บทที่ 386 ยังไม่รีบคุกเข่า

“นายยังไม่รีบมาคุกเข่าและขอโทษฉัน!” ไอศิราตะโกนใส่รพี พงษ์อีกครั้ง

“ดูเหมือนว่าฉันจำเป็นต้องสั่งสอนเธอแทนพ่อแม่แล้ว เธอ คิดว่าเธอมีสิทธิ์พูดแบบนี้กับฉันเหรอ?”

น้ำเสียงของรพีพงษ์เยือกเย็นลงเช่นกัน

ภารจาเดินเข้าไป มองรพีพงษ์ด้วยความกังวล อยาก เข้าไปห้ามเขา แต่แล้วเธอก็คิดอีกทีรู้สึกไอศิราทำเกินไป

จริงๆ เธอจึง

ไม่ได้พูดอะไร

“หือ นายเป็นใครกัน ฉันจะพูดแบบนี้กับนายไม่ได้ นาย คิดว่านายทำท่าดุหน่อยฉันจะกลัวนายจริงๆเหรอ? ไอศิรา

พูดอย่าง

เย็นชา

ในขณะนี้ คนในฝูงชนตะโกนว่า “คุณอธิชนม์มาถึงแล้ว!”

ทุกคนหันหน้าไปมองที่นั่นทันที และผู้คนที่ล้อมรอบก็หลีก ทางให้คุณอธิชนม์ทันที

ไอศิราเห็นคุณอธิชนม์เดินเข้ามาหา และพ่อของเธอก็ กำลังติดตามอยู่ข้างๆ แววตาเปล่งประกายขึ้นมาทันที

เธอตะโกนพูดต่อหน้ารพีพงษ์ทันที “คุณอธิชนม์มาแล้วเห รอ คนที่อยู่ข้างๆคือพ่อของฉัน วันนี้เป็นงานเลี้ยงการกุศลที่

คุณอธิชนม์จัดขึ้น นายยั่วโมโหฉัน คุณอธิชนม์ต้องช่วย ฉันจัดการนายแน่นอน ถึงตอนนั้นนายเจอดีแน่!”

“โอ้? จริงเหรอ?” รพีพงษ์ยิ้มแบบขี้เล่นให้กับไอศิรา

เมื่อภารจาเห็นไอศิราเดินเข้ามา กลับรู้สึกไม่มีอะไรต้อง กังวล เธอรู้ดีว่า คุณอธิชนม์มาถึง จะต้องอยู่ข้างคุณรพีพงษ์ แน่นอน

คนรอบข้างไม่รู้ คงคิดว่าหลังจากคุณอธิชนม์มาถึง คุณรพี พงษ์ต้องซวยแน่ๆ

“ผู้ชายคนนี้ไม่รู้เรื่องจริงๆ กล้าไปยั่วยุคุณหนูใหญ่ตระกูล พัฒน์นรี ตระกูลของพัฒน์นรีกำลังจะร่วมมือกับคุณอธิชนม์

บวก

กับสถานะเดิมของตระกูลพัฒน์นรีที่อยู่ในเมืองบาสแตร์ ตอนนี้มายั่วยุคุณหนูใหญ่ตระกูลพัฒน์นรี หาที่ตายชัดๆ ”

“คนๆนี้ดูแล้วก็ไม่เหมือนคนที่มีอิทธิพลอำนาจ เขากล้าที่ จะท้าทายคุณหนูใหญ่ตระกูลพัฒน์นรี ถ้าเฮียอธิชนม์ช่วยเธอ

จัดการ คนพวกนี้ก็ต้องมีจุดจบที่แย่แน่ๆ” “ไม่รู้จริงๆว่าคนคนนี้เข้ามาได้ยังไง ถ้าพูดตามตรงแต่ง ชุดแบบนี้ ไม่ควรปล่อยเข้ามาในงาน ถ้าเฮียอธิชนม์รู้ เขา คงจะไม่

ปล่อยเขาแน่นอน”

ไอศิราวิ่งไปหาคุณอธิชนม์ แล้วพูดว่า “คุณพ่อ คุณอาอธิ ชนม์ พวกคุณมาได้ถูกจังหวะพอดี ตรงนี้มีคนสองคนแอบเข้า

