พลิกชีวิต ผมเป็นคนรวยแล้ว

บทที่726 ต่อสู้กับชินาธิป



บทที่726 ต่อสู้กับชินาธิป

“แค่เน่ยจิ้งขั้นกลางเท่านั้นเอง เพียงแค่ดีดนิ้วก็หายสาบสูญ

ชินาธิปนั่งอยู่บนหินไม่ขยับ เพียงแค่ดีดนิ้วของตัวเบาๆ ก้อน หินเล็กๆพุ่งมาด้วยความเร็วที่ประเมินด้วยสายตาไม่ได้ บินพุ่งไป ที่ตำแหน่งคิ้วของรพีพงษ์

เสียงระเบิดดังขึ้น และทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ก็ตกตะลึง ต่าง ก็คาดไม่ถึงว่าชนาธิปจะตรงไปตรงมาขนาดนี้ ไม่พูดพร่ำทำเพลง ก็ลงมือฆ่ารพีพงษ์เลย

ปรมาจารย์ ยอดฝีมือเนี่ยจิ้งเสร็จสมบูรณ์ ดีดนิ้วก็ฆ่าคนได้ ใบไม้บินก็ฆ่าคนได้

ก้อนหินเล็กที่ชินาธิปดีดออกมา อานุภาพไม่อ่อนไปกว่า

กระสุนมากนัก

รพีพงษ์หรี่ตาลง รู้สึกถึงพลังของหินก้อนนั้น ในเวลาเดีย วกันเน่ยจิ้งพลังวิเศษเสนก็เคลื่อนที่หมุนเวียน จากนั้นยกมือขึ้น อย่างรุนแรง หมุนแขนเสื้อ เปลี่ยนทิศทางของหินด้วยทักษะ ยิ่ง พุ่งตรงบนเสาหินของอาคารใหญ่ในคุก

มีรูขนาดเท่านิ้วปรากฏขึ้นบนเสาหินทันที และรอยแตกคล้าย ใยแมงมุมก็แพร่กระจายไปรอบๆอย่างรวดเร็ว

ทุกคนต่างก็รู้สึกวิตกกังวลแทนรพีพงษ์ ถ้าหากหินเมื่อกี้นี้ยิง ไปบนตัวรพีพงษ์ ตอน รพีพงษ์คงจะกลายเป็นศพไปแล้ว
ในขณะเดียวกันพวกเขาก็นับถือความแข็งแกร่งของรพีพงษ์ เมื่อต้องเผชิญกับวิธีการของปรมาจารย์ รพีพงษ์สามารถจัดการ กับมันได้อย่างใจเย็น ถ้าเปลี่ยนเป็นพวกเขา ก่อนที่จะตอบสนอง กลับมา ก็ตายไปแล้ว

ความประหลาดใจก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของซินาธิป ก้อนหิน ที่เขาเพิ่งดีดออกไปก่อนนั้น มันมากเกินพอที่จะฆ่ายอดฝีมือเนี่ย จึงขั้นกลางได้ ต้องการต้านทาน อย่างน้อยก็ต้องมีความ แข็งแกร่งของแดนเครึ่งปรมาจารย์ แต่รพีพงษ์สามารถคลี่คลาย ท่วงท่าของเขาได้ สิ่งที่ทำให้เขาแทบอดไม่ได้ที่จะเปลี่ยนมุม มองที่มีต่อรพีพงษ์

“ดูเหมือนว่าแกจะสุดยอดกว่าที่ฉันคิดไว้นะ เมื่อเทียบกับ อนันยชแล้ว ความสามารถของนายทำให้คนประหลาดใจยิ่งกว่า แต่ทว่าน่าเสียดาย ลูกศิษย์ของฉันคืออนันยชไม่ใช่แก ดังนั้นวัน นี้แก ต้องตาย!”

ชนาธิปลุกยืนขึ้นจากหินก้อนใหญ่

รพีพงษ์หรี่ตาลง ไม่มีความประหม่าแม้แต่น้อย เอ่ยปากว่า “งั้นก็ให้ฉันประลองดูว่า พลังของปรมาจารย์ จะแข็งแกร่งแค่ ไหน!”

