บทที่ 566 วอดวายเหมือนเดิม

ขนมปังกับอารียาไม่คิดว่าจู่ๆจะมีมือยื่นออกมาแย่งแก้วชานม จึง ตกใจสะดุ้ง

ในตอนที่รพีพงษ์พูดคำพูดนั้นออกมา ในใจขนมปังหล่นบ

คิดไม่ถึงว่ารพีพงษ์จะเห็น เรื่องที่เธอใส่ของลงไปในแก้วชานม

เธอกลอกตา ถลึงตาต้องรพีพงษ์อย่างขัดเคือง พูดขึ้นว่า “แก อีกแล้วเหรอ ตกลงแกจะเอาไงกันแน่ ไปอาละวาดที่บ้านเราก็ช่าง เถอะ แกคิดว่าตระกูลพงศ์ธนธาดารังแกกันง่ายๆหรือไง!

พออารียาเห็นว่าคนที่โผล่มาคือรพีพงษ์จึงขมวดคิ้ว เห็นได้ชัด ว่าเธอไม่พอใจกับการปรากฏตัวแล้วแย่งชานมไปจากมือเธอ ของรพีพงษ์

รพีพงษ์ไม่สนใจคำตะโกนของขนมปัง รอจนเธอพูดจบ จึง ถามขึ้นอีกรอบหนึ่งฉันถามเธอว่าใส่อะไรลงไปในแก้วนี้! ”

ขนมปังมีสีหน้าลุกลี้ลุกลนขึ้นมาทันที แต่ไม่นานก็หาทาง รับมือได้ ตะโกนว่า “แกพูดมั่วอะไรอยู่ตรงนี้น่ะ ฉันไม่ได้ใส่อะไร ลงในชานมสักหน่อย แกมาจ้องหาเรื่องกันชัดๆ คุณหนูของเรา อุตส่าห์จะกำลังดื่มน้ำชา ยังจะมาโดนแกรบกวนอีก ทุเรศ จริง! ”

อารียายืนป้องกันขนมปังอยู่ด้านหน้า ขมวดคิ้วมองรพีพงษ์ แล้วพูดขึ้น“ตกลงคุณจะเอาอะไร พวกเราใจกว้างกับคุณมามากพอแล้วนะ ทําไมคุณต้องมารบกวนเราซ้ำๆซากๆด้วย

“แคลร์ มันใส่ของลงในชานมคุณนะ มันอาจจะต้องการ ทำร้ายคุณจริงๆก็ได้ สาวใช้คุณคนนี้ ไม่ได้ง่ายอย่างที่คุณคิด เลยนะ”รพีพงษ์พูดกับอารียา

พอขนมปังได้ยินคำพูดนี้ จึงขนลุกซู่ขึ้นทันที จึงพูดขึ้น “คุณหนู คะ อย่าไปฟังคนอื่นซี้ซัวะพูดนะคะ เขาอยากจะทำให้เราสองคน แตกกัน คนๆนี้มีแผนการในใจ พวกเรารีบหนีกันเถอะค่ะ”

“ถ้าชานมแก้วนี้ไม่ได้ใส่อะไรจริง เธอก็ดื่ม ให้ดูหน่อยสิ ขอแค่

เธอดื่ม ฉันจะขอโทษเธอทันที”รพีพงษ์พูดขึ้น

ขนมปังร้อนตัวขึ้นมาทันที มองไปทางรพีพงษ์อย่างหาเรื่อง พูดขึ้น ใครจะไปรู้ว่าแก้วที่แกแย่งไปแกจะใส่อะไรไว้หรือเปล่า ฉันไม่หลงกลแกง่ายๆหรอกนะ”

“งั้นเราเอาชานมแก้วนี้ไปพิสูจน์กันเถอะ ถ้าฉันตรวจเจอว่าเธอ ใส่อะไรลงไป ฉันไม่ปล่อยเธอไว้แน่”รพีพงษ์แค่นเสียงเย็นชา

ขนมปังร้อนรนเข้ามา จ้องมองชานมในมือรพีพงษ์ ยื่นมือไป เตรียมจะแย่งมา รพีพงษ์ยกมือขึ้น หลบมือขนมปัง จ้องมองเธอ ด้วยสายตาเย็นชา

ขนมปังร้อนใจขึ้นมา หันกลับไปพูดกับอารียาคำหนึ่ง “คุณหนู คะ นี่มันชานมของเราจะ ให้คนอื่นแย่งไปไม่ได้นะ เขายังใช้ชา นมมาดูหมิ่นหนูอีก จงใจแกล้งกันชัดๆ คุณหนูรีบแย่งชานมก ลับมาเร็วค่ะ”
จากนั้นขนมปังจึงกระโจนเข้าหารพีพงษ์

รพีพงษ์พริ้วตัวหลบ พูดเสียงเย็นชา ถ้าเธอไม่ได้ทำเรื่องน่า ละอายแก่ใจ ทําไมจะต้องกลัวเรื่องเอาชานมไปพิสูจน์ด้วยล่ะ

“ทั้งๆที่แกจะใช้ชานมเป็นเครื่องมือดูหมิ่นฉัน ฉันจะไม่ยอมให้ แกดูหมิ่นเป็นอันขาด ฉันจะเอาชานมกลับมา แกรีบเอาชานม มานะ! “น้ำเสียงขนมปังแหลมสูง

รพีพงษ์ยื่นมือออกไป ขนมปังเตรียมจะแย่งของมาจากมือเขา แน่นอนว่าเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว

