บทที่519แมงดาที่ถูกเลี้ยงดู

อเมริกา เขตคนจีน

ในศูนย์กลางที่เจริญรุ่งเรืองที่สุด ในตึกระฟ้า ชายชราผม หงอกกำลังนั่งอยู่ในห้องทำงาน อ่านเอกสารบนโต๊ะ

ด้านหลังของชายชรามีศิลปะตัวอักษรจีนที่เขียนด้วยพู่กันจีน หนึ่งแผ่น ด้านบนมีคำว่า “นิธิวรสกุล” เขียนอยู่ พู่กันนั้นเขียนได้ แข็งแกร่ง ความคิดทางศิลปะที่ลึกซึ้ง มีเพียงสองตัวอักษร ซึ่ง แสดงความแข็งแกร่งออกมาให้ผู้คนเห็น และดูแล้วมีความรู้สึก ติดตาติดใจ

สายลมพัดผ่านมา ม่านที่ขอบหน้าต่างสะบัดเบาๆ จากนั้น ร่าง ในชุดดำก็ปรากฏตัวขึ้นในห้องทำงานราวกับภูตผี

ชายชราไม่เงยหน้าขึ้น ไม่ได้มองไปที่หน้าต่างเลยแม้แต่น้อย แต่กลับพูดว่า “สถานการณ์ในเกียวโตเป็นอย่างไรบ้าง ที่เรียก ว่าตระกูลลัดดาวัลย์ ถูกกำจัดหรือยัง?”

“ยังครับ”ชายในชุดดำพูดด้วยน้ำเสียงที่แหบ

มือของชายชราที่กำลังตรวจสอบเอกสารก็หยุดลงทันที จาก นั้นก็ขมวดคิ้วและเงยหน้าขึ้น มองไปที่ชายในชุดดำ และกล่าว ว่า: “ที่เรียกว่าตระกูลลัดดาวัลย์นั้น เป็นเพียงแค่เศษซากพี่ชาย เศษสวะของฉันเหลือทิ้งไว้ พวกเขาอยู่ในสายตาของตระกูลนิธิว รสกุล ก็เหมือนกับแมลง อยากจะกำจัดทิ้งน่าจะเป็นเรื่องที่ง่ายดายมาก ที่สําคัญครั้งนี้ฉันให้การสนับสนุนกับฟีโน่ก็ไม่น้อย เลย ทำไมเขาถึงยังไม่กำจัดตระกูลลัดดาวัลย์ทิ้งล่ะ?”

“นายใหญ่ตระกูลลัดดาวัลย์คนปัจจุบัน ชื่อว่ารพีพงษ์ ไม่รู้ว่า ใช้วิธีใด ต้านทานการลงมือหลายครั้งของคุณชายจิรเวช ตระกูล ลัดดาวัลย์นี้ดูไปแล้วไม่ธรรมดาเหมือนภายนอก ถ้าเดาไม่ผิด เบื้องหลังของพวกเขา ก็น่าจะได้รับการช่วยเหลือจากกองกำลัง อื่นๆ ไม่อย่างนั้นคงไม่สามารถสู้กับคุณจิรเวชได้”ชายในชุดด่า ตอบ

ชายชราพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา และกล่าวว่า “ก็แค่เศษซากที่ ไอ้เศษสวะเหลือทิ้งไว้ แล้วจะมีกองกำลังอะไรที่ช่วยเหลือพวกเขา ได้ แม้ว่าจะมีอยู่ แต่มันก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของตระกูลนิธิสนสกุลของ ฉันอย่างแน่นอน หรือว่าฟีโน่ไม่ระวัง รอเขากลับมาครั้งนี้ ฉันต้อง ตักเตือนนําหนิเขาสักหน่อยแล้ว เขาบอกว่ามีความสามารถเท่า ครึ่งหนึ่งของพี่ชายของเขา ถ้าอย่างนั้นตระกูลลัดดาวัลย์คงหาย สาบสูญไปจากโลกนี้ตั้งนานแล้ว”

เมื่อชายชุดดำได้ยินเช่นนี้ ก็กำมือแน่นทันที แล้วก้มตัวลง และพูดว่า: “คุณท่าน คุณชายจิรเวช กลัวว่าจะกลับไม่ได้แล้ว?”

สีหน้าชายชราก็สงสัย แล้วถามว่า “ทำไม เขากลัวว่าฉันจะ ลงโทษเขา เลยไม่กล้ากลับมาเหรอ?”

