บทที่961 คิดเลยเถิด

สองวันต่อมา

ในห้องนอน รพีพงษ์อยู่บนเตียง ตาทั้งสองหลับอยู่ ร่างกาย ไม่มีการเคลื่อนไหว และยังอยู่ในอาการสลบ

ทัตดากำลังยืนอยู่ข้างเตียง จ้องมองรพีพงษ์เป็นเวลานาน

จากนั้นก้มตัวลง เริ่มปลดกระดุมเสื้อผ้าของรพีพงษ์

ขณะที่กระดุมบนเสื้อผ้าของรพีพงษ์ถูกปลดออก ทัตดาก็เห็น หน้าอกที่แข็งแกร่งของรพีพงษ์ และกล้ามเนื้อแปดแพ็กหน้าท้อง ที่เรียงรายพร้อมกัน

ทัตดาที่ยังอยู่ในวัยที่บ้าผู้ชายเห็นฉากนี้ ดวงตาก็เปล่ง ประกายขึ้นมา น้ำลายแทบไหลออกมาลงไปที่บนร่างกายของรพี พงษ์

“พระเจ้าช่วย รูปร่างของผู้ชายคนนี้ก็ดีมากเกินไปแล้ว มองแค่ พริบตาเดียวก็ทำให้คนเกิดความคิดเลยเถิดไปได้ ทัตดาพึมพำ กับตัวเอง ก็ยิ่งอดไม่ได้ที่จะถอดเสื้อผ้าให้รพีพงษ์

รพีพงษ์นอกจากรูปร่างเกือบจะสมบูรณ์แบบ บนผิวสีแทน ยังมี รอยแผลเป็นอีกมากมาย ยิ่งได้เพิ่มความกล้าหาญเข้มแข็งให้กับ เขาถึงสามเท่า

ผู้หญิงทั่วไปไม่มีแรงต้านทานใดๆกับร่างกายแบบนี้ เมื่อผู้ หญิงเห็นรูปร่างแบบนี้ ก็ไม่ต่างจากผู้ชายที่เห็นผู้หญิงหน้าอกโตสะโพกใหญ่

ถ้าไม่ใช่ว่าตอนนี้รพีพงษ์ยังอยู่ในอากาศสลบ ทัตตาไม่แน่ใจ ว่าตัวเองจะกระโจนตรงไปบนร่างกายของรพีพงษ์หรือเปล่า และ ทําเรื่องที่ไม่สามารถอธิบายได้

หลังจากถอดเสื้อ ทัตดาก็ไม่หยุดลงมา หลังจากที่จ้องมองไป ตรงกางเกงของรพีพงษ์ ใบหน้าก็แดงเล็กน้อย แต่ยังยื่นมือออก ไปเพื่อจับเข็มขัดของรพีพงษ์

หล่อนพยายามดึงเข็มขัดของรพีพงษ์ออกมา แต่เป็นเพราะพ พงษ์นอนอยู่ไม่มีการเคลื่อนไหวอยู่ ดังนั้นไม่ว่าจะดึงยังไงก็ดึงไม่ ได้

“โธ่เอ๊ย จริงๆเลย ดึงไม่ได้ ช่างเถอะ งั้นก็ถอดลงมาแบบนี้ให้ เขาก็พอแล้ว”

ทัตดาพึมพำกับตัวเอง จากนั้นเดินไปที่ปลายเตียง จับขา

กางเกงของรพีพงษ์ด้วยมือทั้งสองข้าง ใช้แรงดึงกางเกงของรพี

พงษ์ลงมา

ในขณะนี้ รพีพงษ์ที่สลบอยู่ก็ลืมตาขึ้นมา เห็นว่าเสื้อของตัว เองถูกถอดออกมา กางเกงถูกดึงลงไปครึ่งหนึ่ง เขารีบดึงกางเกง ของตัวเองกลับมาอย่างรวดเร็ว ใช้สายตาที่สงสัยและระแวงมอง ไปที่ทัดดา เอ่ยปากถามว่า “เธอกำลังทำอะไรหา?!!

