พลิกชีวิต ผมเป็นคนรวยแล้ว

บทที่559 เลวทราม



บทที่559 เลวทราม

คฤหาสน์ตระกูลพงศ์ธนธดา

คุณนายใหญ่ตระกูลพงศ์ธนธดาไม่ชอบอยู่วิลล่า ดังนั้นจึงเก็บ คฤหาสน์เก่าของตระกูลพงศ์ธนธดาไว้ พื้นที่ของคฤหาสน์ไม่ ใหญ่ แต่หลังจากที่ผ่านการซ่อมแซมมาหลายครั้ง ด้านในถือว่า หรูหราเช่นกัน

ความจริงชลาธิปก็ชอบรูปแบบคฤหาสน์ของพวกเขา เสียดาย

ที่คุณนายใหญ่ตระกูลพงศ์ธนธดาอาศัยอยู่ที่นี่ ดังนั้นจึงต้องซื้อ วิลล่าอยู่ข้างนอก เพียงแค่มีโอกาส ชลาธิปก็ไม่อยากเจอแม่ที่แย่งอำนาจที่ควร

จะเป็นของเขาแม้แต่ครั้งเดียว

เรื่องมาถึงขนาดนี้ ทำให้ระหว่างที่สองไม่มีเรื่องราวที่จะพูดคุย กันอีกต่อไป นี่คือความเลวร้ายของตระกูลใหญ่

ในขณะนี้ในห้องของคุณนายใหญ่ ชลาธิปกำลังยืนอยู่ด้าน หน้าของวีรดาอย่างยินดีปรีดา ด้วยความอ่อนน้อม ชัดเจนว่าไม่ ค่อยเป็นธรรมชาติ

ดูๆไปแล้ววีรดาก็สุภาพและสง่า แม้จะเต็มไปด้วยผมขาว แต่ก็ ยังคงแต่งตัวเช่นเคย เครื่องประดับอะไรที่ควรใส่ก็ยังคงใส่

ทําให้ดูหรูหรา

“แม่ เรื่องราวก็ประมาณนี้ ความสามารถของคนนั้นก็ไม่เบาถ้าพวกเราไม่คืนดารินทร์ให้เขาล่ะก็ เขาจะจัดการตระกูลพงศ์ ธนธิดาของเราซะ ตอนนั้นเกรงว่าเราก็ต้องรับกับความเสียหาย ค่อนข้างมหาศาล” ชลาธิปกล่าว

สีหน้าของวีรดาไม่พอใจ เมื่อตอนที่ฟังชลาธิปเท่านั้น เธอ รู้สึกว่ามันชั่งตลกสิ้นดี เมืองเซี่ยงไฮ้ในปัจจุบัน นอกจากตระกูล ธาดาวรวงศ์ที่ไม่เกี่ยวข้องกับการแย่งชิงอำนาจ ที่เก่งกาจที่สุด รองลงมาก็ตระกูลธาดาวรวงศ์

ตอนนี้ชลาธิปพูดถึงเด็กน้อยเพิ่มขึ้นมาอย่างกะทันหัน ควบคุม กว่าแปดสิบสามบริษัทที่ร่วมมือกับตระกูลพงศ์ธนธดา วีรดา สงสัยว่าชลาธิปทําเพื่อหลอกเธอจึงได้คิดอุบายนี้ขึ้นมา

“ชลาธิป แกก็เข้าสู่วัยกลางคนสี่สิบกว่าปีแล้ว ยังไม่มี วิจารณญาณอีกหรอ เรื่องไหนจริง เรื่องไหนเท็จ ใช้สมองคิด ก็ น่าจะรู้แล้ว ไม่ใช่พูดอะไรนิดๆหน่อยๆ แกก็รีบมาบอกฉัน ฉัน ไม่มีอารมณ์ฟังเรื่องไร้สาระของแกหรอกนะ แม้แต่คนนอกพื้นที่ เข้ามาแกยังจัดการไม่ได้ แล้วฉันจะวางใจมอบตระกูลพงศ์ธนธ ดาให้แกได้ไง” วีรดาพูดกับชลาธิป

