บทที่921เสื้อเกราะสะท้อนกลับ

ทที่921เสื้อเกราะสะท้อนกลับ

เมื่อทุกคนเห็นกระบี่ลวงตาท่าธันเดอร์ขนาดใหญ่ อดไม่ได้ที่ จะสูดลมหายใจเย็นๆเข้าไป การโจมตีที่ทรงพลังเช่นนี้ ไม่รู้ว่าจะ รุนแรงกว่าสิ่งที่เรียกว่ากลยุทธ์วิชาเวทย์ของพวกเขาไปก็เท่า

หลังจากที่ศิลปะการต่อสู้บรรลุถึงแดนดั่งเทพ ไม่ได้อ่อนแอ กว่าไปวิชาเวทย์ที่อยู่ระดับมนต์ขลังมากนัก ที่สำคัญเห็นได้ชัดว่า พลังแข็งแกร่งมากขึ้นกว่า

แน่นอนว่า นี่เป็นเพราะวิชาเวทย์ในปัจจุบันเสื่อมคลายไม่เป็น รูปเป็นร่าง สิ่งที่เหลือรอดลงมาได้ ล้วนแต่ไม่ได้เรื่อง ในบันทึกที่ ผ่านมา วิชาเวทย์มีพลังในการทำลายล้างโลก

เช่นเดียวกับค่ายเก้ามังกรสังหารของแผนผังค่ายกลวิเศษของ ตระกูลกิติมหาคุณ คงจะตกทอดมานานแล้วเมื่อตอนที่วิชาเวทย์ เจริญรุ่งเรือง ถ้าหากวิชาเวทย์ยังเจริญรุ่งเรืองจริงๆ ก็เป็นไปไม่ ได้ที่ตระกูลกิติมหาคุณจะไม่รู้แม้แต่วิธีเปิดแผนผังค่ายวิเศษ

ดังนั้นรพีพงษ์ก็มีความสงสัยอยู่ในใจว่าทำไมวิชาเวทย์ถึงได้ เสื่อมคลาย ซึ่งต้องเกี่ยวข้องกับความลับที่ยิ่งใหญ่มากแน่ๆ

เมื่อเห็นว่ากระบี่ลวงตาขนาดใหญ่กำลังจะฟันไปบนร่างของ นิธินาถ ทุกคนต่างก็รู้สึกวิตกกังวลแทนนิธินาถ

เพียงแต่ตัวของนิธินาถเองก็ไม่ได้ตื่นตระหนกแต่อย่างใดกลับแสดงรอยยิ้มเยาะเย้ยแทน

หลังจากที่รพีพงษ์สังเกตเห็นยิ้มเยาะเย้ย ลางสังหรณ์ที่ไม่ดีก็ ผุดขึ้นมาในใจ ก็ถอยกลับไปด้านหลังโดยไม่รู้ตัว

แต่ในเวลานี้กระบี่ลวงตาฟันอยู่บนร่างกายของนิธินาถ และ นิธินาถไม่มีความตั้งใจที่ต้านทานหรือว่าหลบหนีแม้แต่น้อย

เขายืนอยู่ที่เดิม มองดูกระบี่ลวงตาฟันอยู่บนร่างกายของตัว เอง ต่อจากนั้น บนผิวหนังของเขา ค่อยๆมีอักษรยันต์สีทอง ปรากฏขึ้นทีละตัว บนพื้นผิวร่างกายของเขากลายเป็นพลังเกราะ แสงสีทอง ต้านทานการโจมตีของรพีพงษ์ทันที

ในพริบตาเดียว เกราะแสงสีทองนั้นดูดซับพลังการโจมตีของ รพีพงษ์ทั้งหมด จากนั้น โดยที่ไม่ลังเลแม้แต่น้อยก็กระแทกไปที่ บนร่างกายของรพีพงษ์ทั้งหมด

รูม่านตาของรพีพงษ์หดตัวลง ไม่คาดคิดว่านิธินาถยังมี กลยุทธ์แบบนี้ ที่สำคัญทั้งหมดนี้เกิดขึ้นในระหว่างพริบตาเดียว แล้วก็หายไป ต่อให้รพีพงษ์จะรับรู้ถึงอันตราย ก็ไม่ทันที่จะรับมือ กับมันได้

พลังที่นิธินาถสะท้อนกลับมากระแทกไปบนร่างกายของรพี พงษ์ทั้งหมด ซึ่งนี่เทียบเท่ากับว่าตัวของเขาเองโจมตีท่าธันเดอร์ ใส่ตัวเองอย่างเต็มกำลัง ระดับการทำร้ายแบบนี้ก็ยังคงน่ากลัว มาก

ร่างกายของรพีพงษ์บินออกไปทันที บินออกไปในกลาง อากาศมากกว่าสิบเมตร จากนั้นก็กระแทกลงสู่พื้นอย่างรุนแรง
เลือดหนึ่งคำไหลกระอักออกมาจากปากของรพีพงษ์ สีหน้า ของเขาก็เปลี่ยนเป็นซีดลงมาก

หงส์ที่ดูการต่อสู้อยู่ข้างๆ เมื่อเห็นเช่นนี้ รีบพุ่งไปทางรพีพงษ์ พยุงเขาขึ้นมา ถามด้วยความเป็นห่วงมากว่า “นายไม่เป็นอะไร ใช่มั้ย?”

