บทที่664 จุดจบ

ทุกคนกำลังมองจณัตว์ที่ล้มชักอยู่บนพื้นจนกระทั่งค่อยๆนิ่งไป ความกลัวภายในใจได้ถึงขั้นขีดสุด

จากทรพีพงษ์ปากริชไปที่หัวใจของคนนั้น ถึงกำจัดจสัตว์ ใช้ เวลาแค่ยี่สิบกว่านาที

วรยศนายใหญ่ตระกูลวรโชติธีรธรรม และจณัตว์อีกสี่คน บวก กับอีกคนที่ไม่รู้ว่าเป็นตายร้ายดี ในยี่สิบนาที ได้เสียชีวิตไป ทั้งหมด ที่ทำให้ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์เข้าใจ ว่ารพีพงษ์ไม่ได้ ล้อเล่นกับพวกเขา

พลชยืนแข็งทื่อที่เดิม ทุกๆวินาที ร่างจะสั่นคลอสักครั้ง ใน สมองเขาปรากฏแต่ภาพที่วรยศถูกรพีพงษ์ตบตาย ปากซีดเซียว เหงื่อไหลย้อย

งานเลี้ยงครั้งนี้เป็นเขาและวรยศร่วมกันจัด แม้แต่วรยศร พงษ์ก็ได้ฆ่าแล้ว แล้วจะปล่อยเขาไปได้อย่างไร

แล้วจณัตว์ที่ฝีมือดี สู้กับรพีพงษ์ยังไม่ถึงสามท่าก็ไปไม่ไหว แล้ว นี่หมายความว่า แม้เขาจะวิ่งหนีเร็วขนาดไหน ก็ไม่สามารถ หนีออกไปจากความอาฆาตในใจของรพีพงษ์ได้

ตอน รพีพงษ์หันไปมองพลช พลชกลืนน้ำลาย ปากสั่น
รพีพงษ์เดินถึงหน้าของพลซ ด้วยรอยยิ้มที่มีเลศนัย แล้วถาม “เหลือแค่มึงล่ะ มีคำพูดอะไรจะฝากไว้ไหม?”

พล สูดหายใจเข้าลึกๆ คิดว่าไม่ว่ายังไงก็ต้องตาย สู้ตาย

อย่างมีศักดิ์ศรีหน่อยดีกว่า

“รพีพงษ์ จึงไอ้ปีศาจ! ฆ่าคน โดยไม่เคารพกฎหมาย ซึ่งคิด ว่าการทำแบบนี้ จะสามารถรักษาตระกูลลัดดาวัลย์ในตอนนี้ได้ หรือ ฝันไปเถอะ!”

รพีพงษ์ปืนปาก แล้วกล่าว “แล้วที่มึงจะทำอะไรกับลูกเมียกู เคารพกฎหมายหรือไง? กูก็แค่เลียนแบบมึง แต่กลายเป็นพวก ถึงที่เสียเปรียบ แล้วตอนนี้จะมาพูดให้ดูดี?”

“เหอะ ยังจะชี้แจงอีก ถึงก็แค่ไอ้บ้าบิ่น วันนี้จึงอาจได้ชีวิตไป แต่ตระกูลลัดดาวัลย์ของมึงกำลังจะจบลง ถึงกูจะตาย แต่ตระกูล ลัดดาวัลย์ก็ยังต้องพังลงอยู่ดี มันถูกกำหนดไว้แล้ว ไม่ว่าแกจะ ทำยังไง ก็เปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้แล้ว!” พลชกล่าวอย่างเกรี้ยว กราด

รพีพงษ์ยิ้ม แล้วกล่าว “มึงคิดว่าตระกูลลัดดาวัลย์จะเรียบง่าย อย่างที่มึงคิดจริงๆหรือไง ในเมื่อเป็นแบบนี้ กูจะให้ถึงถอดใจ แล้วไปเฝ้ายมบาลซะ”

พูดจบ รพีพงษ์หยิบมือถือขึ้นมา โทร

“ลงมือ”

