บทที่854 ความแข็งแกร่งของอุเอง ทาคิโนะ

เมื่อปรมาจารย์นินโดทั้งสี่ท่านเห็นการปรากฏตัวของอุเอง ทาค โนะ ก็ไม่ได้มุ่งเน้นไปที่บนตัวเด็กที่โอหังไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงอย่างร พงษ์ ต่างก็หันหน้ามองไปที่อุเอง ทาคิโนะ

ความแข็งแกร่งของพวกเขาเป็นเพียงแต่แดนปรมาจารย์ชั้น สูงสุด ไม่สามารถรับรู้ถึงพลังอานุภาพที่กระจายออกมาจากบน ตัวอุเอสึงิ ทาคิโนะได้

“นายใหญ่ตระกูลอุเอสึงอย่างนายน่าเกรงขามขนาดนี้ พวก เราจะกล้าไม่เอานายไว้ในสายได้อย่างไร คาโต้ แดนโซพูด อย่างประชดประชัน

อุเอสึงิ ทาคิโนะไม่ได้สนใจ เพียงแค่ยิ้มเล็กน้อย จากนั้นกล่าว ด้วยรอยยิ้ม: “ขอบคุณทุกคนที่มางานแต่งงานของฉันในวันนี้ เชิญทุกคนนั่งลงเถอะ เดี๋ยวฉันจะประลองแลกเปลี่ยนฝีมือกับคน ที่เรียกว่าปรมาจารย์นินโดทั้งสี่คน เพื่อเพิ่มความสนุกสนานของ งานแต่งงานในครั้งนี้ ถึงเวลาทุกคนก็จะได้รู้ พวกเขาที่เรียกตัว เองว่าอาจารย์นินโด แท้จริงแล้วความสามารถเป็นเพียงคำร่ำลือ เท่านั้น”

เมื่อคาโต้ แดนโซพวกเขาทั้งสี่คนได้ยินคำพูดของอุเอสึงิ ทาคิ โนะ บนใบหน้าก็ปรากฏความไม่พอใจ หน้าของแต่ละคน แสดงออกมาถึงความกระตือรือร้น ต่างก็อยากจะใช้ความ แข็งแกร่งของตัวเองมาสั่งสอนความเป็นให้กับอุเอสึงิ ทาคิโนะ
คนทั้งสวนลานก็คงมีแต่รพีพงษ์คนเดียวที่สามารถสัมผัสได้ถึง กลิ่นอายอันตรายที่แผ่กระจายออกมาจากบนตัวเอง ทาคิโนะ

อุเอสึงิ ทาคิโนะสามารถปรากฏตัวอยู่ที่นี่ได้ ต้องการท้าทาย อาจารย์นินโดทั้งสี่ท่าน ดูท่าทางเหมือนว่าน่าจะเลื่อนขั้นได้ สําเร็จแล้ว

รพีพงษ์คาดไม่ถึงว่าอุเอง ทาคิโนะกลับเลื่อนชั้นล่วงหน้า จริงๆ สิ่งนี้กับสิ่งก่อนหน้านี้ที่อุเอสึงิ ฮารุบอกกับเขาแตกต่าง อย่างสิ้นเชิง

ความเป็นไปได้เดียวในตอนนี้ ก็คืออุเอง ทาคิโนะหาวิธีอื่น เลื่อนขั้นได้ ดังนั้นจึงสามารถเลื่อนขั้น ในครั้งได้สำเร็จก่อนงาน แต่งงาน

ไม่น่าแปลกใจเลยที่งานแต่งงานที่ตระกูลอุเอสึงให้ความ สนใจอย่างมากในช่วงแรกนั้นจู่ๆ ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านก็กลาย เป็นพอเป็นพิธีไป ดูเหมือนว่าเหตุผลก็น่าจะอยู่ที่นี่

แต่รพีพงษ์สามารถสัมผัสได้ถึงลมปราณบนตัวอุเอง ทาคิ โนะไม่มั่นคง แม้ว่าบางเวลาลมปราณของเขากับยอดฝีมือแดน ดั่งเทพจะไม่แตกต่างกัน แต่บางครั้งลมปราณก็ไม่ได้แย่กว่าแดน ปรมาจารย์ชั้นสูงสุด

นี่น่าจะเป็นข้อบกพร่องที่นำพามาจากการที่อุเอง ทาคิโนะ ฝึกฝนวิธีทางไสยศาสตร์ สุดท้ายแล้ววิธีการที่ไม่ถูกตามจารีต ประเพณีแบบนี้ ไม่สามารถที่จะเทียบกับวิธีการที่ประพฤติตาม ธรรมได้ แต่เป็นเพราะลมปราณไม่คงที่ พลังที่สามารถแสดงออกมาได้ ก็น่าจะเทียบเท่ากับแผนครึ่งดั่งเทพ