ทัตตาคาดไม่ถึงว่ารพีพงษ์จะฟื้นขึ้นมาในเวลานี้ หลังจากที่ เห็นรพีพงษ์ดึงกางเกงกลับไป ก็ยังดึงสติกลับมาไม่ได้
หลังจากที่ดึงสติกลับมาได้ บนใบหน้าของหล่อนแดงขึ้นอย่าง กะทันหัน ก้มศีรษะลงไม่กล้าที่จะสบตากับรพีพงษ์

“ฉัน…..เห็นนายนอนอยู่บนเตียงนานมากขนาดนี้ ดังนั้นอยาก

จะเช็ดตัวให้นายทัตตาเอ่ยปากพูดด้วยน้ำเสียงที่เล็กราวกับยุง รพีพงษ์ไม่เชื่อคําพูดของทัตตา เอ่ยปากพูดว่า “เธออย่าได้ คิดหลอกฉัน เธอคิดจะทำอะไรเลยเถิดกับฉันใช่มั้ย อยากจะฉวย

โอกาสตอนที่ฉันสลบ ลงมือกับฉันเหรอ?”

ทัตดาก็นิ่งอึ้งไปชั่วขณะ จากนั้นก็พูดกับรพีพงษ์อย่างโกรธๆ “เฮ้ย นายพูดจาอะไรช่วยระวังด้วย ใครอยากจะฉวยโอกาส ตอนที่นายนอนแล้วลงมือกับนาย? นายคิดว่าฉันเป็นคนแบบ ไหน?”

“ถ้าไม่เป็นเช่นนั้น เธอจะถอดเสื้อผ้าของฉันทำไม ที่สำคัญเมื่อ ฉันมองสายตาของเธอ เห็นได้ชัดว่ามองตรงไปที่ที่ไม่ควรจะ มองรพีพงษ์ไม่เชื่อคําพูดของทัตดา

ทัตดาเต็มไปด้วยความน้อยใจ แล้วพูดว่า “คนอื่นเขาเพียง แค่เห็นว่านายนอนอยู่บนเตียงเป็นเวลาสองวัน ร่างกายแทบจะ เหม็นแล้ว ดังนั้นต้องการจะถอดเสื้อผ้าให้นายแล้วใช้ผ้าขนหนู เช็ดตัว แบบนี้ยังไงก็ทำให้นายนอนหลับสบายขึ้นบ้าง คาดไม่ถึง นายกลับสงสัยในตัวฉันมากขนาดนี้ ฉันสมองมีปัญหาจริงๆ ถึง ได้คิดที่จะดูแลนายแบบนี้

จากนั้น ทัตดายังชี้นิ้วไปที่น้ำในกะละมังบนพื้นและผ้าขนหนูที่ เปียกโชกอยู่แล้ว
รพีพงษ์จ้องมองน้ำในกะละมังและผ้าขนหนูที่พื้นแวบหนึ่ง พบ ว่าทัตตาดูเหมือนต้องการจะเช็ดตัวให้เขาจริงๆ รู้ว่าตัวเองอาจ เข้าใจหล่อนผิดไปจริงๆ

“เอ่อ ขอโทษด้วย ฉันเพิ่งฟื้นขึ้นมาก็เห็นเธอถอดเสื้อผ้าของ ฉัน ท่าทางเหมือนกับน้ำลายแทบจะไหลออกมา ดังนั้นคิดว่าเธอ วางแผนจะทำอะไรกับฉัน คือฉันคิดมากไปเอง”รพีพงษ์อธิบาย อย่างรวดเร็ว

ด้วยการเพิ่มความแข็งแกร่งของรพีพงษ์ ผลข้างเคียงของวิธี ลับไม่ส่งผลต่อเขารุนแรงเหมือนเริ่มตอนแรกอีกต่อไป ดังนั้นครั้ง นี้เพียงแค่สลบไปสองวัน รพีพงษ์ก็ฟื้นตัวกลับคืนมา

เมื่อได้ยินคำพูดของรพีพงษ์ ในใจทัตดาก็ยิ่งไม่สบอารมณ์ มากขึ้น ยังไงหล่อนก็คิดไม่ถึงว่า รพีพงษ์กลับพูดท่าทางที่น้ำไหล แทบจะไหลของหล่อนเมื่อกี้นี้

หล่อนแตะที่มุมปากของตัวเอง โดยไม่รู้ตัว หลังจากแน่ใจว่า

ไม่มีน้ำลาย ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

“ท่าทางเมื่อกี้นี้ของฉันดูเว่อร์วังเกินไปขนาดนั้นเลยเหรอ ผู้ชายคนนี้น่ารังเกียจจริงๆ กลับว่าให้ฉันแบบนี้ เขาก็หลงตัวเอง มากจริงๆ ใครจะไปมองรูปร่างของเขาแล้วน้ำลายไหล ทั้งๆที่ทั้ง ร่างกายมีแต่กลิ่นเหงื่อ ฉันเองจะหลบแทบไม่ทัน”ทัตดาพิมพ์ใน ใจ แววตาเหลือบมองไปที่ร่างของรพีพงษ์ แล้วกลืนน้ำลาย

