บทที่889 ปรินทรมาถึงที่

เกียวโต คฤหาสน์ใหญ่ตระกูลลัดดาวัลย์ ในสนามหลัก

ขณะนี้คนของตระกูลลัดดาวัลย์เคร่งเครียด วันนี้เป็นวันที่สาม วันสุดท้ายที่ประวีร์พูดถึง ถ้าอารียาไม่ตอบรับไปพบผู้ยิ่งใหญ่คน นั้นพร้อมกับพวกเขา ผู้ยิ่งใหญ่คนนั้นจะมาหาถึงที่ ถึงเวลานั้น ตระกูลลัดดาวัลย์จะพบกับวิกฤตใหญ่หลวง

หลายวันมานี้ได้ฟังปวิตรและปวชอธิบาย พวกเขาก็เข้าใจว่า แดนดั่งเทพมีความน่ากลัวอย่างไร ยอดฝีมือระดับนี้ แม้ตอนนี้ กำลังของตระกูลลัดดาวัลย์ไม่ธรรมดาเหมือนตระกูลอื่น แล้วยัง มีแดนปรมาจารย์ขั้นสูงสุดสองคน ต่อหน้าแดนดั่งเทพ สกิด แล้วตายเหมือนกัน

“ไอ้เหี้ยตระกูลฉัตรมงคลเมืองของ ฉันว่ามันนั่นแหละที่ยั่ว โมโหแดนดั่งเทพนี้ แล้วโยนมาให้พวกเรา ไม่งั้นทำไมแดนดั่ง เทพนั้นจึงได้ให้พวกเขาพามาที่เมืองเกียวโตล่ะ?” ชนาธิปกล่า วอย่างเกรี้ยวกราด

“ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาคิดเรื่องนี้ เราควรจะมาคิดกันว่าจะต่อกร กับแดนดั่งเทพนี้ยังไง จากที่ปวิชและปวัตรพูด แม้จะมียอดฝีมือ แบบนี้สิบคน ก็ต่อกรกับแดนดั่งเทพแบบนี้ไม่ได้ คนแบบนี้ พอที่ จะทำให้ตระกูลลัดดาวัลย์พังทลายได้แล้ว” ท่านคทากล่าว

ปวิชและปวัตรทั้งสองเห็นด้วยกับความคิดนี้ แดนดั่งเทพ ไม่ ควรจะปรากฏตัวบนโลกถึงจะถูก พวกเขาก็ไม่เข้าใจว่าประวีร์ไปหายอดฝีมือนมาจากไหน

“ไม่งั้นพี่สะใภ้พาหนูลินหนีไปก่อนดีมั้ย ถ้าแดนดั่งเทพนั้นมา

แล้วหาไม่เจอ ไม่แน่อาจจะล้มเลิกความคิดไป” ครองภพกล่าว “ไม่ได้” อารียาปฏิเสธข้อเสนอของเขา “ถ้าฉันหนีไป ไอ้แดน ดั่งเทพนั่นก็ลงกับตระกูลลัดดาวัลย์ได้ ถึงเวลานั้นตระกูลลัดตา

วัลย์ต้องเจอกับหายนะแล้ว

“เพื่อหลีกเลี่ยงหายนะในครั้งนี้ อารียาได้ให้ธฤตญาณพาหนู ลินไปยังที่ที่ปลอดภัยแล้ว ประวีร์ไม่รู้ว่าเธอมีลูกแล้ว ดังนั้นจึงไม่ น่าจะไปทำอะไรหนูลิน

“แต่ถ้าไม่เจอแดนดั่งเทพนั่นยังไงมันก็ไม่ปล่อยคนอื่นไว้ไม่ใช่ แค่คุณหนีไป พวกเราทุกคนก็หนีไปด้วย เหลือไว้แค่คฤหาสน์ว่าง เปล่า แบบนี้ผลกระทบก็น้อยลง” ดำเกิงเสนอขึ้นมา

