พลิกชีวิต ผมเป็นคนรวยแล้ว

บทที่ 525 การใช้เส้นสาย



บทที่ 525 การใช้เส้นสาย

“พวกคุณปล่อยฉันไปนะ! พวกอันธพาล ถ้าพวกคุณกล้าทำอะไร กับฉัน พวกคุณจะได้เข้าคุกแน่!” เยาวเรศตะโกนเสียงดังจนอ่อน เปลี้ยเพลียแรงเสียงแหบแห้ง

“ฮ่าๆ คุณไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ เพียงแค่หาเส้น สายและจ่ายเงินหน่อย เรื่องนี้สามารถระงับได้แล้ว น้องสาว คุณ อย่าทำตัวไร้เดียงสามากนักเลย” ชายที่มีพุงใหญ่ใบหน้าเต็มไป ด้วยสับปลับ

ชายคนอื่นๆก็เอื้อมมือไปสัมผัสร่างกายของเยาวเรศโดยไม่มี การทะนุถนอมเลย

“ปล่อยเธอ” ในขณะนี้ เสียงทุ้มต่ำและสง่างามดังขึ้น รพีพงษ์ ก็เข้ามาในบ้าน จ้องมองไปที่ผู้ชายเหล่านั้นอย่างเย็นชา

เมื่อชายเหล่านั้นได้ยินเสียงนี้ ทุกคนก็หยุดลง หันศีรษะและ มองไปที่ประตู หลังจากที่พบว่าเป็นชายหนุ่มธรรมดาคนหนึ่งที่ เข้ามา ชายที่มีพุงโตก็ตะโกนด่าว่า “แม่งเอ้ยคุณเป็นใครใสหัว ออกไปเดี๋ยวนี้ อย่ามาขัดจังหวะพวกกู

เยาวเรศเห็นรพีพงษ์เดินเข้ามา มีความหวังริบหรี่อยู่ในดวงตา ของเธอ แต่ในไม่ช้าเธอก็คิดได้ว่า ชายพวกนี้ไม่ใช่คนที่จัดการ ได้ง่ายๆ มีเพียงรพีพงษ์เท่านั้นพวกเขาไม่ไหวแน่นอน ดังนั้นจึง รีบตะโกน “รพีพงษ์รีบแจ้งตำรวจเร็ว ให้ตำรวจมาจับพวกเขา คุณคนเดียว พวกเขาไม่ไหวหรอก คุณรีบไปจากที่นี่เร็ว!”
เมื่อได้ยินคำพูดของเยาวเรศ ชายสกินเฮดคนนั้นก็ส่งสายตา

จากนั้นคนข้างๆเขาก็ลุกขึ้นทันที รีบวิ่งไปที่ประตูและล็อกประตู แม้ว่าพวกเขาจะไม่กลัวมีเรื่อง แต่ถ้ารพีพงษ์ไปแจ้งตำรวจ

จริงๆ สิ่งต่างๆจะกลายเป็นเรื่องยุ่งยาก ที่สำคัญที่สุดคือเรื่องดีๆ

ของพวกเขาจะถูกทำลาย

ตอนนี้ พวกเขาดื่มมากไป ความปรารถนาในจิตใจของพวก เขาได้ถูกขยายออกไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด พวกเขาไม่สนใจเรื่อง อื่นเลยยกเว้นเรื่องเดียวที่พวกเขาอยากทํา

“ยังไงก็มาแล้ว งั้นก็ไม่ต้องไป รอให้พวกเราสนุกเสร็จ แล้ว ค่อยสั่งสอนคุณดีๆ คุณจะได้รู้ว่าไปยุ่งเรื่องคนอื่นจะเจอกับอะไร ชายสกินเฮดพูดอย่างเย็นชา “มัดเขาและโยนทิ้งไปข้างๆ อย่า ให้เขามาขัดจังหวะของพวกเรา

