บทที่931 หยกแดงเลือด

สามคนเดินมายังห้องด้านบนห้องหนึ่งด้วยกัน

ตอนที่เข้าไปในห้อง รพีพงษ์เห็นแสงในห้องสลัว ม่านถูกปิด ไว้ มีเพียงเทียนจุดไว้บนโต๊ะข้างเตียง ให้แสงสว่าง บรรยากาศ ค่อนข้างลี้ลับ

เตียงนอนบนห้องมีหญิงสาวที่สวมชุดสีขาวบางกำลังนอนอยู่ ดวงตาของหญิงสาวปิดลง สีหน้าขาวโพลน มีรอยด่าบนคิ้ว ทำให้เธอดูเหมือนวิญญาณชั่วร้าย

รพีพงษ์สังเกตลักษณะของหญิงคนนี้คล้ายคลึงกับธีรนุช เธอ คือพี่ของธีรนุช นลินี

หลังจากที่จ้องนลินีแล้วนั้น รพีพงษ์มองเมธีรา แล้วถาม

“ทำไมเธอถึงเป็นแบบนี้?”

เมธีราถอนหายใจอย่างไร้ทางออก แล้วกล่าว “พูดแล้วยาว นลินีในตระกูลตรีศาสตร์ของเราถือว่า ในด้านจิตวิญญาณเทพ เป็นคนรุ่นหลังที่มีพรสวรรค์ที่สุด บรรพบุรุษของตระกูลตรีศาสตร์ ของเรา มีผู้ยิ่งใหญ่ที่มีจิตวิญญาณเทพ หนังสือโบราณพวกนั้น ของตระกูลตรีศาสตร์ ก็เป็นผู้ยิ่งใหญ่ท่านนั้นทิ้งไว้ให้

“และในคำสั่งสอนของบรรพบุรุษที่ได้ทิ้งไว้ก่อนที่จะเสียชีวิต ของตระกูลตรีศาสตร์ มีกฎข้อหนึ่ง จะต้องฝึกฝนอัจฉริยะที่มี พรสวรรค์ด้านจิตวิญญาณเทพนี้ให้ได้ เรื่องนี้ตระกูลตรีศาสตร์ทำมาทุกรุ่นทุกสมัย แต่เมื่อนลินีปรากฏตัว จึงมีความหวังขึ้นมา

“เพราะหนังสือโบราณเหล่านั้นของตระกูลตรีศาสตร์ ดังนั้น พวกเราจึงเชี่ยวชาญวิธีการที่จะฝึกฝนจิตวิญญาณเทพคนหนึ่ง ตั้งแต่เล็กนลินีถูกดูแลอย่างพิเศษ ล่ำเรียนวิชาจิตวิญญาณเทพ เก่งกาจมามากมาย เพื่อในวันหนึ่งสามารถใช้ตื่นภวังค์จิต วิญญาณเทพ สำเร็จภารกิจที่บรรพบุรุษของตระกูลตรีศาสตร์ทิ้ง ไว้ให้”

“ตระกูลตรีศาสตร์ของเรามีของล้ำค่าที่สืบทอดต่อๆกันมา คือ หยกแดงเลือดอันหนึ่ง จากข้อความที่บรรพบุรุษทิ้งไว้ให้หยด เลือดแดงมีพลังที่น่ากลัวอย่างมาก แต่พลังพวกนี้ต้องใช้กับคนที่ ทำตื่นภวังค์จิตวิญญาณเทพได้

“ตอนนั้นนลินีห่างจากจิตวิญญาณเทพตื่นภวังค์แค่ขั้นเดียว พวกเราพยายามหลายๆวิธี ช่วยนลินีตื่นภวังค์วิญญาณเทพให้ ได้ แต่สุดท้ายก็ไม่สำเร็จ

“ตอนนั้นนลินีหยิ่งยโส คิดว่าตัวเองต้องเป็นคนที่จิตวิญญาณ เทพตื่นภวังค์ได้แน่นอน เธอคิดว่าเธอห่างจากตื่นภวังค์จิต วิญญาณแค่ขั้นเดียว ไม่แน่หยกแดงเลือดที่บรรพบุรุษทิ้งไว้ให้นั้น เป็นสิ่งสำคัญในการตื่นภวังค์จิตวิญญาณเทพ