แต่รายละเอียดความแข็งแกร่งของเขา ยังคงต้องรอให้เขา ลงมือแล้วถึงจะสามารถรู้ได้

โชคดีที่วันนี้มีคนที่เรียกอาจารย์นินโตทั้งสี่ท่านทดสอบความ แข็งแกร่งของอุเอง ทาคิโนะแทนรพีพงษ์ เดี๋ยวพวกเขาปะทะกัน รพีพงษ์ก็ต้องทำความเข้าใจกับสถานการณ์ของอุเอง ทาคิโนะ อย่างละเอียด

เขาตั้งใจที่จะไม่บอกความแข็งแกร่งของอุเอง ทาคิโนะให้ กับอาจารย์ทั้งสี่ท่าน ประการหนึ่งเป็นเพราะเขาไม่มีความ ประทับใจอะไรให้กับอาจารย์ทั้งสี่คนนี้ อีกประการหนึ่งคือต่อ ให้เขาพูดไป อาจารย์ทั้งสี่คนนั้นคงจะคิดว่าเขากำลังก่อความ วุ่นวายอย่างแน่นอน

ดังนั้นให้อุเอสึงิ ทาคิโนะช่วยสั่งสอนอาจารย์สี่คนนี้แทนเขา ไม่ดีกว่าเหรอ รพีพงษ์ก็จะได้ไม่ต้องเสียเวลาลงมือ

อุเอสึงิ ทาคิโนะกับฝนสุดาทำพิธีกรรมที่จำเป็นในงาน แต่งงานของประเทศญี่ปุ่น จากนั้นอุเอสุจิ ทาคิโนะให้ฝนสุดาไป นั่งด้านข้าง แล้วตัวเองก็กระโดดขึ้น ไปถึงบนเวที

สายตาของทุกคนจับจ้องไปที่บนตัวของอุเอง ทาคิโนะ พวก เขารู้ดี สิ่งที่สำคัญที่สุดที่แท้จริงในคืนนี้ กำลังจะมา

สายตาของรพีพงษ์ก็จับจ้องไปที่บนตัวอุเอง ทาคิโนะ ด้วย การใช้แสงจันทร์ ในมุมของรพีพงษ์ก็สังเกตเห็นบนลำคอของอุ เอสุจิ ทาคิโนะสวมจี้หยกอยู่หนึ่งชิ้น
ลักษณะและสีของจี้หยกนั้น เหมือนกับหยกโยงจิต ในมือของ รพีพงษ์

เดิมทีรพีพงษ์คิดว่าต่อให้ตัวเองจัดการกับอุเอสุจิ ทาคิโนะแล้ว อยากจะตามหาหยก โยงจิต ให้พบก็จะต้องเสียเวลา คาดไม่ถึงว่า อุเอสึงิ ทาคิโนะกลับเอาหยกโยงจิตไว้บนตัว สิ่งนี้กลับทำให้ร พงษ์ไม่ต้องเสียเวลาไปตามหา

“หรือที่เขาสามารถเพียงพอที่จะเลื่อนขั้นได้ ก็เป็นเพราะหยก โยงจิตเหรอ?”ความคิดอย่างหนึ่งปรากฏขึ้นในหัวของรพีพงษ์ เพียงแต่ตอนนี้คิดสิ่งพวกนี้ไปมันก็ไม่มีประโยชน์อะไรแล้ว

รพีพงษ์เพียงแค่เดี๋ยวต้องฆ่าอุเอง ทาคิโนะบนเวทีประลอง เอาหยกโยงจิตมาให้ได้ เป้าหมายที่มาในประเทศญี่ปุ่นก็ถือว่า บรรลุผลสําเร็จแล้ว

“ทั้งสี่ท่าน ขึ้นเวทีประลองเถอะ การประลองแลกเปลี่ยนฝีมือ ในวันนี้ ฉันจะพิสูจน์ให้ทุกคนเห็นว่า คนที่พวกคุณเรียกว่าอาจาร ย์นินโด ไม่ควรค่าแก่การพูดถึง และตระกูลอุเอสึงิของฉัน ถึงจะ เป็นอันดับที่สูงสุดของประเทศญี่ปุ่น!

อุเอง ทาคิโนะยิ้มแล้วมองไปที่อาจารย์ทั้งสี่คนแวบหนึ่ง ใน ตาเต็มไปด้วยความดูถูก

หลังจากที่ท่านพระจิรัฎฐ์ได้ยินคำพูดของอุเอสึงิ ทาคิโนะ บน ใบหน้าก็เต็มไปด้วยความโกรธ ในทันที ไม่พูดพร่ำทำเพลงถือ ดาบขึ้นไปบนเวทีประลอง

“คาดไม่ถึงตระกูลอุเอสึงของพวกแกจะจองหองถึงขนาดนี้ วันนี่ฉันจะมาสั่งแกเอง ตระกูลอุเองของแก ก็เป็นเพียงตระกูลทาง โลกก็เท่านั้นเอง แล้วจะมาเทียบกับนินโตที่สืบทอดกันมาของ พวกเราได้อย่างไรกัน!

