บทที่902 ผมดูเหมือนไม่น่าเชื่อถือหรือ

ฟังหงส์พูดถึงจุดนี้ รพีพงษ์ก็มองหงส์อย่างแปลกใจ จากคำพูด ของหงส์ ทัดธนนี้ได้ใช้การควบคุมจิตใจข่มขืนหญิงสาว ความ สวยของหงส์ก็เข้าขั้น ถ้าทัดธนสามารถควบคุมหงส์ได้ ทำอะไร ไม่ต้องพูดก็คงจะรู้ได้

“ดังนั้นคุณเสียตัวแล้ว?” รพีพงษ์ถาม

หงส์ได้ยินค่าถามของรพีพงษ์ ก็หน้าซีด หันไปมองรพีพงษ์ กัดฟันแล้วกล่าว “คุณพูดให้มันดีๆหน่อยได้มั้ย ไม่ว่าจะยังไงฉัน ก็เป็นแดนปรมาจารย์ขั้นสูงสุดนะ? แม้ทัดธนจะสะกดจิตฉัน แต่ สะกดไม่ได้นาน มันก็รู้ว่าถ้ามันจะทำอะไรฉัน เกรงว่ามันยังไม่ ถอดกางเกง ฉันก็จะทำให้มันเป็นวันที่ไปแล้วล่ะ”

อารียาก็มองไปหารพีพงษ์อย่างประหลาดใจ รู้สึกว่าคำถามนี้ ของรพีพงษ์ถามได้ตรงเกินไป แม้เมื่อเธอได้ยินหงส์พูดถึงทัด ธน ก็รู้สึกว่าน่าจะเกิดเรื่องอะไรไม่ได้ขึ้น แต่ก็ไม่มีทางพูดออกมา อย่างรพีพงษ์

“ขอโทษนะ ฉันคิดมากไปเอง”รพีพงษ์มองหงส์ด้วยความรู้สึก ผิด เพราะตอนที่อยู่ที่กลุ่มสิงโตต่างคนก็ต่างโมโหใส่กัน ดังนั้น จึงพูดไปตามธรรมชาติ

หงส์ไม่ได้สนใจรพีพงษ์ แล้วพูดต่อว่า “ทัดธนรู้ถึงตัวตนที่ พิเศษของฉัน แม้เขาจะสะกดจิตฉันระยะสั้น ก็ไม่กล้าทำอะไรฉัน แต่เขาฉวยโอกาสเวลานั้นเอาของบนตัวฉันไปจนหมด ไม่เหลือเงินไว้ให้ฉันแม้แต่น้อย พอฉันได้สติกลับคืนมา พบว่าตัวเองได้ อยู่ด้านหน้าของตระกูลปิยศักดิ์แล้ว”

“ตอนแรกฉันคิดว่าจะกลับเข้าไปฆ่า แต่พลังจิตของทัตธนชั่ง น่าแปลกประหลาดยิ่งนัก ฉันรับมือไม่อยู่ แม้จะกลับไปฆ่า ก็จะ ต้องตกหลุมพรางของเขาอีก แล้วเขาก็รู้กลุ่มสิงโต แต่ไม่รู้ถึง ความน่ากลัวของกลุ่มสิงโต ครั้งแรกเขาเห็นแก่กลุ่มสิงโตจึง ปล่อยฉันมา แต่ถ้าครั้งที่สองก็ไม่มั่นใจ

“ดังนั้นฉันจึงต้องอดกลั้นความวู่วาม สงบสติอารมณ์ ไตร่ตรองให้แน่ชัดก่อนว่าจะต่อกรกับมันยังไง

“แต่ฉันหมดตัว แม้แต่เงินกินนอนยังไม่มี คนที่มาทำภารกิจที่ เกียวโตของกลุ่มสิงโตก็มีจำนวนน้อย ฉันไม่มีมือถือ ติดต่ออะไร ไม่ได้ ต่อมายืมมือถือคนอื่น โทรหาศิษย์พี่หลายๆคน ช่วงนี้พวก เขาไม่สามารถมาช่วยฉันได้ พวกเขาบอกว่าคุณอยู่เกียวโต ให้ ฉันมาหาคุณ”