“คนของเราส่งข่าวกลับมาว่า บริษัทของคุณชายจิรเวชในเกีย วโตถูกตรวจสอบยึดทรัพย์แล้ว วันนั้นคุณชายจิรเวชได้เชิญรพื พงษ์ไปทานข้าวที่โรงแรมแห่งหนึ่ง และในวันนั้นคุณชายจิรเวชไม่ได้ออกมาจากโรงแรมอีก ภายหลังคนของเราได้ตรวจสอบทั้ง โรงแรมอย่างละเอียด ไม่พบร่องรอยของคุณชายจิรเวช และคน ที่หายตัวไปพร้อมกับคุณชายจิรเวช ยังมีผู้หญิงอีกหนึ่งคนชื่อว่า โยษิตา เป็นศัตรูคู่อาฆาตของรพีพงษ์เหมือนกัน ผมสงสัยว่า คุณชายจิรเวชคงจะถูกรพีพงษ์ลงมือฆ่าชายในชุดดำตอบ

“นายว่าอะไรนะ!”ชายชราตบโต๊ะอย่างแรง และปากกาในมือ ก็ถูกตบจนหัก “ฟีโน่ตายด้วยน้ำมือของรพีพงษ์เหรอ? นี่เป็นไป ไม่ได้! เขาก็เป็นเพียงแค่หลานชายของพี่ชายเศษสวะของฉัน แม้ว่าจะให้โอกาสเขาร้อยครั้ง เขาก็ไม่มีทางจะเป็นคู่ต่อสู้ของฟี โน่ได้!”

“พวกเราก็คิดไม่ออกว่าเกิดอะไรขึ้น เพียงแต่ว่า ความจริงก็ เป็นแบบนี้ รพีพงษ์นั้นรอบคอบมากขึ้น เขาช่วยกล่าวหาบริษัท ของคุณชาย ภายนอกตอนนี้ ก็คิดว่าคุณชายถูกจับกุมตัวไว้ แต่ ในความจริงแล้วคุณชายหายตัวไป ไม่มีใครสงสัยเรื่องนี้เลย ชายชุดด่าพูด

ดวงตาของชายชรากลายเป็นล้ำลึกในทันที เขาจ้องไปที่ชาย ในชุดดำ และถามว่า: “อีกนานแค่ไหนที่คุณชายใหญ่จะกลับ มา?”

“อีกประมาณหนึ่งเดือนกว่าๆ”ชายคนนั้นตอบ

“หลังจากที่คุณชายใหญ่กลับมา ให้เขาไปที่ประเทศจีน กลับ มาพบฉันพร้อมกับหัวรพีพงษ์คนนี้ แค่สายเลือดต่ำช้า ก็กล้าฆ่า สายเลือดของตระกูลนิธิวรสกุลของฉัน พี่ชายที่ดีของฉัน ที่มีหลานชายที่ดีจริงๆ!”ชายชรากัดฟันพูด

“ครับ!”

สนามบินเมืองเซี่ยงไฮ้

Mercedes-Benz G63 จอดอยู่ที่นี่ มีหญิงสาวสวยร่างสูง สวมกระโปรงสั้นสุดเซ็กซี่ เสื้อแจ็คเก็ตยีน และแว่นกันแดดยืนอยู่ ข้างรถ จ้องมองไปที่สนามบิน ราวกับกำลังรอคน

คนนี้มีชื่อว่าวิไลพร เป็นบริษัทเครื่องสำอางที่ใหญ่ในเมือง เซี่ยงไฮ้ เป็นประธานของลานคอน เธอยังเป็นสาวสังคมที่มีชื่อ เสียงในแวดวงธุรกิจเมืองเซี่ยงไฮ้ มีตำแหน่งที่สูง และหน้าตาที่ โดดเด่น ทำให้เธอไม่ว่าจะไปที่ไหน เป็นจุดเด่นของการสนทนา ของผู้คน

แทบไม่มีใครรู้เลยว่าทุกอย่างของวิไลพร เทือกเขาสนาเป็น คนมอบให้ เธอเป็นคนที่ได้รับการฝึกฝนจากเทือกเขาสนาที่มี ความสามารถที่โดดเด่นมาก หลายปีมานี้ใช้ฐานะตำแหน่งของ ประธานลานคอนอยู่ในแวดวงธุรกิจของเมืองเซี่ยงไฮ้ รับผิดชอบ อย่างลับๆต่อการกระทำของเทือกเขาสนาในเมืองเซี่ยงไฮ้

รพีพงษ์อยู่ที่เมืองเซี่ยงไฮ้ไม่มีอำนาจเป็นของตัวเอง ดังนั้นจึง ทำได้เพียงยืมมือเส้นสายของเทือกเขาสนาที่อยู่ในเมือง เซี่ยงไฮ้ ตอนนี้เขาเป็นนายน้อยของเทือกเขาสนา ตัวแทนเทือก เขากิสนาที่นนทภูได้แต่งตั้ง ก็ต้องมีสิทธิ์ใช้อำนาจส่วนใหญ่ของ เทือกเขากิสนาเป็นธรรมดา
หลานชายที่ดีจริงๆ!”ชายชรากัดฟันพูด

“ครับ!”