“ดังนั้นในคืนหนึ่ง นลินีได้นำหยกแดงเลือดส่วนตัวขึ้นมา ทำ ตามที่บรรพบุรุษได้สั่งสอนไว้ อยู่ใต้แสงจันทร์ ใช้พลังจิต วิญญาณเทพที่ยังไม่สำเร็จของตัวเอง ซึมเข้าไปในหยกแดงเลือด เม็ดนั้น
“แต่ทว่าสิ่งที่บรรพบุรุษสั่งสอนไว้ก่อนเสียชีวิตทั้งหมดนั้นไม่ ปรากฏสิ่งใดๆขึ้นมา นลินไม่ได้ควบคุมพลังของหยกเลือดแดง แต่กลับกลายเป็น โดนแว้งกัด ถ้าฉันไม่เห็นทันเวลา แล้วใช้วิธีที่ ได้ร่ำเรียนจากหนังสือโบราณปิดจิตวิญญาณเทพของนลินี มิเช่น นั้น เธอก็คงล้มหายตายจากไปนานแล้ว

“หลังจากครั้งนั้น นลินีก็เป็นแบบนี้ ไม่ตื่นขึ้นมาอีกเลย และฉัน ยังรับรู้ได้ถึงสภาพจิตใจของเธอที่อ่อนแอ ตามที่หนังสือโบราณ ได้กล่าวไว้ เธออาจจะโดนพิษของจิตวิญญาณเทพเล่นงานเข้าให้ แล้ว ถ้าไม่สามารถปลุกเธอให้ตื่นขึ้นมาก่อนที่จิตวิญญาณของ เธอจะสลายไปได้นั้น เธอก็จะไม่มีทางตื่นขึ้นมาได้เลยตลอด ชีวิต”

“แต่เมื่อนึกถึงการที่จะถอนพิษจิตวิญญาณเทพของเธอได้นั้น มีเพียงให้คนที่มีจิตวิญญาณเทพ ใช้พลังจิตวิญญาณเทพเข้าไป ในจิตวิญญาณของเธอ เอาอันตรายที่ซ่อนสูง ในหัวของเธอออก มา มีเพียงวิธีนี้ จึงจะทำให้เธอตื่นขึ้นมาได้

ฟังเมธีราอธิบายจบ รพีพงษ์ก็ตะลึงทันใด คิดไม่ถึงว่า บรรพบุรุษของตระกูลตรีศาสตร์เคยมีผู้ยิ่งใหญ่ของจิตวิญญาณ เทพตื่นภวังค์มาแล้ว แล้วยังทิ้งหนังสือโบราณไว้ให้พวกเขาอีก มากมาย ไม่แปลกที่เมธีราดูออกว่าเขาก็คือจิตวิญญาณเทพ

ละนลินีอัจริยะที่ห่างจากจิตวิญญาณเทพตื่นภวังค์เพียงขั้น เดียว ปัจจุบันได้โดนพิษของจิตวิญญาณเทพ ซึ่งน่าเสียดายจริงๆ

“เอาหยกแดงเลือดนั้น ให้ผมดูหน่อยได้มั้ย?” รพีพงษ์ถาม
เมธีราลังเลสักพัก จากนั้นก็นำหยกเม็ดสีแดงลายซับซ้อน ออกมาจากชุด ส่งให้กับรพีพงษ์

“หยกแดงเลือด อาจเป็นเพราะเวลาผ่านไปนาน ดังนั้นจึง เปลี่ยนแปลงไปบ้าง ไม่งั้นนลินีก็ไม่มีทางโดนพิษมัน ถ้าคุณจะใช้ พลังจิตวิญญาณเทพตรวจสอบหยกเลือดแดงเม็ดนี้ ระวังตัว หน่อยจะดีที่สุด” เมธีราเตือน

รพีพงษ์พยักหน้า ยื่นมือไปรับหยกแดงเลือดนั้น ก่อนที่ยังไม่รู้ ว่าหยกแดงเลือดนี้มีไว้ทำอะไร เขาไม่มีทางใช้พลังจิตของตัวเอง ตรวจสอบ เพราะเขาไม่อยากโดนพิษของจิตวิญญาณเทพอะไรนี่

รพีพงษ์จ้องไปที่หยกเลือดแดงอย่างถี่ถ้วน กลับไม่สามารถรับ รู้การเคลื่อนไหวใดๆของพลังจิตวิญญาณเทพได้ หยกแดงเลือด เม็ดนี้เหมือนกับหยกธรรมดาเม็ดหน่อย เพียงแค่สีและรูปร่าง พิเศษ ดังนั้นจึงดูไม่ธรรมดา

“หรือเพราะนลินีใช้แรงทำพลังจิตวิญญาณเทพเข้าไป ดังนั้น จึงส่งผลให้พลังในหยกแดงเลือดไม่มีเหลืออยู่แล้ว?” รพีพงษ์บ่น กับตัวเอง

