บทที่901 สิ่งที่เจอมา

อารียาได้ยินมีผู้หญิงมาหารพีพงษ์ ก็เหลือบไปมองเขา ด้วย

สายตาที่มีคำถาม “หงส์คนนี้เป็นใคร? ทำไมฉันไม่รู้มาก่อนว่าคุณมีเพื่อนที่ชื่อ

หงส์ด้วย?” อารียาถาม

รพีพงษ์ยิ้มอย่างอึดอัดให้อารียา กล่าว “เธอคือ…….เอ่อ เพื่อน ร่วมงาน”

เขาก็ไม่รู้ว่าจะบอกตัวตนของหงส์ให้อารียาว่าไงดี เขาไม่ได้ เล่าเรื่องกลุ่มสิงโต ให้อารียาฟัง ดังนั้นจึงไม่รู้ว่าจะอธิบายหงส์ เพื่อนร่วมงานคนนี้ว่าอย่างไรดี

“เพื่อนร่วมงาน?” อารียาชะงัก จากนั้นก็วางตะเกียบที่อยู่ใน มือลง ชักตาไปที่รพีพงษ์แล้วกล่าว “คุณมีเรื่องอะไรปิดบังฉันอยู่ หรือเปล่า คุณจะมีเพื่อนร่วมงานได้อย่างไรกัน รพีพงษ์ คุณโกหก ให้เนียนหน่อยได้ไหม”

รพีพงษ์ตบหัวตัวเอง รู้สึกว่าเรียกหงส์แบบนั้นไม่ค่อยเหมาะ สมเท่าไหร่ นานเท่าไหร่แล้วที่เขาไม่ได้ยุ่งเรื่องบริษัท แล้วจะมี เพื่อนร่วมงานได้ไงกัน

“คือ ช่วงที่ผมออกไปได้เข้าร่วมกลุ่มกลุ่มหนึ่ง หงส์คนนี้คือ คนในกลุ่มนั้น ดังนั้นผมจึงพูดว่าเธอคือเพื่อนร่วมงานของผม เมียจ๋า หงส์นี่นางเป็นแม่เสือ ผมจะไปคิดอะไรกับเธอได้”
“อะไรนะ! คุณยังคิดจะคิดอะไรกับเธออีกนั้นหรอ!” อารียาส่ง เสียงแปลกใจขึ้นมา

รพีพงษ์อยากตายขึ้นมาแล้ว ไม่เข้าใจสมองของผู้หญิงจริงๆ

ว่าเป็นยังไงกันแน่

“ผมกลัวคุณคิดมาก ดังนั้นจึงอธิบาย เรียกเธอเข้ามาคุณก็จะ เข้าใจแล้ว” พูดจบ รพีพงษ์ก็ให้คนเรียกหงส์เข้ามา

รพีพงษ์คิดว่าถ้าหงส์มาหาเรื่องเขา แม้เขาจะต้องทำผิดต่อรุ่น พี่ทั้งสาม ก็ต้องสั่งสอนหงส์สักครั้ง

ผ่านไปไม่นาน คนใช้ของตระกูลลัดดาวัลย์น่หงส์เข้ามาอยู่ ต่าหน้าของรพีพงษ์และอารียา หน้าตาของหงส์ในขณะนี้ค่อนข้าง ตื่นตระหนก รพีพงษ์จำได้ว่าเมื่อก่อนเธอชอบแต่งตัว บนเรือน ร่างมีเครื่องประดับมากมาย แต่ตอนนี้หงส์ไม่ใส่อะไรทั้งนั้น ผมก็ ค่อนข้างยุ่งเหยิง สีหน้าดูชัดๆ ดูๆไปเหมือนจะหิวมานาน ท่าทาง ตอนนั้นที่อยู่ในกลุ่มสิงโตได้หายวับไปกับตา

รพีพงษ์กำลังมองไปที่หงส์อย่างสงสัย ไม่ว่าจะยังไง ก็มีพี่ ชายแดนดั่งเทพทั้งสาม จะมาอยู่จุดนี้ได้อย่างไรกัน?

