บทที่364 บัตรเชิญงานเลี้ยง

หลังจากศศินัดดาได้ยินพูด “แม่ไม่มีสิทธิ์มาก้าวก่าย”ไม่กี่ ก็เบิกตากว้างทันที มองที่ลูกสาวคนนี้ของตัวเองอย่าง เหลือเชื่อ ลูกสาวที่ตัวเองเลี้ยงดูมาด้วยความยากลำบากจน โต ตอนนี้พูดคำพูดเช่นนี้กับเธอ

“อารียา! ฉันเป็นแม่ของแกนะ! เรื่องของแกฉันจะไม่ยุ่งได้ ยังไง? ฉันไม่ยอมให้แกจัดงานแต่งงานอีกครั้งกับรพีพงษ์ ถ้าแกกล้าจัดงานแต่งกับเขา ฉันกับแกก็ตัดขาดความเป็นแม่ ลูกกัน!”ศศินัดดาตะโกนใส่อารียาด้วยความโกรธ

“หนูอายุยี่สิบกว่าแล้ว หรือแม้แต่อำนาจการตัดสินใจ ด้วยตัวเองก็ไม่มีเลยเหรอ? ครั้งนี้ไม่ว่าแม่จะพูดอะไรหนูก็ไม่ ฟังคำพูดของแม่ หนูจะจัดงานแต่งงานอย่างแน่นอน ต่อให้ แม่ไม่มา ก็จัดเหมือนเดิน ไม่มีพลาด!”

อารียาก็ไม่ยอม หลังจากที่ตะโกนใส่ศศินัดดา ก็พงษ์ขึ้นมา พาเขาเดินออกจากร้านอาหารไป

เมื่อศศินัดดาเห็นอารียาและรพีพงษ์จากไป โกรธจนหยิบ แก้วบนโต๊ะขึ้นมา กำลังจะโยนออกไป

“นี่คือแก้วน้ำในร้านอาหารของเขา ทำแตกต้องชดใช้นะ” ศักดาที่อยู่ด้านข้างรีบเตือน
เมื่อศศินัดดาได้ยินคำพูดของศักตาเดิมทีจะโยนออกไปก็ หยุดมือลงทันที

หลังจากที่ลังเลอยู่พักหนึ่ง เธอก็วางแก้วกลับลงบนโต๊ะ แม้ว่าตอนนี้เธอจะเป็นเจ้าของโรงแรมบลูสกายอินเตอร์เนชั่น เนล แต่ว่าก็ไม่สามารถเปลี่ยนข้อบกพร่องที่เป็นคนคิดเล็ก คิดน้อยได้เลย

“นี่ก็คือลูกสาวของคุณ ตอนนี้ไม่เชื่อฟังคำพูดของฉัน แม้แต่น้อย หล่อนถูกไอ้รพีพงษ์ที่สมควรตายล้างสมองไป หมดแล้ว คุณดูท่าทีของเธอตอนนี้ที่มีต่อฉันสิ ต่อต้านจริงๆ!” ศศินัดดาไม่มีที่ให้ระบายอารมณ์ของตัวเอง จึงทำได้เพียง ตะโกนใส่ศักดา

“ไม่เชื่อฟังคำพูดของคุณก็คือถูกล้างสมอง คุณคิดแค่ ต้องการจะควบคุมลูกให้อยู่ในมือของคุณ ตอนนี้ลูกก็โต ขนาดนี้แล้ว มันก็ถึงเวลาที่คุณควรจะเปลี่ยนทัศนคติของตัว เอง ลูกก็ควรจะมีชีวิตของตัวเองได้แล้ว ไม่ใช่ว่าอะไรก็ต้อง เชื่อฟังคุณ” ศักดาพูดเบาๆ

ดวงตาทั้งสองข้างของศศินัดดาเบิกกว้างขึ้น เธอคิดไม่ ถึงว่าอารียาจะแข่งกันกับเธอ ตอนนี้แม้แต่ศักดาก็เริ่มที่จะต่อ ปากต่อคำกับหล่อน

เธอรู้สึกว่าสถานะของตัวเองถูกคุกคามอย่างหนัก และ สาเหตุของการคุกคามครั้งนี้เกิดจากรพีพงษ์
“ศักดา! คุณต้องการต่อต้านเหรอ! คุณยังอยากกลับบ้าน หรือเปล่า คุณอยากถูกขับไล่ออกจากบ้านเหมือนรพีพงษ์ไช่ มั้ย? คำพูดของฉันคุณยังกล้าโต้แย้งอีก คุณไม่รู้สถานะที่อยู่ ในบ้านของตัวเองเลยเหรอ?”

