บทที่ 858 ตกลงว่าแกเป็นสัตว์ประหลาดอะไรกันแน่

รพีพงษ์พุ่งตรงไปที่อุเอง ทาคิโนะอีกครั้ง แสงสีขาวก็ปรากฏขึ้น บนมุรามาสะในมืออีกครั้ง

อุเอสุจิ ทาคิโนะก็ส่งเสียเย็นชา เขากลายเป็นสภาพคนชั่วร้าย โดยที่ไม่หวาดกลัวรพีพงษ์ไปอย่างสิ้นเชิง

รพีพงษ์รู้สึกว่าพลังของอุเอง ทาคิโนะแข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิม อย่างเห็นได้ชัด เขาฟันไปหนึ่งครั้ง แต่กลับฟันไปที่แสงสีดำทั่ว ตัวของอุเอสุจิ ทาคิโนะไม่ขาด

อุเอสึงิ ทาคิโนะจ้องมองไปที่รพีพงษ์แล้วแสยะยิ้ม เอ่ยปากว่า “เด็กน้อย พลังในตอนนี้ของฉันเพิ่มขึ้นสองเท่าเมื่อเทียบกับเมื่อ กี้นี้ ความสามารถแค่นี้ของแก ไม่สามารถทำอะไรฉันได้แล้ว”

รพีพงษ์ไม่ได้สนใจคำพูดของอุเอง ทาคิโนะ โจมตีอุเอง ทาคิโนะไปทีละท่วงท่าอย่างต่อเนื่อง

เมื่อทุกคนที่อยู่ด้านล่างเห็นท่าทางของอุเอง ทาคิโนะใน เวลานี้ ในใจก็เกิดความหวาดกลัว เพราะท่าทางตอนนี้ของเขาดู ไปแล้วไม่ต่างอะไรจากปีศาจผี พวกเขายังไม่เคยเห็นคนกลาย เป็นแบบนี้มาก่อน

ในขณะเดียวกันทุกคนก็เข้าใจในใจว่าทำไมรพีพงษ์ถึงบอกว่า อุเอสึงิ ทาคิโนะอาศัยวิธีทางไสยศาสตร์ เพียงแค่นี้ ก็ไม่ใช่ภาพ ลักษณ์ที่คนชอบธรรมจะมีได้
เมื่อคาโต้ แดนโซพวกเขาทั้งสามคนเห็นท่าทางของอุเอง ทา คิโนะ ต่างก็ตกตะลึง ในเวลาเดียวกันก็เข้าใจว่าทำไมความ แข็งแกร่งของอุเอง ทาคิโนะถึงได้กลายเป็นทรงพลังได้ขนาดนี้

“คาดไม่ถึงว่าอุเอสึงิ ทาคิโนะจะหันไปพึ่งเลื่อนขั้นความ แข็งแกร่งด้วยวิธีนี้ ดูพลังอานุภาพของเขา แข็งแกร่งกว่าเดิม มาก ไม่รู้ว่าเด็กคนนี้จะสามารถรับมือไหวมั้ย ถ้าเขารับมือไม่ไหว พวกเราที่อยู่ในที่นี้ คงจะต้องทนทุกข์ทรมานไปด้วย”คาโต้ แดน โซพึมพำกับตัวเอง

อุเอสึงิ ทาคิโนะอาศัยความแข็งแกร่งของตัวเองที่อยู่เหนือ กว่า ทำให้รพีพงษ์ตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบไปในทันที

เขาในเวลานี้ มีความแข็งแกร่งแดนดั่งเทพที่แท้จริง รพีพงษ์ที่ มีเพียงแดนครึ่งดั่งเทพกลายเป็นต้องใช้แรงมากกว่าเป็น ธรรมดา

“เด็กน้อย แกไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉันแล้ว ยอมวางมือแต่โดยดี ถ้า ยังคงฝืนต่อไป แกก็มีทางตายทางเดียว! “อุเอสึงิ ทาคิโนะแสยะ ยิ้มให้รพีพงษ์

รพีพงษ์ไม่ขยับเคลื่อนไหว พลังอานุภาพบนตัวหลอมรวมกัน ขึ้นมา ถ่ายทอดทั้งหมดไปยังมุรามาสะในมือ

“ลิ้นลองท่านี้ของฉัน ดูว่าแกจะรับมือไหวมั้ย!”