ขนมปังเห็นว่าตัวเองแย่งกลับมาไม่ได้ จึงกระโดดกอดรพีพงษ์ ไว้ คิดจะให้รพีพงษ์ทำชา นมหกสาดลงบนพื้น แบบนีรพีพงษ์ก็ เอาไปพิสูจน์ไม่ได้แล้ว

รพีพงษ์คิดไม่ถึงว่าสาวใช้ของอารียาจะเกาะแกะขนาดนี้ พอ

เห็นหล่อนกอดเขา เขาจึงถีบออกไปอย่างไม่ปราณี ถีบจนหล่อน

ล้มคะมาลงพื้น

อารียาเห็นสถานการณ์ จึงรีบถลาเข้าไปพยุงขนมปัง ให้ลุกขึ้น แววตาคู่สวยจ้องรพีพงษ์อย่างโกธรเคือง”พอแล้ว! ตกลงคุณจะ เอายังไงกันแน่ ถ้าคุณอยากได้เงิน ฉันให้เงินคุณก็ได้ แต่ทำไม ต้องทำร้ายร่างกายผู้บริสุทธิ์ด้วย!

รพีพงษ์เห็นท่าทีอาละวาดของอารียาอ่อนโยนขนาดนี้ ก็เกิด ความรู้สึกทะนุถนอมขึ้นในใจ สาวใช้คนนี้กล้าใส่ของลงในชา นม ก็แปลว่ามีใจคิดทำร้ายอารียา ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ เขาจะปล่อยอารียาให้อยู่ที่ตระกูลพงศ์ธนธดาต่อได้อย่างไร
คุณหนูคะ รีบโทรคุณท่านเร็วค่ะ เรา อย่างวันเราสองคนตายคามือวายร้ายคนนี้ แน่ขนมปังขึ้น

อารียารีบพยักหน้ารับ หยิบมือถือตัวเองออกมา กำลังจะ โทรหาชลาธิป

รพีพงษ์ถอนหายใจออกมาอย่างอารียา มือไปหยิบมือถือในเธอมา พูดขึ้น แคลร์ ไว้ให้ ความคุณฟื้นกลับมาก่อนให้คุณกลับบ้านนั้นได้แล้วละ ที่นั่นมีอันตรายมากเกิน ไป คงต้องคุณลำบากหน่อยแล้ว

“คุณ”อารียาตะโกนรพีพงษ์ยื่นมือออกกดคออารียา เธอจึงสลบไป

ขนมปังเห็นอารียาเป็นลมล้มพับ หล่อนยิ่งร้อนใจ จ้องรพีพงษ์ มหานครเซี่ยงไฮ้ แกทำคุณหนูเราแบบแกจะต้องเสียใจ!

“เลิกตอแหลสักที ฉันว่าแกยอมรับออกมาดีกว่า ฉันอาจจะไว้ ชีวิตอย่างอย่าว่าตระกูลธาดาวรวงศ์ ฉันจะทำลายล้างรพีพงษ์พูดเสียง เย็นชา

ขนมปังหน้าถอดคิดไม่ถึงว่ารพีพงษ์จะกล้าพูดถึงขนาดนี้ เธอก็ว่ารพีพงษ์อาจจะแค่เท่านั้น คิดจะพูดความรพีพงษ์

“แกเลิกมาทำฉันสักทีเถอะ ตระกูลพงศ์ธนธาดาไม่ใช่แกจะ มาต่อกรได้ด้วยง่ายๆ แล้วไม่ต้องไปพูดถึงธาดาวรวงศ์หรอก ถ้า แกยังคิดเดินทางผิด สุดท้ายก็มีแต่ตายกับตาย! “ขนมปัง ตะโกน

รพีพงษ์เห็นขนมปังไม่ยอมเปิดปากพูด จึงไม่พูดพล่ามทำเพลง หยิบมือถือออกมาโทรหาวิไลพร ให้เธอส่งรถมา

ขนมปังเห็นรพีพงษ์ไม่มีวี่แววที่จะปล่อย จึงกำลังจะวิ่งหนี รพ พงษ์คว้าตัวหล่อนเอาไว้ เขาจับขาข้างหนึ่งของหล่อนไว้ไม่ให้วิ่ง หนีไปได้

ผ่านไปไม่นานนัก วิไลพรส่งรถมาจอดเทียบสวนสาธารณะ ร พงษ์อุ้มอารียาขึ้นรถ แล้วก็โยนขนมปังขึ้นรถด้วย จากนั้นจึงออก จากที่นี่

ที่ตึกลานคอน ในห้องพักผ่อน รพีพงพงษ์กำลังเดินวนไปเวียน

มา

อารียาพักผ่อนอยู่ในห้อง จุดที่เขาสกัดอารียาเมื่อครู่ คาดว่า คงจะทำให้อารียาหลับไปได้หนึ่งวันเต็ม

วิไลพรสั่งขังขนมปังเอาไว้ ในเมื่อหล่อนไม่ยอมบอกความจริง คาดหวังคงไม่ได้รับการปล่อยออกมา

ชานมแก้วนั้นถูกนำไปพิสูจน์ ตอนนี้รพีพงษ์กำลังรอผลพิสูจน์ อยู่ แล้วกำลังคิดถึงความ เป็นไปได้ของเรื่องอยู่
เป็นเวลานาน ที่เสียงรองเท้าส้นสูงเดินกึกก้องไปมา วิไลพรรีบ นำรายงานผลพิสูจน์มา

รพีพงษ์รีบรุดหน้าขึ้นรับ ถามขึ้นว่ายังไง เป็นไงบ้าง

วิไลพรสีหน้าสับสนพูดขึ้นในชานมแก้วนั้นมีส่วนผสมอื่นอยู่ จริงๆ ตามคําบอกเล่าของหมอ

“มันคือยาทําแท้ง