ทุกคนในคุกจําที่ห้ามองไปรพีพงษ์ด้วยความเสียดาย แม้ว่า เขาเพิ่งจะคลี่คลายกระบวนท่วงท่าของชินาธิปได้อย่างง่ายดาย แต่ความแข็งแกร่งของปรมาจารย์ ไม่ธรรมดาเพียงแค่ติดก้อน หิน รพีพงษ์อยากจะมีชีวิตรอดจากเงื้อมมือของชินาธิป ยังคงเป็นความหวังลมๆแล้งๆ

“ความสามารถของรพีพงษ์ไม่มีใครเทียบได้เลยจริงๆ ได้ใน บรรดาคนที่มีความสามารถที่ฉันเคยพบเห็นมาหลายปี ไม่มีใคร สามารถเหนือกว่าเขาได้เลย อย่างไรก็ตามสวรรค์อิจฉาวีรบุรุษ ทำให้เขามีเรื่องกับยอดฝีมือปรมาจารย์ น่าเสียดายจริงๆ

“ลองนึกถึงสี่เดือนที่ผ่านมานี้ รพีพงษ์ได้สร้างความสนุกให้ พวกเรามากมาย ตอนนี้ฉันยังมีความอาลัยอยู่เลย ถ้าฉันมีความ แข็งแกร่งของแดนปรมาจารย์ คงจะขึ้นไปช่วยเขาอย่างแน่นอน”

“เฮ้ อยากจะมีชีวิตรอดจากเงื้อมมือของปรมาจารย์ ง่ายที่ไหน กันล่ะ อย่างพวกเราแบบนี้ ขึ้นไปก็คือตาย รพีพงษ์สามารถทำได้ ถึงขั้นนี้ ก็แข็งแกร่งมากมายอยู่แล้ว”

ชินาธิปใช้แรงใต้เท้า หินก้อนใหญ่ที่อยู่ใต้ตัวเขาก็แตกเป็น เศษเล็กเศษน้อยจํานวนนับไม่ถ้วน ต่อจากนั้น เขาก็เตะเศษหิน เหล่านั้นไปทางรพีพงษ์

รพีพงษ์กระโดดอย่างรวดเร็ว หลีกเลี่ยงเศษซากหินส่วนใหญ่ จากนั้นเตะไปทางชินาธิปไม่กี่ก้อน

ชนาธิปทําให้เศษหินเหล่านั้นให้กลายเป็นผงได้อย่างง่ายดาย ในตอนนี้รพีพงษ์ได้พุ่งไปที่ตรงหน้าชนาธิปแล้ว ไม่ลังเลแม้แต่ น้อย หลอมรวมเน่ยจิ้งกับพลังวิเศษเสนไว้ที่ฝ่ามือ ฟาดไปที่ตรง ใบหน้าของชินาธิป
“ฝ่ามือดาวฟ้า!”

รพีพงษ์ผู้ที่รู้ถึงความแข็งแกร่งของอาจารย์อย่างลึกซึ้ง รู้ดีว่า ท่วงท่าธรรมดาไม่สามารถก่อให้เกิดอาการบาดเจ็บกับชินาธิป ได้ ดังนั้นเริ่มแรกก็ใช้ฝ่ามือฟ้าดาวหนึ่งในสามของกลยุทธ์

ชินาธิปรู้สึกได้ถึงพลังที่ถ่ายทอดมาจากฝ่ามือของรพีพงษ์ ขมวดคิ้ว ตอนแรกเขาคิดว่าวินาทีที่รพีพงษ์เข้าใกล้เขา จะ สามารถฆ่ารพีพงษ์ด้วยหมัดอย่างง่ายๆ ในทันที

แต่ทว่าท่วงท่าของรพีพงษ์ตอนนี้บีบบังคับให้เขาต้องรับมือ กับมันอย่างจริงจัง ถ้าเขาไม่สนใจท่วงท่าของรพีพงษ์ เขาที่ เป็นปรมาจารย์ อาจจะได้รับบาดเจ็บด้วยเงื้อมมือของรพีพงษ์ แล้ว

“ท่วงท่าของแก ทำไมถึงแตกต่างจากศิลปะการต่อสู้โบราณ แบบดั้งเดิมมากขนาดนี้? พลังนั้นทรงพลังมาก? แกไปเรียนมา จากที่ใด?”หลังจากที่ชินาธิปต้านทานกับฝ่ามือของรพีพงษ์ได้ ขมวดคิ้วแล้วถามเขา

รพีพงษ์ยิ้มเล็กน้อย แล้วพูดว่า “ทำไมฉันจะต้องบอกคุณด้วย ล่ะ?”

สีหน้าของชินาธิปเคร่งขรึม แล้วไม่ชักช้าแม้แต่น้อย เขารู้ดี แม้ว่าคนตรงหน้าอายุจะแค่ยี่สิบปีกว่า แต่ก็เพียงพอแล้วที่จะ ทําให้เขารับมืออย่างจริงจัง

ทุกคนของฝ่ายบริหารของเรือนจำเบิกตากว้างด้วยความ ตกใจเพราะความแข็งแกร่งที่แสดงออกมาในตอนนี้ ตอนแรกพวกเขาคิดว่ารพีพงษ์จะยืนหยัดในเงื้อมมือของชินาธิปได้ไม่กี่ ท่วงท่า แต่กลับคาดไม่ถึงว่าทั้งสองคนต่อสู้กัน รพีพงษ์ก็ไม่ยอม ตกเป็นเบี้ยล่าง ซึ่งเหนือจินตนาการของพวกเขา

“ระ….รพีพงษ์สามารถสู้เท่าเทียมกับระดับปรมาจารย์ได้ พระเจ้าช่วย หรือว่าเด็กคนนี้จะบรรลุถึงแดนเครึ่งปรมาจารย์ แล้วเหรอ?”