ท่านพระจิรัฏฐ์ดึงดาบในมือออกมาทันที และทำท่าทางจะ

โจมตีอุเอสุงิ ทาคิโนะ

อุเอง ทาคิโนะจ้องมองไปที่เขา เอ่ยปากว่า “เข้ามาทีละคน มันลำบากมากเกินไป พวกแกสี่คนลุยขึ้นมาพร้อมกันได้เลย จะ ได้ไม่ต้องเสียเวลา”

เมื่อท่านพระจิรัฏฐ์ได้ยินคำพูดของอุเอง ทาคิโนะ บนใบหน้า

ก็โกรธมากขึ้น เขารู้สึกว่าอุเอสึงิ ทาคิโนะดูแคลนเขา

รพีพงษ์หัวเราะขึ้นมาเมื่อได้ยินคำพูดของอุเอง ทาคิโนะ สิ่งนี้ กับตอนนั้นที่เขาท้าทายตระกูลศิลปะการต่อสู้โบราณทั้งสี่ตระกูล มีความเหมือนกันอยู่บ้าง

แน่นอนว่า เมื่อหลังจากที่คนคนหนึ่งเชื่อมั่นในความแข็งแกร่ง ของตัวเองอย่างเต็มที่ มักจะชอบเลือกทำบางอย่างที่เหนือ จินตนาการของผู้คน แบบนี้ถึงจะแสดงระดับความแข็งแกร่งของ ตัวเองออกมาได้ชัดเจน

“ฉันคนเดียวแกก็จะเอาชนะไม่ได้ กลับยังอยากจะให้พวกเรา คนขึ้นเวทีไปพร้อมกัน กำเริบเสืบสานจริงๆ! ตอนนี้ฉันก็จะลงมือ แกแน่ใจว่าจะไม่ใช้อาวุธเหรอ?”ท่านพระจิรัฏฐ์เขม็งตาไปที่อุเอ สุงิ ทาคิโนะแล้วตะโกน

“รับมือกับคนอย่างแก ไม่จำเป็นต้องใช้อาวุธ”อุเอสึงิ ทาคิโนะพูดอย่างเย็นชา

ท่านพระจิรัฏฐ์ก็ไม่ลังเล หลังจากที่ส่งเสียงเย็นชาใส่อุเอง ทา คิโนะ พุ่งไปที่เขาอย่างรวดเร็ว

“กินดาบฉันไปเถอะ!

ท่านพระจิรัฏฐ์ตะโกน ยกดาบขึ้นมาทันที และฟันตรงไปที่หัว ของอุเอสึงิ ทาคิโนะ

ใบหน้าของอุเอง ทาคิโนะนิ่งสงบ ในขณะที่ดาบของท่าน พระจิรัฏฐ์กำลังจะฟันลงบนหัวของเขา เขาก็ยกมือขึ้นทันที คว้า ดาบเล่มนั้นของท่านพระจิรัฏฐ์ไว้

ทุกคนต่างก็ตกตะลึง คาดไม่ถึงอุเอง ทาคิโนะจะคว้าดาบ ของท่านพระจิรัฎฐ์ไว้ด้วยมือเปล่า ในการต่อสู้นี้ เป็นข้อห้าม ที่สุดอย่างไม่ต้องสงสัย

แต่ในวินาทีต่อมา ดวงตาของทุกคนก็เบิกกว้าง พวกเขาต่าง มองเห็นแสงสีดำที่พุ่งออกมาจากฝ่ามือของอุเอง ทาคิโนะ ดาบ เล่มที่ท่านพระจิรัฎฐ์ถืออยู่ กลับถูกเขารับดาบนี้ไว้ได้อย่าง กะทันหัน

ท่านพระจิรัฎฐ์มองไปที่อุเอง ทาคิโนะอย่างไม่เชื่อ เอ่ยปาก ว่า: “นี่เป็นไปไม่ได้ ทำไมฝ่ามือของแก ถึงได้แปลกขนาดนี้ ฉัน รู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองฟันเข้าไปในผ้าฝ้าย

อุเอสึงิ ทาคิโนะยิ้มให้เขาเล็กน้อย เอ่ยปากพูดว่า “ขยะอย่าง แก จะเข้าใจความลึกลับของแดนอย่างฉันได้อย่างไรต่อไป ฉันก็จะให้แกลิ้มลองหนึ่งดาบว่าไงล่ะ?”

ทันทีที่เสียงลดลง ทุกคนมองเห็นดาบเล่มนั้นของท่านพระจิรั ถูกอุเอง ทาคิโนะหัก และบนมืออีกข้างหนึ่งของเขา มีแสง คล้ายดาบปรากฏขึ้น ในพริบตาเดียวแทงทะลุเข้าไปในท้องของ ท่านพระจิรัฎฐ์