“ฉันหิวมาสองวัน นอนที่หลุมของสะพาน ไม่มีทางออกจริงๆ จึงได้ถามที่อยู่ของตระกูลลัดดาวัลย์ แล้วมาหาคุณ

พูดจนจบ หงส์ก็รู้สึกเสียเปรียบ คิดไม่ถึงว่าสุดท้ายเธอก็หนีไม่ พ้นความช่วยเหลือของรพีพงษ์ นี่ทำให้เธอรู้สึกเสียหน้า เพราะ ตอนนั้นท่าทีของเธอที่มีต่อรพีพงษ์ค่อนข้างแข็งกระด้าง

“งั้นทําไมคุณไม่มาหาผมตั้งแต่แรก ต้องหิวสองวันก่อน?” รพี พงษ์ถามอย่างสงสัย

หงสักตาอย่างโมโหไปที่รพีพงษ์ แล้วกล่าว “เพราะศักดิ์ศรีพอใจหรือยัง ฉันตอนนี้ ก็เสียหน้ามากแล้ว คุณยังถาม ค่าถามอีก ฉันคุณตั้งใจล่ะ”

อารียารีบปลอบประโลมหงส์ ว่ารพีพงษ์ที่พูดจาไม่เข้าให้

หงส์อย่าสาเขา รพีพงษ์คิดแบบนี้ เพียงแค่ความสงสัยเกิดจริงๆ ไม่คิดอะไรมากมายขนาดนั้น ตอนนี้เห็นปฏิกิริยาของหงส์ รีบ

ขอโทษ

คิดไม่ถึงแม่เสือสาวจะช่วงอ่อนแอแบบเหมือนทำให้รพีพงษ์รู้จักหงส์มากขึ้น

หลังจากที่อารมณ์ของหงส์เย็นลงแล้ว รพีพงษ์เริ่มปรึกษากับ หงส์เรื่องจะต่อกรกับธนไม่จะยังไงเขาเข้าร่วมกลุ่ม สิงโตแล้ว ตอนนี้ เพื่อนร่วมงานประสบปัญหา เขาต้องช่วย

รพีพงษ์ก็รู้จักตระกูลปิยศักดิ์นี้ ของเขา ปีก่อน ตระกูลปิยศักดิ์เป็นตระกูลชั้นสองของเกียวโต อยู่มาจนถึงปัจจุบันระหว่างได้สร้างความเกียวโตหลายครั้ง แต่ตระกูลปิยศักดิ์ไม่ถูกหลาย ตอนดูๆแล้ว ไม่เพราะตระกูลปิยศักดิ์โชคดี แต่เป็นเพราะตระกูลปิยศักดิ์ ซ่อนยอดฝีมือที่พลังจิตแดนปรมาจารย์ไว้

ถ้าใช่เพราะหงส์มา รพีพงษ์ไม่ว่าเกียวโตจะมาบุคคล แบบด้วย

พลังจิตของธนเป็นปัญหาทำให้คนปวดหัวอย่างมาก แม้ฝีมือจะเป็นระดับแดนครึ่งดั่งเทพ ก็ไม่แน่ว่าจะต่อกรกับ พลังจิตของเขาได้ เพราะนี้เป็นพลังอีกแบบหนึ่งไปแล้ว ผู้ที่ไม่ เข้าใจในเรื่องนี้ก็จะไม่มีวิธีจัดการ” หงส์กล่าวอย่างหนักแน่น

รพีพงษ์ยิ้ม แล้วกล่าว ไม่แน่หรอก ผมมองว่า ทัตธนนี้จัดการ ง่ายหรอก”

