บทที่834 เขาคือชายเลว

“คง…..คงไม่ใช่ดูผิดหรอกนะ เขาบอกว่าตัวเองรักเดียวใจเดียว ตลอดไม่ใช่หรอ ตอนนั้นฉันอยู่กับเขาตั้งนาน ถึงขั้นนอนห้อง เดียวกันตั้งนาน เขาไม่ทำอะไรฉันเลย แล้วจะพาหญิงอื่นเปิด โรงแรมได้ไงกัน” ฝนสุดาพูดกับตัวเอง

ผู้ชาย พาผู้หญิงเข้าโรงแรม สามารถรู้ได้ว่าพวกเขามาทำ อะไรกัน

ดังนั้นฝนสุดาจึงสงสัยว่าคนที่ตัวเองเห็นเป็นรพีพงษ์หรือไม่

“แต่ใบหน้าเมื่อกี้ ต้องเป็นเขาแน่ๆ ฉันไม่มีทางจําผิด” ฝนสุดา ให้ความมั่นใจตัวเองอีกครั้ง หากชายเมื่อกี้เป็นรพีพงษ์จริงๆล่ะก็ ฝนสุดาพบว่าตัวเอง

ยอมรับเรื่องราวในครั้งนี้ไม่ได้

“แกไอ้ต่ำช้า ตอนนั้นแกบอกว่าแกมีอารีคนเดียวในใจไม่ใช่ หรอ ทำไมตอนนี้มาที่ประเทศเรา แล้วเปิดห้องกับหญิงอื่นอีก?”

“แกไอ้หลอกลวง ในเมื่อแกกล้าพาหญิงคนอื่นมา ทำไมตอน แรกไม่กล้ามีอะไรกับฉัน แกรังเกียจฉันหรอ?”

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ ฝนสุดาก็ร้องไห้ออกมา เรื่องการแต่งงานกับ ตระกูลอุเอสึงทำให้เธอกดดันอย่างหนัก และแล้วความศรัทธา สุดท้าย กลับพาหญิงคนอื่นเข้าโรงแรม ทำให้ใจเธอพังลงทันใด
“อือฮือฮือ แกไอ้เลว ฉันถูกบังคับแต่งงาน แกกลับพาหญิงเข้า โรงแรม แก โกหกได้โล่ห์ ฉันตาบอดจริงๆ ชอบคนเลวๆอย่างแก ได้ไงกัน”

ฝนสุดานั่งร้องบนพื้น

ผ่านไปไม่นาน เธอยืนขึ้นมาทันใด มองไปที่รพีพงษ์ที่กำลัง เดินเข้าไปในห้อง แล้วกล่าว “ไม่ได้ ฉันไม่มีทางปล่อยไอ้เลว ให้หญิงอื่น แม้มันจะเลว ฉันก็ต้องเอามันให้ได้!

ด้วยนิสัยของฝนสุดา ไม่มีทางยอมแพ้ง่ายๆแบบนี้อยู่แล้ว ใน เมื่อพระเจ้าให้เธอเจอรพีพงษ์ที่นี่ แสดงว่าพระเจ้าได้ให้โอกาส เธออีกครั้ง

เธอเงยหน้าเช็ดน้ำตาตัวเอง แล้วกล่าว “รพีพงษ์ ครั้งนี้ฉันจะ ปล้ำแก ดูว่าแกจะพูดว่าอะไรอีก!”

พูดจบ เธอก็เดินไปที่ห้องของรพีพงษ์และอุเอสึงิ ฮารุอย่าง

รวดเร็ว

ในห้อง รพีพงษ์เพิ่งนั่งรถบนโซฟา ในสมองเต็มไปด้วยความ คิดที่ว่าจะหาฝนสุดาเจอได้อย่างไร อุเอสึงิ ฮารยืนอยู่ข้างๆ ก็ยัง คงอยากถามว่ารพีพงษ์กับฝนสุดามีความสัมพันธ์กันอย่างไร

ในขณะที่อุเอสึงิ ฮารุกำลังรวบรวมความกล้า จะถามรพีพงษ์ นั้น

ประตูห้องได้ถูกถีบออก ฝนสุดาที่เกรี้ยวกราดได้พุ่งเข้ามา เห็นรพีพงษ์นั่งอยู่บนโซฟา และอุเอสึงิ ฮารุสาวงามที่อยู่ข้างๆแล้วนั้น ยิ่งโมโหเข้าไปอีก รพีพงษ์แล้ว