รพีพงษ์มองท่าทางที่โกรธของทัตดา ก็รู้สึกละอาย รู้สึกว่าตัว เองคิดแบบนี้กับผู้หญิงคนหนึ่ง ไม่เหมาะสมจริงๆ จึงขอโทษขอโทษ ช่วงฉันหลับไป ขอบคุณเธอมากตอนฉันฟื้นตัว กลับมาแล้ว ดังเธอต้องช่วยฉันเช็ดตัวแล้ว”

ทัตดาเช็ดหน้า ใส่รพีพงษ์ และพูด อะไร

หลังจากนั้นรพีพงษ์ตรวจสอบสภาพร่างกายของตัวเอง หลัง จากแน่ใจว่ามีอะไรร้ายแรง ก็ไปห้องน้ำและอาบน้ำ

รพีพงษ์ก่อน แล้ว ดังนั้นรพีพงษ์จึงต้องสวมเสื้อผ้าก่อนหน้าต่อไป

หลังที่พงษ์อาบเสร็จ รพีพงษ์แสดงความก็ไม่รู้สึกพอใจ อย่างไร ก็ตาม หล่อนก็ความปรารถนาของรพีพงษ์และรพีพงษ์เป็นพระคุณช่วยของหล่อน แล้วเป็นผู้บังคับ ของหล่อนจะ

ตอนนายฟื้นมาแล้ว พวกจะกลับไปฐานฝึกอบรมเลย หรือเปล่าทัตดาจ้องรพีพงษ์และถาม

รพีพงษ์พยักหน้า จากนั้นเอ่ยปากพูดว่า “แต่ก่อนที่เรากลับ ไป ยังมีอีกหนึ่งเรื่องต้องจัดการ

เรื่องอะไร”ทัตดาเบิกตากว้างขึ้นอย่างอยากอยากเห็น ทันที

พงษ์หันมองที่ทัตตา เอ่ยปากว่า ไปอธิบายให้ ครอบครัวของเธอให้ชัดเจน พวกสองแค่แกล้งเป็นหลังจากที่ทัดดาได้ยิน ก็รู้สึกผิดหวังทันที เอ่ยปากพูดว่า: “โธ่ เอ๊ย เรื่องแค่นี้เอง อธิบายหรือไม่อธิบายก็ไม่เป็นไร พวกเรากลับ ไปกันก่อนดีกว่า รอให้ฉันอธิบายให้พวกเขาฟังดีๆเองภายหลัง

“ไม่ได้ไปเดี๋ยวนี้”รพีพงษ์ปฏิเสธคำพูดของทัตตาในทันที

ทัตดาก็เม้มปากในทันที ดูท่าทางจะไม่พอใจ แต่หล่อนก็ไม่ สามารถห้ามรพีพงษ์ได้ ดังนั้นหลังจากที่เก็บทุกอย่างเสร็จ ไปยัง สถานที่ที่ตระกูลจันวราสกุลพักอาศัยอยู่ในเวลานี้

ทั้งสองเดินเข้าไปในห้องรับแขกด้วยกัน ก่อนที่จะมา ทัตดาได้ โทรหาเมธชนั้น ในเวลานี้ทุกคนในตระกูลจันวราสกุล รออยู่ที่ ห้องรับแขกแล้ว รอขอบคุณรพีพงษ์ผู้มีบุญช่วยชีวิตคนนี้

หลังจากเห็นทั้งสองคนเข้ามา เมธชนั้นก็รีบต้อนรับ และพูด ด้วยรอยยิ้มว่า: “ตอนนี้พวกเรายิ่งมองดูพวกคุณสองคนมากเท่า ไหร่ ก็ยิ่งเหมาะมากเท่านั้น รพีพงษ์ ทัตดาสามารถมีแฟนหาแบบ คุณได้ เป็นวาสนาที่เธอสะสมมาหลายชาติจริงๆ

รพีพงษ์เอ่ยปากพูดในทันที “เมธชนัน อันที่จริงความสัมพันธ์ แฟนระหว่างฉันและทัตตา คือแกล้งออกมาเอง คือทัตดาเพื่อที่จะ หนีการดูตัว ดังนั้นถึงได้คิดวิธีนี้ออกมา

หลังจากที่เมธชนันได้ยินคำพูดของรพีพงษ์ ก็นิ่งอึ้งอยู่ที่เดิมไป ชั่วขณะ