“รับทราบ”
แค่ไม่กี่คำ รพีพงษ์ก็ได้เก็บมือถือไว้

พลชมองไปที่รพีพงษ์อย่างไม่เข้าใจ ไม่รู้ว่าเขาทำอะไร แต่ใน ใจของเขา ตระกูลลัดดาวัลย์ถูกเพ่งเล็งในช่วงครึ่งปีที่ผ่านมา ก็ได้มีกำลังเสริมมาช่วยจากอเมริกา แม้ตระกูลลัดดาวัลย์ยังคง ยืนหยัดได้ แต่ก็มีจุดอ่อนมากมายแล้ว รพีพงษ์เพียงคนเดียว ทําให้กลับมาเหมือนเดิมไม่ได้

“ทุกท่าน สิบนาที ตระกูลนฤวัตปกรณ์และตระกูลวรโชติธีร ธรรมจะหายไปจากเมืองเกียวโต ผมอยากให้พวกคุณรู้ แม้ ตระกูลลัดดาวัลย์สุดที่จะรับได้ แต่ก็ไม่ใช่ใครจะรังแกได้ง่ายๆ สิบนาทีให้หลัง ถ้าพวกคุณมีใครที่ยังจะเพ่งเล็งตระกูลลัดดาวัลย์ อีกล่ะก็ เตรียมตัวมีความสุขได้เลย!” รพีพงษ์ตะโกนให้ทุกคนใน งานรับรู้

ก่อนหน้าที่จะมาที่นี่ รพีพงษ์ได้รับการติดต่อกับเทือกเขาสนา และได้รู้ว่าเทือกเขากิสนากำลังสแตนด์บายเพื่อเขาอยู่

ด้วยความสามารถของเทือกเขาสนา จะล้างบางตระกูลนฤ วัตปกรณ์และตระกูลวรโชติธีรธรรมนั้น สิบนาที ถือว่าเยอะไป

หลังจากที่พลชได้ยินคำพูดของรพีพงษ์แล้วนั้นก็เหยียดหยาม

ทันที “ทุกท่านอย่าไปฟังมัน สถานการณ์ของตระกูลลัดดาวัลย์

ในปัจจุบันเป็นยังไงทุกคนรู้ดี แม้รพีพงษ์จะกลับมาแล้วยังไง

ตระกูลลัดดาวัลย์ได้ให้เงินทุกบาททุกสตางค์กับหอการค้า

สมน.แล้ว แค่เขาคนเดียว ไม่สามารถเรียกคืนตระกูลลัดดาวัลย์ได้
“ดังนั้นแม้วันนี้มันจะฆ่าผม พวกคุณต้องร่วมใจกันทำให้ ตระกูลลัดดาวัลย์พัง มีเพียงวิธีนี้ พวกเราถึงจะได้ของที่ควรจะ เป็นของพวกเรากลับมา!

ทุกคนโต้ตอบพลชทันใด แล้วยังกล่าวโทษรพีพงษ์ ว่ารพีพงษ์

แค่คุยโ

ไวโอ้อวด

รพีพงษ์ไม่พูดอะไร ได้แต่ยืนเงียบๆอยู่ตรงนั้น ประมาณสิบนาทีผ่านไป พลซได้รับข้อความ ว

“บัตรธนาคารหมายเลขสุดท้ายเลขที่4253ได้ถูกอายัด..……… “เงินกู้ทำกิจการของคุณได้ถูกเพิกถอน…….

“บริษัทXXในนามของคุณทำผิดกฎได้ถูกตรวจสอบ……

ผ่านไปไม่นาน มือถือของพลชก็มีสายโทรเข้ามาอย่างไม่ หวาดไม่ไหว

“ลูกพี่ เกิดอะไรขึ้น ทำไมเงินหมุนของบริษัทชะงัก คุณรีบ หาเงินมาหมุน”

“ท่านประธาน บริษัทของเราเกิดช่องว่างกระแสเงินสดยอด หนึ่งห้าพันล้าน ตอนนี้หันหยุดชะงัก ถ้าเงินสดนี้ไม่ได้รับการโปะ บริษัทต้องจบแน่ๆ!!