เมื่อศักดาถูกพูดแบบนั้น ก็ไม่กล้าที่จะพูดอีก แต่ในใจ ของเขาก็ไม่พอใจ เมื่อคิดว่าหลายปีมานี้ตัวเองนั้นเป็นคนไร้ ประโยชน์ขนาดไหน ตอนนี้แม้แต่จะช่วยพูดแทนลูกสาวตัว เองยังไม่กล้า ชาตินี้เขาใช้ชีวิตได้น่าอายจริงๆ

หลังจากถอนหายใจอย่างหมดหนทาง ศักดาก็ยืนขึ้นมา แล้วพูดว่า: “เรากลับกันเถอะ คุณโกรธอยู่ที่นี่ก็ไม่มี ประโยชน์”

ศศินัดดาตะคอกอย่างเย็นชา พิมพ์ว่า: “หี ถ้าฉันยังอยู่ พวกเธออย่าคิดว่าจะได้จัดงานแต่ง ถึงยังไงฉันก็เป็นเจ้าของ โรงแรมบลูสกายอินเตอร์เนชั่นเนล คำพูดของฉันยังคงมีน้ำ หนักพอสมควร พวกเธออยากจัดงานแต่งงานที่ปราสาท คริสตัลเหรอ รพีพงษ์คงจะเช่าเขามาแน่ๆ เดี๋ยวฉันกลับไป หาคนของปราสาทคริสตัล ให้พวกเขาไม่ต้องบริการสถานที่ ให้พวกเธอ ดูซิว่าถึงตอนนั้นพวกเธอจะทำยังไงกัน!”

หลังจากพูดจบ ศศินัดตาก็ลุกขึ้น และออกจากร้านอาหาร พร้อมศักดา

วันรุ่งขึ้น มีข่าวคราวมาว่า ในอีกสิบวันข้างหน้า จะมีการจัดงานเลี้ยงใหญ่ในปราสาทคริสตัล ถึงตอนนั้นบางคนจะ ได้รับเชิญไปงานเลี้ยง และคนที่ไม่ได้รับเชิญ ถึงตอนนั้นก็ดู ตามสถานการณ์ จะถูกปล่อยให้เข้าชมงานเลี้ยงครั้งนี้

เพราะต้องการทำให้ทุกคนประหลาดใจ ดังนั้นรพีพงษ์ไม่ ได้บอกตรงๆไปว่างานที่จัดขึ้นมาในปราสาทคริสตัลเป็นงาน แต่งของเขาและอารียา

ตอนแรกทุกคนคิดว่านี่เป็นเพียงข่าวลือ เป็นเพียงคนว่าง เกินไปเลยพูดจาเรื่องไร้สาระเท่านั้นเอง แต่หลังจากนั้นไม่ นาน ประตูทางเข้าหลักของปราสาทคริสตัลก็เริ่มถูกจัดแต่ง ขึ้นมา ซึ่งดูเหมือนจะเตรียมใช้สำหรับการตรวจตั๋ว

ยิ่งไปกว่านั้นยังมีบ้านหลังเล็กพิเศษเพิ่มขึ้นมาที่ทาง เจ้าของปราสาท ซึ่งเป็นสถานที่ที่ผู้รับผิดชอบจัดเลี้ยงนี้ใช้ เป็นพิเศษเพื่อจัดการเรื่องที่เกี่ยวข้องกับงานเลี้ยง

มีคนไปที่บ้านหลังเล็กเพื่อถามโดยเฉพาะ และยืนยันว่า งานเลี้ยงนั้นเป็นเรื่องจริง ข่าวดังกล่าวทำให้ทั้งเมืองริเวอร์ เดือดอย่างไม่ต้องสงสัย

ทุกคนวิ่งไปที่บ้านหลังเล็กๆและถามว่าจะรับจดหมายเชิญ สำหรับงานเลี้ยงได้อย่างไร ผู้รับผิดชอบในบ้านหลังเล็กๆ อธิบายให้พวกเขาฟังว่านอกจากบางคนที่แน่ใจแล้วจำ ต้องการเชิญมา รายชื่อส่วนเหลือ จะเลือกแบบสุ่มในงาน เลี้ยงในวันนั้น ถ้าหากโชคดี ก็สามารถเข้าไปในปราสาทเพื่อเข้าร่วมงานเลี้ยงได้

ผู้คนที่ได้เห็นปราสาทคริสตัลต่างก็อยากเข้าไปชมด้านใน ของปราสาท ช่าวนี้สร้างความตื่นเต้นให้กับผู้ที่ต้องการ เข้าไปในปราสาทอย่างไม่ต้องสงสัย