รพีพงษ์ตะโกนใส่อุเอสุจิ ทาคิโนะ จากนั้นดาบในมือก็เปล่ง แสงพราวออกมาเขากระจายออกไป พุ่งตรงไปที่ข้างหน้าของ เขา แสงดาบรูปพระจันทร์ครึ่งเสี้ยวปรากฏขึ้น ฟันตรงไปที่ลำคอของอุเอสุจิ ทาคิโนะ

“ท่าเชิญพระจันทร์”

อุเอง ทาคิโนะรู้สึกถึงพลังท่วงท่าของรพีพงษ์ สีหน้าก็แน่ว แน่จริงจังขึ้นมา พูดอย่างเหลือเชื่อว่า “ทำไมพลังของท่วงท่าที่ เขาปล่อยออกมาถึงได้น่ากลัวขนาดนี้ ให้ตายเถอะ!

หลังจากพูดเสร็จ เขาก็หลอมรวมแสงสีดำในมือของตัวเอง ในช่วงเวลาสั้นๆ แสงดาบสีดำหนาก็ปรากฏขึ้น และฟาดฟันไป ที่แสงดาบพระจันทร์ครึ่งเสี้ยวที่รพีพงษ์ปล่อยออกมา

เมื่อทั้งสองปะทะกัน ก็มีพลังภายในอีกอย่างปรากฏขึ้น และ ชายคาเหนือหลังคาบางส่วนก็แตกเป็นเสี่ยงๆ

ผู้คนจำนวนไม่น้อยที่เฝ้าดูการต่อสู้ด้านล่างก็นั่งลงบนพื้นทันที

“น่ากลัวมาก น่ากลัวมากจริงๆ ไม่สามารถฝืนทนดูต่อไปได้ แล้ว ถ้ายังฝืนดูต่อไป ก็จะสูญสิ้นชีวิต”

หลายคนวิ่งตรงไปที่ด้านนอกของสวนลานบ้าน พวกเขารู้ดี ถ้า ยังคงเฝ้าดูการต่อสู้ในระยะใกล้เช่นนี้ พวกเขาอาจเอาชีวิตของ ตัวเองเข้าไปเสี่ยงด้วยจริงๆ

ในพริบตาเดียว ไม่เห็นแม้แต่เงาในสวนลานบ้านแม้แต่คน เดียว ทุกคนวิ่งออกไปข้างนอกคฤหาสน์ตระกูลอุเอสึงิ และเฝ้าดู คนทั้งสองที่ต่อสู้กันอยู่บนหลังคา

พลังของท่าเชิญพระจันทร์เทียบเท่ากับพลังทั้งหมดที่อุเอส ทาคิโนะโจมตีออกมาในสภาพปีศาจ
หลังจากที่ทั้งสองใช้ท่วงท่าหมด ทั้งสองก็ถอยหลังออกไป อย่างรวดเร็ว รพีพงษ์ยืนอยู่บนหลังคา หายใจหอบอย่างหนักไม่ หยุด

หลังจากที่สามท่วงท่าของรพีพงษ์ได้วิวัฒนาการเป็นเทคนิค ดาบ พลังก็เพิ่มขึ้นอย่างมาก แต่การใช้ของรพีพงษ์ก็ค่อนข้างน่า กลัวเช่นกัน ต่อให้เนยจิ้งของรพีพงษ์จะแข็งแกร่ง แต่หลังจากที่ ปลดปล่อยท่าเชิญพระจันทร์เสร็จ เขาก็ยังรู้สึกถึงความว่างเปล่า ที่มาจากในร่างกายของตัวเอง

ถ้าเขายังอยากที่จะปลดปล่อยพลังท่วงท่าแบบนี้ออกมาอีก ครั้ง คงจะเป็นไปไม่ได้แน่นอน

ต้องรู้ว่าความแข็งแกร่งในตอนนี้ของอุเอง ทาคิโนะนั้นไม่ แตกต่างจากแดนดั่งเทพที่แท้จริง ความแข็งแกร่งแดนครึ่งดั่ง เทพที่รพีพงษ์ปลดปล่อยออกมาเทียบเท่ากับท่วงท่าการโจมตี ด้วยกำลังทั้งหมดของยอดฝีมือแดนดั่งเทพ ซึ่งเป็นที่น่าอัศจรรย์ มากอยู่แล้ว

หลังจากที่อุเอสึงิ ทาคิโนะสลายพลังทั่วร่างกาย ก็ถอนหายใจ ยาวๆ ถ้าเมื่อกี้นี้เขาต้านทานการโจมตีของรพีพงษ์ไว้ไม่ได้ ตอน นี้เขาคงจะถูกเก็บด้วยเงื้อมมือของรพีพงษ์แล้ว

เมื่อเห็นว่าท่าทางรพีพงษ์ต้านทานไม่ไหวอย่างชัดเจน บน ใบหน้าอุเอสุจิ ทาคิโนะก็แสดงท่าทีเยาะเย้ยออกมา เอ่ยปากว่า “เด็กน้อย การโจมตีเมื่อกี้นี้ น่าจะทำให้พลังทั้งหมดในร่างกาย ของแก โล่งโปร่ง ฉันเชื่อว่าแกจะไม่สามารถใช้ท่วงท่าเหมือนกันได้อีกครั้ง ท่วงท่านั้นแกไม่สามารถกำจัดฉันได้ ถ้าอย่างนั้นต่อไป ก็ถึงตั้งฉันปิดท้ายแกแล้วล่ะ!”

