บทที่ 438 หลอกใช้ศศินัดดา

โยษิตาทําหน้าเย็นชามองธายุกรทางด้านนั้นแล้ว เดินเข้าไป ธายุกรไม่ลังเลใจแม้แต่น้อยก็หลีกทางให้ที่ นั่งไป ทำทีให้โยษิตานั่งลงไป

ธายุกรใบหน้าเคารพนอบน้อมมองโยษิตาที่นั่งอยู่ บนเก้าอี้ ไม่กล้าเคลื่อนไหวผิดปกติใดๆ

เขาสามารถกลายเป็นประธานของW H กรุ๊ปได้ ทั้งหมดก็เพราะผู้หญิงตรงหน้าคนนี้

ผู้หญิงคนนี้สามารถให้ทั้งหมดนี้กับเขา แน่นอนว่า ก็สามารถเอาทุกสิ่งกลับคืนไปได้เช่นกัน ดังนั้นเขาจึง กลายเป็นสุนัขรับใช้ของโยษิตา ไม่ว่าโยษิตาจะให้เขา ทําอะไร เขาก็ทําเหมือนเคยไม่มีพลาด

“ช่วงนี้บริษัทของตระกูลฉัตรมงคลด้านนั้น สถานการณ์เป็นอย่างไร? ” โยษิตาเอ่ยถาม

” บริษัทของตระกูลฉัตรมงคลด้านนั้นไม่ค่อยเต็มไป ด้วยความรื่นรมย์นัก อารียาดูเหมือนว่าสภาวะจิตใจจะ ไม่ค่อยดี ไม่สามารถทำงานเป็นเวลานานได้ การ แข่งขันของพวกเรายังรุนแรง ฉันคาดว่าใช้เวลาไม่นาน บริษัทของตระกูลฉัตรมงคลจะต้องถูกพวกเรากำจัด ทิ้ง” ธายุกรรีบอธิบาย บนใบหน้ามีร่องรอยความถือดี

โยษิตาพยักหน้า ไม่ได้พูดอะไรอีก พลิกดูเอกสาร บนโต๊ะ

WH กรุ๊ปแห่งนี้ไม่ใช่ของเธอ หลังจากตอนที่เธอ หนีออกมาจากตระกูลลัดดาวัลย์ บัญชีธนาคารแต่ก่อน ของเธอก็ถูกระงับ ถึงแม้ว่าที่ตัวเธอจะมีเงินอีกไม่น้อย แต่ว่าก็ไม่พอให้เปิดบริษัทสักแห่งหนึ่งได้

ทั้งหมดนี้เป็นผู้ชายใส่แว่นกรอบดำคนนั้นที่คืนวัน นั้นหาเธอเจอเป็นผู้ให้

ผู้ชายคนนั้นเรียกตัวเองว่าเลขาก๊อด ทั้งยังไม่ได้ แสดงสถานะของตัวเอง เพียงแค่ถามโยษิตาว่ามีความ คิดที่จะร่วมมือหรือไม่

เป้าหมายของเลขาก๊อด คือจัดการรพีพงษ์ และคน ที่เกี่ยวข้องกับรพีพงษ์ทุกคน เพราะว่ารพีพงษ์ไม่ได้อยู่ เมืองริเวอร์ เลขาก๊อดก็เอาความสนใจพุ่งเป้าไปที่บริษัท ของตระกูลฉัตรมงคล

แม้ว่าจะไม่รู้ว่าทำไมเลขาก๊อดคนนี้ถึงอยากจะ จัดการรพีพงษ์ แต่เพียงแค่รู้จากเลขาก๊อดว่ารพีพงษ์ ดำรงตำแหน่งเป็นผู้นำตระกูลลัดดาวัลย์ในปัจจุบันจุดนี้ เข้า เธอก็รู้ว่าเลขาก็อดคนนี้ไม่ใช่คนธรรมดา เรื่องที่รพีพงษ์กลายเป็นผู้นำตระกูลที่แต่งตั้งใหม่