บางคนถึงกับไปที่ปราสาทคริสตัลทุกวันเพื่อถามว่าเมื่อ ไหร่จะได้รับจดหมายเชิญ บ้านหลังเล็กๆ ที่อยู่หน้าปราสาท คริสตัลพูดได้ว่าถูกรายล้อมอย่างแน่นหนาทุกวัน และผู้ที่รับ ผิดชอบด้านในก็ปวดหัวกับคำถามของคนเหล่านี้มาก

สองวันต่อมา ผู้รับผิดชอบงานเลี้ยงได้ส่งคำเชิญชุดแรก ออกมา ในคำเชิญชุดนี้ไม่ได้เขียนไว้เพื่อเชิญพวกเขาไปงาน เลี้ยง แต่เป็นการเชิญพวกเขาไปงานแต่งงานของรพีพงษ์และ อารียา

และผู้ที่สามารถรับคำเชิญเหล่านี้ ล้วนเป็นเพื่อนที่มีความ สัมพันธ์อันดีกับรพีพงษ์และอารียา นอกจากนี้รวมถึงตระกูล และผู้มีอำนาจต่างๆที่เคยไปมาหาสู่กับรพีพงษ์

สองวันต่อมา คำเชิญของชุดที่สองถูกส่งออกไป ครั้งนี้บน บัตรเชิญเขียนเพียงข้อความที่เชิญให้มาร่วมงานเลี้ยงเท่านั้น ข้อความอื่นที่มากกว่านั้นก็ไม่ได้เขียนลงไป และคนที่จะได้ รับคำเชิญเหล่านี้ คือญาติๆตระกูลฉัตรมงคล และเพื่อนร่วม ชั้นทุกคนที่เคยมีอคติ เพื่อนร่วมงาน และญาติของศศินัดดา ที่มีอคติอย่างมากกับรพีพงษ์และอารียา
เหตุผลในการเชิญคนเหล่านี้ ก็คือให้พวกเขาเห็นว่า อารี ยาแต่งงานกับรพีพงษ์ เป็นเรื่องที่มีความสุขมากที่สุด ไม่ได้ เป็นอย่างที่พวกเขาคิดงานแต่งงานนี้ จะทำให้คนที่มีอคติ เหล่านี้อยู่เปลี่ยนแปลงความคิดของตัวเองอย่างแน่นอน

บริษัทแห่งหนึ่งในเมืองริเวอร์ กันตาเปิดตู้จัดส่งเอกสารที่ เธอเพิ่งได้รับ หลังจากหยิบออกมาเห็นว่าเป็นจดหมายเชิญที่ อยู่ข้างใน ก็นิ่งอึ้งไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็เปิดมันอย่างรวดเร็ว และดูเนื้อหาข้างใน คนทั้งคนก็กระโดดอย่างตื่นเต้นขึ้นมา

“ฉันได้รับบัตรเชิญงานเลี้ยงที่ปราสาทคริสตัล!”กันตา ตะโกนเสียงดัง

เมื่อคนที่ยุ่งอยู่กับงานในบริษัทได้ยินเสียงตะโกนของกัน ตา ก็หันหน้ามามองเธอทันที สาวๆ หลายคนรีบเข้ามา และ จ้องไปที่บัตรเชิญในมือของกันตา บนใบหน้าก็แสดงความ อิจฉาออกมา

“นี่เป็นบัตรเชิญจากปราสาทคริสตัลจริงเหรอ? ทำไม ปราสาทคริสตัลถึงเชิญเธอได้ล่ะ?”ในเวลานี้มีคนคนหนึ่ง ถาม

“นั่นต้องเป็นเพราะฉันเป็นผู้หญิงที่สวยธรรมชาติ บางที เจ้าของปราสาทคริสตัลอาจจะสนใจฉันก็ได้”กันตาพูดทันที ด้วยสีหน้าหลงตัวเอง

คนรอบข้างมองไปที่กันตาอย่างดูถูก เห็นได้ชัดว่าไม่เชื่อคำพูดของเธอ

แต่ว่ากันตาได้รับบัตรเชิญ ซึ่งทำให้พวกเขาอิจฉา

กันตาจ้องไปที่บัตรเชิญในมืออย่างมีภาคภูมิใจ จากนั้นก็ หรี่ตา และพูดกับตัวเองว่า: “อารียา รพีพงษ์ พวกแกคงคิด ไม่ถึงมาก่อนว่าฉันจะได้รับบัตรเชิญให้ไปงานเลี้ยงใน ปราสาทคริสตัล ฉันว่าบัตรเชิญระดับสูงขาดนี้ พวกเธอคง ไม่มีสิทธิ์ที่จะได้รับอย่างแน่นอน ไม่ว่าเจ้าของปราสาทจะส่ง บัตรเชิญมาให้ฉันทำไม ครั้งนี้ก็เป็นโอกาสสำหรับฉัน ไม่แน่ ครั้งนี้ฉันอยู่ในงานเลี้ยงตกหลุมรักเจ้าบ่าวที่ร่ำรวยของฉัน ก็ได้ ถึงตอนนั้นฉันจะเหยียบย่ำพวกเธออย่างรุนแรง แน่นอน!”