ชลาธิรู้สึกอับอาย เขาไม่อยากมาหาวีรดา เพราะวีรดามักจะ หาเหตุผลต่างๆนานามาดูแคลนเขา ว่าเขาไม่คู่ควรกับตระกูล พงศ์ธนธดา

“แม่ ผมพูดความจริง….. ชลาธิปรู้สึกไม่สบายใจ อยากจะ เน้นถึงความร้ายแรงของเรื่องนี้

“พอล่ะ คนที่รู้จักลูกสาวนอกสมรสของแกเมื่อก่อนมาหาเรื่องแกกําจัดไปเลย ไม่จําเป็นต้องร้อนรนขนาดนี้ ฉันไม่เชื่อว่าตระกูล พงศ์ธนธิดาของเราจะสู้คนต่างถิ่นไม่ได้

“เรื่องงานแต่งลูกนอกสมรสของแกกับตระกูลธาดาวรวงศ์ได้ กําหนดเรียบร้อยแล้ว ไม่ต้องคุยกันเรื่องนี้อีก และห้ามเกิดความ ผิดพลาดใดๆ ถ้าแกมีความคิดแตกต่าง ฉันแนะนำให้แกคิด ใหม่ ถ้าเรื่องนี้พัง พวกเราก็ไม่ได้ประโยชน์ใดๆ

วีรดามองชลาธิปอย่างรำคาญ

“แม่ ผมไม่ได้เปลี่ยนใจอะไรเลย ความสามารถของรพีพงษ์ นั้น มันเกินกว่าที่คิดไว้จริงๆ ถ้าไม่ให้ความสำคัญ พวกเราจะเสีย หายหนักเลยนะ ชลาธิปเริ่มเคร่งเครียดขึ้นมา ไม่คาดคิดว่าจะ พูดโน้มน้าววีรดาไม่ได้

“พอแล้ว แม้คนที่แกพูดถึงจะเก่งกาจ แต่ก็ไม่มีทางเป็นคู่ต่อ กลอนกับตระกูลธาดาวรวงศ์ได้ ลูกสาวนอกสมรสนั้นของแกเป็น ตัวเชื่อมความสัมพันธ์ระหว่างพวกเรากับตระกูลธาดาวรวงศ์ ดัง นั้นเธอจําเป็นต้องอยู่ที่ตระกูลธาดาวรวงศ์ เธอเป็นลูกสาวของแก ใครก็อย่าคิดจะแย่งไปได้ ถ้ามันกล้าทำอย่างที่พูดไว้ล่ะก็ ตระกูล ธาดาวรวงศ์จะต้องออกหน้า เรื่องนี้แกไม่ต้องเป็นห่วง” วีรดา กล่าว

เห็นว่าไม่สามารถพูดโน้มน้าววีรดาได้ ชลาธิปจึงถอนหายใจ อย่างเซ็ง เขารู้ว่าคุณนายใหญ่เป็นคนดื้อดึง ไม่เห็นโรงศพไม่ หลั่งน้ำตา ในเมื่อเธอคิดว่าแล้วเรื่องนี้ไม่มีผมกระทบที่สาหัส และเธอยังสงสัยว่าชลาธิปมีอุบาย จึงไม่ต้องไปคิดอะไรมากมาย
“ซึ่งเถอะ ยังไงอำนาจของตระกูลพงศ์ธนธิดาก็ไม่อยู่ในมือ ของผม ให้คุณนายใหญ่ที่ดื้อดึงคนนี้เสียเปรียบซักหน่อย ถึง เวลานั้นเธอก็จะเสียใจเอง” ชลาธิปบ่นพึมพำ

“เอ้อ คุณชายของตระกูลธาดาวรวงศ์กลับมาจากเมืองนอก แล้ว ฉันวางแผนว่าอีกสองสามวันจะจัดให้ลูกนอกสมรสของแก เจอหน้ากับเขา ต้องให้ความสำคัญเรื่องนี้ ต้องให้ทุกคนรู้ว่า ตระกูลพงศ์ธนธดากำลังจะดองกับตระกูลธาดาวรวงศ์ ดังนั้นการ เจอกันครั้งนี้ต้องจัดงานเลี้ยงขึ้นมา เรื่องนี้มอบให้เป็นหน้าที่แก แล้วกัน จําไว้ อย่าให้เสียหน้า” วีรดากล่าว

