บทที่929 จะให้คำอธิบายอย่างแน่นอน

รพีพงษ์จ้องมองไปที่ธีรนุชแวบหนึ่ง จากนั้นเอ่ยปากว่า “เขาคิด ว่าฉันเป็นยาจก ไม่คู่ควรที่จะเข้าไปในชุมชนของพวกคุณ ยังชน รถของฉันด้วย”

เมื่อธีรนุชได้ยินคำพูดของรพีพงษ์ สีหน้าก็เริ่มแย่ลงมาก จู่ๆก็ มีเหงื่อเย็นที่หน้าผาก ตอนนี้รพีพงษ์เป็นแขกผู้มีเกียรติของ ตระกูลตรีศาสตร์ของหล่อน แม้ว่าธิติสรณ์จะไม่ใช่คนของตระกูล ตรีศาสตร์ แต่ก็มีความสัมพันธ์กับตระกูลตรีศาสตร์

ถ้ารพีพงษ์เป็นเพราะเรื่องนี้ไม่ช่วยพี่สาวของหล่อน ถ้าอย่าง นั้นทุกอย่างก็จบเห่แล้ว

ธีรนุชรีบหน้ามองไปที่ธิติสรณ์ พูดอย่างเย็นชา: “นาย

หมายความว่ายังไง? ทำไมถึงพูดแบบนี้กับคุณรพี”

ธิติสรณ์ยังไม่ได้ตระหนักถึงความร้ายแรงของเรื่องนี้ เอ่ยปาก พูดกับธีรนุชว่า: “นุช ผู้ชายคนนี้เป็นเพียงแค่ยาจกจริงๆ คุณดูรถ คันนี้ที่ขับ แค่รถSantanaพังๆเท่านั้นเอง ที่สำคัญเขายังด่าว่าฉัน ข้างในใจฉันโกรธมาก รู้สึกว่าคนแบบนี้ไม่มีสิทธิ์มาด่าฉัน ดังนั้น ก็ชนรถของเขา”

เมื่อได้ยินธีรนุชก็โกรธมาก แทบอยากจะตบธิติสรณ์ไปหนึ่ง ครั้ง ยังไม่ต้องพูดถึงความแข็งแกร่งของรพีพงษ์เป็นอย่างไร เพียงแค่ฐานะที่เขาเป็นนายใหญ่ของตระกูลลัดดาวัลย์ในเกียว โต ก็ไม่มีใครกล้าว่าให้เขาเป็นยาจกแล้ว
ตอนนี้ธิติสรณ์ไม่เพียงขวางรพีพงษ์ไว้ที่ด้านนอกชุมชน แต่ยัง ชนรถของรพีพงษ์ วันนี้ถ้าหากเขาไม่ช่วยรพีพงษ์ระบายความ โกรธ รพีพงษ์คงจะไม่ช่วยตระกูลตรีศาสตร์ของพวกเขาจริงๆ

หล่อนยกมือขึ้นทันที ตบไปที่บนใบหน้าของธิติสรณ์ ด่าว่า “นายกำลังพูดจาเหลวไหลอะไร นายรู้มั้ยว่าเขาเป็นใครถึงได้ กล้าพูดจาแบบนี้!”

ธิติสรณ์ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง คาดไม่ถึงธีรนุชจะลงมือตบเขาใน ทันใด

“เขา…เขาขับรถSantanaดูไม่เหมือนคนรวย หรือฉันพูดผิด เหรอ?”น้ำเสียงของธิติสรณ์อ่อนลงอย่างกะทันหัน นี่เป็นครั้งแรก ที่เขาเห็นธีรนุชโกรธมากขนาดนี้

รพีพงษ์เห็นธีรนุชลงมือกับธิติสรณ์ จึงเอ่ยปากถามว่า “เขา เป็นคนตระกูลตรีศาสตร์ของพวกคุณเหรอ?”

