บทที่800 ข่มขู่

ช่วงบ่าย อารียานัดจารุณีไปซื้อของเรียบร้อย เธอไปดูรพีพงษ์ใน ห้อง เห็นรพีพงษ์กำลังเปลี่ยนผ้าอ้อม ให้กับขวัญนลินอย่าง ทุลักทุเล ก็หัวเราะออกมาทันใด

รพีพงษ์ได้ยินเสียงหัวเราะของอารียา ก็หันหน้าไปมองเธอ แล้วกล่าว “เมีย รีบมาช่วยผมเร็ว เด็กนี่มันดื้อ ผมคุมเธอไว้ไม่ อยู่”

อารียาหัวเราะ กล่าว “ฉันได้นัดจารุณีไปเดินซื้อของเรียบร้อย แล้ว ใกล้ถึงเวลาแล้วล่ะ ฉันต้องไปแล้ว คุณคิดหาวิธีเอาก็แล้ว กันนะ เชื่อมั่นในตัวเอง คุณทำได้!!

พูดจบ อารียาก็ออกจากห้องไป

รพีพงษ์เซ็ง รอหลังจากที่อารียาจากไปแล้วนั้น ก็แอบเรียกพี่ สามา ให้พี่สาช่วยเปลี่ยนผ้าอ้อม ให้

หลังจากที่อารียาออกไปจากประตูของคฤหาสน์ใหญ่ตระกูล ลัดดาวัลย์แล้วนั้น ก็ไปสถานที่ที่ได้นัดกับจารุณีไว้

เพราะคฤหาสน์ใหญ่ของตระกูลลัดดาวัลย์อยู่ใจกลางเมือง เกียวโต อยู่ใกล้จากห้างเหล่านั้นอย่างมาก ดังนั้นอารียาแค่เดิน แป๊ปเดียวก็จะถึงห้างแล้ว

ในตอนที่อารียาออกจากประตู เธอไม่ได้ทันสังเกต มุมของ คฤหาสน์ตระกูลลัดดาวัลย์ มียาวสวมชุดดำยาวหลบอยู่
ในคฤหาสน์ รพีพงษ์กำลังเดินเล่นในสวนอยู่กับขวัญนลิน ใน ขณะเดียวกันนี้มือถือของเขาดังขึ้น เขาหยิบขึ้นมาดู เห็นว่าเป็น จารุณีโทรเข้ามา

หลังจากที่รับสายแล้ว ก็มีเสียงของจารุณีดังมาจากปลายทาง “พี่ชาย พี่สะใภ้ยังไม่ออกมาอีกหรอ ฉันรอที่นี่นานแล้วนะ ทำไมเธอยังมาไม่ถึงอีก ฉันโทรหาเธอก็ไม่รับ

รพีพงษ์ชะงัก กล่าว “พี่สะใภ้เธอออกไปตั้งแต่เมื่อครึ่งชั่วโมงที่ แล้วแล้ว ความจริง น่าจะเดินถึงแล้วนะ”

“แต่ฉันไม่เห็นนะ ฉันโทรเข้ามือถือก็ไม่ติด ไม่งั้นพี่ลองโทรหา เธอดูไหม” จารุณีกล่าว

รพีพงษ์ตกลง จากนั้นก็รีบโทรเข้ามือถือของอารียา แต่ผ่านไป สักพัก ก็ไม่มีคนรับสาย

รพีพงษ์เริ่มรู้สึกไม่ดี เขารีบเรียกพี่สามา ให้ดูแลขวัญนลิน แล้วเขารีบไปหาครองภพ ถามเขาว่ารอบๆคฤหาสน์ตระกูลใหญ่ ลัดดาวัลย์มีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า

ครองภพแสดงท่าทีว่าไม่ได้รับการแจ้งเตือนใดๆจากลูกน้อง

จากนั้นก็กล่าว ไม่มีอะไรเกิดขึ้นนะ

รพีพงษ์ร้อนใจ ได้โทรไปหาอารียาอีกหลายครั้ง แต่ก็ยังคง ไม่มีคนรับสาย จากนั้นก็บอกเขาโดยตรง ว่าอารียาจะต้องเกิด เหตุแล้วเป็นแน่ และคนที่ต้องอารียาอยู่นั้น อย่างน้อยต้องเป็น ยอดฝีมือของแดนปรมาจารย์แน่นอน มิเช่นนั้นไม่มีทางผ่านสายตาคนของลอบสังหารไปได้

เพราะเรื่องของตระกูลใหญ่ทั้งห้าเพิ่งจะจบลงไป รพีพงษ์คิดว่า แม้คนของพวกมันอยากจะล้างแค้น ก็ไม่มีทางเป็นช่วงนี้ ดังนั้น การเฝ้าระวังของตระกูลลัดดาวัลย์จึงผ่อนลงในช่วงนี้ ปวัตรและ ปวิชสองพี่น้องก็อยู่ที่ตระกูลลัดดาวัลย์ ไม่ได้ออกไปกับอารียา

รพีพงษ์ให้ครองภพจัดคนของลอบสังหารตรวจสอบรอบๆ บริเวณรอบนอกของคฤหาสน์ใหญ่ตระกูลลัดดาวัลย์ อารียาเพิ่ง ออกไปได้ไม่ถึงสามสิบนาที แม้จะถูกคนจับไปจริงๆ ก็ไปได้ไม่ ไกล

ในขณะที่รพีพงษ์กำลังร้อนรนอยู่นั้น มือถือเขาก็ดังขึ้น หยิบ ขึ้นมาดู อารียาโทรมา

เขารีบรับสาย แต่เสียงที่ดังมาจากทางนั้นไม่ใช่เสียงของอารี ยา แต่เป็นเสียงโทนของชายคนหนึ่ง

“รพีพงษ์ ติดต่อเมียมึงไม่ได้ น่าจะร้อนรอสินะ?”