ของตระกูลลัดดาวัลย์นั้นไม่ได้เล่าลือออกมา มีเพียงแค่

ตระกูลลัดดาวัลย์และคนส่วนน้อยที่รู้ เลขาก๊อดคนนี้

สามารถสืบหาเรื่องนี้ออกมาได้ ก็พอจะพิสูจน์ได้ว่า เขา ถือกุมทรัพยากรมหาศาลไว้ในมือ วีธราที่ในใจอยากจะแก้แค้นแน่นอนว่าไม่มีทาง ปฏิเสธความช่วยเหลือที่ส่งมาถึงประตูพวกนี้ ระหว่าง เลขาก๊อดและรพีพงษ์มีบุญคุณความแค้นอะไรต่อกัน เธอไม่สนใจ เพียงแค่สามารถจัดการรพีพงษ์ได้ ไม่ว่า เรื่องใด เธอก็ยอมรับได้

และเลขาก๊อดคนนั้นก็ไม่ได้ร้องขอให้วีธราจ่ายค่า ตอบแทนอะไรออกไป เพียงแค่ให้เธอคิดหาวิธีโค่นล้ม บริษัทของตระกูลฉัตรมงคล ถ้าสามารถฉวยโอกาส ทำให้บริษัทซันบับเบิล กรุ๊ปได้รับความเสียหาย มหาศาลได้ ก็เป็นเรื่องที่ดียิ่งกว่า

ถ้าโยษิตาสามารถทำเรื่องนี้ได้ เลขาก๊อดคนนั้น รับปากกับเธอ จะให้เธอได้เห็นรพีพงษ์สูญสิ้นกับตา ของตัวเอง

หลังจากนั้นเลขาก๊อดก็ให้W H กรุ๊ปแห่งนี้กับโยษิ ตา ให้เธออาศัยW H กรุ๊ปมาจัดการบริษัทของตระกูล ฉัตรมงคล

เพราะว่าตอนนี้ธฤตญาณกำลังนำคนออกติดตาม จับกุมโยษิตาไปทั่วเมือง ในหลายๆ เรื่องโยษิตาจึงไม่ สะดวกออกหน้า ดังนั้นเธอจึงได้หาธายุกรมา คนที่แต่ ก่อนเป็นศัตรูกับอารียามาโดยตลอด ให้เขารับช่วงW H กรุ๊ป จัดการบริษัทของตระกูลฉัตรมงคล

โยษิตารู้ว่าธายุกรไม่ได้มีความสามารถอะไร ใน ด้านการบริหารบริษัท ก็ไม่ได้แตกต่างจากหมูตัวหนึ่ง แต่ว่าภารกิจของเธอในตอนนี้ไม่ใช่การบริหารW H กรุ๊ปให้ดี ภารกิจของเธอคือโค่นล้มบริษัทของตระกูล ฉัตรมงคล

เลขาก๊อดบอกเธอว่า ขอเพียงแค่สามารถโค่นล้ม บริษัทของตระกูลฉัตรมงคลได้ แม้จะต้องเสียสละW H กรุ๊ปไปก็ไม่เป็นไร และเขายังสามารถเป็นผู้สนับสนุน เงินทุนเบื้องหลังของW H กรุ๊ป เพียงแค่ไม่ใช่ตนเองรน หาที่ตาย ไม่ว่าจะเป็นปัญหาอะไร เลขาก๊อดล้วน สามารถช่วยแก้ไขให้ได้

โยษิตาไม่ได้กังวลว่าธายุกรจะทำให้บริษัทพังลง แต่ที่เธอหาธายุกรมา ที่ถูกใจก็คือ อีกฝ่ายมีความ สามารถที่สร้างความวุ่นวายให้กับอารียาได้

ธายุกรในด้านการบริหารบริษัทไม่ได้มีความ สามารถอะไร แต่ความสามารถในการใช้อุบายสกปรก เล็กน้อยมาจัดการคู่แข่งนั้นมีไม่น้อย นี่ตรงกับเป้าหมาย ของโยษิตา ดังนั้นเธอจึงให้ธายุกรนั่งบนตำแหน่ง ประธานนี้