สนามบินเมืองเซี่ยงไฮ้

Mercedes-Benz G63 จอดอยู่ที่นี่ มีหญิงสาวสวยร่างสูง สวมกระโปรงสั้นสุดเซ็กซี่ เสื้อแจ็คเก็ตยีน และแว่นกันแดดยืนอยู่ ข้างรถ จ้องมองไปที่สนามบิน ราวกับกำลังรอคน

คนนี้มีชื่อว่าวิไลพร เป็นบริษัทเครื่องสำอางที่ใหญ่ในเมือง เซี่ยงไฮ้ เป็นประธานของลานคอน เธอยังเป็นสาวสังคมที่มีชื่อ เสียงในแวดวงธุรกิจเมืองเซี่ยงไฮ้ มีตำแหน่งที่สูง และหน้าตาที่ โดดเด่น ทำให้เธอไม่ว่าจะไปที่ไหน เป็นจุดเด่นของการสนทนา ของผู้คน

แทบไม่มีใครรู้เลยว่าทุกอย่างของวิไลพร เทือกเขาสนาเป็น คนมอบให้ เธอเป็นคนที่ได้รับการฝึกฝนจากเทือกเขาสนาที่มี ความสามารถที่โดดเด่นมาก หลายปีมานี้ใช้ฐานะตำแหน่งของ ประธานลานคอนอยู่ในแวดวงธุรกิจของเมืองเซี่ยงไฮ้ รับผิดชอบ อย่างลับๆต่อการกระทำของเทือกเขาสนาในเมืองเซี่ยงไฮ้

รพีพงษ์อยู่ที่เมืองเซี่ยงไฮ้ไม่มีอำนาจเป็นของตัวเอง ดังนั้นจึง ทำได้เพียงยืมมือเส้นสายของเทือกเขาสนาที่อยู่ในเมือง เซี่ยงไฮ้ ตอนนี้เขาเป็นนายน้อยของเทือกเขาสนา ตัวแทนเทือก เขากิสนาที่นนทภูได้แต่งตั้ง ก็ต้องมีสิทธิ์ใช้อำนาจส่วนใหญ่ของ เทือกเขากิสนาเป็นธรรมดาพอพูดคุยไปได้

ทันทีที่รพีพงษ์ออกมา ก็เห็นMercedes-Benz G63และวิไล พรที่โดดเด่นแปลกตาอยู่ข้างๆ ก่อนที่จะมาเขาและวิไลพรได้ ติดต่อกันแล้ว ทั้งสองยังแลกเปลี่ยนรูปถ่าย เพื่อหลีกเลี่ยงความ ผิดพลาด

หลังจากที่วิไลพรเห็นรพีพงษ์อยู่ไกลๆ ก็โบกมือให้รพีพงษ์ รพี พงษ์หันไปบอกลานิษฐาและเยาวเรศทั้งสองคนแล้ว จากนั้นเดิน ไปหาวิไลพร

นิษฐาและเยาวเรศทั้งสองคนต่างมองไปที่วิไลพร เมื่อหลังจาก ที่เห็นวิไลพรที่สวยเซ็กซี่และรถคันหรูข้างๆ ก็รู้สึกประหลาดใจ “พระเจ้า คนที่มารับผู้ชายคนนี้คือผู้หญิงที่สวยรวย นั้น

มันMercedes-Benz G63เลยนะ รถตั้งสองล้านกว่า ผู้หญิงคน

นี้เป็นใคร ผู้ชายคนนั้นก็ดูธรรมดา กลับมีผู้หญิงสวยรวยแบบนี้

มารับที่สมานบิน”นิษฐาพูดด้วยความประหลาดใจ

“น่าจะเป็นเพื่อนของเธอ”เยาวเรศกล่าว

“เพื่อน? ฉันว่าดูไม่เหมือน ไม่แน่ผู้ชายคนนี้เป็นแมงดาที่สาว สวยรวยคนนั้นเลี้ยงดูอยู่ก็ได้ โธโธ่ เขายังคุยโม้กับพวกเราอีก คาดไม่ถึงว่าจะเป็นแมงดา”นิษฐาพูดอย่างดูถูก

“ไม่หรอกมั้ง รพีพงษ์ดูแล้วก็ธรรมดา ก็ไม่ได้หล่อมาก ทำไม ถึงกลายเป็นแมงดาได้”เยาวเรศดูงงงวย

“จิมมี่ เธอไร้เดียงสาจริงๆ คนที่ถูกเลี้ยงดู ไม่จำเป็นต้องหล่อแค่เก่งด้านนั้นก็เพียงพอแล้ว นิษฐาพูดกับเยาวเรศพร้อมกับ เยาะเย้ย

เยาวเรศตกตะลึง และไม่เข้าใจว่าที่นิษฐาบอกว่าด้านนั้นคือ ต้านไหน