ธีรนุชรีบหันกลับมา เอ่ยปากพูดว่า “เขาเป็นลูกชายของคน ขับรถก่อนหน้านี้ของบ้านเรา ฉันคิดไม่ถึงจริงๆว่าจะเกิดเรื่อง แบบนี้ขึ้น คุณรพี ฉันจะให้คำอธิบายแก่คุณอย่างแน่นอน”

รพีพงษ์พยักหน้า เอ่ยปากพูดว่า “หวังว่าเธอจะไม่ทำให้ฉัน ผิดหวัง”

ธีรนุชพยักหน้าด้วยแววตาที่แน่วแน่ จากนั้นหันไปมองธิติสรณ์ พูดอย่างเย็นชาว่า: “ครั้งนี้นายสร้างปัญหาใหญ่มาก ต่อให้พ่อ เขานายจะเป็นคนขับรถมาให้ตระกูลฉันมาหลายปีแล้ว ครั้งนี้ ไม่มีใครคุ้มครองนายได้”
ธิติสรณ์ก็มึนงงไปทันที คาดไม่ถึงว่าเรื่องจะร้ายแรงขนาดนี้ เอ่ยปากถามว่า: “นุช นี่มันเกิดอะไรขึ้น? ฉันก็แค่ชนรถของเขา ฉันชดใช้เงินคืนให้เขาก็พอแล้วไม่ใช่เหรอ?”

“เหอะ? เรื่องนี้ไม่ใช่ว่าชดใช้เงินก็แก้ไขได้แล้ว นายรู้มั้ยว่า เขาเป็นใคร?”ธีรนุชเอ่ยปากพูด

“เขาเป็นใคร? ธิติสรณ์หันหน้ามองไปที่รพีพงษ์แวบหนึ่ง ไม่ ว่ามองยังไง ต่างก็รู้สึกว่าเขาดูไม่เหมือนคนที่มีภูมิหลังที่ยิ่งใหญ่

“เขาเป็นนายใหญ่ของตระกูลลัดดาวัลย์ ที่สำคัญคุณรที่ยัง เป็นแขกผู้มีเกียรติของตระกูลตรีศาสตร์ของฉัน ครั้งนี้คุณปู่ของ ฉันเชิญเขามา แต่นายกลับไม่ให้เขาเข้าไปในชุมชน ยังชนรถ ของเขาด้วย ธิติสรณ์ นายกล้าหาญมากจริงๆ!”ธีรนุชพูดอย่าง โกรธๆ

ธิติสรณ์ตกตะลึง ในทันที มองไปที่รพีพงษ์อย่างเหลือเชื่อ คาด ไม่ถึงว่าผู้ชายที่ดูธรรมดาๆคนนี้ จะเป็นนายใหญ่ของตระกูลลัด ดาวัลย์!

ริมฝีปากของเขาซีดลง และสั่นขึ้นเล็กน้อย ในใจของเขารู้ดี ท่าทีที่เขาเพิ่งปฏิบัติต่อรพีพงษ์ และด้วยฐานะของรพีพงษ์ เขา สร้างปัญหาที่ใหญ่

“คุณ….คุณรพี ผมนึกไม่ถึงเลยว่าจะเป็นคุณ ผมผิดไปแล้ว ผม ไม่ได้ตั้งใจ รถคันนี้ของคุณผมจะชดใช้ให้อย่างแน่นอน ผม ขอโทษคุณสำหรับท่าทีของผมที่มีปฏิบัติคุณก่อนหน้านี้ คุณได้ โปรดยกโทษให้ผมด้วย”ธิติสรณ์รีบขอโทษรพีพงษ์อย่างรวดเร็ว
รพีพงษ์ส่งเสียงเย็นชา เอ่ยปากพูดว่า “ถ้าหากฉันไม่ใช่นาย

ใหญ่ของตระกูลลัดดาวัลย์ นายก็มีสิทธิ์พูดจาแบบนี้กับคนอื่นเห รอ? นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ยินว่าไม่สามารถขับรถSantanaมาใน สถานที่แบบนี้ เรื่องในวันนี้นายขอร้องฉันก็ไม่มีประโยชน์ ดูว่า คนของตระกูลตรีศาสตร์จะให้คำอธิบายแบบไหนกับฉัน”

ธีรนุชฟังความหมายของรพีพงษ์ในคำพูดแบบนี้ของรพีพงษ์

ออกมาได้ รู้ทันทีว่าควรทำอย่างไร

หล่อนมองไปทางรพีพงษ์ เอ่ยปากพูดว่า “คุณรพี พวกเรา เข้าไปจัดการเรื่องนี้ที่ข้างในเถอะ ก็ไม่อยู่รอที่ประตูชุมชนแล้ว”

รพีพงษ์พยักหน้า ธีรนุชรีบพารพีพงษ์เดินเข้าไปในด้านใน จากนั้นหล่อนก็ตะโกนใส่ธิติสรณ์ว่า: “นายก็มาด้วย แล้วบอกพ่อ ของนายด้วย ให้เขามาที่บ้านฉัน

