บทที่855 มีอะไรน่าอวด

ความเร็วของแสงดาบสีดำในมือของอุเอง ทาคิโนะนั้นเร็วมาก จนทำให้ท่านพระจิรัฎฐ์ที่ความแข็งแกร่งที่บรรลุถึงแดน ปรมาจารย์ชั้นสูงสุดไม่สามารถตอบสนองกลับคืนมาได้ เขาเบิก ตากว้าง โดยสัญชาตญาณ ในช่วงเวลาต่อมา ความแข็งแกร่ง ของทั้งหมดร่างกายหายไป และการรับรู้ก็เริ่มเบลอขึ้นมา

อุเอสึงิ ทาคิโนะเตะท่านพระจิรัฎฐ์ลงเวทีประลอง ราวกับว่า เขากำลังจัดการกับสุนัขที่ตายแล้วอย่างชัดเจน

ผู้คนที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างก็ตกตะลึงกับฝีมือที่อุเอง ทาคิ โนะแสดงออกมา มีคนไม่น้อย ใช้เริ่มใช้มือขยี้ตาของตัวเอง คิด ว่าเมื่อกี้นี้ตัวเองมองผิดไป

“เมื่อกี้นี้ฉันไม่ได้ตาลายไปใช่มั้ย? บนมือของนายใหญ่ตระกูล

อุเอสึงิ กลายเป็นดาบด้วยมือที่ว่างเปล่าเหรอ?”

“ฉันก็เห็น พระเจ้า นี่ยังเป็นสิ่งที่มนุษย์ทำได้เหรอ? นี่กำลัง ถ่ายทําละครอยู่เหรอ?”

“นายใหญ่ตระกูลอุเอสึงินี่เป็นวิธีการเทพอสูร ฉันเคยได้ยิน เล่าว่าอันที่จริงบนโลกใบนี้มีเทพอสูรอยู่ ที่ผ่านฉันไม่เคยเชื่อ แต่ เมื่อเห็นฝีมือของนายใหญ่ตระกูลอุเอสึงิ ฉันรู้สึกว่าสิ่งที่ของฉัน พูดเป็นความจริง”
ในเวลานี้ทุกคนในตระกูลฮารุฮิต่างก็มองไปที่อุเอง ทาคิโนะ ที่อยู่บนเวทีประลองอย่างแน่วแน่ พวกเขาต่างก็รู้ความแข็งแกร่ง ของอุเอสึงิ ทาคิโนะ แต่คาดไม่ถึงว่าอุเอง ทาคิโนะจะแข็งแกร่ง ถึงขนาดนี้

ในเวลาเดียวกันพวกเขาก็หันหน้ามองไปที่รพีพงษ์แวบหนึ่ง เพราะสถานการณ์แบบนี้ พวกเขาก็เคยเห็นบนตัวรพีพงษ์มาก่อน

“ระ…..พีพงษ์ นายใหญ่ตระกูลอุเอง แข็งแกร่งเหมือนกับ นายหรือเปล่า? เขา…..เขาสามารถเปลี่ยนมือเปล่าให้เป็นดาบได้ ที่สำคัญพลังก็แข็งแกร่งขนาดนี้”ฮารุฮิ กันตะถามรพีพงษ์ด้วย เสียงสั่นหนึ่งประโยค

ในขณะนี้รพีพงษ์กำลังหรี่ตาจ้องมองไปที่อุเอง ทาคิโนะ จาก นั้นก็พยักหน้า แล้วพูดว่า “แดนของเขาบรรลุถึงแดนดั่งเทพแล้ว เพียงแต่พลังที่แสดงออกมาไม่ได้น่ากลัวเท่ากับแดนดั่งเทพที่แท้ จริง ดูเหมือนว่าน่าจะเกี่ยวข้องกับวิธีทางไสยศาสตร์ที่เขาฝึกฝน

จากการโจมตีเมื่อกี้นี้ของอุเอง ทาคิโนะ รพีพงษ์ตัดสินความ แข็งแกร่งของอุเอง ทาคิโนะได้พอประมาณ แม้ว่าแดนจะบรรลุ ถึงแดนดั่งเทพ แต่พลังก็อ่อนแอไม่น้อย รวมทั้งลมปราณไม่คงที่ รพีพงษ์ยังคงมีกำลังที่จะต่อสู้กับเขาได้

เมื่อคาโต้ แดนโซพวกเขาทั้งสามคนเห็นว่าท่านพระจิรัฎฐ์ถูกอุ เอง ทาคิโนะจัดการได้ย่างง่ายดาย ที่สำคัญอีกฝ่ายยังแสดง ฝีมือออกมาราวกับเทพอสูร สีหน้าก็เปลี่ยนเป็นจริงจังขึ้นมาใน ทันที
คาโต้ แดนโซวิ่งไปที่ท่านพระจิรัฎฐ์ ก้มลงไปจับลำคอของ ท่านพระจิรัฏฐ์ แน่ใจว่าเขาไม่มีลมหายใจแล้ว

