พลิกชีวิต ผมเป็นคนรวยแล้ว

บทที่801 คงไม่หมดอายุแล้วหรอกนะ



บทที่801 คงไม่หมดอายุแล้วหรอกนะ

“ตอนแรกคิดว่าไอ้ห้าตระกูลใหญ่นั้นจะจัดการกับมึงได้ ดังนั้น จึงได้มอบยาชั้นนำให้ห้าอัน ให้พวกมันฆ่าถึงได้ง่ายๆ แต่ใครจะ รู้ว่าไอ้สวะพวกนั้นหลังจากที่กินยาเข้าไปแล้ว ร่วมมือกัน ยังฆ่า จึงไม่ได้ กูประเมินค่าพวกสวะนั่นสูงเกินไป แตกยากูไปฟรีๆเลย ห้าเม็ด โดยเปล่าประโยชน์

“ในเมื่อพวกมันฆ่ามันไม่ได้ งั้นก็ต้องลงมือเอง ตอนนี้เมียมึง กินยาพิษเข้าไป ในโลกนี้มีแค่คนเดียวที่แก้ได้ ถ้ามึงไม่เชื่อ ก็ ฆ่ากูดู จากนั้นก็รอดูเมียมึงตายตามไปได้เลย”

“แต่ถ้ามึงอยากให้เมียสิ่งมีชีวิตต่อไป ก็เอาชีวิตมึงมา ถึงเวลา ทดสอบความรักที่มึงมีต่อเมียมึงแล้ว จึงยอมทำเพื่อเมียมึง โดย การแลกกับชีวิตของมึงเองมั้ย?”

เมื่อชายชุดยาวพูดจบ ก็หัวเราะเสียงดังขึ้นมา ราวกับกำลัง

เยาะเย้ยรพีพงษ์อยู่อย่างไรอย่างนั้น

รพีพงษ์ไม่คิดว่ายาทนายใหญ่ของห้าตระกูลใหญ่กินเข้าไปนั้น คนนั้นเป็นคนให้ไป ตอนนั้นเขาก็รู้สึกแปลกใจว่าทำไมห้า ตระกูลใหญ่ถึงได้มีพลังเพิ่มมากขึ้น ที่แท้ก็เป็นเพราะชายชุดดำนี้ อยากจะให้ทั้งห้าตระกูลมีเปอร์เซ็นต์ในการชนะเพิ่มมากขึ้น

สามารถเอายาเพิ่มพลังออกมาได้มากขนาดนี้ในครั้งเดียว ชายชุดดำนี้ต้องไม่ธรรมดาแน่นอน
“รพีพงษ์ คุณไม่ต้องสนฉันแล้ว คุณรีบฆ่ามันซะ ยาที่มันให้ฉัน กินน่าจะเป็นยาเรื้อรัง ครึ่งชั่วโมงไม่มีทางตาย คุณฆ่ามัน แล้ว พวกเราค่อยหาทางแก้ อารียาตะโกนออกมา

“เหอะเหอะ พวกมึงจะลองดูก็ได้นะ ฆ่ากดู แล้วมึงจะรู้ว่าโลกนี้ ยังมีคนที่แกทางยาพิษนี้ได้อีกหรือไม่” ชายชุดด่าเยาะเย้ย รพีพงษ์ขมวดคิ้ว มองไปที่ชายชุดดำแล้วถาม “บอกกูหน่อย

ได้ไหมว่าทำไมต้องฆ่าก? แม้จะยอมเอาชีวิตของกูแลกกับชีวิต

ของเมียกู มึงก็ควรจะต้องบอกว่าทำไมต้องทำปะ?”

“ทําไม?” ชายชุดด่าดูแคลน “เพราะมึงฆ่าเพื่อนรักกู กูมาล้าง แค้นแทนมัน!”

“เพื่อนรักมึงเป็นใคร?” รพีพงษ์ถามต่อ

ชายชุดดำมองไปที่รพีพงษ์ ภายใต้ชุดดำ มีความอาฆาต พยาบาทแฝงอยู่

“ชินาธิป!