ใบหน้าของธิติสรณ์แสดงสีหน้าขมขื่น แต่ไม่กล้าฝ่าฝืนคำสั่ง ของธีรนุช รีบเดินตามไปที่ด้านหน้า แล้วหยิบโทรศัพท์ออกมา โทรศัพท์หาพ่อของตัวเอง

“พ่อ พ่อมาที่ตระกูลตรีศาสตร์ มีเรื่องจะรบกวนพ่อ” น้ำเสียง ของธิติสรณ์เต็มไปด้วยความรู้สึกผิด และไม่กล้าบอกตรงๆว่า ตัวเองเรื่องอะไรผิดมา

เมื่อเห็นคนทั้งสามเดินเข้าไป เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย ถอนหายใจยาวๆด้วยความโล่งอก โชคดีที่ตัวเองไม่สร้างความ ลำบากใจให้รพีพงษ์ไปพร้อมธิติสรณ์ ไม่อย่างนั้นวันนี้ก็จบเห่ไป พร้อมกันแน่
* โอ้พระเจ้าช่วย คาดไม่ถึงว่าเป็นนายใหญ่ของตระกูลลัดดา วัลย์ น้ำนิ่งไหลลึกจริงๆ เกรงว่านี่ถึงจะเป็นคนมีอำนาจที่ไม่ทะนง ตนอย่างแท้จริง คนที่มีอำนาจมากขนาดนี้ กลับขับเพียง รถSantana นี่ดีกว่าผู้ชายที่ชอบอวดดีอย่างธิติสรณ์

คฤหาสน์ตระกูลตรีศาสตร์

ในเวลานี้เมธีรากำลังนั่งอยู่บนโซฟา รอการมาของรพีพงษ์

เมื่อตอนที่รู้ว่าวันนี้รพีพงษ์จะมาที่ตระกูลตรีศาสตร์ ในใจของ เขายังคงมีความสุขอยู่เล็กน้อย

หลังจากนั้นไม่นาน ธีรนุชพารพีพงษ์ไปที่ห้องรับแขกของ คฤหาสน์ เมธีรารีบลุกขึ้นมาต้อนรับ เมื่อเห็นสีหน้าของธีรนุชและ รพีพงษ์ไม่ค่อยดี เมธีราก็มึนงง

ต่อจากนั้น เขาก็เห็นธิติสรณ์ก็เดินตามเข้ามา ความสงสัยบน ใบหน้ายิ่งมากขึ้น เอ่ยปากถามธีรนุชว่า “เป็นอะไร? นี่มันเกิด เรื่องอะไรขึ้น?”

ธีรนุชมองไปที่เมธีราแวบหนึ่ง เอ่ยปากพูดว่า “เดี๋ยวคุณอา สรณ์ก็มาแล้ว รอเขามาแล้วค่อยพูด

เมธีราทำได้เพียงพยัก เห็นได้จากการแสดงออกของทั้งสาม

คน คงจะไม่ใช่เรื่องดีอย่างแน่นอน หลังจากนั้นไม่นาน พ่อของธิติสรณ์ก็มาถึงที่คฤหาสน์ตระกูลตรีศาสตร์
เข้าไปด้านใน เขาทักทายเมธีราและธีรนุชก่อน เอ่ยปากถาม ว่า “คุณท่าน คุณหนู ไม่ทราบว่าพวกคุณเรียกผมมา มีเรื่องอะไร เหรอครับ?”

ธีรนุชมองเขาแวบหนึ่ง เอ่ยปากพูดว่า “อาถามลูกของตัวเอง เถอะ”

ข้างในใจพ่อของธิติสรณ์ก็เอะใจ จากนั้นหันไปมองลูกชาย ของตัวเอง แล้วเอ่ยปากถาม “นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น? แกไป สร้างเรื่องอะไรให้ฉันอีก?

ในที่ธิติสรณ์ก็ไม่สามารถอดกลั้นมันไว้ได้ คุกเข่าลงต่อหน้า พ่อของเขาทันที และตะโกนร้องไห้ขึ้นมา

“พ่อ พ่อต้องช่วยผมนะ ผมไม่รู้จริงๆว่าท่านนั้นคือนายใหญ่ ของตระกูลลัดดาวัลย์ ผมรู้ตัวว่าผิดแล้ว พ่อไปขอร้องท่านเมธี ให้เขาช่วยขอความเมตตา ให้ผมด้วย