“โอ้พระเจ้าช่วยกล้วยทอด จนถึงตอนนี้ เรายังประเมินเด็กคน นี้ไป เขาซ่อนตัวอยู่ลึกแค่ไหน หรือว่าเขาจะเริ่มเรียนรู้ศิลปะ การต่อสู้ตั้งแต่อยู่ในครรภ์มารดา ดังนั้นจึงได้มีความแข็งแกร่ง ในตอนนี้เหรอ?”

รพีพงษ์และชินาธิปต่อสู้กันหลายสิบกระบวนท่า ไม่เสียเปรียบ เลยแม้แต่น้อย แต่ว่าเขาเข้าใจดี สาเหตุที่เขาสามารถทำเช่นนี้ ได้ มันเป็นผลมาจากการที่เน่ยจิ้งกับพลังวิเศษเสนสามารถ ออกแรงถึงขีดสูงสุด

เวลาที่เขาสามารถรักษาสถานะนี้ได้นั้นสั้นมาก เมื่อพลังวิเศษ เสนและเน่ยจิ้งในร่างกายหมดฤทธิ์ลง งั้นก็เขาจะกลายเป็นลูก แกะที่ถูกเชือด ถึงเวลานั้นจบเห่จริงๆ ดังนั้นเขาต้องใช้วิธีการที่ รวดเร็วฉับไว

ชินาธิปก็เป็นเพราะสิบกว่าท่วงท่าของตัวเองก็ไม่สามารถ กำจัดรพีพงษ์ได้ และเริ่มกลายเป็นใจร้อนขึ้นมา ที่สำคัญเขามัก จะรู้สึกว่าพลังของรพีพงษ์แปลกๆ เหมือนกับเนยจิ้ง แต่ก็มีความแตกต่างมาก สิ่ง ทําให้เขาเกิดความคาดเดาบางอย่างในใจ

ในฐานะยอดฝีมือปรมาจารย์ที่มีชื่อเสียง ความรู้ของชินาธิป ก็ ไม่ใช่ว่าคนธรรมดาจะสามารถเทียบได้

“เด็กน้อย แกบอกฉันว่าท่วงท่าที่แกใช้อยู่ไปเรียนมาจาก ที่ไหนกันแน่ ฉันสามารถพิจารณาที่จะไว้ชีวิตแกได้”ชินาธิปจ้อง มองไปที่รพีพงษ์แล้วเอ่ยปาก

“ฝันไปเถอะ!”รพีพงษ์ตะโกนใส่ชินาธิป จากนั้นฟาดฝ่ามือไปที่

เขา

“เชิญพระจันทร์!”

ท่าที่สองของในสามกลยุทธ์ ฟาดตรงไปที่หน้าอกของชินาธิป ดวงตาของชินาธิปแน่วแน่ ไม่กล้าที่ซักช้าแม้แต่น้อย ใช้กำลัง ทั้งหมดอย่างเต็มที่ ต้านทานท่วงท่าของรพีพงษ์ในทันที

ปรมาจารย์ระเบิดพลังอย่างสุดกำลังทั้งหมด รพีพงษ์รู้สึกว่า แน่นหน้าอกทันที ร่างกายก็บินถอยหลังไปอย่างรวดเร็ว มีเลือดที่ ไหลออกมาจากมุมปาก

ชนาธิปก็ก้าวถอยหลังไปหลายเมตรเนื่องจากพลังที่เชิญ พระจันทร์ระเบิดออกมา เขามีความรู้สึกเสียวชาที่ฝ่ามืออย่างฉับ พลัน แค่เนียจิ้งขั้นกลางคนหนึ่ง สามารถบีบบังคับให้เขามาถึง จุดนี้ได้ มันก็น่าตกใจมากพอแล้ว

รพีพงษ์หายใจเข้าลึกๆ ทรงตัวให้อยู่ แม้ว่าจะได้รับบาดเจ็บ แต่ผลกระทบก็ไม่มากเกินไป เขายังคงมีพลังที่จะต่อสู้ต่อไป
ดวงตาทั้งสองข้างของชินาธิปจ้องมองไปที่รพีพงษ์ จากนั้น ราวกับว่าเขาคิดอะไรบางอย่างออก คนทั้งคนก็เปลี่ยนเป็นบ้า บินขึ้นมา เขาบินพุ่งไปหน้ารพีพงษ์ และถามว่า

“พลังวิเศษเสน! แกใช้พลังวิเศษเสน ใช่มั้ย!


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