บทที่719 ตํานาน

บทที่719 ตํานาน

คุกที่ห้า

ผ่านไปอีกหนึ่งเดือนกว่า

เมื่อผู้คนวิพากษ์วิจารณ์เรื่องของรพีพงษ์เริ่มค่อยๆเงียบลง บน เขาอารี มีข่าวคราวมาอีกเรื่องหนึ่ง ทำให้คุกที่ห้าสั่นคลอนขึ้น มา

รพีพงษ์ยินดีต้อนรับยอดฝีมืออันดับคนโหดเหี้ยมทุกคนที่จะ มาหาเขาเพื่อประลองฝีมือแลกเปลี่ยนประสบการณ์กันและกัน ถ้าเขาสามารถเอาชนะเขาได้ จะได้รับรางวัลเป็นมันฝรั่งหนึ่งถุง

ข่าวนี้ทำให้รพีพงษ์กลายเป็นกระแสวิพากษ์วิจารณ์อีกครั้ง ผู้คนให้ความสนใจ ไม่ใช่รพีพงษ์ใช้มันฝรั่งเป็นรางวัล ในการ ชนะ แต่รพีพงษ์ได้ท้าทายยอดฝีมืออันดับคนโหดเหี้ยมทุกคน อย่างเปิดเผย สิ่งนี้ในความคิดของพวกเขา ทั้งหมดนี้เป็นการ กระทำที่บ้าคลั่ง

ต่อให้เป็นยอดฝีมือของอันดับคนโหดเหี้ยม ในใจก็รู้ดีว่า สามารถเข้าสู่อันดับรายชื่อนี้ได้ ไม่ใช่คนดีอย่างแน่นอน แม้ว่า การจัดอันดับในรายการจะถูกจัดอันดับตามความแข็งแกร่งของ พวกเขา แต่ช่องว่างระหว่างพวกเขาก็มีน้อยมาก หากมีการผิด พลาดในรายละเอียด ต่อให้จะอยู่ในอันดับที่เก้า ก็ยังคงมีโอกาสที่จะเอาชนะยอดฝีมืออันดับสามได้

ดังนั้นภายใต้สถานการณ์ปกติ ยอดฝีมือของอันดับคนโหด เหี้ยม ล้วนแล้วต่างคนต่างอยู่ไม่ยุ่งเกี่ยวกัน แต่ละคนอยู่ในดิน แดนของตนเอง เกิดสถานการณ์ขัดแย้งน้อยมาก

เช่นเดียวกับรพีพงษ์ที่ได้ท้าทายยอดฝีมือทุกคนในอันดับคน

โหดเหี้ยมตรงๆ นี่เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ของคุกที่ห้า

สาเหตุที่รพีพงษ์ทำเช่นนี้ ความจริงเป็นเพราะไม่มีทางเลือก มากกว่า แต่เดิมเขาคิดว่าหลังจากที่ตัวเองฆ่านัทธสมแล้ว ยอด ฝีมือในอันดับคนโหดเหี้ยมเพ่งเล็งมาที่เขา ทยอยกันมาต่อสู้กับ เขา

พอดีกับที่พลังวิเศษเสนของเขาใกล้จะก้าวหน้าแล้ว ต้องการ การต่อสู้มากมายเพื่อรวบรวมความแข็งแกร่ง เพื่อที่จะก้าวหน้า ไปถึงพลังวิเศษเสนชั้นสูงได้

อย่างไรก็ตามสิ่งที่เขาคาดไม่ถึงก็คือ ยอดฝีมือในอันดับคน โหดเหี้ยมแต่ล่ะคนมีความอดทนมาก ผ่านไปหนึ่งเดือนกว่า กลับ ไม่มีใครมาท้าทายเขาเลยสักคน

รพีพงษ์จึงต้องคิดวิธีนี้ออกมา ท้าทายยอดฝีมืออันดับคนโหด เหี้ยมทั้งหมด หวังว่าคนเหล่าเพื่อมันฝรั่งแล้ว สามารถมาต่อสู้กับ เขาได้

ข้อเท็จจริงได้รับการพิสูจน์แล้วว่าวิธีนี้ได้ผลจริงๆ สองวันหลัง จากที่ข่าวแพร่กระจาย ยอดฝีมืออันดับแปดของอันดับคนโหด เหี้ยม ชัยทัต มาถึงเขาอารี
“ฉันอยู่ในคุกที่หามานานหลายปี คนที่หยิ่งผยองเช่นเดียวกับ แก นี่เป็นครั้งแรกที่ได้เจอ ในเมื่อแกอยากตายมากขนาดนั้น งั้น วันนี้ฉันจะทำให้แกสมหวัง”ชยทัตมีรอยแผลเป็นที่น่ากลัวบน ใบหน้า ลากยาวตั้งแต่ดวงตาลงมาจนถึงลำคอ เพียงแค่มอง แวบเดียว มันก็ทำให้คนอื่นรู้สึก ใจสั่น