ก่อนหน้านี้ใช้อุบายที่น่าอับอายมาจัดการอารียา ล้วนไม่ประสบความสำเร็จ ธฤตญาณจะต้องไม่ให้ โอกาสครั้งที่สามกับเธอแน่นอน ดังนั้นเธอในตอนนี้จึง ทําได้เพียงทําลายอารียาโดยผ่านการโค่นล้มบริษัท ของตระกูลฉัตรมงคลไปทีละน้อย

ในใจเธอชัดเจนดี อารียายังคงว้าวุ่นอยู่กับคำพูด พวกนั้นที่เธอพูดแน่นอน ถ้าเธอเริ่มรู้สึกว่าตัวเองไม่ คู่ควรกับรพีพงษ์ เช่นนั้นจะต้องคิดหาวิธีชดเชยแน่

บริหารบริษัทของตระกูลฉัตรมงคลให้ดี ก็คือที่พึ่ง ของเธอที่จะชดเชยตนเอง ถ้าแม้แต่บริษัทของตระกูล ฉัตรมงคลเธอยังบริหารไม่ดี สุดท้ายยังทำให้ล้มละลาย ไป นี่จะต้องกระทบถึงเธอแน่นอน ถึงเวลานั้น ถ้าเธอล้ม ลงอย่างไม่มีวันฟื้นขึ้นมาได้ สูญเสียความเชื่อมั่นของ การแลกเปลี่ยนในระดับเดียวกันกับรพีพงษ์ไป เช่นนั้น เป้าหมายส่วนใหญ่ของเธอก็บรรลุแล้ว

ถึงอย่างไรลักพาตัวอารียาไป กับทำให้ตัวอารียา เองไม่มีหน้าที่จะอยู่ข้างกายรพีพงษ์ต่อไป เห็นได้ชัดว่า วิธีที่สองเหนือกว่าอยู่บ้าง

เธอถึงขั้นเริ่มมีความรอคอย ภาพที่หลังรพีพงษ์ กลับมาแล้ว ตอนพบว่าผู้หญิงที่ตนรักต่อหน้าตนเอง เปลี่ยนเป็นคนที่ต่ำต้อยไร้ใดเปรียบ มักจะคิดว่าไม่ คู่ควรกับเขา ยืนกรานที่จะไปจากเขาขึ้นมา

“ในช่วงนี้นายใช้อุบายเล็กๆ ทุกรูปแบบก่อกวน สถานการณ์ของบริษัทของตระกูลฉัตรมงคลต่อไป ทําให้อารียาไม่มีสมาธิพอไปจัดการกับเรื่องของบริษัท ในขณะเดียวกันก็แย่งเอาลูกค้าพวกนั้นของบริษัทของ ตระกูลฉัตรมงคลมา ไม่มีลูกค้า พวกมันก็อยู่ได้ไม่นาน แล้วโยษิตาพูด

“ไม่มีปัญหาหัวหน้า! เรื่องนี้ฉันถนัดมาก กลับไปฉัน จะไปจัดการ” ธายุกรรีบตอบกลับ

โยษิตาจ้องเขาครั้งหนึ่ง จากนั้นพูดเสียงเบา : “จริงๆ แล้วอยากทำให้บริษัทของตระกูลฉัตรมงคลล้ม ละลาย ยังมีอีกวิธีที่ง่ายและได้ผลยิ่งกว่า”

“วีธีอะไร? ” ธายุกรดวงตาเจิดจ้า

“เพียงแค่คว้าคนคนหนึ่งให้อยู่ ให้เธอทำเรื่องให้เรา โดยรวมนั้นใช้เวลาไม่มากเท่าไหร่ ก็สามารถจัดการ บริษัทของตระกูลฉัตรมงคลทิ้งไปได้” โยษิตากล่าว

“ใคร? ” ธายุกรเต็มไปด้วยความสงสัย แม่ของอารียา ศศินัดดา” โยษิตาตอบกลับ ”

“หา? แม่ของอารียาหรือ? หล่อนจะทำเรื่องแทน พวกเราได้อย่างไร หล่อนไม่มีทางทำเรื่องที่ให้ร้ายอารี ยาหรอก นี่จะต้องคว้าอย่างไร? ” ธายุกรใบหน้าเต็มไป ด้วยความงงงัน

