บทที่ 159 เดิมพัน

ทุกคนในห้องนั่งเล่นมองไปที่รพีพงษ์ด้วยสีหน้าดูถูก

ทั้งธายุกรและชรินทร์ทิพย์เบะปากของพวกเขา เห็นได้ ชัดว่าไม่เชื่อในสิ่งที่รพีพงษ์พูด การกดราคา 10% ธายุกร จงใจพูดเพื่อทำให้นภทีป์โกรธอารียา ตอนนี้ไม่มีราคาที่ ต่ำเช่นนี้ในตลาด

คราวนี้ถ้านภทีปั้มอบโครงการของบริษัทซันบับเบิลกรุ๊ป แก่เขา เขาจะต้องให้ราคา 10%แก่โสรธัสโสรธัสจึงจะ เต็มใจที่จะจัดหาวัสดุก่อสร้างให้เขา

ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะได้รับวัสดุก่อสร้างจำนวนมาก ในราคาที่ต่ำกว่าราคาตลาด 10%

“รพีพงษ์ อย่ามาโม้ คุณมีเกียรติขนาดนั้นเลยเหรอ จะ ให้โรงงานวัสดุก่อสร้างโฮมาท์จัดหาวัสดุก่อสร้างให้คุณ ในราคา 10%หากคุณไปหาพวกเขา คุณจะโดน โยนออก มาอย่างเดียว” ธายุกรหัวเราะเยาะ

“นั่นสิ ตักน้ำใส่กะโหลก ชะโงกดูเงาหน่อยเถอะ ยัง มีหน้ามาบอกว่าคุณสามารถโรงงานวัสดุก่อสร้างโฮมาท์ จัดหาวัสดุก่อสร้างต่อไปได้ ถ้าไม่ใช่เพราะพวกคุณ คน เขาจะหยุดจัดหาวัสดุก่อสร้างได้อย่างไร” ชรินทร์ทิพย์ กล่าวเสริม

ในห้องนั่งเล่น คนที่อยู่ในนั้นต่างพึมพำเกี่ยวกับเรื่องของตระกูลพัฒนพันเดช ต่างรู้สึกว่ารพีพงษ์พูดเกินจริง

“ไอ้รพีพงษ์คนนี้สมองมีปัญหาจริงๆ ทั้งๆที่อารียาเจรจา กับเขาจนล้มเหลวแล้ว ตอนนี้เขาบอกว่าเขาต้องการลด ราคาลง 10% อะไรของเขาเนี่ย?”

“ไอ้ขยะนี้คุณไม่ใช่ไม่รู้นิว่าเป็นยังไง ฉันว่านะเขาอยู่บน โลกนี้ได้เพราะพึ่งปากของเขาแหละ”

” บริษัทของเราไม่ควรปล่อยให้สามีภรรยาคู่นี้เข้ามายุ่ง

เลย ตราบใดที่พวกเขายังอยู่ใน บริษัท บริษัทก็อย่าคิดว่า

จะได้พัฒนาเลย”

เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นที่ตระกูลกุลสวัสดิ์ในครั้งที่แล้วนภทีป์ จึงไม่ชอบรพีพงษ์ขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเขาได้ยินรพีพงษ์โม้แบบ นี้ สีหน้าของเขาก็ดูน่าเกลียดขึ้นเรื่อย ๆ

“รพีพงษ์ นี่คือตระกูลฉัตรมงคลของผม เรื่องที่เจรจาก็ เรื่องของตระกูลฉัตรมงคล ของผม อย่าคิดว่าคุณได้รับ ความโปรดปรานจากผู้ใหญ่ของตระกูลกุลสวัสดิ์ คุณก็ สามารถมายุ่งเรื่องของตระกูลผม ยังไงคุณมันก็แค่ คนนอก คุณไม่มีสิทธิ์มาพูดที่นี่”นภทีป์กล่าว

รพีพงษ์ไม่รู้จะทำยังไงดี เขาทำเพื่อบริษัทของตระกูล พัฒนพันเดช แต่คิดไม่ถึงว่าคนเหล่านี้จะพูดเช่นนั้น