รพีพงษ์ยิ้มและสองมือประสานคำนับให้ชยทัต แล้วพูดว่า

“กรุณาชี้แนะด้วย” การต่อสู้ระหว่างทั้งสองเริ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว อานุภาพพลังไม่

เลวร้ายไปกว่าครั้งที่แล้วที่รพีพงษ์และนัทธสมต่อสู้กัน

ไออ้วนและคนอื่นๆแอบดูการต่อสู้จากระยะไกล แม้ว่าพวกเขา จะกลัวว่าจะได้รับผลกระทบ แต่การต่อสู้ในระดับนี้ก็ช่วยพวกเขา ได้มาก หากมองดูดีๆ ไม่แน่อาจจะสามารถเพิ่มความแข็งแกร่ง ของพวกเขาได้

ความแข็งแกร่งของชยทัตแข็งแกร่งกว่านัทธสมมาก แต่ร พงษ์ในเวลานี้ ความแข็งแกร่งไม่เหมือนกับเดือนที่แล้ว เรียกได้ ว่า ช่องว่างระหว่างชยทัตและรพีพงษ์ เมื่อเทียบกับช่องว่างระ หว่างนัทธสมและรพีพงษ์ ยังห่างไกลกันอีกมาก

หลังจากผ่านการต่อสู้ที่ดุเดือด รพีพงษ์ใช้ท่วงท่าฝ่ามือดาวฟ้า อีกครั้ง ยุติการต่อสู้ครั้งนี้ แต่ทว่าเขาไม่ได้ฟาดฝ่ามือลงบนตัวชยทัต แต่หยุดอยู่ที่

ตาแหน่งหน้าอกของเขา

“ทำไมแกไม่ฆ่าฉันล่ะ?”ชยทัตจ้องไปที่รพีพงษ์ด้วยความสงสัยแล้วถาม

“บอกแล้วว่าเพียงแค่ประลองฝีมือแลกเปลี่ยนประสบการณ์ กันและกัน ไม่จําเป็นต้องให้นายตายฉันอยู่ นายไปได้แล้ว”ร พงษ์เอ่ยปากด้วยน้ำเสียงที่เรียบ

ร่องรอยความประทับใจปรากฏขึ้นในดวงตาที่ไม่เป็นมิตรของ

ชยทัต จากนั้นเขาก็ไม่ได้พูดอะไร หันหลังเดินลงเขาอารีไป

หนึ่งเดือนหลังจากนั้น รพีพงษ์เริ่มเดินทางท้าทายยอดฝีมือ อันดับคนโหดเหี้ยม หากยอดฝีมือเหล่านี้ไม่มาหารพีพงษ์ รพี พงษ์ก็จะเป็นคนไปหาถึงที่ ที่สำคัญทุกครั้งก็จะนำมันฝรั่งไปด้วย หนึ่งถุง

สามวันหลังจากเอาชนะชัยทัต รพีพงษ์ต่อสู้กับยอดฝีมืออันดับ เจ็ดของอันดับคนโหดเหี้ยม ธียศ ใช้เวลาสิบห้านาทีในการ เอาชนะ

สองวันหลังจากเอาชนะธียศ รพีพงษ์ต่อสู้กับยอดฝีมืออันดับ หกของอันดับคนโหดเหี้ยม เอาชนะ ผาสุก ใช้เวลาสิบแปดนาทีในการ

ห้าวันหลังจากเอาชนะผาสุก รพีพงษ์ต่อสู้กับยอดฝีมืออันดับ ห้าของอันดับคนโหดเหี้ยม กนธี ใช้เวลาสิบหกนาทีในการ เอาชนะ

ในเดือนที่สี่หลังจากที่รพีพงษ์มาถึงที่คุกที่ห้า ยอดฝีมืออันดับสองของอันดับคนโหดเหี้ยม กุสุมภ์ ได้พ่ายแพ้ให้กับรพีพงษ์

กุสุมภ์คนนี้เป็นคนบ้าจริงๆ ตอนที่รพีพงษ์ไปหาถึงที่ กุสุมภ์ กำลังก็จับขาข้างหนึ่งของเนยจิ้งชั้นต้นคนหนึ่งอยู่ ออกแรงดึง ดึง ขาของเขาออกอย่างกะทันหัน จากนั้นเอาเลือดที่ไหลออกมาใส่ ลงในถ้วย ดูเหมือนจะเตรียมดื่มเป็นน้ำ

ครั้งนี้รพีพงษ์ไม่ได้ไว้ชีวิตของเขา ฟาดฝ่ามือดาวฟ้าอย่างเต็ม แรง ทำให้แพร่กระจายชายหนุ่มสยองขวัญไม่มีที่สิ้นสุดไปทั่วทุก ที่ห้า เส้นลมปราณทั้งหมดแตกสลาย อวัยวะภายในทั้งห้าหักจน เสียชีวิต

