บทที่922 พลังของกระบี่สยบเซียน

เมื่อทุกคนเห็นกระบี่ยาวสีทองเล่มนั้นปรากฏขึ้น ก็ตกตะลึงจน เบ้าตาเกือบหลุดออกมา เพราะพวกเขาไม่เคยเห็นว่าบนตัวของ รพีพงษ์ยังพกกระบี่แบบนี้ด้วย กระบี่เล่มนี้อยู่ดีๆก็ปรากฏขึ้นมา ในอากาศ

“พระเจ้า กระบี่สีทองเล่มนั้นออกมาจากตรงไหน ดูเหมือนว่า จู่ๆก็ปรากฏขึ้นบนศีรษะของเด็กคนนั้น กลับยังเปล่งแสงสีทอง หรือว่านี่จะเป็นกระบี่สยบเซียนในตำนานเหรอ?”

“โอ้พระเจ้าช่วย วันนี้ถือได้ว่าเปิดประสบการณ์ใหม่ ตอนแรก คิดว่ากระบบินของผู้นำตระกูลกิติมหาคุณมีพลังมากพออยู่แล้ว คาดไม่ถึงเด็กคนนี้ก็กลับมีกระบี่บิน ที่สำคัญยังส่องแสงด้วย รู้สึกว่ากระบี่สีทองนี้จะทรงพลังกว่ากระบี่บินของผู้นำตระกูลกิติ มหาคุณ”

“นี่ถึงจะเป็นวิชาเวทย์ที่แท้จริง พวกเราก็เป็นแค่ฝีมือที่ไม่เอา ไหนเท่านั้น กระบี่ฆ่าคน แสงสีทองรุ่งโรจน์ นี่ถึงจะเป็นวิชาเวทย์ ที่แท้จริง!”

หงส์ก็คาดไม่ถึงรพีพงษ์กลับยังมีกลยุทธ์แบบนี้ นึกถึงเมื่อกี้นี้ ตัวเองรีบร้อนหาที่ตายขนาดนั้น ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความ กระอักกระอ่วนขึ้นมาในทันที
เมธีราและธีรนุชทั้งสองคนที่อยู่ไม่ไกลดวงตาก็เบิกตากว้าง มองดูกระบี่ทองยาวที่ปรากฏบนศีรษะของรพีพงษ์ เกือบแทบจะ วินาทีที่กระบี่ปรากฏ เมธีราก็เริ่มตะโกนว่า “จิตวิญญาณเทพคุม กระบี่ คือจิตวิญญาณเทพคุมกระบี่ น้องชายคนนี้มีจิตวิญญาณ เทพจริงๆด้วย ดูเหมือนว่าฉันอยู่บนเครื่องบินไม่ใช่ภาพลวงตา!”

เมื่อธีรนุชได้ยินคำพูดของเมธีรา ท่าทางที่ซับซ้อนก็ปรากฏขึ้น บนใบหน้า

หลังจากที่นิธินาถกระบี่ทองยาว ปรากฏขึ้นก็หรี่ตาลง จากนั้น ส่งเสียงเย็นชาว่า “แค่เสแสร้งทำเป็นเทพเท่านั้นเอง กระบี่บิน เล่มนี้และเวทมนตร์ฉันเรียนมายี่สิบกว่าปีถึงได้ฝืนทนควบคุมได้ แกแค่เด็กอายุยี่สิบกว่าคนหนึ่ง จะมีปัญญาแบบนี้ได้ยังไง แค่ วางมาดใหญ่โตเพื่อตบตาผู้คนเท่านั้นเอง”

อย่างไรก็ตามรพีพงษ์วางมาดใหญ่โตเพื่อตบตาผู้คนหรือไม่ก็ ใช่ว่าเขาพูดก็พอแล้ว เห็นเพียงกระบี่ทองยาวเล่มนั้นปะทะกัน กับกระบบิน แสงของกระบี่สีทองก็เปล่งประกายออกมา เพียงแค่ ฟันกระบี่หนึ่งครั้ง กระบี่บินของนิธินาถก็ตกลงสู่บนพื้น

หลังจากตกลงพื้น ก็แตกออกเป็นสองชิ้นทันที

เมื่อเห็นฉากนี้ทุกคนต่างก็ตกตะลึง นิธินาถก็นิ่งอึ้งอยู่ที่เดิม จ้องมองกระบี่บินที่ตกลงบนพื้นด้วยความงุนงง และไม่สามารถ ตอบสนองได้เป็นเวลานาน