ชลาธิปพยักหน้าให้วีรดา แล้วกล่าว “ครับ”

“โอเคล่ะ แกกลับไปก่อน เรื่องที่แกพูดมานั้น แกหาวิธีแก้เอง ไปก่อน ถ้าจัดการไม่ได้ก็เอาชื่อของตระกูลธาดาวรวงศ์บีบมัน เพียงแค่มันรู้ถึงตำแหน่งของตระกูลธาดาวรวงศ์ จะต้องถอยไป เองแน่นอน” วีรดาโบกมือให้ชลาธิป

ชลาธิปบีนปาก คิดในใจว่าตระกูลธาดาวรวงศ์ไม่อยู่ใน สายตาของรพีพงษ์แม้แต่น้อย จะรู้ว่าไม่ดีแล้วจะหลบได้ไงกัน

จนถึงวันนี้เขาก็ทำได้เพียงหาวิธีแก้ไขเองแล้ว

หลังจากที่ชลาธิปออกจากคฤหาสน์ตระกูลพงศ์ธนธดาแล้วนั้น วีรดาก็ยังคงอยู่ในห้อง ไม่นาน ก็มีคนปรากฏตัวในห้อง เป็นสาว ใช้คนนั้นของอารียา ขนมปัง

“คุณนายใหญ่ ไม่เจอกันหลายวัน ท่านหน้าตาสดใสขึ้นนะคะ แบบนี้ต่อไป จะต้องยิ่งอยู่ยิ่งวัยรุ่นขึ้นแน่เลย” ขนมปังยิ้มพลางกล่าว

วีรดา ม แล้วกล่าว ปากหวานเชียวนะแก ? หน้าไป โดนอะไรมา ทําไมถึงบวมขึ้นมาได้?

หน้าของขนมปังยิ้มทันที แล้วเกรี้ยวกราด อย่า พูดถึงมันเลยโดนไอ้อาการหนักคนหนึ่งตบมา

วีรดาแล้วโกรธ “มันเป็นใครของตระกูล พงศ์ธนธดา อยากตายใช่”

คุณนายใหญ่ ท่านอย่าโมโหด ค่ะ จัดการหนูท่านอย่ากังวลใจไปเลย

“ช่วงกับลูกนอกสมรสนั้นเป็นอย่างไรบ้าง เธอเชื่อฟัง ไหม” วีรดาถาม

เชื่อฟัง ผู้หญิงคนโง่ตาย เป็นผลพวงจาก ความจําเสื่อม หลอกง่าย ส่วนใหญ่คัดค้านได้ขนมปังพูดอย่างสะใจ

วีรดาได้ยินดังก็พยักหน้า นี่เป็นสิ่งที่เธออยากเพียงแค่ ควบคุมอารียาได้ ทุกอย่างจะง่ายไปหมด

คุณนายใหญ่ นี้ท่านเรียกทราบอะไรให้รับ ใช้หรอคะขนมปังถาม

ลูกนอกนั่นจะตั้งครรภ์ชลาธิปยังอยากเก็บเด็กคนนั้นบ้าจริงเขาว่าของกูลธาดาวรวงศ์โง่ ถึงคิดนี้ เด็กคนเก็บไม่ได้” วีรดากล่าว

“ความหมายของคุณนายใหญ่คือ? ขนมปังตาโต

วีรดาหยิบถุงกระดาษออกมาจากในเสื้อผ้า ยื่นให้ขนมปัง แล้วกล่าว “ฉันหาคนทำยานี้โดยเฉพาะ แกหาโอกาสให้เธอกิน เด็กในครรภ์ของของเธอก็จะแท้งไป เพียงแค่กำจัดเด็กออกไป ได้ ก็จะไม่มีอันตรายใดๆอีก เข้าใจไหม?”

ขนมปังยิ้มอย่างมีเลศนัย แล้วกล่าว “รับรองสําเร็จ!”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