โยษิตาหัวเราะแล้วพูดขึ้น : “ถึงจะเป็นแม่แท้ๆ ของ มัน แต่ก็ไม่ใช่ว่าไม่มีทางให้หลอกใช้ หรือว่านายไม่รู้ว่า ศศินัดดารังเกียจรพีพงษ์อย่างมากหรือไง? ”

เรื่องนี้ฉันกลับรู้ แต่ว่าตอนนี้บริษัทของตระกูล ” ฉัตรมงคลเป็นอารียาควบคุมดูแลอยู่ ศศินัดดาไม่น่าจะ ตัดเส้นทางร่ำรวยของลูกสาวตัวเองกระมัง? ” ธายุกร พูด

โยษิตาในใจนึกดูแคลน คิดในใจว่าข้อมูลที่คนคน นี้มีถึงกับยังไม่ลึกเท่าเธอ ดูแล้วนอกจากสร้างปัญหาให้ คนอื่น คนคนนี้ก็ไม่มีอะไรดีสักอย่างจริงๆ

“ดูจากข้อมูลที่ฉันมีอยู่ บริษัทของตระกูล ฉัตรมงคลแท้จริงแล้วเป็นของรพีพงษ์ เป็นเขาที่จ่าย ราคาหนึ่งหยวนซื้อมาไปมือนาย อีกทั้งความเกลียดชัง ที่ศศินัดดามีต่อรพีพงษ์ ถึงขั้นซึมลึกถึงกระดูกแล้ว ช่วง ก่อนหน้านี้ รพีพงษ์ถึงขั้นถูกไล่ออกไปจากประตูบ้าน ตามที่พูดศศินัดดาคนนี้รู้สึกว่ารพีพงษ์คือดาวหายนะ มักจะดึงดูดหายนะต่างๆ มาให้ครอบครัวของเธอ ดังนั้น ถึงแม้รพีพงษ์จะมีเงิน เธอก็ไม่เสียดาย”

“และนายแค่ต้องทำให้ศศินัดดาตระหนักว่า บริษัท เป็นของรพีพงษ์ อารียาเพียงแค่กำลังทำงานให้รพีพงษ์ และเธออยากให้อารียาไปจากรพีพงษ์ ทั้งหมดนี้ สามารถทำให้บริษัทของตระกูลฉัตรมงคลล้มละลาย อย่างลับๆ ได้ จากนั้นถือโอกาสก่อนที่รพีพงษ์จะกลับ มา พาอารียาไปจากเมืองริเวอร์

ฟังคำพูดของโยษิตาจบ บนหน้าของธายุกรเผย รอยยิ้มร้ายกาจ พูดขึ้นว่า : “ถ้าเป็นแบบนี้ล่ะก็ ด้วย อุปนิสัยของศศินัดดา ก็มีโอกาสที่จะช่วยพวกเราจริงๆ ”

“หัวหน้า เรื่องนี้มอบให้ฉันเอง ฉันจะต้องทําภารกิจ

ที่คุณมอบหมายให้ฉันจนสำเร็จ ถึงเวลานั้นศศินัดดา ทำให้บริษัทของตระกูลฉัตรมงคลล้มละลายในตอนที่ อารียาไม่รู้เรื่องรู้ราว ไม่รู้จริงๆ ว่าอารียาจะโกรธจน สลบไปเลยหรือไม่”

โยษิตาก็หัวเราะตาม พูดขึ้น : “ศศินัดดาตลอดมา ล้วนคิดว่าเรื่องพวกนั้นที่ตัวเองทำ ก็เพื่อให้อารียาได้ดี แท้จริงแล้วเธอไม่รู้ด้วยซ้ำ เธอต่างหากเป็นตัวการ แท้จริงที่ทําร้ายอารียา น่าเสียดาย”

สําหรับคนโง่เขลาประเภทนั้น อธิบายเยอะแค่ไหน ก็ล้วนเป็นคำพูดไร้สาระ เพียงแค่เธอสามารถให้พวก เราใช้งานได้ก็เพียงพอแล้ว”