หงส์เหลือบไปมองรพีพงษ์ แล้วกล่าว “ฉันรู้ว่าคุณเชื่อมั่นใจตัว เอง แต่ผู้ที่มีพลังจิตนั้นมันพิเศษกว่าคนอื่นนะ รอให้คุณเจอกับ เขาเดี๋ยวคุณก็จะรู้เอง

รพีพงษ์รู้อยู่แล้วว่าคนที่มีพลังจิตนั้นจะพิเศษกว่าคนอื่น แต่ ตอนนี้เขาก็ถือว่ามีพลังจิตเช่นเดียวกัน ไม่แย่ไปกว่าทัดธน และ เขาก็มีหยกโยงจิต สามารถทนต่อพลังจิตแบบนี้ได้

“คุณสบายใจได้ ผมจะช่วยคุณจัดการทัดธนนี่เอง มันทำเลว มาเยอะ ผมไม่มีทางให้มันอยู่เกียวโตแน่นอน คุณไปอาบน้ำก่อน ก็แล้วกัน พักผ่อน คืนนี้ พวกเราจะไปที่ตระกูลปิยศักดิ์ ไปเจอทัด ธนสักหน่อย” รพีพงษ์ยิ้มพลางกล่าว

หงส์ตาโต แล้วกล่าว “คุณแน่ใจ? จะไปต่อกรกับมันแบ บนี้เนี่ยนะ? ไม่ต้องเตรียมการอะไรเลย?”

รพีพงษ์พยักหน้าอย่างตั้งใจ

หงส์ไม่กล้าเชื่อ ว่าเธอพูดความเก่งกาจของทัดธนขนาดนี้แล้ว รพีพงษ์ยังไม่สนใจใดๆ เหมือนกับทัดธนไม่อยู่ในสายตาเขาเลย เสียด้วยซ้ำ
อารียาเห็นท่าทีของหงส์ ก็ยิ้มให้เธอพลางกล่าว “พีพงษ์ไม่มี ทางทำเรื่องทั้งที่ไม่ได้เตรียมตัวหรอก ในเมื่อเขาพูดแบบนี้ แสดง ว่าต้องมีวิธีต่อกรกับทัตธนนี้แล้วแน่นอน คุณเชื่อเขาเถอะ ฉันพา คุณไปอาบน้ำ เก็บของ

พูดจบ อารียา ลากมือของหงส์เดินไปด้านนอก

พลบค่ำ รพีพงษ์และหงส์เดินบนฟุตบาท คฤหาสน์ใหญ่ตระกูล ลัดดาวัลย์ห่างจากตระกูลปิยศักดิ์ไม่มาก เดินไปก็ถึง

ถ้ารู้ตั้งแต่แรกว่าตระกูลปิยศักดิ์มีตัวอันตรายแบบนี้อยู่ร พงษ์จะต้องจัดการกับตระกูลปิยศักดิ์ไปนานแล้ว

สีหน้าของหงส์ดูเป็นกังวล หันไปมองรพีพงษ์ แล้วถาม “คุณ แน่ใจว่าคุณมีวิธีต่อกรกับทัดธน? พวกเราไป ถ้าต่อสู้กับมันไม่ ไหว จะเอาชีวิตไปทิ้งโดยเปล่าๆเลยนะ?”

รพีพงษ์หันหน้ามองหงส์ แล้วกล่าว “ผมดูไม่น่าเชื่อถือหรอ? ยังไงผมก็เป็นคนที่เจ้าสำนักกลุ่มสิงโตเชิญเข้ากลุ่มนะ ไม่ ธรรมดาอย่างที่คุณคิด

ได้ยินรพีพงษ์พูดแบบนี้ หงส์ก็ไม่ได้เตือนอะไรรพีพงษ์อีก แล้ว บ่นกับตัวเองว่า “ งั้นฟังคุณก็แล้วกัน ถึงเวลานั้นถ้าเกิดปัญหา พี่ชายทั้งสามของฉันไม่มีทางปล่อยคุณไว้แน่