หลังจากพูดเสร็จ อุเอสุจิ ทาคิโนะเริ่มหลอมรวมพลังบนฝ่ามือ อีกครั้ง เขาตั้งใจที่จะไม่ชะลอเวลา ที่สำคัญเพื่อไม่ให้เกิด เหตุการณ์ไม่คาดคิดขึ้น เขาหลอมรวมพลังทั้งหมดของตัวเองไว้ บนฝ่ามือ ปลดปล่อยการโจมตีที่ทรงพลังที่สุดในตอนนี้ของตัว เองออก แล้วมากำจัดรพีพงษ์

“ต่อไปฉันจะใช้พลังที่แข็งแกร่งที่สุดเท่าที่จะสามารถปลด ปล่อยออกมาได้มากำจัดแกทิ้ง แกตายภายใต้ท่วงท่าของฉัน แกก็น่าจะภูมิใจ!”

เห็นเพียงแสงวงกลมสีดำปรากฏขึ้นบนฝ่ามือของอุเอง ทาคิ โนะอย่างรวดเร็ว และยังคงขยายใหญ่ออกมามากขึ้น

เขาตั้งใจไม่ให้พลังของตัวเองเปลี่ยนแปลงรูปร่าง เขาอยาก

ใช้พลังบริสุทธิ์ที่สุด กระแทกรพีพงษ์ให้ตาย

ถ้าหากรพีพงษ์บรรลุถึงแดนดั่งเทพ ก็เพียงพอที่จะสามารถ ปลดปล่อยท่วงท่าที่กักขฬะเรียบง่ายออกมา แต่ตอนนี้เขาเป็นมี เพียงแดนครึ่งดั่งเทพ ดังนั้นทำได้เพียงอาศัยมุรามาสะออกแรง พลังของตัวเองได้สูงที่สุด

เมื่อมองไปที่พลังที่หลอมรวมบนฝ่ามือของอุเอง ทาคิโนะ รพี พงษ์รู้ดีถ้าหากตัวเองลังเล ก็มีเพียงตายอยู่ในเงื้อมมือของเขา

ดังนั้นเขารีบหยิบยาชั้นเลิศที่เหลืออยู่ออกมาจากเสื้อผ้าอย่าง รวดเร็ว และใส่เข้าไปในปากโดยตรง
ในทันใดนั้น พลังมากมายก็พุ่งเข้ามาที่ร่างกายของรพีพงษ์ และความรู้สึกว่างเปล่าก็หายไป และดวงตาของรพีพงษ์ก็เปล่ง ประกายแสงออกมา

เขาจ้องมองไปที่อุเอง ทาคิโนะแวบหนึ่ง พูดอย่างเย็นชาว่า “ท่วงท่าเมื่อกี้นี้ฉันไม่สามารถใช้ได้อีกครั้งจริงๆ แต่ฉันยังมี ท่วงท่าที่ทรงพลังกว่านี้!”

หลังจากพูดจบ เขาก็ยกมุรามาสะในมือตัวเองขึ้นมา พลังใน ร่างกายรวมตัวกันไปที่มุรามาสะอย่างรวดเร็ว ในไม่ช้า บนหัว ของรพีพงษ์ ปรากฏดาบยาวกลลวงขนาดใหญ่หนึ่งเล่ม พุ่งตรง ไปบนท้องฟ้า และกลลวงนี้ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ปรากฏสายฟ้าฟาด ถ้าหากตั้งใจฟังดูดีๆ ก็จะได้ยินเสียงฟ้าร้องครืนๆ

เมื่ออุเอง ทาคิโนะเห็นเหตุการณ์นี้ ก็โกรธจัดในทันที ด่า ตรงๆไปว่า: “โง่! ตกลงว่าแกเป็นสัตว์ประหลาดอะไรกันแน่ ทำไมยังมีท่วงท่าสุดท้าย!”

รพีพงษ์ยิ้มให้อุเอง ทาคิโนะ จากนั้นมุรามาสะในมือก็ฟาด ฟันไปที่อุเอสุจิ ทาคิโนะ

ดาบยาวกลลวงขนาดใหญ่นั้นก็ฟาดฟันไปพร้อมกัน พลังของ มันน่าทึ่งมาก

“ท่าธันเดอร์!”