “สามี นาย มาที่หน่อย”
รพีพงษ์เดินมาที่ข้างเตียง อารียาลุกขึ้นมานั่ง แล้วถามว่า : “มี อะไร?”

อารียาลุกขึ้นมานั่ง และกอดรพีพงษ์ไว้ แล้วพูดว่า “ลูกในท้อง ของฉันเพิ่งบอกว่า อยากดื่มชานม”

ทันใดนั้นรพีพงษ์หัวเราะ และพูดว่า “ลูกในท้องของเธอเพิ่ง จะสามเดือนเองนะ ยังไม่เป็นตัวเลย ฉันว่าเธอมากกว่าที่อยาก ดื่มชานม”

อารียากอุดรพีพงษ์ทันทีแล้วเริ่มออดอ้อนขึ้นมา แล้วพูดว่า “ก็ คนเขาอยากดื่ม บริกรเมื่อกี้บอกว่าข้างนอกมีเครื่องดื่มหลาก หลายชนิดไม่ใช่เหรอ เราไปดูกันเถอะ”

รพีพงษ์ยิ้มอย่างตามใจให้อารียา จากนั้นก็พยักหน้า แล้วพูด ว่า: “ถ้างั้นก็ไปเถอะ แต่ว่าดื่มได้เพียงแก้วเดียว”

“รู้แล้วว่า รู้แล้วน่า รอฉันเปลี่ยนกระโปรงสวยๆชุดหนึ่งก่อน เราค่อยออกไป”

สิบนาทีต่อมา รพีพงษ์และอารยาทั้งสองคนมาถึงสถานที่ที่มี ทิวทัศน์ที่ดีที่สุดของเรือสำราญ มีคนนั่งชมวิวอยู่แล้วแปดคน รวมรพีพงษ์และอารียาทั้งสองคน สิบคนพอดี

ในบรรดาแปดคนที่เหลือเป็นคู่สามีภรรยาสองคู่ และอีกสี่คน เป็นผู้ชาย

ทันทีที่รพีพงษ์และอารียาปรากฏตัว อารียาก็ดึงดูดสายตาของ ทุกคน เธอสวมชุดกระโปรงยาวสายเดี่ยวสีน้ำเงิน รูปร่างและความสง่าราศีแสดงออกมาอย่างชัดเจน หญิงสาวในสองคู่นั้น เห็นอารียา ก็รู้สึกอิจฉาขึ้นมาเล็กน้อย

รพีพงษ์รู้สึกได้ถึงสายตาของคนเหล่านั้น ก็กระตุกยิ้มมุมปาก อย่างบางๆ อารียาเป็นภรรยาของเขา และเป็นความภาคภูมิใจ ของเขา ภรรยาของมีเสน่ห์ เขาก็ต้องรู้สึกมีเกียรติเป็นธรรมดา

หลังจากพาอารียาไปเอาชานมหนึ่งแก้วที่เพิ่งทำออกมาใน สถานที่นี้ รพีพงษ์และอารยาก็เดินไปที่โต๊ะว่าง และนั่งลง

“อากาศและแสงแดดที่นี่ดีจริงๆ “อารียากล่าวด้วยความ ชอบใจ

ในเวลานี้มีคนคนหนึ่งวัยสามสิบกว่า สวมกางเกงขาสั้น สบายๆเสื้อกล้าม ไว้ทรงวินเทจเปิดข้าง และผู้ชายที่สวมแว่น กันแดดมองรพีพงษ์และอารียาตั้งแต่หัวจรดเท้า เมื่อสายตาไป ตกอยู่ที่บนตัวอารียา แสดงได้ถึงความปรารถนาที่จะครอบครอง แต่ก็ถูกแว่นตากันแดดถูกกั้นไว้

เขามองไปที่อารียาไม่กี่วินาที แล้วเดินไปเข้ามา


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