“ถึง…ถึงกับหักเลยเหรอ?”ผู้คนไม่น้อยอุทานขึ้นมา นิธินาถรีบวิ่งไปทางกระบี่บินอย่างรวดเร็ว และหยิบกระบี่บินทั้งสองที่ตกลงมาบนพื้น มองดูพวกมันด้วยความเหลือเชื่อ มือทั้ง สองก็สั่นเล็กน้อย

“นี่มันเป็นไปไม่ได้ ทำไมถึงได้หัก? นี่เป็นอาวุธวิเศษ ตระกูล นิธินาถของฉันสืบทอดมันมาหลายปีแล้ว ไม่เคยมีปัญหาอะไร เกิดขึ้นมาก่อน กระบี่เล่มนี้มีอานุภาพเกรียงไกร ทำไมถึงหักได้?!

นิธินาถเงยหน้าขึ้นมองไปที่กระบี่ทองยาว กลางอากาศ แวว ตาเผยให้เห็นความหวาดกลัว ถึงได้เข้าใจว่าตัวเองประเมินร พงษ์ต่ำไป

รพีพงษ์ไม่ลังเลมากนัก หลังจากฟันกระบี่บินของนิธินาถหัก

กระบีสยบเซียนในอากาศก็บินตรงไปหานิธินาถ

สีหน้านิธินาถถอดสี จีบมือร่ายมนต์ในมือทันที จากนั้นโยน ยันต์สีเหลืองใบหนึ่งไปยังกระบี่สยบเซียน ตะโกนเสียงดัง ยันต์สี เหลืองเหล่านั้นก็ระเบิดออก

อย่างไรก็ตามการโจมตีระดับนี้สำหรับกระบี่สยบเซียนแล้ว ไม่มีผลอะไร มันกลายเป็นแสงสีทอง ในพริบตาเดียว ก็มาถึงตรง หน้านิธินาถ

“แกยอมรับความพ่ายแพ้ได้หรือยัง?”รพีพงษ์จ้องมองไปที่นิธิ นาถแล้วถาม

ดวงตาของนิธินาถเผยให้เห็นถึงความโหดเหี้ยม จากนั้นยื่น มือออกไปกัดนิ้วมือของตัวเอง และนำเลือดถูกลงบนเสื้อเกราะ สะท้านกลับของตัวเอง
“เสื้อเกราะสะท้อนกลับของฉันสามารถใช้ได้สองครั้งในเวลา อันสั้น แม้ว่าจะทำให้อายุการใช้งานของเสื้อเกราะสะท้อนหมด ไป แต่ใช้มาจัดการกับแก ก็คุ้มค่าแล้ว แกก็น่าจะได้เห็นพลังของ เสื้อเกราะสะท้อนกลับแล้ว ตราบใดที่แกใช้กระบี่นี้โจมตีฉัน การ โจมตีทั้งหมดของแกก็จะสะท้อนกลับไป และท้ายที่สุดจะผู้โชค ร้ายก็ยังคงเป็นแก”นิธินาถพูดอย่างเย็นชา

เมื่อได้ยินคำพูดของนิธินาถ รพีพงษ์อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ จาก นั้นพูดว่า: “โง่”

จากนั้นกระบี่สยบเซียนก็เจาะทะลุร่างของนิธินาถไปโดยตรง เสื้อเกราะสะท้อนกลับชุดนี้ของนิธินาถไม่ได้ปลดปล่อยส่องแสงสี ทองเหมือนก่อนหน้า เรียกได้ว่าความเร็วของกระบี่สยบเซียนนั้น เร็วเกินไป ดังนั้นเสื้อเกราะสะท้อนกลับของตัวเองยังไม่ได้ทันต อบสนองกลับมา ก็ถูกกระบี่สยบเซียนแทงทะลุผ่านไปแล้ว

หลังจากทำแบบนี้เสร็จ รพีพงษ์รีบเก็บกระบี่สยบเซียนกลับมา ตอนที่กระบี่ทองยาวเล่มนั้นมาถึงตรงหน้ารพีพงษ์ ทันใดนั้นมันก็ หายไปอย่างไร้ร่องรอย กลับสู่ในหัวสมองของรพีพงษ์อีกครั้ง

เมื่อวานนี้ รพีพงษ์พบว่ากระบี่ทองยาวเล่มนี้ปรากฏอยู่ใน สมองหัวของตัวเอง รู้สึกถึงระหว่างตัวเองกับมันมีความเชื่อมโยง กัน เขารู้ว่าตัวเองสามารถสั่งกระบี่นี้ได้