ครุ่นคิดว่าน่าจะไม่ปลอดภัย ดังนั้นเขาจึงไม่ใช้พลังจิต วิญญาณเทพตรวจสอบ

ไม่พบความพิเศษใดๆบนหยกเลือดแดงนี้ รพีพงษ์จึงคืนให้กับ

เมธีรา แล้วมองไปยังนลินี เขาเดินไปข้างๆเตียง จ้องไปที่หญิงสาวคนนี้อย่างตั้งใจ พบว่า

ใบหน้าของเธอสวยงาม บวกกับผิวขาว ดูๆไปแล้วเหมือนเป็นตุ๊กตาสวยงามตัวหนึ่ง

“คุณแน่ใจว่าแค่ให้ผมใช้พลังจิตเข้าไปในจิตวิญญาณของเธอ ก็สามารถที่จะถอนพิษที่อยู่ในร่างของเธอได้แล้ว?” รพีพงษ์หัน ไปถามเมธีรา

เมธีรามีสีหน้าที่สับสน แล้วกล่าว “ตามที่หนังสือโบราณ บรรยายไว้ ก็เป็นแบบนี้ แต่จะทำอย่างไรนั้น หนังสือโบราณไม่ ได้ระบุไว้ในหนังสือเพียงแค่เขียนไว้แบบนี้ เพราะฉันไม่มีจิต วิญญาณเทพตื่นภวังค์ มีแค่จิตวิญญาณทั่วไปเท่านั้น ดังนั้นจึง ไม่รู้ว่าหลังจากที่ใช้พลังจิตวิญญาณเทพเข้าไปในจิตวิญญาณ ของเธอแล้วต้องทําอย่างไรต่อ แต่ถ้าให้ฉันเดา พิษของจิต วิญญาณเทพนั้น น่าจะแก้ได้ด้วยพลังจิตวิญญาณเทพ

รพีพงษ์ครุ่นคิด จากนั้นก็กล่าว “เอาหนังสือโบราณของ ตระกูลพวกคุณมา ผมจะดูหน่อย”

เมธีรามองไปหาธีรนุช ธีรนุชพยักหน้า แล้วเอาหนังสือโบราณ

ที่ได้เตรียมไว้ออกมายื่นให้รพีพงษ์

รพีพงษ์จ้องไปที่หนังสือโบราณเล่มนั้น ด้านในเขียนเกี่ยวกับ เรื่องราวของจิตวิญญาณเทพไว้บางส่วนจริงๆ แต่ตอนนี้รพีพงษ์ ยังไม่มีเวลาดูรายละเอียดเหล่านั้น และได้เจอเข้าเกี่ยวกับบันทึก พิษของจิตวิญญาณเทพ

ด้านในไม่ได้เขียนอะไรไว้มากนัก เพียงแค่พูดว่าถ้าเกิด เหตุการณ์แบบนี้ขึ้น ต้องหาคนที่มีจิตวิญญาณเทพ ใช้พลังจิต วิญญาณเทพถอนพิษ
หลังจากที่ไตร่ตรองดูแล้ว รพีพงษ์ให้ธีรนุชเอาวิชาฝึกจิต วิญญาณของตระกูลตรีศาสตร์ออกมา หลังจากที่มั่นใจว่าวิธี ฝึกฝนนี้เป็นของจริงแล้วนั้น รพีพงษ์ก็มองไปที่เมธีรา แล้วกล่าว “เดี๋ยวผมจะลองใช้พลังจิตวิญญาณเทพเข้าไปในจิตวิญญาณ ของเธอ แต่จะเกิดอะไรขึ้นนั้น ผมก็ไม่รู้ ดังนั้นไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็น อย่างไร พวกคุณก็เตรียมใจไว้หน่อยก็แล้วกัน

เมธีราพยักหน้าอย่างแน่วแน่ รู้ว่าตอนนี้ อย่างน้อยยังมีร พงษ์ที่เป็นผู้มีจิตวิญญาณเทพอยู่ ก็ยังพอมีความหวัง มิเช่นนั้น นลินีก็จะไม่ตื่นขึ้นมาจริงๆ

ธีรนุชมองรพีพงษ์อย่างจริงจังกัดริมฝีปากตัวเอง แล้วกล่าว “ได้โปรดช่วยพี่สาวฉันอย่างสุดฝีมือด้วยเถิด ตามที่ตกลงไว้ เพียงแค่คุณช่วยเธอได้ ฉันจะให้คุณ