ในเวลานี้อาจารย์ทั้งสามท่านที่เหลืออยู่ถึงได้ตระหนักถึง ความร้ายแรงของเหตุการณ์ในวันนี้ อุเอง ทาคิโนะจะเชิญพวก เขามา ก็เตรียมตัวมาก่อนแล้ว

“ความแข็งแกร่งของอุเอง ทาคิโนะแปลกประหลาด เกรง ว่าน่าจะสัมผัสถึงพื้นฐานนั้นมาแล้ว การต่อสู้เพียงลำพังพวกเราก็ คงจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว ทำได้เพียงร่วม มือกันเท่านั้น คาโต้ แดนโซหันหน้ามองไปที่อาจารย์อีกทั้งสอง ท่าน และกล่าวอย่างเคร่งขรึม

อาจารย์ทั้งสองท่านนั้นพยักหน้า เหตุการณ์ที่เกี่ยวกับเรื่อง ใหญ่ของชีวิต ใครก็ไม่กล้าอวดดี

ทั้งสามคนหันไปทางอุเอง ทาคิโนะที่อยู่บนเวทีประลอง จาก

นั้นนำโดยคาโต้ แดนโซ กระโดดขึ้นไปบนเวทีประลอง

อุเอสึงิ ทาคิโนะมองดูทั้งสามคนที่ขึ้นมาบนเวทีพร้อมกัน บน ใบหน้าก็ปรากฏรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ เอ่ยปากว่า “ทำไม อยากสู้คน เดียวกับฉันคนเดียวไม่ใช่เหรอ? ทำไมตอนนี้ลุยขึ้นมาพร้อมกัน ล่ะ ในเวลานี้พวกแกไม่สนใจหนังหน้าของพวกแกแล้วเหรอ?”

คาโต้ แดนโซส่งเสียงเย็นชา เอ่ยปากว่า: “อุเอสึงิ ทาคิโนะ แกอย่าได้จองหองเลย วิธีการที่แกใช้ออกมาเมื่อกี้นี้ชั่วร้ายขนาด นี้ คงจะเข้าสู่ลัทธิมาร วันนี้พวกเราจะกำจัดลัทธิมารให้ถูกต้อง ทางที่แกควรจะยอมวางมือแต่โดยดี!”
อุเอสุจิ ทาคิโนะส่งเสียงเย็นชาในทันที บนใบหน้า แสดง ความโหดเหี้ยมออกมา เอ่ยปากว่า “ไอ้แก่ตายยากที่หน้า เคร่งขรึมอย่างพวกแกนะเหรอ จะกำจัดลัทธิมารให้ถูกต้องเหรอ? อย่าใจร้อนเลย พวกแกที่เรียกว่าสี่ปรมาจารย์นินโดใหญ่ ใน สายตาของฉันอุเอง ทาคิโนะ ก็เป็นเรื่องตลกเท่านั้นเอง!

หลังจากที่เสียงลดลง แสงดาบสีดำในมือของอุเอง ทาคิโนะ ก็สว่างวาบขึ้นอีกครั้ง และร่างกายของเขาก็เปล่งประกายแสงสี ค่าออกมา ซึ่งเป็นการแสดงออกถึงการปลดปล่อยพลัง

ทุกคนในที่เกิดเหตุต่างร้องอุทานอีกครั้ง เพื่อให้แน่ใจว่าตัว เองไม่ได้ตาลาย วิธีการของอุเอง ทาคิโนะ บรรลุถึงแดนเทพ อสูรจริงๆ

เมื่อคาโต้ แดนโซพวกเขาทั้งสามคนเห็นท่าทางของอุเอง ทา คิโนะ ก็ไม่กล้าชักช้า ต่างคนต่างก็รีบชักดาบออกมาอย่าง รวดเร็ว พลังอานุภาพบนตัวพุ่งขึ้นถึงขีดสุดแล้ว จากนั้นก็ล้อม รอบอุเอสึงิ ทาคิโนะไว้อย่างรวดเร็ว

ระหว่างแดนปรมาจารย์ชั้นสูงสุดกับแดนดั่งเทพ มีความแตก ต่างกันเป็นหลัก แม้ว่าอุเอสึงิ ทาคิโนะจะเป็นแดนดั่งเทพที่ไม่ได้ เรื่อง แต่ก็ไม่ใช่สิ่งที่คาโต้ แดนโซพวกเขาทั้งสามคนจะเข้าใจได้ เลย