อารียาก็มองไปที่หงส์ตั้งแต่หัวจรดเท้า พบว่าลักษณะของหงส์ ไม่เลว แต่ดูๆไปเหมือนจะมอมแมมไปหน่อย ไม่รู้ว่าไปเจอกับ อะไรมา

หงสีก็สังเกตไปที่อารียาเช่นกัน เห็นลักษณะของอารียา เธอก็ ชื่นชม คิดไม่ถึงว่ารพีพงษ์จะหาภรรยาที่สาวแบบนี้ได้ เทพเจ้า ตาบอดจริงๆ
แต่เมื่อนึกถึงสิ่งที่ตัวเองได้เจอมา หงส์ก็อับอายขึ้นมา ถ้า ไม่ใช่เพราะไม่มีทางออกจริงๆ เธอจะมาหารพีพงษ์ที่ต่างคนต่าง ไม่ชอบขี้หน้าได้ไงกัน

“คุณเป็นอะไร?” รพีพงษ์จ้องไปที่หงส์แล้วถาม

หงส์ไม่ได้ตอบรพีพงษ์ แต่จ้องไปที่อาหารที่วางอยู่บนโต๊ะ อารี ยาเห็นดังนี้ จึงรีบยืนขึ้น ยิ้มแล้วกล่าว “พี่สาวนาจะยังไม่ได้ทาน ข้าว นั่งลงแล้วกินด้วยกันนะ”

พูดไป เธอก็พยุงหงส์มาที่โต๊ะ แล้วให้เธอนั่งลง

หงส์ไม่เกรงใจใดๆ ก็รีบหยิบตะเกียบและถ้วยขึ้นมา กิน เข้าไปอย่างมูมมาม ดูออกว่าเธอหินจนไม่ไหวแล้ว

กินไปพอประมาณ หงส์ก็เริ่มมีพลังขึ้น จึงได้วางตะเกียบลง ท่าทางที่ดีขึ้นกว่ามีไม่น้อย

เธอจ้องไปที่รพีพงษ์ คิดว่าจะพูดกับรพีพงษ์เหตุผลที่ตนมาหา

“ฉันมาหาคุณ…….

เธอเพิ่งพูด รพีพงษ์ก็รีบสวนขึ้นมาว่า “คุณไม่ต้องรีบ อธิบาย ให้ภรรยาผมฟังก่อนว่าคุณเป็นใคร ไม่อยากให้เธอเข้าใจผิด

หงส์คิดไม่ถึงว่ารพีพงษ์จะให้เธออธิบายตัวตนให้ภรรยาของ เขาฟัง ทำอย่างกับเธอกับรพีพงษ์ใช้ขาด้วยกันอย่างไรอย่างนั้น ก็รู้สึกไม่สบายใจขึ้นมา

แต่เมื่อนึกถึงตอนนี้ตัวเองอยู่ที่ตระกูลลัดดาวัลย์ เพิ่งจะกิน อาหารของเค้าไป ไม่แน่อนาคตอาจต้องการความช่วยเหลือจากตระกูลลัดดาวัลย์ก็เป็นได้ ดังนั้นจึงได้อดกลั้นไว้

เธอหันไปหาอารียา ยิ้มพลางกล่าว “น้องสาว ไม่ต้องกังวลนะ

ฉันกับรพีพงษ์เราอยู่กลุ่มเดียวกันเท่านั้น ฉันเพิ่งจะรู้จักเขาไม่ นาน ครั้งนี้ก็เป็นเพราะโดนบีบจนไม่มีทางเลือกจึงต้องมาหาเขา อารียามองท่าทางของหงส์ ก็รู้แล้วว่าเธอต้องเจอเข้ากับ ปัญหาจึงได้มาหารพีพงษ์ ตอนนั้นที่ถามรพีพงษ์ก็แค่ล้อเล่น

เท่านั้น คิดไม่ถึงว่าเขาจะให้เค้าอธิบายจริงๆ ก็รู้สึกอับอายขึ้นมา

เธอหันไปซักตาใส่รพีพงษ์ แล้วกล่าวต่อหงส์ว่า “ไอ้หยา รพี พงษ์นี่ก็บ้า ไม่คิดว่าเขาจะให้คุณอธิบายจริงๆ ฉันไม่มีทางสงสัย อะไรอยู่แล้ว เขาเป็นคนดึงดัน คุณอย่าถือสา

หงส์ยิ้มแล้วกล่าว “อันนี้ฉันรู้ เขาเป็นคนดึงดันจริงๆ ฉันไม่ ถือสาแน่นอน”

รพีพงษ์เซ็งๆ ทำไมสุดท้าย กลายเป็นพวกเธอทั้งสองมาว่า

ตนเองได้?