เมื่อได้ยินชื่อนี้ รพีพงษ์จึงเข้าใจทันใด ว่าทำไมชายชุดดำนี้ถึง ได้ลงมือต่อเขา

ไม่คาดคิดว่าเขามาเพื่อล้างแค้นให้ชินาธิป

“ชีวิตนี้ มีเพียงชินาธิปเท่านั้นที่เป็นเพื่อนรักของกู มึงฆ่ามัน กู ต้องล้างแค้นให้มันอยู่แล้ว ตอนแรกคิดว่าด้วยฝีมือก บวกกับ ยา น่าจะฆ่ามึงได้โดยไม่มีปัญหา แต่ไม่คิดว่ามึงจะเก่งกาจขนาด นี้ ดังนั้นทำได้เพียงใช้วิธีนี้เท่านั้น”
“ไม่ว่ายังไง ถึงกับเมียมึงต้องมีคนใดคนหนึ่งตาย จากการ สังเกตในช่วงหลายวันมานี้ พบว่ามึงดีต่อเมียมึงมาก ถ้ามัน ตาย สำหรับมึง ถือว่าเป็นหลุมดำขนาดใหญ่ของชีวิตเลยสินะ”

พูดจบ ชายชุดดำได้หยิบยาออกมาจากชุดของตัวเอง โชว์ให้ รพีพงษ์ดู แล้วกล่าว “ยาเม็ดนี้ เป็นยาที่ทำออกมาแล้วมีฤทธิ์ ร้ายแรงที่สุดในตอนนี้ ถ้ากินมันเข้าไป เลือดในร่างกายจะระเบิด ออกทันใด กล้ามเนื้อกระตุก เจ็บปวดปางตาย และมันก็ไม่มียา แก้ด้วย แม้จะเป็นเทพเซียนก็แก้ยาก”

“ตอนนี้มึงเลือกได้แล้ว ว่าจะกินมันลงไป หรือจะฆ่ากู จากนั้นก็ ดูเมียมึงตายไปอย่างช้าๆ

รพีพงษ์มองไปยังยาในมือของชายชุดดำ สูดหายใจลึกๆ ใน สมองคิดอย่างรวดเร็วว่าจะทำกับชายชุดดำนี้อย่างไร

เขาไม่อยากเห็นอารียาตายไปต่อหน้าตาอย่างแน่นอน แต่

เขาก็ไม่อยากแลกชีวิตของตัวเอง

ถ้าเป็นไปได้ เขาอยากจะควบคุมชายชุดดำไว้ในทันที จากนั้น ก็บีบถามมันถึงวิธีทางแก้ยาพิษของอารียา แต่ไม่รู้ว่าชายชุดด่า จะบอกวิธีทางแก้ให้หรือเปล่าถ้าถูกบีบ นั่นก็เป็นอีกเรื่อง

ในขณะที่รพีพงษ์กำลังลังเลว่าจะทำอย่างไรดีนั้น อารียาได้ จ้องไปที่ยาในมือของชายชุดดำนั้น จากนั้นก็กัดฟัน แล้วรีบพุ่ง ไปที่ชายชุดดำอย่างเร็ว อ้าปากแล้วกินยาที่อยู่ในมือของชายชุด นั้นเข้าไปในท้อง

รพีพงษ์และชายชุดดำไม่คิดว่าอารียาจะทำแบบนี้ รพีพงษ์สีหน้าถอดสี แล้วพุ่งไปที่ชายชุดดำนั้น ถีบไปที่อกเขา ทําเอาเขา ลอยไปไกล

จากนั้นเขารีบกอดอารียาไว้ อยากให้อารียาวกเอายาที่กิน เข้าไปออกมา

แต่อารียาได้กลืนยาเข้าไปแล้ว จะให้อ้วกออกมานั้นเป็นไปไม่ ได้

“รพีพงษ์ ถ้าฉันไปแล้วคุณต้องดูแลหนูลินดีๆนะ อย่าให้พี่สา ต้องมาเปลี่ยนผ้าอ้อมให้อีก คุณต้องเรียนรู้ด้วยตัวเองบ้าง “อีกอย่าง ฉันรักคุณ รักคุณตลอดไป

อารียาพูดพลาง น้ำตาก็ไหลออกมา เมื่อกี้ที่ชายชุดด่พูดถึง ฤทธิ์ของยาเธอได้ยินมันแล้ว รู้ว่าถ้ากินเข้าไปแล้วต้องตาย

“มึงพูดบ้าอะไร! กูไม่ให้ถึงตาย!