ตอนนี้ โรงงานวัสดุก่อสร้างโฮมาท์เป็นทรัพย์สินของเขา ราคาของวัสดุก่อสร้างที่มีให้ในโครงการ เขาเป็นคนตัดสิน ใจทุกอย่าง
Of water

“อารี เมื่อกี้ผมกำลังถามคุณอยู่ ควรทำอย่างไรกับ เรื่องนี้?” นภที่เหลือบมองไปที่อารียาอีกครั้ง

ก่อนหน้านี้อารียาใช้โครงการของบริษัทซันบับเบิลกรุ๊ป มาขู่เขา ทำให้เขากินข้าวไม่ลงตั้งสองสามวัน แต่ในที่สุด ก็คว้าโอกาสนี้ได้ ไม่ว่ายังไงนภทีป์ต้องถอนตัวของอารี ยาให้ได้

ยังไงครั้งนี้ก็เป็นเพราะอารียารับผิดชอบหน้าที่ของ ตนเองได้ไม่ดีเอง ไม่ใช่ว่าเขายืนยันที่จะปลดอารียา แม้ว่าบริษัทซันบับเบิลกรุ๊ปจะรู้เรื่องนี้ แต่เขาก็ไม่สามารถ พูดอะไรได้อย่างแน่นอน ทั้งธายุกรและชรินทร์ทิพย์จ้อง มองอารียาด้วยความดีอกดีใจ เพียงแค่อารียาไม่สามารถ บอกวิธีแก้ปัญหาได้ ตำแหน่งผู้จัดการของเธอ ไม่ สามารถรักษาไว้ได้อย่างแน่นอน

อารียามองดูรพีพงษ์ด้วยใบหน้าที่สับสน รพีพงษ์ให้ สายตาที่เชื่อมั่นแก่เธอ

เธอหายใจเข้าลึกๆและในที่สุดก็เลือกที่จะเชื่อในรพีพงษ์ ทุกสิ่งที่รพีพงษ์เคยสัญญาไว้ก่อนหน้านี้ สำเร็จทุกอย่าง และครั้งนี้เธอเชื่อว่าเขาไม่ได้โม้

“คุณปู่ ฉันจะให้โรงงานวัสดุก่อสร้างโฮมาท์จัดหาวัสดุ ก่อสร้างให้เราแน่นอน ในราคาที่ต่ำกว่าราคาตลาด 10%” อารียากล่าว

นภทีปัจ้องมองทันทีทั้งธายุกรและชรินทร์ทิพย์ต่างก็ ประหลาดใจ คิดไม่ถึงว่าอารียาจะทวนคำพูดของรพีพงษ์ อำรอบ
นกทีปแทบจะลุกขึ้นและชี้ไปที่จมูกของอารียาและด่า โดยบอกว่ารพีพงษ์พาเธอเลว

แต่พอคิดดูแล้วก็ระงับอารมณ์ความโมโหไว้

ในเวลานี้ธายุกรหัวเราะเยาะอย่างเย็นชาและพูดว่า อารี ยา คิดไม่ถึงเลยนะว่าคุณจะเป็นเหมือนรพีพงษ์ ขี้โม้เป็น แล้วเหรอ ผมรู้มาว่าหัวหน้าของโรงงานวัสดุก่อสร้างโฮ มาท์ โกรธมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ คุณยังจะกดราคา คุณคิด ว่าเป็นไปได้ไหม? ”

“ได้หรือไม่ได้เดี๋ยวเจรจาเสร็จก็รู้เอง พวกคุณไม่ต้อง มาสร้างเรื่องที่นี่”อารียาพูดด้วยความโมโหเล็กน้อย

ธายุกรมองไปที่นภทีป์และพูดว่า “คุณปู่ พอดีผมกับ หัวหน้าของโรงงานวัสดุก่อสร้างโฮมาท์มีมิตรภาพที่ดีต่อ กันเล็กน้อย ให้ผมไปลองเจรจาดู ไม่แน่เขาอาจจะหาย โกรธก็ได้ ท่านอย่าไปฟังอารียา เธอมันสร้างปัญหาชัดๆ

ดวงตาของนภทีปสว่างขึ้นและเขาถามว่า “จริงเหรอ?คุณ สามารถโน้มน้าวหัวหน้าของโรงงานวัสดุก่อสร้างโฮมาที่ได้ จริงเหรอ?”