แม้ว่าในตอนนี้กระบี่เล็กนี้ยังหักอยู่ แต่พลังของมันก็เป็นสิ่งที่ คนธรรมดาไม่สามารถจินตนาการได้ รพีพงษ์คาดไม่ถึงว่ามันจะ สามารถฟันกระบี่บินของนิธินาถหักได้
รพีพงษ์รู้สึกได้ว่า พลังที่กระบี่สยบเซียนสามารถปลดปล่อย ออกมาได้ อาศัยเพียงดูดซับพลังจิตของเขามาฟื้นฟูพลัง

เพียงแบบนี้ ก็มีพลังที่น่ากลัวอยู่แล้ว ไม่รู้จริงๆว่าระดับชั้น สูงสุดของกระบี่สยบเซียนนี้ สามารถแสดงพลังที่ทรงพลังขนาด ไหนออกมา

แม้ว่าจะสั่งกระบี่สยบเชียนนี้ได้เพียงแค่ช่วงเวลาสั้นไม่กี่นาที แต่พลังจิตของรพีพงษ์ในตอนนี้ถูกดูดไปแล้วแปดสิบเปอร์เซ็นต์ ถ้าไม่อย่างนั้นเขาก็คงจะไม่เร่งรีบเก็บกระบี่สยบเซียนกลับคืนมา

แม้ว่าของสิ่งนี้จะทรงพลัง แต่ด้วยในระดับตอนนี้ของรพีพงษ์ ใช้ได้ไม่นานมากนัก อย่างมากก็สามารถใช้เป็นไพ่ตาย ใช้จู่โจม อย่างฉับพลันเมื่อฝ่ายตรงข้ามเผลอ

ใบหน้าของนิธินาถเปลี่ยนเป็นซีดเซียวมากขึ้น ดวงตาเบิก กว้างจนกลม เขาก้มหน้ามองลงไปตรงที่นั่นของหน้าอกตัวเอง พบว่าที่ตรงนั้น มีเลือดไหลออกมาไม่หยุด

“…….ทำไมถึงเป็นแบบนี้ ทำไมเสื้อสะท้อนกลับไม่แสดงผล ล่ะ?”

“หรือว่ากระบี่บินของเด็กคนนี้ แข็งแกร่งถึงระดับนี้แล้วเหรอ?”

หลังจากที่พิมพ์สองประโยคนี้จบ นิธินาถก็ล้มลงตรงไปด้าน หลัง หลังจากล้มลงบนพื้น บิดคอสองครั้ง จากนั้นก็ไม่มีการ เคลื่อนไหวใดๆ

ทุกคนตกอยู่ในความโกลาหล คาดไม่ถึงว่าสุดท้ายแล้วมันจะเป็นผลเช่นนี้ ผู้นำตระกูลกิติมหาคุณผู้มีชื่อเสียงมากมาย กลับ เสียชีวิตด้วยน้ำมือของรพีพงษ์แบบนี้

“นี่ นี่มันก็น่ากลัวเกินไปแล้ว ผู้นำตระกูลกิติมหาคุณกลับเสีย ชีวิตในเงื้อมมือของเขา พระเจ้า ใครจะคิดว่า ผู้นำตระกูลกิติ มหาคณ จะเสียชีวิตลงในงานประชุมการแลกเปลี่ยนความคิด เห็นในการฝึกวิชาเวทย์ที่ตัวเองจัดขึ้นมา! ผู้คนไม่น้อยเริ่ม วิพากษ์วิจารณ์กันขึ้นมา

รพีพงษ์เดินไปทางนิธินาถ ถึงตรงหน้าเขา พบว่าเขาดวงตาทั้ง สองข้างเบิกกว้าง ไม่มีความสดใสในรูม่านตา จากนั้นเขาก็ก้ม ตัวลง จับร่างกายของนิธินาถ หาแผนผังค่ายกลวิเศษออกมา ใส่ ไว้ในเสื้อผ้าของตัวเอง

“เดิมที่แกมีโอกาสที่จะมีชีวิตอยู่ในโลกนี้ต่อไป แต่แกไม่แยก ถูกแยกผิดบุ่มบ่ามวู่วาม ยืนกรานที่จะฆ่าฉัน แบบนี้ก็ทำได้เพียง โทษตัวของแกเอง”

“แผนผังค่ายกลวิเศษนี้ฉันจะรับไว้ ถือว่าเป็นการขอโทษจาก ตระกูลกิติมหาคุณของแกให้กับฉันแล้วกัน