มา

ในงานเลี้ยงอาหารค่ำของคุณอาอธิชนม์ และยังแย่ง โทรศัพท์มือถือของฉัน ยังมาเสียงดังใส่ฉัน คุณอาอธิชนม์ คุณต้องให้

ความเป็นธรรมแก่ฉัน”

เมื่อกำจรได้ฟังสิ่งที่ไอศิราพูด รีบพูดทันทีว่า “มีคนเช่นนี้ ด้วยหรือ? ไม่ต้องกังวล คุณอาอธิชนม์ต้องช่วยเธอจัดการ

พวก

เขาแน่นอน”

คุณอธิชนม์ขมวดคิ้ว เพราะเมื่อครู่เขาเห็นไอศิราตะโกน ใส่รพีพงษ์

“คุณอาอธิชนม์ คือผู้ชายคนนี้ และผู้หญิงคนนั้น ผู้หญิงคน นั้นเป็นโสเภณี และเธอไม่มีคุณสมบัติที่จะปรากฏตัวในงาน เลี้ยงของคุณ” ไอศิราชีให้คุณอธิชนม์ดู

หลังจากคุณอธิชนม์ได้ยินสิ่งที่ไอศิราพูด สีหน้าก็เปลี่ยน ไปทันที รีบตะวาดใส่ไอศิรา “หุบปากของเธอชะ เด็กไม่มีคน

สั่ง

สอน ฉันคิดว่าเธอนั่นแหละไม่มีคุณสมบัติที่จะปรากฏตัว ในงานเลี้ยงของฉัน!”

หลังจากพูดจบ เขาก็รีบเดินไปหารพีพงษ์ พร้อมกับสีหน้า รู้สึกผิด “คุณชาย ผมมาสายแล้ว ทำให้คุณเดือดร้อน”

ไอศิราตกตะลึงทันที เธอไม่คาดคิดว่าคุณอธิชนม์จะดูเธอ และยังแสดงท่าทีเคารพต่อรพีพงษ์

ถ้าเธอฟังไม่ผิด คุณอธิชนม์น่าจะเรียกรพีพงษ์ว่าคุณชาย?

กำจรก็ตกใจกับความโกรธอย่างกะทันหันของคุณอธิชนม์ เขารีบเดินเข้าไป ขมวดคิ้วและมองไปที่ไอศิรา

จากนั้นก็ถามคุณอธิชนม์ว่า “คุณอธิชนม์ลูกสาวของผม อาจทำอะไรผิด ผมขอโทษแทนเธอ เพียงแต่ไม่รู้ว่าลูกสาว

ของผม

ผิดตรงไหน ทำให้คุณโกรธขนาดนี้?”

อธิชนม์พูดเสียงเย็นชา จ้องไปที่กำจรและพูดว่า “นี่คือ แขกคนสำคัญที่สุดในงานเลี้ยงคืนนี้ และคนนั้นคือน้องสาว

ของ เขา ลูกสาวของคุณกล้าเรียกเธอว่าโสเภณี คุณว่าเธอผิด ตรงไหน?”

สีหน้าของกำจรเปลี่ยนไปอย่างมาก และเขาแทบหายใจ ไม่ออก เขาคิดไม่ถึง ลูกสาวของเขาจะไปยั่วยุคนสำคัญแบบ

และยังดูถูกน้องสาวของเขามากขนาดนี้ นี่ถือว่าก่อเรื่อง ใหญ่จริงๆ

เขาหันกลับมา ตบหน้าไอศิรา พร้อมกับตะโกนว่า “ใคร ให้เธอพูดเรื่องไร้สาระ รีบขอโทษเขาเดี๋ยวนี้!”

ไอศิราเอามือปิดหน้าตัวเอง ไม่คาดคิดว่าเหตุการณ์จะ กลายเป็นเช่นนี้จริงๆ คุณอธิชนม์พูดว่ารพีพงษ์เป็นแขกคน

สำคัญ

ที่สุดของงานเลี้ยงคืนนี้ แต่เห็นได้ชัดว่าเขาสวมชุด ธรรมดามาก และขับรถซันตาน่าที่เก่าทรุดโทรม มีสถานะสูง

เช่นนี้ได้

อย่างไร?