“ 80% ก็เพราะว่าครั้งนี้อารียาทำให้เขาโกรธ เราคง ต้องเพิ่มราคาให้เขาหน่อย” ธายุกรพูดด้วยความลำบากใจ เล็กน้อย

นภทีปีป์พยักหน้าและกล่าวว่า “มีความจำเป็นต้องขึ้นราคา ให้กับเขา เพราะเราทำผิดกับเขาก่อน”
เมื่ออารียาเห็นนภทีปัจะให้ธายุกรไปคุยเรื่องนี้ ก็รู้สึก กังวลทันทีและกล่าวว่า “คุณปู่ ฉันเป็นคนรับผิดชอบใน เรื่องนี้ ฉันบอกว่าฉันสามารถจารจากับให้สำเร็จได้ ทำไม ยังจะให้ธายุกรไปอีกละ”

นภที่ปัจ้องมองเธอและพูดว่า “ก็เพราะคุณรับผิดชอบไง จึงเจรจากับเขาจนล้มเหลว ผมยังกล้าไว้ใจให้คุณไปคุย อีกเหรอ?ถ้าคุณไปสร้างปัญหาอะไรอีก บริษัทเจ๊งแน่!”

ชรินทร์ทิพย์ที่อยู่ข้างๆหมุนดวงตาของเธอและพูดว่า “คุณปู่ ในเมื่อเธอและพี่ธายุกรอยากไปเจรจาทั้งคู่ งั้นก็ ให้พวกเขาสองคนเดิมพันกันดู หากอารียาไม่สามารถให้ โรงงานวัสดุก่อสร้างโฮมาท์ลดราคา 10% ได้ งั้นก็ถอน ตำแหน่งผู้จัดการของเธอ ต่อไปเธอห้ามมายุ่งเรื่องของ บริษัทอีก หากพี่ธายุกรเจรจาสำเร็จ ก็ให้พี่ธายุกรรับผิด ชอบโครงการของบริษัทซันบับเบิล กรุ๊ป อารียาจะต้อง อธิบายให้บริษัทซันบับเบิล กรุ๊ปเข้าใจอย่างชัดเจน ห้ามให้ คนไม่พอใจเด็ดขาด”

ธายุกรพยักหน้าทันทีและกล่าวว่า “ผมเห็นด้วย!”

เมื่อเห็นชรินทร์ทิพย์พูดแบบนี้นภทีป์ก็มองไปที่อารียา และถามว่า “คุณกล้ารับคำท้านี้หรือไม่?”

ถ้าอารียายอม นี่จะเป็นโอกาสดีที่ถอนอารียาออกไป รพีพงษ์พยักหน้าให้อารียา อารียาสงบลงและพูดว่า “ฉัน ยอมรับ”

“โอเค งั้นก็ทำตามที่ชรินทร์ทิพย์บอก ผมจะให้เวลาคุณสามวัน ใครก็ตามที่สามารถเจรจาเรื่องนี้ให้สำเร็จ คน นั้นเป็นผู้ชนะ” นภที่ป์กล่าว

เมื่อเขาออกมาจากวิลล่า ธายุกรมองอารียาด้วยสีหน้า เยาะเย้ยและพูดว่า “คุณยังหวังให้โรงงานวัสดุก่อสร้างโฮ มาท์ลดราคา 10% ? ผมจะบอกคุณนะ ผมได้คุยกับ หัวหน้าของโรงงานวัสดุก่อสร้างโฮมาท์แล้ว คราวนี้คุณจะ ถูกไล่ออกจากบริษัทแน่นอน”

อารียาเต็มไปด้วยความโกรธ เธอรู้สึกว่าโทรธัสขอขึ้น ราคากับเธอ เพราะธายุกรเล่นกลอุบายเช่นกัน

ระหว่างทางกลับ อารียาถามรพีพงษ์”คุณมีวิธีให้โรงงาน วัสดุก่อสร้างโฮมาท์ลดราคาจริงเหรอ?เห็นได้ชัดว่าธายุกร ได้ร่วมมือกับโสรธัสแล้ว”