พลชมองเหตุการณ์นี้อย่างเหม่อลอย ยังไงเขาก็คิดไม่ถึง แค่ช่วงระยะเวลาเพียงสิบนาที ตระกูลนวัตปกรณ์ของเขาจะเกิด ปัญหาขึ้นมากมายขนาดนี้ ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป ตระกูลนวัต ปกรณ์จะต้องชดใช้อย่างมากมายมหาศาล

มือถือของวรยศก็ยังไม่หยุด ไม่คิดก็รู้ ว่าตระกูลวรโชติธีร

ธรรมกำลังเจอปัญหาเดียวกับตระกูลนฤวัตปกรณ์ “พวกคุณรีบดู หุ้นของตระกูลนวัตปกรณ์และตระกูลวรโชติ ธีรธรรมหยุดชะงักไปแล้ว บริษัททั้งหมด ในนามของพวกเขา

ราคาลงถึงสามเท่า

ในขณะนี้ผู้คนกำลังส่งเสียงตะลึง ทุกคนหยิบมือถือขึ้นมา หาสถานการณ์ปัจจุบันของตระกูลนวัตปกรณ์และตระกูลวรโชติ ธีรธรรม

“นายใหญ่ของตระกูลนวัตปกรณ์และตระกูลวรโชติธีรธรรม ทั้งสองได้ติดแบล็กลิสต์ ว่าบริษัทของพวกเขา ขาดทุน และคืน เงินกู้ไม่ได้ ทรัพย์สินในนามของพวกเขาถูกอายัดไว้หมดแล้ว”

“บริษัทลูกของตระกูลนฤวัตปกรณ์และตระกูลวรโชติธีรธรรม หลายๆบริษัทถูกตรวจสอบว่าทำผิดกฎหมาย มีผู้เกี่ยวข้องเข้าไป ตรวจสอบแล้ว!”

มีข้อความจากคนหลายๆคนพูดกันอย่าไม่หยุด ทุกๆคำพูด

ทําลายตระกูลน วัตปกรณ์และตระกูลวรโชติธีรธรรมทั้งหมด ถึงกระทั่งตอนนี้ ทุกคนเพิ่งจะเข้าใจว่ารพีพงษ์ไม่ได้ล้อเล่นกับพวกเขา

พลชถอยหลังไปสองก้าวอย่างเดินไม่ตรงทาง สีหน้าซีดเซียว แววตาของรพีพงษ์สงบ แต่ทว่าเขากลับรับรู้ได้ถึงการบีบบังคับ ของวัยรุ่นคนนี้

เขาไร้ซึ่งกำลัง เมื่อนึกถึงตระกูลนฤวัตปกรณ์ที่จบลงแล้ว รพี พงษ์ก็ไม่มีทางปล่อยเขาไป เขาถอยหลังไป นอนลงกับพื้น

หลังจากคืนนี้ไป แผนที่จะทำลายล้างตระกูลลัดดาวัลย์ ก็จะไม่ เกิดขึ้นอีก

สิ่งแรกที่คนพวกนั้นที่เข้าร่วมงานเลี้ยง ในคืนนั้นทำคือ เดือน คนในครอบครัวของตัวเอง ว่าอย่าไปหาเรื่องตระกูลลัดดาวัลย์ พฤติกรรมทั้งหมดที่กระทำต่อตระกูลลัดดาวัลย์ ราวกับมีสิ่งที่

มองไม่เห็นครอบงำอยู่ ในคืนเดียวกันนั้นก็หยุดหมด

วันรุ่งขึ้น เพราะบริหารที่ไม่ยุติธรรม ขาดเงินทุน ทำผิดกฎและ อื่นๆ ตระกูลนฤวัตปกรณ์และตระกูลวรโชติธีรธรรมจึงประกาศ ล้มละลาย ข่าวสะพัดไปทั้งเมืองเกียวโต