อธิชนม์ยืนขวางไอศิราด้วยความโกรธ เห็นว่าเธอยังอยู่ที่ เดิมไม่ขยับ เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ยังยืนนิ่งอึ้งอยู่ที่เดิม ทำไม

ยังไม่รีบเข้ามาขอโทษ!” “ในตอนนี้รพีพงษ์ก้าวไปข้างหน้า และพูดว่า “ไม่ต้องรีบ ร้อนขอโทษ ในเมื่อคุณเป็นพ่อของเขา ฉันจะบอกเล่าเรื่องที่ ลูกสาว

ของคุณทำอะไรกับน้องสาวของฉันในมหาวิทยาลัย”

จากนั้นรพีพงษ์ก็เล่าทุกเรื่องที่ไอศิรากลั่นแกล้งภารจา กำจรยืนฟังอยู่ข้างๆ ใบหน้าของเขาค่อยๆซีดเชียว และสอง มือกำ

หมัดไว้แน่น โกรธจนอยากเข้าไปตบตีไอศิราทันที

อธิชนม์ไม่คาดคิดว่าลูกสาวของกำจรจะทำกับน้องสาว ของคุณรพีพงษ์อย่างนี้ ใบหน้าเต็มไปด้วยความประหลาด

ใจ

ผู้คนรอบข้างต่างประหลาดใจและมองไปที่ไอศิรา พวก เขาไม่แปลกใจเลยที่ไอศิราจะทำสิ่งนี้ พวกเขาประหลาดใจ คนที่

ไอศิราหาเรื่องเป็นคนที่คุณอธิชนม์สนับสนุน ดูเหมือนว่า คนที่จะโชคร้ายในวันนี้ คงจะเป็นไอศิรา

เมื่อรพีพงษ์พูดเกี่ยวกับเรื่องที่ไอศิราการกลั่นแกล้งภารจา จบ กำจรก็รู้สึกอับอายจนอยากหาที่มุดหัว

เขามองลูกสาวด้วยความโกรธ ไม่เคยรู้มาก่อนว่าอยู่ใน มหาวิทยาลัยลูกสาวของเขาจะทำตัวหยิ่งยโสขนาดนี้ “คุณกำจรผมไม่คิดว่าลูกสาวของคุณจะเป็นคนแบบนี้ จริงๆ คุณเป็นพ่อ ก็คงจะไม่มีอะไรดี?” อธิชนม์พูดกับกำจร อย่างเย็น

ซา

กำจรรีบหันตัวกลับมา โค้งตัวและพูดกับอธิชนม์ว่า “คุณ อธิชนม์ ผมไม่รู้จริงๆว่าลูกสาวของผมอยู่ในมหาวิทยาลัยจะ ทำเรื่องน่า

เกลียดขนาดนี้ ตอนนี้ผมจะรีบให้เธอขอโทษน้องสาวของ คุณชายท่านนี้”

หลังจากพูดจบ เขาก็หันหน้าไปมองไอศิรา และตะโกนว่า “เธอยังยืนนิ่งอึ้งยู่ตรงนั้นทำไม ยังไม่รีบมาขอโทษ!”

ขณะนี้อธิชนม์ทำให้ไอศิรารู้สึกตกตะลึง ดังนั้นหลังจาก ได้ยินสิ่งที่กำจรพูด เขาจึงไม่กล้าที่จะคัดค้าน เดินไปหาภาร

จาและ

พูดด้วยน้ำเสียงเบาๆ “ฉันขอโทษ”

รพีพงษ์จ้องมองเธอ และพูดอย่างเย็นชา “นี่คือท่าทางของ คนที่ขอโทษเหรอ?”

กำจรกัดฟัน เพราะรู้ดีว่าหากวันนี้ไม่ทำให้รพีพงษ์และภาร จาพอใจ ความร่วมมือทางธุรกิจของเขาอาจจะพังลง

เขาผลักไอติราเล็กน้อย แล้วพูดว่า “ไม่ได้ยินที่เขาพูดเห รอ ต้องขอโทษจากใจจริง เธอยังไม่รีบคุกเข่าลง!”