“รอดูเถอะ โดยเฉพาะรพีพงษ์ ไม่ช้าไม่เร็วฉันจะทำให้ พวกแกเข้าใจ มีเรื่องกับฉันกันตา จุดจบจะเป็นยังไง!”

ชุมชนที่ห่างไกลในเมืองริเวอร์

บ้านของชรินทร์ทิพย์

คิมหัตต์พ่อของชรินทร์ทิพย์และนทีนาถแม่ของหล่อนนั่ง อยู่บนโซฟา จ้องมองบัตรเชิญที่อยู่บนโต๊ะ ด้วยอารมณ์ทอด ถอนใจ

พวกเขาไม่ได้รับการติดต่อจากชรินทร์ทิพย์มานาน หลังจากที่ชนินทร์ทิพย์ไปที่อำเภอนกฟ้าได้ไม่นาน โทรศัพท์ของ หล่อนก็โทรไม่ติด ทั้งสองคนเคยไปหาชรินทร์ทิพย์ที่อำเภอ นกฟ้า แต่สุดท้ายก็ไม่พบแม้แต่เงาคน สุดท้ายก็ต้องปล่อย

ครั้งสุดท้ายที่ชรินทร์ทิพย์ติดต่อกับพวกเขา บอกว่าตัว เองหาแฟนหนุ่มที่ร่ำรวยได้ จากนั้นก็ขาดการติดต่อไป คิมหั ตต์เคยคิดว่าหลังจากชรินทร์ทิพย์มีแฟนหนุ่มที่ร่ำรวยก็ไม่ ต้องการพวกเขาแล้ว เนื่องจากแม้แต่เรื่องที่ทำให้พวกเขาล้ม ละลายก็ทำได้ลงคอ ตอนนี้มีเงินแล้วไม่อยากเอาพวกเขาทั้ง สองคนไปเป็นภาระก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้

เพียงแต่พวกเขาไม่รู้ ตอนนี้ชรินทร์ทิพย์กำลังขอทานอยู่ที่ มุมใดมุมหนึ่งของอำเภอนกฟ้า

“คิดไม่ถึงจริงๆเลยว่าพวกเราจะได้รับบัตรเชิญงานเลี้ยง ของปราสาทคริสตัล หรือว่าบ้านเราจะโชคดีขึ้นเหรอ?”คิมหั ตต์พูดด้วยมือที่สั่นเล็กน้อย

“คงจะเป็นเราโชคดีขึ้นมาแน่ๆ พวกเราถูกขับไล่ออกมา จากตระกูลฉัตรมงคล ล้มละลาย และลูกสาวของเราก็หนีไป กับคนรวย ในโลกนี้จะมีใครที่น่าสงสารกว่าพวกเราอีก คง เป็นเพราะว่าพระเจ้าทนดูต่อไปไม่ไหว ดังนั้นจึงมอบโอกาส ให้พวกเราเปลี่ยนมามีชีวิตที่ดีขึ้นอีกหนึ่งครั้ง”นทีนาถกล่าว อย่าเชื่อมั่น
คิมหันต์หายใจเข้าลึกๆ หรี่ตาลง และพูดอย่างตื่นเต้น “ถ้าหากงานเลี้ยงนี้เป็นโอกาสสำหรับเรา เมื่อเราเปลี่ยนมา มีชีวิตที่ดีขึ้น จะทำให้ไอ้เหี้ยรพีพงษ์ถึงขั้นตายอย่างแน่นอน ที่บ้านของเรากลายเป็นแบบนี้ เป็นเพราะรพีพงษ์เป็นคน ทำลาย!”

“ใช่แล้ว ต้องเอามันให้ตาย! ยังมีอารียาด้วย พวกเขาทั้ง บ้านก็ไม่มีค่าอะไรเลย ถึงเวลานั้นจะทำให้พวกเขาเสียใจทั้ง บ้าน!”นทีนาถที่อยู่ด้านข้างก็พูดขึ้น

ชุมชนคำแหง บ้านธายุกร

ในเวลานี้ครอบครัวของธายุกรต่างนั่งอยู่รอบๆ โต๊ะ และ จ้องมองไปที่บัตรเชิญที่อยู่บนโต๊ะ ชื่อของครอบครัวของพวก เขาถูกเขียนไว้ในบัตรเชิญ

บัตรเชิญฉบับนี้ คือเชิญพวกเขาทั้งบ้านไปพร้อมกัน!