และข่าวการกลับมาของรพีพงษ์ คนที่อยู่ในงานเลี้ยงคืนนั้น ไม่มีใครกล้าเอ่ยออกมา หลังจากที่เห็นรพีพงษ์ฆ่าคนแล้ว พวก เขาจึงไม่อยากปลาหมอตายเพราะปาก

ตำแหน่งของตระกูลลัดดาวัลย์ในเมืองเกียวโตมั่นคงอีกครั้ง การล้มละลายของตระกูลนฤวัตปกรณ์และตระกูลวรโชติธีรธรรม เป็นข่าวที่ถกเถียงกันอย่างมาก ถูกแปลไปหลายภาษา ถึงกระทั่งทำหนังสือเกี่ยวกับเหตุการณ์ในครั้งนี้

มีคนจำนวนไม่น้อยรู้สึกว่าที่ตระกูลลัดดาวัลย์ผ่านช่วงวิกฤตนี้ มาได้นั้น เพราะอารียา ใช้วิธีรุนแรง กำจัดการร่วมมือกันระหว่าง ตระกูลนฤวัตปกรณ์และตระกูลวรโชติธีรธรรม ในหนังสือ เธอได้ กลายเป็นธิดาสงคราม

ถึงขั้นมีคนจำนวนไม่น้อยพูดว่าเด็กที่อารียาตั้งครรภ์คือมังกร ดังนั้นจึงสามารถผ่านวิกฤตครั้งนั้นมาได้ ในแต่ละเวอร์ชั่น พูด เกินจริง เพื่อตอบสนองความต้องการของคนส่วนมาก

หน้าประตูบริษัทตระกูลวรโชติธีรธรรม

หญิงวัยกลางคนพาเด็กอายุราวๆเจ็ดแปดปีเดินมาที่นี่ ด้วย ความตื่นเต้น

“จําเริญ อีกเดี๋ยวพวกเราก็จะได้เจอคุณลุงแล้ว คุณลุงของเธอ คือบุคคลสำคัญของตระกูลวรโชติธีรธรรม บริหารคนอยู่ใน

บริษัทนี้เป็นร้อยๆคนเลยนะ เดี๋ยวพวกเราจะให้คุณลุงออกหน้า ช่วยหาไอ้นั่นให้เจอ แล้วจัดการมันอย่างรุนแรง” หญิงวัยกลาง คนยิ้มพลางกล่าว

เด็กน้อยรีบพยักหน้าคิดว่าอีกเดี๋ยวจะได้ล้างแค้น ก็รู้สึกตื่น เต้นขึ้นมา

ทั้งสองเดินไปถึงบริษัท แต่กลับเห็นบริษัทถูกปิด

หญิงวัยกลางคนสงสัย ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น รปภ.ที่อยู่หน้า ประตูเก็บของเสร็จพอดี เธอเห็นดังนั้น ก็รีบเดินเข้าไปหา
“น้องชาย พวกเราเป็นญาติของตระกูลวรโชติธีรธรรม มาเพื่อ จะพบญาติของฉัน รบกวนพาฉันไปหน่อยได้ไหม?” หญิงวัย กลางคนกล่าว

รปภ.มองไปที่เธอ แล้วเหยียดหยามว่า “ตระกูลวรโชติธีร ธรรมล้มละลายไปแล้ว พวกคุณยังจะมาหาญาติที่นี่อีก บางคน ถูกจับ บางคนหนี พวกคุณไม่กลัวมีปัญหาไปด้วยหรือไง ยังกล้า รู้จักญาติอย่างตระกูลวรโชติธีรธรรมอีก

“คุณพูดว่าอะไรนะ? ตระกูลวรโชติธีรธรรมพังลงแล้ว?” หญิง วัยกลางคนตะลึง

“ก็ใช่ไง ไม่เห็นเทปปิดไว้หรอ” รปภ.กล่าว จากนั้นก็ไม่สนใจ เธออีก แล้วจากไป

หญิงวัยกลางคนดูเทปปิดอย่างเหม่อลอย ไม่พูดไม่จาอยู่นาน