รพีพงษ์ตะคอก เขาคิดไม่ถึงว่าอารียาไม่อยากให้เขาตาย ถึง ขั้นเลือกที่จะกินยาพิษเอง ตอนนี้เขาก็ไม่รู้ว่าควรทำอย่างไร

เขามองไปยังชายชุดดำที่ถูกเขาถีบไปไกล จากนั้นก็รีบพุ่ง เข้าไป อยู่ด้านหน้าของชายชุดดำ บีบคอเขา ยกเขาขึ้นจากพื้น และตะโกน “รีบเอายาถอนพิษออกมาให้กเดี๋ยวนี้! ไม่งั้นจะฆ่า มึง!”

แม้ชายชุดดำจะเป็นแดนปรมาจารย์ แต่เมื่อเผชิญหน้ากับร พงษ์ที่เกรี้ยวกราด เขาก็ต้านทานไว้ไม่อยู่
“ยาพิษนี้ไม่มียาแก้ กูบอกแล้ว มันแย่งกินเอง โทษกูไม่ได้นะ!” ชายชุด กล่าว

รพีพงษ์พาชายชุดดำไปอยู่ต่อหน้าอารียา แล้วตะคอก “กุไม่ สนว่ามึงจะมียาแก้ไหม ตอนนี้จึงต้องรักษาเธอให้หาย! มิเช่นนั้น กูจะให้ถึงตายทั้งเป็น!

ชายชุดดกัดฟันมองรพีพงษ์ กำลังคิดว่าจะเลือกทางไหนดี เขาหันไปมองอารียา จากนั้นก็ชะงัก

รพีพงษ์เห็นเขามองอารียาไม่ขยับ พลังวิเศษเสนในตัวก็เริ่ม ไหลเวียน จะลงมือกับเขาในทันใด

“มึงชะงักเชี้ยไร! รีบช่วยคนสิวะ!”

ชายชุดดำหันไปมองรพีพงษ์ แล้วกล่าวอย่างคาดไม่ถึงว่า “มึง ดูท่าทีของเธอสิวะ……….มือนโดนยาพิษไหม?”

รพีพงษ์มองอารียาอย่างขะมักขะเม่น เห็นหน้าเธอแดงมีเลือด

ฝาด มีกำลังวังชา ไม่เหมือนคนที่โดนวางยาเลยแม้แต่น้อย

“มึงบอกว่ายานี้เมื่อกินไปเลือดจะระเบิดในร่างกาย กล้ามเนื้อ กระตุกไม่ใช่หรอวะ? ทำไมเธอไม่เป็นไรเลย?” รพีพงษ์ถาม

ชายชุดด่ามึนงง กล่าว “ใช่ เธอต้องมีปฏิกิริยาอย่างที่พูดถึง จะถูกสิ แต่นี่ทำไมไม่เป็นไรเลยวะ?”

อารียาร้องไปสักพัก คิดว่าตัวเองต้องทนรับกับความเจ็บปวด อย่างจินตนาการไม่ออก บวกกับต้องแยกจากรพีพงษ์ เธอรู้สึกเจ็บปวดรวดร้าวยิ่งนัก

แต่สักพัก เธอไม่รู้สึกว่าตัวเองเป็นอะไรเลย

อาจเพราะรู้สึกอาย อารียาจึงหยุดร้อง เช็ดน้ำตา มองไปที่ชาย ชุดดา ถาม “ยาพิษของแกคงไม่หมดอายุใช่ไหม ทำไมฉันไม่รู้ สึกอะไรเลยอะ?”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