รพีพงษ์ยิ้มและกล่าวว่า “มันไม่มีประโยชน์หรอก ไม่ว่า เขาสองคนจะคุยกันไว้ว่ายังไง เพราะโรงงานโรงงานวัสดุ ก่อสร้างโฮมาท์ไม่ได้เป็นของโสรธัสอีกต่อไปแล้ว” อารียาผงะและถามอย่างรวดเร็ว “คุณรู้ได้อย่างไร แล้ว

ตอนนี้ใครเป็นเจ้าของโรงงาน โรงงานวัสดุก่อสร้างโฮมาท์

ละ”

รพีพงษ์ครุ่นคิดอยู่พักหนึ่งและอธิบายว่า “ถูกซื้อโดย ชายหนุ่มที่ชื่อธฤตญาณ คนนั้นเป็นเพื่อนของผม เขาเป็น เจ้าของสตาร์กายอีกด้วย ก่อนหน้านี้ที่ผมไปสถานบันเทิง สตาร์กาย ก็เพราะไปหาเขา”

ใบหน้าของอารียาเต็มไปด้วยความตกใจ เมื่อไม่นานมานี้ ชื่อธฤตญาณได้โด่งดังมากและเธอก็เคยได้ยินมาบ้าง

ว่ากันว่าธฤตญาณคนนี้ เป็นคนที่มีอำนาจมากที่สุดใน กองกำลังมาเฟียของเมืองริเวอร์บางคนก็บอกว่าเขาเป็น จักรพรรดิของเมืองริเวอร์

คิดไม่ถึงว่ารพีพงษ์จะเป็นเพื่อนกับคนแบบนี้ ไอ้หมอนี่ ไม่รู้ว่าเขายังมีเรื่องปิดบังเธออีกเท่าไหร่ “รพีพงษ์ ฉันเคยได้ยินมาว่า ธฤตญาณคนนี้เป็นคนที่

โหดเหี้ยม คุณคงไม่ได้ทำอะไรผิดกฎหมายกับเขาใช่

ไหม?อารียาถามด้วยความกังวล

หากธฤตญาณเป็นคนขายแพนเค้กที่ชั้นล่างตึกเหมือน เมื่อก่อน เธอคงจะไม่คิดว่าเขาเป็นคนโหดเหี้ยมหรอก

“ไม่นิ ผมกับเขาเป็นแค่เพื่อนธรรมดา เราบังเอิญรู้จัก กันก็เท่านั้น” รพีพงษ์ยิ้ม

อารียาตอบอืม คิดอยู่สักพักแล้วพูดว่า “จริงๆแล้วคุณไม่ จำเป็นต้องไปขอร้องคนหรอก แม้ว่าฉันจะสูญเสียตำแหน่ง ผู้จัดการนี้ ก็ไม่เป็นไร ”

“อา?ถ้าไม่มีงานนี้แล้ว คุณอยากไปทำงานอะไร?รพี พงษ์ถาม

อารียาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ใบหน้าของเธอแดงระเรื่อเล็ก น้อยและพูดว่า “ไม่ก็ พวกเรามีลูกกันเถอะ ฉันอยู่ที่บ้าน ดูแลลูก?”

“ฉันต้องการลูก” เมื่อสีคำนี้ดังขึ้น เขาจ้องไปที่อารียา ด้วยความตกตะลึง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตกใจ
เมื่อเห็นสีหน้าท่าทางเช่นนี้ของรพีพงษ์ อารียาก็รีบตอบ ว่า “โอ๊ย ฉันแค่พูดไปงั้นๆ ตอนนี้พวกเรายังไม่แก่ ไม่ต้อง รีบขนาดนั้นหรอก แค่พูดไปงั้นๆ”

รพีพงษ์จึงถอนหายใจด้วยความโล่งอก เมื่อวานอารียา ยังต้องการหย่ากับเขาอยู่เลย วันนี้เธอต้องการมีลูก ซึ่ง ทำให้รพีพงษ์รู้สึกปรับเปลี่ยนอารมณ์ไม่ทัน

เธอคงไม่ได้บอกเป็นนัยอะไรกับตนเองใช่ไหม?