“แป๊ปๆ รีบพูดมาดีกว่าว่าคุณเจออะไรมา ทำไมคุณถึงมาเกี่ยว โต?” รพีพงษ์ถาม

หงส์ไม่พูดพร่ำทำเพลง ได้เล่าเรื่องที่ตัวเองเจอมาให้รพีพงษ์ และอารียาฟัง

ที่แท้หลังจากที่หงส์ได้รับภารกิจจากกลุ่มสิงโต หลังจากที่ร พงษ์กลับมาเกียวโตไม่นาน ก็มีคนตรวจสอบว่ามีการก่อ อาชญากรรมผ่านจิต
กลุ่มสิงโตได้เจอเบาะแสบางส่วน ที่หวงศ์มาที่นี่ เพื่อจับผู้ กระทำผิดไปลงโทษตามกฎหมาย

เป้าหมายของหงส์เป็นผู้ชายชื่อทัดธน คนนี้เป็นนายใหญ่ของ ตระกูลปิยะศักดิ์ตระกูลระดับสองของเกียวโต จากการตรวจสอบ ของกลุ่มสิงโต คนนี้มีพลังควบคุมผู้อื่น ผ่านทางพลังจิต หลอก ลวงหญิงสาวผู้ไร้เดียงสา ชักนำให้ผู้อื่นฆ่าตัวตาย ชักนำผู้อื่น เปิดเผยความลับทางการค้า

เดิมทีหงส์คิดว่าตัวเองแค่ต้องไปจับทัดธนนั้นก็ได้แล้ว แต่เรื่อง ไม่ได้ง่ายอย่างที่เธอคิดไว้ ฝีมือของทัดธนนี้ เก่งกาจมากกว่าที่ เธอคิดไว้มาก

คนนี้ไม่ใช่แค่มีพลังจิตที่คนปกติไม่มีเท่านั้น ยังสามารถ ควบคุมจิตใจของคนอื่นได้อีกด้วย และยังมีฝีมือระดับแดน ปรมาจารย์อีกด้วย เป็นยอดฝีมือที่แอบซ่อนอยู่บนโลก

หงส์ไปต่อสู้กับทัดธนถึงที่ ทัดธนไม่หวาดกลัว ที่จะต่อสู้กับ หงส์แม้แต่น้อย แม้หงส์จะเป็นแดนปรมาจารย์ขั้นสูงสุด จาก ระดับแล้วสามารถชนะทัดธนได้ แต่พลังจิตของทัดธนนั้นยากที่ จะป้องกันไว้ ในระหว่างการต่อสู้ทุกครั้ง ทัดธนสามารถใช้ พลังจิตทำให้จิตใจของหงส์วุ่นวาย ทำให้ตนลืมว่าต่อไปจะทำ อะไร

ในการต่อสู้ถ้าลืมว่าตัวเองจะทำอะไร เป็นสิ่งที่ห้ามทำ แม้จะ แค่ชั่วขณะ อีกฝั่งก็สามารถจับจุดอ่อนของตนได้ นำไปสู่การพ่าย แพ้
สิ่งที่น่ากลัวกว่าก็คือ ทัตธนสามารถใช้พลังจิตสะกดจิตใจคน อื่นได้ แม้หงส์จะควบคุมจิตใจตัวเองเก่งมากกว่าคนทั่วไป แต่ จากการต่อสู้หลายๆครั้งที่ผ่านมา สุดท้ายเธอก็ต้องตกหลุมของ ทัดธนอยู่ดี