พลิกชีวิต ผมเป็นคนรวยแล้ว

บทที่686 ชาลิสา



บทที่686 ชาลิสา

อเมริกา ไชน่าทาวน์

รพีพงษ์กำลังเดินอยู่บนถนน มองไปที่อาคารและป้ายที่คุ้นเคย รอบๆตัว ยกเว้นป้ายภาษาอังกฤษที่เห็นเป็นครั้งคราวและชาว ต่างชาติที่เดินบนถนน รพีพงษ์ยังนึกว่าตัวเองนั่งเครื่องบินผิด

จากการพัฒนาของยุคสมัย ทำให้ชาวจีนเข้ามาตั้งถิ่นฐานใน อเมริกามากขึ้นเรื่อยๆ ไชน่าทาวน์ไม่ได้เป็นเพียงถนนเส้นเดียว แล้ว ได้พัฒนาจนกลายเป็นโซนบริเวณโซนหนึ่ง อยู่ที่นี่ สามารถ พบเห็นวัฒนธรรมจีนได้ทั่วไป

ในเวลานี้ตกจะกลางคืนแล้ว ไฟป้ายนีออนข้างทางสว่างขึ้นมา ซึ่งแตกต่างจากถนนในตอนกลางคืน ในประเทศจีนมาก

รพีพงษ์หยุดอยู่ที่สี่แยก เขาได้ติดต่อกับผู้รับผิดชอบของ เทือกเขาสนาที่อยู่ในอเมริกา ผู้รับผิดชอบคนนี้นัดเขาให้เจอ กันที่สถานที่แห่งนี้

ก่อนที่จะมาอเมริกา รพีพงษ์รู้ว่านนทภูได้รวบรวมอำนาจของ เทือกเขาสนาที่อยู่ภายนอกไว้ที่อเมริกา และในเวลานี้อำนาจ ทั้งหมดเหล่านี้ก็เชื่อฟังการใช้งานของรพีพงษ์

เพียงแค่ดูการเปรียบเทียบอำนาจทางการค้า เทือกเขาสนา ต้องการที่จะทำลายตระกูลนิธิวรสกุล ไม่ใช่เรื่องยากอะไรเลย ที่ นนทภูหวาดกลัวมาโดยตลอด คือปรมาจารย์ที่อยู่เบื้องหลังของตระกูลนิธิวรสกุล ตอนนี้ในมือนันยชยอดฝีมือเนยจึงคนนี้เพิ่มมา อีก

แม้ว่ารพีพงษ์จะจากเน่ยจิ้งขั้นกลางบรรลุถึงเน่ยจิ้งเสร็จ สมบูรณ์กลับไม่รู้ความแข็งแกร่งของปรมาจารย์แข็งแกร่งเพียง ใด แต่สําหรับความแข็งแกร่งของตัวเองก็ยังมีความมั่นใจอยู่ บ้าง

ต่อให้เขาจะปรมาจารย์ไม่ไหว อยากจะหนีน่าจะมีปัญหา อะไร

รพีพงษ์รับรู้ผ่านเครือข่ายข่าวกรองของเทือกเขาสนา อาจารย์คนนั้นของอนันยช ในเวลานี้ กำลังบำเพ็ญอยู่ที่ต่าง ประเทศ ต่อให้เขาฆ่าอนันยชทิ้ง ทำลายตระกูลนิธิวรสกุล ปรมาจารย์คนนี้ก็ไม่สามารถกลับมาแก้แค้นรพีพงษ์ได้ทันที

ยิ่งไปกว่านั้น ในมุมมองของรพีพงษ์ ความแค้นของลูกศิษย์ อาจารย์ไม่ควรเข้าไปยุ่ง แน่นอนว่า ถ้าหากอาจารย์คนนี้ของอ นยชจะถือหาง รพีพงษ์ก็ไม่มีอะไรจะพูด

ขณะที่กำลังครุ่นคิดอยู่ รพีพงษ์ก็ได้ยินเสียงเครื่องยนต์ด้าน หลัง หันไปมอง เห็นมอเตอร์ไซค์ฮาเล่จอดอยู่ข้างหลังตัวเองหนึ่ง คัน

คนคนหนึ่งสวมหมวกกันน็อก สวมเสื้อแจ็กเกตหนังสีดำ และ กางเกงหนังสีดำแล้วผู้หญิงเซ็กซี่ก็ลงจากมอเตอร์ไซค์ และยืนอยู่ ตรงหน้ารพีพงษ์

หญิงสาวคนนั้นเอื้อมมือไปถอดหมวกกันน็อกออกจากหัวของตัวเอง ผมสีทองก็ร่วงหล่นลงมา รพีพงษ์มองเห็นโฉมหน้าของ หล่อนได้ชัดเจน เป็นผู้หญิงสวยที่มีจมูกโด่งและตาโต ลักษณะมี ความงดงามแบบผู้หญิงตะวันออก

ผู้หญิงคนนี้ดูไปแล้วเย็นซาเล็กน้อย หล่อนจ้องมองรพีพงษ์ แล้วเอ่ยปากถาม: “นายคือรพีพงษ์เหรอ?”