“ธายุ คิดไม่ถึงว่างานเลี้ยงในปราสาทคริสตัลนี้ จะเชิญ พวกเราไปทั้งบ้าน ปราสาทคริสตัลนั้นฉันก็ไปดูมา เป็นสถาน ที่ที่หรูหรามากจริงๆ เจ้าของของมันไม่ใช่คนธรรมดาอย่าง แน่นอน เขาสามารถเชิญเราได้ ให้เกียรติกับพวกเรามาก จริงๆ” โศรวิทย์พูดอย่างตื่นเต้น

“มันแน่นอนอยู่แล้ว ก็ไม่ได้ดูเลยว่าลูกชายของเราเป็น ใครคงจะเป็นเพราะว่าช่วงนี้ธุรกิจของธายุยิ่งอยู่ยิ่งดีขึ้นเรื่อยๆ เจ้าของปราสาทคริสตัลคงจะคิดว่าธายุกรมีอนาคตที่ สดใส ดังนั้นจึงส่งบัตรเชิญนี้มาให้พวกเรา เชื่อว่าหลังจาก เข้าร่วมงานเลี้ยงครั้งนี้ ธายุกรจะมีโอกาสมากขึ้นเรื่อยๆ และครอบครัวของเราก็จะสามารถก้าวขึ้นสู่จุดสูงสุดได้อย่าง พรวดพราด”ชลิดามองไปที่ธายุกรอย่างมีภาคภูมิใจ รู้สึก ค่อนข้างภูมิใจในตัวลูกชายของตัวเอง

ธายุกรก็ยิ้มเช่นกัน เห็นได้ชัดว่าไม่คิดตัวเองจะได้รับคำ เชิญให้เข้าร่วมงานเลี้ยงที่ปราสาทคริสตัล

“บางทีนี้อาจเป็นโอกาสสำหรับครอบครัวของเราจริงๆ ถ้าหากได้รับความชื่นชมจากเจ้าของปราสาทในงานเลี้ยงนี้ อย่างนั้นในอนาคตผมก็จะก้าวสู่ตำแหน่งสูงได้โดยไม่เปลือง แรง ถึงเวลานั้น อารียา รพีพงษ์ อยู่ในสายตาของผม ก็ไม่ คุ้มค่าที่จะพูดถึง!”ธายุกรกล่าวอย่างภาคภูมิใจ

ชลิดาก็รีบพูดขึ้นมาทันทีว่า : “ไม่ต้องถึงเวลานั้น ตอนนี้ พวกเขาก็ถูกลูกเหยียบย่ำอยู่ใต้เท้าแล้ว วันนั้นฉันเห็นศศิ นัดดาไม่ยอมให้เศษสวะอย่างรพีพงษ์เข้าบ้าน บ้านพวกเขา คงจะเลี้ยงไอ้แมงดานี้ไม่ไหวแล้ว ใช้เวลาอีกไม่นาน แม้แต่ บ้านที่นี่พวกเขาก็จะต้องขายด้วยซ้ำ”

เมื่อธายุกรได้ยินคำพูดของชลิตา ก็หัวเราะขึ้นมาทันทีแล้ว พูดว่า: “คิดไม่ถึงว่าตอนนี้พวกเขาจะอยู่ในสภาพนี้ พระเจ้า ลงโทษพวกเขาจริงๆ”
“พวกเธอว่า บ้านพวกเขาจะได้รับบัตรเชิญนี้มั้ย?”จู่ๆ โศ รวิทย์ก็ถามขึ้นมา

“เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน!”ธายุกรและชลิดาทั้งสองคน พูดพร้อมกันทันที

“หลายวันมานี้ลูกไม่เห็นสีหน้าของศศินัดดาเหรอ สีหน้า เคร่งเครียด ครอบครัวพวกเขาจะได้รับบัตรเชิญระดับสูง ขนาดนี้ได้ยังไง ตอนนี้พวกเขาทั้งบ้านคงจะกังวลเกี่ยวกับ การดำรงชีวิต ปราสาทคริสตัลเขาจะเชิญครอบครัวที่กำลัง ตกระกำลำบากอย่างพวกเขาไปร่วมงานเลี้ยงได้ยังไง”ชลิ ดากล่าวอย่างมั่นใจ