จนถึงตอนนี้ รพีพงษ์อยู่ในคุกที่ห้า ได้กลายเป็นตำนานแล้ว อันดับคนโหดเหี้ยมทั้งหมด ยกเว้นคนที่อยู่อันดับแรก ส่วนที่ เหลือก็พ่ายแพ้ให้กับรพีพงษ์

คนที่สร้างตำนานนี้ อายุเพิ่งจะยี่สิบกว่าๆ คนในหมู่พวกเขา ส่วนใหญ่ อายุยี่สิบกว่าๆ ส่วนใหญ่ยังคงอยู่ทางโลกกำลังพูด มากหาไร้สาระไม่ได้

ฝ่ายบริหารของเรือนจำคุกยังระบุว่ารพีพงษ์กลายเป็นคนที่ ต้องเฝ้าระวังติดตามเป็นพิเศษ ความผิดปกติแบบนี้ จำเป็นต้อง จับตามองให้ดี ไม่แน่วันไหนเขาเกิดโผล่ออกมาทำให้เป็นเรื่อง เป็นราวที่ใหญ่โตขึ้นมา

และในระหว่างที่รพีพงษ์กำลังต่อสู้ตัวต่อตัวกับยอดฝีมือของ อันดับคนโหดเหี้ยมอย่างสนุก กองกำลังผลิตใหญ่ที่ไออ้วนรับ ผิดชอบก็ได้รับผลผลิตมากมาย มันฝรั่งที่พวกเขามีอยู่แล้วในก่อนหน้านี้ จากสองลูก ไปถึงจำนวนที่ยี่สิบคนท่านหนึ่งปีก็ไม่ หมด

ยิ่งไปกว่านั้นผักป่าที่พวกเขาปลูกก็ใกล้จะโตเต็มที่แล้ว ทั้งเขา อารีได้กลายเป็นยอดเขาที่ร่ำรวยที่สุดของคุกที่ห้า พวกแรงงานที่ ถูกรพีพงษ์จับตัวกลับมาตอนนั้น ในใจก็รู้สึกโชคดีที่ตัวเองถูกจับ ตัวกลับมา ไม่อย่างนั้นตอนนี้ไม่แน่พวกเขาอาจจะอดอยากอยู่ ที่ไหนสักแห่ง

มีผู้คนไม่น้อยในคุกที่ห้าที่ปรารถนาต้องการอาหารของเขา อารี แต่ว่าไม่มีใครกล้าเข้าไปแย่งอาหาร เป็นเพราะทุกคนต่างรู้ ดี ลูกพี่ของเขาอารี คือรพีพงษ์ นี่คือคนโหดที่ตัวต่อตัวกับอันดับ คนโหดเหี้ยมทั้งหมด

ตอนนี้แทบจะทุกคนที่รอคอยการต่อสู้ระหว่างรพีพงษ์กับ อันดับหนึ่งคนนั้นของอันดับคนโหดเหี้ยม

บ่ายวันนี้ รพีพงษ์กับไออ้วนและคนอื่นๆ กำลังนั่งทานมันฝรั่ง ย่างกันอยู่

ในเวลานี้มีเสียง โซ่เหล็กชนกันดังขึ้นมา ทุกคนต่างก็หันหน้า มองไปด้านข้าง มองเห็นผมที่ดูเหมือนกับรังนก และเสื้อผ้ามีรอย เปื้อนฉีกขาด ใบหน้าเต็มไปด้วยฝุ่น โดยทั่วไปคนที่ไม่สามารถ มองลักษณะดั้งเดิมไม่ออกมาถึงที่นี่

ที่มือและเท้าของคนคนนี้ มีโซ่เหล็กที่มีความหนาเท่าหัวแม่มือ ถูกล็อกอยู่ และดูไปมันหนักมาก เมื่อเดิน จะส่งเสียงดังลั่น หลังจากที่ไออ้วนและคนอื่นๆ เห็นคนคนนี้ ก็แสดงสีหน้าหวาดกลัว ในหมู่พวกเขามีคนโยนมันฝรั่งในมือลงพื้น กระโดดขึ้นมา แล้วพูด: “คือจรัส อันดับแรกของอันดับคนโหดเหี้ยม ทำไม เขา….เขามาหาถึงที่เลยล่ะ!

ทุกคนตื่นตระหนกทันที เห็นได้ชัดว่ากลัวคนคนนี้มาก

รพีพงษ์จ้องมองคนคนนี้แวบเดียว คาดไม่ถึงก่อนที่จะเข้ามา จรัสคนนี้ที่โกรพให้เขาต้องระวังมากๆ ก็คืออันดับหนึ่งของ อันดับคนโหดเหี้ยม

จรัสจ้องไปที่ทุกคนแวบหนึ่ง ไม่ได้แสดงความอาฆาต พยาบาท แต่จ้องไปที่มันฝรั่งย่างที่พื้นด้วยสายตาอยาก แล้ว กลืนน้ำลาย และพูดว่า

“ฉันสามารถกินกับพวกนายได้หรือเปล่า?”