ชายหลายคนที่อยู่ข้างหลังชายสกินเฮดลุกขึ้นยืนทันทีและเดิน ไปหารพีพงษ์ด้วยความเย้ยหยัน

เมื่อเยาวเรศเห็นฉากนี้ หัวใจของเธอก็ยิ่งวิตกกังวลมากขึ้น เธอรู้สึกว่าหลังจากที่รพีพงษ์เห็นสถานการณ์ที่นี่แล้ว ควรรีบโทร แจ้งตำรวจอ นี่จึงจะเป็นวิธีที่ปลอดภัยที่สุด

แต่ตอนนี้รพีพงษ์กลับมองดูชายคนนั้นล็อกเขาไว้ในห้อง โดย ไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ ใบหน้าของเขายังคงสงบซึ่งทำให้ เยาวเรศร้อนใจจนพูดไม่ออก

ตอนนี้พวกเขาล็อกประตูแล้ว พวกเขาก็ยังต้องลงมือกับร พงษ์ เยาวเรศรู้สึกเหมือนการสูญเสียสองอย่างในครั้งเดียว
“รพีพงษ์ คุณอย่าขัดแย้งพวกเขา มานี่เพราะฉัน ฉัน ไม่ต้องการให้คุณได้รับบาดเจ็บเพราะฉัน วันไม่ทางหลบ ได้จริงๆ คุณควรเชื่อฟังพวกดีเพื่อการสูญเสียของจะน้อยที่สุดเท่าที่จะได้ “เยาวเรศจ้องไปรพีพงษ์และกล่าว

ขายสกินเฮดเยาะเย้ยแทนคนอื่นเช่นนี้ คุณพูดแบบแสดงยอมแล้วใช่ ไหม?”

เยาวเรศฟันและมองไปชายสกินเฮด ด้วยความรังเกียจ

รพีพงษ์ยิ้มให้เยาวเรศและกล่าวว่า ไม่ต้องกังวล วันนี้คุณไม่เป็นอะไรแน่นอน พวกขยะที่สเปิร์มขึ้นสมอง ไม่การเซ็นอะไรออกมาหรอก

คำเมื่อกี้ของเยาวเรศทำให้รพีพงษ์ว่าผู้หญิงคนมีจิตใจ ที่อยู่ในสถานการณ์แล้ว นิษฐาคงคารพีพงษ์ไม่มีสมองแน่นอน

แน่นอนว่า วันนี้คนถูกคนเหล่าเป็นนิษฐา รพีพงษ์ อาจมาช่วยเป็นไปได้

ผู้หญิงปากบอกว่าเขาเป็นผู้ชายเกาะผู้หญิงกินร พงษ์ไม่ความต่อเธอหรอก อีกฝ่ายดูถูกเขาแบบนั้น เขาไปช่วย มันจะหลักการ

แหม แสร้งทำเป็นเก่งจริงอย่างคุณเนี่ยนะ ว่าเราเก็บแล้วคน สุดท้ายไม่คนคุกเข่าบนและขอความเมตตาจากเรา คุณคิดว่าคุณจะเป็นข้อยกเว้นเหรอ? “ชายสกิน เฮดหัวเราะเย็นชา

เยาวเรศก็ไม่เชื่อคําพูดของรพีพงษ์ไม่ใช่ว่าเธอดูถูกรพงษ์ แต่รพีพงษ์ไม่เหมือนคนที่ชกต่อยเก่ง ฝั่งชายสกินเฮดมีหลายคน ในตอนนี้เธอแค่ต้องการลดการสูญเสียให้น้อยที่สุตรพีพงษ์ กล่าวเช่นนั้น หาเรื่องใส่ตัวชัดๆ

“เชี่ยเอ้ย คนหนุ่มสาวสมัยนี้ นอกจากอวดเก่ง ทำอะไรไม่ได้ สักอย่าง ถึงเวลาแล้วที่กู ต้องสอนวิธีการปฏิบัติตัว!” ชายคน หนึ่งตะโกนใส่รพีพงษ์แล้วชกไปที่หน้าของรพีพงษ์