รพีพงษ์พยักหน้า หญิงคนนั้นวางหมวกกันน็อกลงบน มอเตอร์ไซค์ และพูดว่า “ฉันเป็นผู้รับผิดของเทือกเขากิสนาใน อเมริกา นายสามารถเรียกฉันว่าชาลิสา ตามฉันมาเถอะ

ด้วยเหตุนี้ ชาลิสาจึงตรงเข้าไปในร้านกาแฟข้างๆ นั่งตำแหน่ง ข้างหน้าต่าง

รพีพงษ์เดิมตามเข้าไป คิดในใจว่าผู้รับผิดของอเมริกาคนนี้ เย็นชาจริงๆ ในระหว่างที่พูด ก็มีความรู้สึกโอหัง แม้ว่าเมื่อกี้นี้ หล่อนจะทักทายรพีพงษ์อย่างมีมารยาท แต่ในน้ำเสียงกลับมีค่า สั่งผสมอยู่ด้วย

แต่รพีพงษ์ก็ไม่ได้ถือสา อย่างน้อย เย็นชาก็ดีกว่ากระตือรือร้น นึกถึงความรู้สึกตัวเองเผชิญหน้ากับวิไลพรตอนอยู่ที่เมือง เซี่ยงไฮ้ เขาก็กลัวไปชั่วขณะ ท้ายที่สุดตราบใดที่เขาควบคุม อารมณ์ไม่ได้ เขาก็อาจก่อให้เกิดหายนะได้

หลังจากเข้ามาในร้านกาแฟ รพีพงษ์นั่งอยู่ตรงหน้าชาลิสา และพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “ตอนแรกฉันคิดว่าคุณจะมีชื่อภาษา อังกฤษ คาดไม่ถึงชื่อของคุณกลับคลาสสิกจริงๆ และไพเราะ มาก”
“ฉันเป็นคนประเทศจีน ทำไมต้องตั้งชื่อภาษาอังกฤษด้วยล่ะ” ชาลิสาตอบกลับ เมื่อได้ยินคำพูดของชาลิสา รพีพงษ์อดไม่ได้ที่จะมองหล่อนดีมี

ระดับแวบหนึ่ง เมื่อเดซี่เทียบกับหล่อนแล้ว เทียบกันไม่ติดเลย

“ฉันต้องการตำแหน่งของอนันยชและนายใหญ่ของตระกู ลนิธิวรสกุล เมื่อฉันฆ่าพวกเขาสองคนแล้ว คุณก็สามารถใช้ อำนาจของเทือกเขาสนาได้ เพื่อยุบสลายตระกูลนิธิวรสกุล รพ พงษ์ไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระต่อไป และตรงไปเข้าประเด็นเลย

ชาลิสามองไปที่รพีพงษ์เหมือนคนโง่แวบหนึ่ง เอ่ยปากว่า “นายคิดว่ากำลังจัดการกับพวกตระกูลเล็กที่ไม่มีอิทธิพลใน ประเทศเหรอ? ต่อให้นายได้ตำแหน่งของอนันยชมา นายคิดคิด ว่านายสามารถฆ่าเขาได้เหรอ? ช่วงก่อนฉันได้เข้าใกล้ชิดกับเขา มาไม่กี่ครั้ง และได้รู้ว่าเขาบรรลุความแข็งแกร่งถึงเน่ยจิ้งชั้นต้น แล้ว นายคิดว่านายพึ่งพาตัวเอง สามารถเอาชนะเขาได้หรือ เปล่า?”

รพีพงษ์เต็มไปด้วยความประหลาดใจ คาดไม่ถึงผู้รับผิดชอบ ของเทือกเขาสนาที่อยู่ในอเมริกา กลับรู้เรื่องของเน่ยจิ้งด้วย ที่ สำคัญดูท่าทางแล้วน่าจะรู้มากด้วย

“คุณรู้เรื่องเน่ยจิ้งด้วยเหรอ?”รพีพงษ์เอ่ยถาม

“รู้เป็นธรรมดาอยู่แล้ว ที่สำคัญฉันยังรู้ด้วยว่านายน่าจะเพิ่ง ก้าวเข้าสู่เน่ยจิ้งพื้นฐาน ไม่งั้นไม่มีทางวิ่งมาถึงอเมริกาเพื่อแก้แค้ นอนันยช ฉันเตือนนายก่อนอย่ารีบร้อน เนยจิ้งพื้นฐานเทียบกับเนยจิ้งชั้นต้นแล้ว ไม่แตกต่างจากเด็กวัยเตาะแตะฝึกเดินกับวัย ผู้ใหญ่ นายไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา”ชาลิสาตอบกลับ

รพีพงษ์หัวเราะขึ้นมา ไม่ได้รีบร้อนที่จะอธิบายความแข็งแกร่ง

ของตัวเอง แต่กลับเกิดความสนใจกับชาลิสา

“คุณรู้ได้อย่างไรว่าฉันเพิ่งเข้าสู่เนยจิ้งพื้นฐานเหรอ? เกิดฉัน แข็งแกร่งกว่าเขาล่ะ?”รพีพงษ์เอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม

ชาลิสาเบะปาก แล้วพูดว่า “อย่าคิดว่าแค่เรียนรู้เป็นเน่ยจิ้ง คนที่เพิ่งจะเรียนรู้เนยจิ้ง ปกติแล้วเป็นเพราะไม่คุ้นเคยกับวิชา หายใจออก มักจะสลับไปมาระหว่างการหายใจปกติและวิชา หายใจออก หลังจากที่เข้าสู่ระดับเนยจิ้งเป็นเวลานาน ถึงจะ รักษาวิธีวิชาหายใจออกต่อไปได้ สถานะปัจจุบันของนายคล้าย กับของฉันมาก ฉันก็สามารถมองออกได้เป็นธรรมดา”

สีหน้าของรพีพงษ์อึ้งทึ่งอีกครั้ง เขาไม่คาดคิดว่า สาวสวยที่นั่ง อยู่ตรงข้ามตัวเอง จะเป็นยอดฝีมือด้านเนยจิ้งด้วย

ชาลิสาเดาท่าทีของรพีพงษ์ออก บนใบหน้าเผยความดูถูก ออกมาเล็กน้อย ดูเหมือนจะเยาะเย้ยการขาดความรู้ของรพีพงษ์

รพีพงษ์ไม่ได้สนใจท่าทีของชาลิสา คิดว่าตัวเองประเมินความ แข็งแกร่งของเทือกเขาสนาต่ำไป สามารถทำให้ยอดฝีมือเนี่ย จิ้งกลายเป็นผู้รับผิดชอบในบริเวณของตัวเองได้ ดูเหมือนว่า ความแข็งแกร่งของเทือกเขาสนา เหนือกว่าตระกูลชนชั้นสูง ระดับโลกไป

ในเวลาเดียวกันรพีพงษ์คาดเดาได้ว่าความแข็งแกร่งของนนทภูเกรงว่าบรรลุถึงระดับเนยจิ้งแล้ว เพียงแต่ยังบรรลุไม่ถึง ปรมาจารย์เท่านั้น เนื่องจากสิ่งที่นนทภูหวาดกลัว เป็นเพียงแค่ ปรมาจารย์คนนั้นที่อยู่เบื้องหลังของตระกูลนิธิวรสกุล

“ฉันประเมินไป โปรดยกโทษให้ด้วย เทือกเขากิสนา สามารถฝึกฝนผู้ชำนาญอย่างคุณมาได้ เป็นเรื่องที่ดีจริงๆ ร พงษ์กล่าวด้วยรอยยิ้ม

“ฉันไม่ได้รับการฝึกฝนออกมาจากเทือกเขาสนา นายเข้าใจ ผิดแล้ว ฉันรับปากเป็นผู้รับผิดชอบของเทือกเขาสนาใน อเมริกา ก็เพียงแค่รู้สึกว่าเทือกเขาสนามีกำลังศักยภาพความ แข็งแกร่งเท่านั้นเอง ความแข็งแกร่งของฉัน ได้รับการฝึกฝน ออกมาจากพ่อของฉัน”

“หื้อ? พ่อของคุณคือ?”รพีพงษ์เริ่มสงสัยอีกครั้ง และรีบเอ่ย ปากถาม

“ประธานของสำนักงานใหญ่สหพันธ์สหภาพจีน เป็นผู้พิทักษ์ ไชน่าทาวน์ ไชน่าทาวน์ทั้งหมด รับรู้ถึงการมีอยู่ของพ่อของฉัน ก็ จะให้ความเคารพต่อเขา”น้ำเสียงของชาลิสาแสดงถึงภาคภูมิใจ ที่ไม่อาจหยั่งรู้ได้

รพีพงษ์พยักหน้า ครุ่นคิดในใจสักพัก คาดไม่ถึงว่าซาลิสายัง มีฐานะเช่นนี้

แบบนี้ดูเหมือนว่า สำนักงานใหญ่สหพันธ์สหภาพจีนนี้ไม่ ธรรมดา นนทภูต้องรู้ฐานะของชาลิสาอย่างแน่นอน ใน สถานการณ์เช่นนี้ให้หล่อนเป็นผู้รับผิดชอบในอเมริกา ก็คงจะต้องพิจารณาบางอย่างมาบ้างแล้ว

“ยังไม่พูดเรื่องที่นายจะเอาชนะอนันยาได้มั้ย ถ้านายรีบร้อน อยากที่จะหาทางแก้แค้นคนของตระกูลนิธิวรสกุล คงจะไม่รู้ว่ามี ปรมาจารย์เนียจิ้งอยู่ใช่มั้ย?”ชาลิสากลอกตากลอกตาไปมา แล้วถามรพีพงษ์

“ปรมาจารย์เน่ยจิ้ง? นั่นคืออะไรเหรอ?”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