พวกเขาทั้งสามคนยกดาบขึ้นแล้วฟันไปที่บนตัวอุเอสึงิ ทาคิ โนะ คาโต้ แดน โซอยู่ในพริบตาเดียว ต้านทานการโจมตีของ พวกเขาทั้งสามคนไว้ ด้วยความเร็วนี้ บรรลุถึงระดับที่มองไม่เห็นได้ด้วยตาเปล่า

ทุกคนในด้านล่างเวทีเห็นเพียงแสงของดาบ วิบวับ ดาบฟาด ฟันจนเกิดเป็นเสียงเหล็ก ซึ่งมาพร้อมกับแสงสีดำที่สะท้านไปมา และมองไม่เห็นว่าทั้งสี่คนบนเวทีกำลังปะทะกันอย่างไร

หลังจากนั้นไม่นาน ทุกคนก็รู้สึกได้ถึงแรงผลักดันที่รุนแรง ปรากฏขึ้นมา จากนั้นดาบดำลวงตาขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้น ทุก คนรู้สึกว่าผิวหนังของตัวเองก็สั่นขึ้นมา และการหายใจก็มีสิ่งปิด กั้นไว้

ช่วงเวลาต่อมา กลลวงตาเส้นนั้นก็ฟันไปทางบนตัวของคาโต้ แดนโซทั้งสามคน ใบหน้าทั้งสามคนถอดสี พวกเขาไม่เคยเจอ การโจมตีแบบนี้มาก่อน ต่างคนต่างก็หลบไปเป็นสองด้าน

ดาบ ลวงตาพื้นเวทีประลองให้กลายเป็นสองท่อน แม้ว่าคา โต้ แดนโซพวกเขาทั้งสามคนจะไม่ถูกกลลวงตาฟันโดนโดยตรง แต่พลังที่กลลวงตานำพามาให้นั้นทำให้พวกเขาทั้งสามคนพลิก กว่า แล้วล้มลงบนพื้น

คาโต้ แดนโซกระอักเลือกออกมาหนึ่ง เขารู้สึกว่าอวัยวะ ภายในร่างกายของตัวเองทั้งหมดได้รับความเสียหาย แม้ว่าจะ รอดชีวิตมาได้ แต่ร่างกายก็ไร้ประโยชน์ไปแล้ว

อุเอสึงิ ทาคิโนะยืนอยู่บนเวทีประลองที่พังย่อยยับ แล้วดวงตา ทั้งสองข้างจ้องมองไปคาโต้ แดนโซพวกเขาทั้งสามคน และเยาะ เย้ยว่า: “พวกแกที่เรียกว่าปรมาจารย์นินโดทั้งสี่คน มีความ สามารถเพียงแค่นี้เองเหรอ พวกแกดูถูกตระกูลอุเอสึงของฉันมาโดยตลอดไม่ใช่เหรอ? ตอนนี้แม้แต่ท่วงท่าเดียวของฉันก็รับไม่ ไหว ตลกมั้ยล่ะ?”

หลังจากพูดจบ เขาก็หันมองไปที่ทุกคนในสวนลานบ้าน และ พูดเสียงดัง “วันนี้ ฉันต้องการพิสูจน์ให้พวกคุณทุกคนเห็นว่า ตระกูลอุเอสึงิของฉัน มีพลังแข็งแกร่งที่สุดในประเทศญี่ปุ่น พวก ที่เรียกว่าปรมาจารย์นินโดทั้งสี่ก็ไม่ถือได้ว่าสำคัญอะไรเลย ถ้า พวกคุณมีใครไม่พอใจ ตอนนี้ก็สามารถขึ้นมาท้าทายฉันที่บน เวทีได้เลย!”

หลังจากที่ทุกคนได้ยินคำพูดของอุเอง ทาคิโนะ บนใบหน้า ปรากฏร่องรอยของความหวาดกลัว ไม่มีใครกล้าที่จะออกมา ยืนหยัดต่อสู้กับอุเอสุจิ ทาคิโนะ

คาโต้ แดนโซพวกเขาสามคนต่างก็ถอนหายใจอย่างจนใจ ในใจพวกเขาทุกคนรู้ว่า ตอนนี้ในประเทศญี่ปุ่น น่าจะไม่มีใครที่ สามารถสู้กับอุเอง ทาคิโนะได้

ในตอนนี้ รพีพงษ์ลุกขึ้นยืน เขาพอจะเข้าใจถึงความแข็งแกร่ง ของอุเอง ทาคิโนะโดยประมาณหนึ่งแล้ว อาจารย์ทั้งสี่คนของ ประเทศญี่ปุ่นได้รับการสั่งสอนที่เหมาะสม ก็ถึงเวลาที่เขาจะ ออกโรงแล้ว

“มันก็เป็นเพียงพลังที่ได้รับมาจากการอาศัยวิธีทาง ไสยศาสตร์ มีอะไรน่าอวดเหรอ?”