เมื่อเยาวเรศเห็นฉากนี้ ก็รีบหลับตาลงอย่างรวดเร็ว ตอนนี้สิ่ง ที่ทำได้คือภาวนาอยู่ในใจ

รพีพงษ์ไม่ได้มองไปที่ชายคนนั้น เพียงแค่ยกมือขึ้นและบัง หมดของเขาอย่างง่ายดายจากนั้นก็เตะออกไป ชายคนนั้นก็บิน ออกไป

เสียงกรีดร้องโหยหวนดังขึ้น ชายสกินเฮดและคนที่เหลือก็ตก ตะลึง

ใบหน้าเยาวเรศเต็มไปด้วยความสงสัย เธอลืมตาขึ้นเมื่อเธอ ได้ยินเสียงกรีดร้องของเมีก็ไม่เหมือนของรพีพงษ์หลังจากฉาก ตรงหน้าของเธอเข้ามาในดวงตา เธอก็ตะลึง

เธอเห็นร่างของรพีพงษ์ที่รวดเร็ว การเคลื่อนไหวนั้นเรียบง่าย โดยไม่ลีลา
สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการเคลื่อนไหวของผู้ชายเหล่านั้นดูเหมือน จะช้าลง พวกเขาเหมือนหอยทากต่อหน้ารพีพงษ์ พวกเขายัง ไม่ทันได้ตอบสนองใดๆก็ถูกรพีพงษ์ต่อยจนล้มลงกับพื้น

ชายเหล่านี้ที่ดูดุร้ายและแข็งแกร่ง อยู่ในมือของรพีพงษ์ก็ เหมือนขนมสายไหมและตกลงไปที่พื้นหลังจากสัมผัสเพียงเล็ก น้อย

สิ่งนี้ทำให้เยาวเรศรู้สึกเหมือนกำลังดูหนัง การเคลื่อนไหวของ รพีพงษ์เหมือนน้ำและก้อนเมฆที่ไหลลื่น มีให้เห็นในภาพยนตร์ กำลังภายในเท่านั้น

ชายสกินเฮดมองดูฉากนี้ด้วยความตะลึง เขาคิดไม่ถึงว่าร พงษ์ที่ดูธรรมดาจะร้ายกาจขนาดนี้ เขากลัวจนต้องรีบลุกขึ้นยืน และเดินโซซัดโซเซกลับไปด้านหลัง

หลังจากร พงษ์จัดการคนเหล่านั้นแล้ว เขาก็เดินไปหาชาย สกินเฮด

เยาวเรศรีบลุกขึ้นจากพื้นและซ่อนตัวอยู่ด้านหลังรพีพงษ์

มองดูด้านหลังของรพีพงษ์ เยาวเรศก็รู้สึกว่าภาพลักษณ์ของ รพีพงษ์ในความคิดของเธอสูงขึ้น จากคนที่ดูเหมือนเชื่อถือไม่ได้ กลับกลายเป็นคนที่มีความสามารถจัดการกับพวกอันธพาลพวก นี้

“คุณ … อย่าเข้ามา ผมจะบอกคุณนะว่าผมมีเส้นสาย ผมแค่ โทรศัพท์ พี่ๆ เพื่อนๆ มากกว่า 100 คนจะมาฆ่าคุณทันที ถ้าคุณยัง ไม่อยากตาย ก็รีบไสหัวไปซะ เรื่องที่ผ่านมาผมจะไม่เอาเรื่อง มิฉะนั้นคุณคอยดูความโชคร้ายเถอะ! “ชายสกินเฮดพูดอย่างน เท่า

เส้นสายของคุณยอดเยี่ยมจริงๆ ในเมื่อเป็นแบบนี้ เพื่อ จัดการพวกคุณอย่างสมบูรณ์ ผมจึงตัดสินใจใช้เส้นสายของผม

ด้วย” รพีพงษ์กล่าวด้วยรอยยิ้ม


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