รพีพงษ์หายใจเข้าลึก เอ่ยปากว่า “ยังไม่ถึงตาย คาดไม่ถึงว่า

เขากลับมีกลยุทธ์แบบนี้ ครั้งนี้ฉันประมาทเกินไปจริงๆ

ทุกคนในเหตุการณ์ต่างก็ประหลาดใจกับกลยุทธ์เมื่อกี้นี้ของ นิธินาถ ไม่รู้ว่าเขาสะท้อนการโจมตีของรพีพงษ์กลับมาได้ อย่างไร

สายตาของรพีพงษ์จับจ้องไปที่บนร่างกายของนิธินาถ เอ่ย ปากถามว่า “เมื่อกี้นี้แกใช้กลยุทธ์อะไร ทำไมถึงสามารถสะท้อน การโจมตีของฉันกลับมาได้?”

เมื่อนิธินาถเห็นว่ารพีพงษ์ได้รับบาดเจ็บสาหัส ก็ไม่รีบร้อน ลงมือกับเขาต่อ แต่กลับยิ้มแล้วพูดว่า “แกพูดถูก การต่อสู้ระยะ ประชิดฉันไม่ชำนาญจริงๆ เหตุผลนี้ฉันรู้ดีกว่าแก ดังนั้นแกคิดว่า ฉันจะให้โอกาสแกได้เข้าใกล้ฉันเหรอ? ถ้าหากสามารถเข้าใกล้ ฉันได้อย่างง่ายดาย นั่นก็เป็นเพียงแค่ฉันจงใจเท่านั้นเอง

“เสื้อผ้าตัวด้านในของฉัน เรียกว่าเสื้อเกราะสะท้อนกลับ เป็น อาวุธวิเศษที่ตกทอดมาจากบรรพบุรุษของตระกูลกิติมหาคุณของ ฉัน อาวุธวิเศษนี้สามารถต้านทานการโจมตีของศัตรูแทนฉันได้ และสามารถสะท้อนกลับได้หนึ่งร้อยเปอร์เซ็นต์”
“ในช่วงหลายปีที่ผ่านฉันเอาชนะยอดฝีมือศิลปะการต่อสู้มา ไม่น้อย ในบรรดาพวกเขามีมากกว่าครึ่งหนึ่ง ความจริงไม่ได้ พ่ายแพ้ให้กับกระบี่บินของฉัน แต่กลับพ่ายแพ้ให้กับเสื้อเกราะ สะท้อนตัวนี้”

“นักรบอย่างพวกแก มักจะคิดว่าประชิดตัวของพวกเราแล้ว พวกเราก็จะทำอะไรพวกแกไม่ได้ เหตุผลจริงก็เป็นแบบนี้ แต่พวก เราไม่ได้โง่ ไม่อย่างนั้นตอนนี้แกก็จะไม่มีทางตกอยู่ในสภาพ แบบนี้”

“เด็กน้อย ความแข็งแกร่งของแกไม่ได้อ่อนแอ ที่สำคัญอาย ยังน้อยขนาดนี้ เรียกได้ว่ามีความสามารถที่โดดเด่นมาก น่า เสียดายแกฆ่าลูกชายของฉัน ต่อให้แกจะมีความสามารถที่ แข็งแกร่งที่สุด วันนี้ฉันก็จะต้องฆ่าแกที่นี่ เพื่อแก้แค้นให้ลูกชาย ของฉัน!”

ทุกคนมองไปที่นิธินาถอย่างเหลือเชื่อ คาดไม่ถึงว่านิธินาถไม่ เพียงมีแต่กระบี่บินที่สามารถฆ่าคนได้ในอากาศ บนร่างกาย กลับยังสวมใส่อาวุธวิเศษสะท้อนการโจมตีของคู่ต่อสู้ได้

สิ่งที่ทำให้ทุกคนต้องนับถือเลื่อมใสตระกูลกิติมหาคุณใน ฐานะลูกพี่ใหญ่ในแวดวงวิชาเวทย์ ภูมิหลังไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดา จะสามารถเทียบได้