“มึงเป็นใคร? ตอนนี้เมียกูอยู่ที่ไหน?” รพีพงษ์ถามอย่างเยือก เย็น

“มึงไม่ต้องรู้ว่าเป็นใคร แต่เมียมึงอยู่ในมือของจริง ถ้ามึง ยังอยากได้ชีวิตของเมียมึงอยู่ รีบมาที่ชานเมืองเกียวโตภายใน สามสิบนาที กูจะส่งโลเคชั่นให้จำไว้ มาคนเดียว ถ้ามีมากกว่า หนึ่ง ก็จะแทงเมียมึง พูดจริงทำจริง” ชายเสียงโทนพูดขึ้นอีก ครั้ง
รพีพงษ์ขมวดคิ้ว แม้ไม่รู้ว่าอีกฝั่งเป็นใคร แต่เพื่อความ ปลอดภัยของอารียา เขาจึงได้ตอบตกลงคนนั้นไป

ไปคนเดียวก็ไม่เป็นไร รพีพงษ์ในตอนนี้ สามารถต่อกรกับคน

เป็นพันได้อย่างง่ายดาย หลังจากวางสายไม่นาน รพีพงษ์ได้รับโลเคชั่น รพีพงษ์ เป็น

พื้นที่ว่างเปล่าชานเมืองเกียวโต พูดได้ว่าอีกพริบตาเดียวก็

สามารถมองเห็นบ้านหลายหลังได้ในเวลาเดียวกัน

ที่คนนั้นนัดเจอในที่ไกลๆ น่าจะเพื่อกันรพีพงษ์เตรียมการให้ คนซุ่มดูรอบๆ

รพีพงษ์ไม่ลังเล หลังจากที่รู้สถานที่ชัดเจนแล้ว ก็ไปที่โรงรถ แล้วขับรถอย่างเร็วไปที่ชานเมือง

หลังจากสามสิบนาทีผ่านไป รพีพงษได้มาถึงโลเคชั่นที่ปรากฏ อยู่ ที่ไกลๆ รพีพงษ์ได้เห็นในหญ้า มีเงาของสองคน หนึ่งในนั้น

คืออารียา อีกคนสวมชุดดำยาว มองไม่ออกว่าเป็นใคร

รพีพงษ์ขับรถไป ในขณะที่ห่างจากพวกเขาประมาณกี่ร้อย เมตร ก็ได้หยุดรถลง จากนั้นก็ลงจากรถ เดินไปยังที่ทั้งสองคน อยู่

เมื่อถึงเดินหน้าของทั้งคู่แล้ว รพีพงษ์เห็นอารียายืนอยู่กับที่ บนเรือนร่างไม่ได้ถูกมัดเชือกไว้ แต่ดูออกว่าเธอกลัวอย่างมาก ไม่กล้าแม้แต่จะขยับตัว

ถ้าลงมือเลยล่ะก็ รพีพงษ์เชื่อมั่นว่าก่อนที่ชายชุดดำยาวจะรู้สึกตัวนั้น เขาได้แย่งอารียามาได้แล้ว

แต่อีกฝั่งต้องรู้ถึงฝีมือของรพีพงษ์อย่างแน่นอน แบบนี้เขายัง กล้าทํา นั่นแสดงว่าต้องมีแบ็คอย่างแน่นอน

ดังนั้นตอนนี้เขาไม่กล้าววาม

หลังจากที่ชายชุดดำยาวเห็นรพีพงษ์เดินมาถึงด้านหน้าของ ตัวเองแล้วนั้น ก็ได้หัวเราะออกมา แล้วกล่าว “ไม่คาดคิดว่าแกจะ มาถึงเร็วขนาดนี้ รู้เลยว่าเมียแกสำคัญกับแกขนาดไหน ไม่ใช่ สำคัญธรรมดานะเนี่ย”

รพีพงษ์ดูแคลน กล่าว “ไม่ว่าเป้าหมายถึงคืออะไร กูขอให้ถึง ปล่อยมึงกู โดยเร็ว มิเช่นนั้น กูจะให้ถึงตายอย่างอนาจ

ชายชุดดำยาวไม่ใส่ใจกับคำพูดของรพีพงษ์ ยิ้มพลางกล่าว “หยุดใช้คำพูดแบบนี้ขู่กูได้ล่ะ จะบอกให้นะ ตอนนี้เมียจึงได้กิน ยาพิษที่ทำไว้แล้ว วิธีแก็มีแค่เท่านั้นที่รู้ กูรู้ว่ามึงเก่ง แม้ตอนนี้ ถึงจะลงมือกับกู ก็ต้านทานไม่ได้ แต่ถ้ามึงลงมือล่ะก็ ยาพิษที่เมีย มึงกินไป ไม่มีใครแก้ได้แน่นอน”

รพีพงษ์โกรธแค้น ไม่แปลกที่ชายชุดดำยาวจะไม่เกรงกลัว ใดๆ ที่แท้ก็ให้อารียากินยาพิษแล้ว

“มึงเป็นใครกันแน่? กูไม่เคยมีความแค้นกับมึง ทำไมถึงต้อง ทำเมีย? ถึงจับเมียกู เพื่อหวังจะได้อะไรจากกลั้นหรอ?”

ชายชุดดำหัวเราะขึ้นมา จากนั้นก็มองไปที่รพีพงษ์ แล้วกล่าว “ถูก กูอยากได้ของบางอย่างจากถึง
“อะไร?” รพีพงษ์ถาม

“ชีวิตมึง!” ชายชุดด่ายาวกล่าวอย่างไม่ลังเล