ความคิดนี้คนของตระกูลลัดดาวัลย์เคยคิดไว้ แต่ถ้าพวกเขา หนีไปหมด งั้นตระกูลลัดดาวัลย์ก็ไม่สามารถดำเนินกิจวัตร ประจำวันได้ ถึงเวลานั้นจะกระทบกับคนที่เกี่ยวข้องกับกิจการ ทั้งหมดของตระกูลลัดดาวัลย์

และก็ไม่มีคนรู้ด้วยว่าแดนดั่งเทพนี้มีเบื้องหลังอย่างไร หลัง จากที่พวกเขาหนีไปแล้ว ถ้าแดนดั่งเทพนี้มีวิธีหาพวกเขาเจอ แล้วพวกเขาจะต้องเจอกับอันตรายอะไรบ้าง

ยิ่งไปกว่านั้นคนของตระกูลลัดดาวัลย์หนีไป คนที่จะโชคร้าย คนแรก ต้องเป็นหอการค้าสมน.แน่นอน จิตใจอันดีงามของอารี ยาไม่ให้เธอทำแบบนี้แน่นอน
ดังนั้น ในสามวันนี้ตระกูลลัดดาวัลย์ได้ปรึกษากันมาตลอดว่า จะต่อกรกับแดนดั่งเทพอย่างไร

อารียาเคยคิดอยากให้รพีพงษ์กลับมา แต่ตอนที่รพีพงษ์จาก ไปนั้น ฝีมือแค่แดนครึ่งปรมาจารย์เท่านั้น ปวิตรและปวชแสดง ท่าทีว่ารพีพงษ์กลับมาก็ไม่ชนะแคนดั่งเทพ และด้วยนิสัยของพี พงษ์ จะต้องเอาเป็นเอาตายกับแดนดั่งเทพนั้นแน่นอน ดังนั้นจึง ไม่ได้บอกเรื่องนี้กับรพีพงษ์

ในขณะที่ตระกูลลัดดาวัลย์กำลังเครียดอยู่นั้น ก็มีเสียงหัวเราะ เยาะเย้ยงเข้ามาในห

“ทำไมไม่มาอยู่ในอ้อมกอดฉัน แล้วยังคิดจะหนีอีกหรอ? พวกแกไม่ให้ความสำคัญฉันเลยใช่มั้ย?”

ทุกคนได้ยินเสียงนี้ล้วนตกใจกันเป็นแถวๆ เพราะพวกเขาไม่

เห็นคนที่ปรากฏตรงหน้า แต่เสียงนั้นเหมือนมีคนพูดอยู่ข้างๆหู

ของพวกเขา

วิธีแบบนี้ มีเพียงยอดฝีมือที่แข็งแกร่งเท่านั้นถึงจะทำได้ อย่าง น้อยปวิชและปวัตรไม่คิดว่าตัวเองทำได้

ดังนั้นนี่หมายความว่า แดนดั่งเทพที่ประวีร์พูดนั้นมาถึงแล้ว “เหี้ย ให้เวลาสามวันไม่ใช่หรอวะ ทำไมมาตั้งแต่ตอนนี้?”

ครองภพด่า

จากนั้น ทุกคนเห็นร่างตระหง่านอยู่ที่สวน ประวีร์และดิลวิล ตามอยู่ด้านหลังเขาเหมือนกับเป็นผู้ดูแล ท่าทียินดีปรีดา
ปวิชและปวัตรทั้งสองจ้องไปที่ปรินทรอย่างขะมักขะเม่น รับรู้ ได้ถึงความอันตรายที่มาจากร่างของเขา ความรู้สึกแบบนี้ พวก เขาจะรับรู้ได้จากคนที่เป็นแดนดั่งเทพเท่านั้น