สีหน้ารพีพงษ์เต็มไปด้วยความแน่วแน่ เขาประเมินนิธินาถ ไปจริงๆ อาวุธวิเศษที่สามารถสะท้อนการโจมตีของคนอื่น เขาก็ เพิ่งเคยเจอเป็นครั้งแรก
แต่ในใจรพีพงษ์รู้ดีว่า อาวุธวิเศษของนิธินาถสามารถใช้งาน ได้เพียงครั้งเดียวภายในช่วงเวลาสั้นๆ ที่สำคัญพลังที่สามารถ สะท้อนกลับก็มีขีดจำกัด ไม่อย่างนั้นนิธินาถก็ไม่จําเป็นต้อง เคลื่อนไหว ยืนอยู่ที่เดิมให้คนอื่นโจมตี เพียงแค่สะท้อนกลับก็ สามารถสะท้อนให้ศัตรูตายได้

นิธินาถมองไปทางรพีพงษ์แล้วเดินเข้าไป บนใบหน้าปรากฏ ความอาฆาต กระบี่บินลอยอยู่ข้างๆกายนิธินาถ ดูเหมือนว่าจะ แทงมา รพีพงษ์ได้ตลอดเวลา

“เด็กน้อย ตอนนี้แกรีบคุกเข่าลง ให้ฉันเดี๋ยวนี้ ก้มกราบคำนับ ให้หัวมีเสียงต่ออากาศสิบครั้ง ถือได้ว่าเป็นการแสดงความ เคารพต่อวิญญาณที่อยู่บนสวรรค์ของลูกชายฉัน ฉันสามารถ พิจารณาให้แกตายอย่างไม่ทรมาน ไม่อย่างนั้น ฉันจะค่อยๆ ทรมานแก จนกว่าแกจะทนไม่ไหว ค่อยฆ่าแกทิ้ง”นิธินาถเอ่ยปากว่า

รพีพงษ์หรี่ตาลง ส่งเสียงเย็นชาว่า”ฝันไปเถอะ!”

“หึ ถ้าอย่างนั้นอย่าหาว่าฉันไม่เกรงใจ!”

หลังจากพูดจบ กระบี่บินที่อยู่ข้างๆนิธินาถก็กำลังจะแทง เข้าไปที่ศีรษะของรพีพงษ์

ในเวลานี้หงส์ยืนขวางอยู่ตรงหน้ารพีพงษ์ เอ่ยปากว่า “ถ้า คุณจะฆ่าก็ฉันก่อน ทั้งๆที่ชายของวางแผนทำดีมิร้ายต่อ พวกเรา เขาตายก็สมควรแล้ว คุณฆ่าพวกเรา กลุ่มสิงโตไม่มี ทางปล่อยตระกูลกิติมหาคุณของพวกคุณไปแน่!”
นิธินาถหรี่ตาลง ส่งเสียงเย็นชาพูดว่า “ฉันก็คิดว่าพวกแกเป็น ใครคาดไม่ถึงว่าจะเป็นคนของกลุ่มสิงโต แต่ต่อให้เป็นคนของ กลุ่มสิงโต ฆ่าลูกชายของฉัน ก็ต้องเอาชีวิตมาชดใช้ อย่าคิดว่า ฉันจะกลัวพวกแก!”

หลังจากพูดจบ กระบี่บินของนิธินาถก็ส่งเสียงกระบี่ดังทะลุ ออกมาจากนั้นก็พุ่งไปหารพิพงษ์และหงส์ทั้งสองคน

หงส์หลับตาลงทันที รู้ว่าวันนี้ตัวเองไม่สามารถเปลี่ยนแปลง อะไรได้

แต่ในขณะนี้ รพีพงษ์ดึงเขา ดึงหล่อนไปไว้ด้านหลังของตัวเอง ยิ้มแล้วพูดว่า “ฉันไม่เคยบอกว่าฉันติดกับดักของเขาแล้ว ก็ไม่มี ทางที่จะจัดการกับเขา เธอไม่ต้องใจร้อนให้เขาฆ่าเธอขนาดนั้น

หลังจากพูดจบ รพีพงษ์มองไปที่กระบี่บิน และพึมพำว่า “แค่ กระบี่บินเท่านั้นเอง แกคิดว่ามีเพียงแก่ที่เล่นของแบบนี้เป็นเห รอ?”

ทันทีที่คำพูดสิ้นสุดลง เหนือศีรษะของรพีพงษ์ ก็มีรัศมีแสงสี ทองปรากฏขึ้นมา ต่อจากนั้น กระบี่ทองยาวก็ปรากฏขึ้นใน สายตาของทุกคน บนใบหน้าของทุกคนมีแสงสีทอง

กระบี่ทองยาวชี้ไปที่กระบี่บินของนิธินาถ โดยที่ไม่ลังเลใดๆ พุ่งออกไปทางด้านนั้น