หัวใจของรพีพงษ์เต้นเร็วขึ้นและทันใดนั้นก็รู้สึก คลุมเครือเล็กน้อย

“ใช่แล้ว เมื่อคืนธีริทธิ์บอกว่า ป้าให้เรากลับไปเที่ยวที่ บ้านเกิด แม่ผมก็ตอบตกลงไว้แล้ว เตรียมจะกลับไปใน ช่วงนี้ อารียาเปลี่ยนเรื่องคุย

อ้อ… ได้ ได้เลย” รพีพงษ์ตอบอย่างเก้อเขิน

%3D

วันรุ่งขึ้น โรงงานวัสดุก่อสร้างโฮมาท์ ห้องทำงานของ

โสรธัส

“ผู้จัดการโสรธัส เราตกลงกันไว้แล้วนะ ว่าให้คุณเพิ่ม อีก 10% คุณจัดหาวัสดุก่อสร้างให้เรา ต่อไปหากผมรับ ผิดชอบโครงการนี้ พวกเราจะร่วมมือกันและหากำไรใหญ่ ร่วมกัน “ธายุกรกล่าวด้วยรอยยิ้ม

“เรื่องนี้คุณไม่ต้องกังวล คุณเป็นทายาทสืบทอดทรัพย์ สมบัติในอนาคตของตระกูลฉัตรมงคล
แน่นอนว่าผมต้องร่วมมือกับคุณ น่าเสียดายที่ครั้งนี้ผม ไม่ได้ตัวอารียา”โสรธัสกล่าว

“เรื่องนี้คุณไม่ต้องกังวล รอให้อารียาออกจากงาน เธอ

จะไม่สามารถอยู่รอดได้อย่างแน่นอนหากพึ่งแค่ไอ้ขยะนั่น

ถึงตอนนั้นเธออาจจะอยากปืนขึ้นไปบนเตียงของท่านด้วย

ตนเองก็ได้” ธายุกรแสยะยิ้ม

it “ฮ่าฮ่า คุณนี่มองไกลจริงๆ” โสรธัสหัวเราะอย่าง อัปลักษณ์

“ เอาล่ะ ในเมื่อเราตกลงตามนี้แล้ว ผมก็ไม่อยู่ต่อละ พรุ่งนี้ผมจะไปบอกปู่ของผม

ถึงตอนนั้นโครงการของบริษัทซันบับเบิล กรุ๊ปก็จะกลาย เป็นของผม”

หลังจากที่ธายุกรพูดจบ เขาก็ออกจากโรงงานวัสดุ ก่อสร้างโฮมาท์

ไม่นานหลังจากที่เขาจากไป กลุ่มคนก็รีบเข้าไปใน โรงงานวัสดุก่อสร้างโรงงานวัสดุก่อสร้างโฮมาท์ โดยมีธ ฤตญาณและไตรทศที่เป็นผู้นำ

โสรธัสขมวดคิ้วเมื่อเห็นคนกลุ่มนี้และดุว่า “แม่ง พวกคุณ ทำบ้าอะไรกัน คุณรู้ไหมว่าผมเป็นใคร กล้าบุกเข้ามาใน ดินแดนของผม หาที่ตายเหรอ?”

ธฤตญาณยิ้มและเดินไปหาโสรธัสและพูดว่า “ตั้งแต่วันนี้ เป็นต้นไป ที่นี่ไม่ใช่ที่ของคุณแล้ว” %3D

“คุณเป็นใคร คุณบอกไม่ใช่ก็ไม่ใช่งั้นเหรอ?” ธฤตญาณไม่ได้อยู่ในสายตาของโสรธัสเลย

“ผมชื่อธฤตญาณ นี่คือสัญญาการโอนย้ายโรงงาน ตามสัญญา สถานที่นี้ไม่ได้เป็นของคุณอีกต่อไป”ธฤต ญาณกล่าว

เมื่อได้ยินที่ธฤตญาณพูด สองขาของโสรธัสอ่อนลง คนทั้งคนก็เริ่มกระสับกระส่าย

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