“ผู้ยิ่งใหญ่ของเราได้เปลี่ยนใจแล้ว เขารอถึงสามวันไม่ไหว

ดังนั้นจึงมาตั้งแต่ตอนนี้ แต่กลับคิดไม่ถึงว่าพวกแกกำลังจะหนี

ไอ้พวกไม่รู้จักผิดชอบชั่วดี! อารียา ผู้ยิ่งใหญ่ชอบแก ถือว่าเป็น โชคของแก แกกล้ารังเกียจผู้ยิ่งใหญ่งั้นหรอ? ฉันว่าแก เคลื่อนไหวด้วยตัวเองดีกว่านะ อย่ารอให้ผู้ยิ่งใหญ่โมโห ไม่งั้น แกจะเจอดี”

ประวี ชักตาใส่อารียาแล้วกล่าว

อารียามองไปที่ประวีร์อย่างโมโห ในใจรู้สึกเสียใจที่ประวีร์ และดิลวิลมาในครั้งแรกแล้วไม่จัดการเขาทิ้งเสีย

“ไม่แปลกที่เป็นสาวสวยอันดับหนึ่งของเกียวโต ความงาม แบบนี้ หาได้อยากจริงๆ แล้วยังมีกลิ่นอายความเป็นหญิงวัย กลางคนที่แต่งงานแล้วด้วย ความรู้สึกแบบนี้ ฉันชอบ ครั้งนี้มา ไม่เสียเที่ยวจริงๆ”

ปรินทรจ้องอารียา ยิ้มพลางกล่าว

อารียารู้สึกขยะแขยง คิดไม่ถึงว่าคนที่เก่งกาจแบบนี้ จะเป็น แบบนี้

“ไม่ว่าแกจะเก่งกาจขนาดไหน ฉันก็ไม่มีทางทำตามแกแน่นอน แม้วันนี้ฉันจะตาย ฉันก็ไม่มีทางยอมจำนนให้แกแน่!” อารียาจ้อง ปรินทรแล้วตะคอก
ปรินทรดูแคลน แล้วกล่าว “ไม่คาดคิดว่าจะมีอารมณ์เหมือน กันนะเนี่ย แต่แกคิดว่าแกเลือกได้หรือไง?

พูดจบ เขาก็เดินไปทางอารียา

ปวิชและปวัตรรีบขวางด้านหน้าอารียาไว้ มองไปที่ปรินทรอ ย่างระวังตัว ปวัตรกล่าว “กรุณาประพฤติตัวให้ดีๆหน่อย อย่าให้ เสียเกียรติของวงการได้!”

ปรินทรเหยียดหยาม แล้วกล่าว “เกียรติของวงการ? ก็แค่ เรื่องตลก กูจะเอาสาวคนไหนก็ต้องได้คนนั้น ไม่มีใครขัดขวางก ได้!”

“ตระกูลลัดดาวัลย์ของพวกมึงมีแดนปรมาจารย์ขั้นสูงสุดสอง คน ถือว่าเจ๋ง แต่เสียดาย สำหรับ ก็แค่ไอ้สวะสองตัวเท่านั้น!

พูดจบ บนมือของปรินทร มีไฟขึ้นมา จากนั้นก็มีแท่งยางเกิด

ขึ้น ปรินทร ใช้ลำแสงไฟยาวนั้นปล่อยไปที่ปวัตรและปวิช ด้วย

ความเร็วสูง แดนปรมาจารย์ไม่ทันได้ระวังตัว

สีหน้าของปวัตรและปวิชถอดสี จะรีบเข้าไปขัดขวางการโจมตี ของปรินทร แต่ทว่าตอนที่พวกเขารู้สึกตัว ลำแสงไฟยาวก็ไปโดน ตัวของทั้งคู่

ทั้งคู่ลอยไปด้านหลัง ล้มลงกับพื้น อ้วกออกมาเป็นเลือก

ปรินทรมองทั้งสองอย่างเหยียดหยาม จากนั้นก็มองไปที่อารี ยาอีกครั้ง หัวเราะแล้วกล่าว “คนสวย วันนี้แกจะเป็นของฉันแล้ว ฉันรับรองว่าจะทำให้แกขึ้นสวรรค์!”