“แกหน้าคดใจซื่อ! แกบอกว่ารักเมียแกคนเดียวหนิ ทำไมตอนฉันอีก กลัวเมียหรือไง

ถ้าแกเป็นชายโฉดก็ช่าง ทำไมตอนแกอยู่กับฉัน ทําอะไรฉันเลย? แกรังเกียจฉันหรือไง? หรือฉันสวยเท่าสาว

ฝนสุดามองที่อุเอสึง พบว่าตัวเองกับอุเอสึง ต่างกันอยู่บ้าง จริงๆ รู้สึกอับอายขึ้นมา จากนั้นการพีพงษ์ในใจว่าเป็นจอมปลอม อย่างมากอีกด้วย

เอ๊ะทำไมรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้คุ้นก่อน?

รพีเขาคาดเดาอยู่เลยหลังจากที่ฝนสุดาหนีออกมาจากตระกูลฉารุ ฮิแล้วนั้น จะไปอยู่ไหน สุดท้ายนาทีถัดมาหญิงคนก็ปรากฏตัว ต่อหน้าเขาทันใด ทำให้คนคาดไม่ถึงจริงๆ

ฟังพูดฝนสุดาตะคอกตน รพีพงษ์พอเข้าใจแล้ว

เขาขึ้นจากโซฟา เดินไปยังด้านหน้าสุดา ยื่นมาไหล่ของเธอ ให้เธอลงโซฟา
“แก……แกจะทําอะไร? แกคงไม่ใช่เพราะจะถูกฉันปล้ำ แล้วจะ ฆ่าปิดปากฉันหรือกนะ?” ฝนสุดามองไปที่รพีพงษ์อย่าง เคร่งเครียด

“ผมอยากให้คุณ ใจเย็นๆหน่อย” รพีพงษ์กล่าว

“ฉันจะใจเย็นได้ไง ฉันพูดผิดหรือไง แกไอ้ชายโฉด!” ฝนสุดา ตะคอก

อุเอสึงิ ฮารุที่อยู่ข้างๆรู้สึกแปลกใจกับฝนสุดาที่จู่ๆ ก็ปรากฏ กายออกมา เธอรู้ว่าฝนสุดาหน้าตาเป็นอย่างไร ดังนั้นจึงรู้ว่า หญิงที่อยู่ตรงหน้าคือใคร

และดูจากการกระทำของฝนสุดาที่มีต่อรพีพงษ์ เหมือนกับ แฟนสาวกระทําต่อฝ่ายชายอย่างไรอย่างนั้น อุเอสึงิ ฮารุก็เกิด ความสงสัยขึ้นมาทันใด

คุณชื่อบอกว่าในใจมีแต่ภรรยากับลูกสาวไม่ใช่หรอ? ทำไม

คุณฝนสุดากลับปฏิบัติต่อเขาเหมือนแฟนเลยล่ะ?

หรือเหมือนอย่างที่คุณฝนสุดาได้กล่าวไว้ว่าคุณชาย เป็น……..ชายโฉดจริงๆ?

เห็นอุเอสึงิ ฮารุก็มองเขาอย่างมีคำถามเช่นกัน รพีพงษ์รู้สึก ปวดหัวขึ้นมา จึงให้อุเอสึงิ ฮารุนั่งลงบนโซฟาเช่นเดียวกัน

หญิงทั้งสองเกิดอาการที่เป็นปฏิปักษ์ต่อกันอย่างทันใด ราวกับเอาอีกฝั่งเป็นศัตรูหัวใจของตนไปแล้ว ดูภายนอกเหมือน สงบ แต่มองจากสายตา ได้สู้รบกันไปจนนับไม่ถ้วนแล้ว
“อธิบายก่อนเลยแล้วกัน ผมกับเธอ ไม่ได้มาที่นี่เพื่อมีอะไรกัน คุณเข้าใจผิดไปเอง ผมมีแค่ภรรยากับลูกเท่านั้นจริงๆ เรื่องนี้ไม่ ต้องสงสัยเลย” รพีพงษ์กล่าว

“ถ้าพวกแกไม่ได้มาทำอะไรกันแล้วทำไมนอนห้องเดียวกัน?

รพีพงษ์ หยุดโกหกได้แล้ว!” ฝนสุดาไม่เชื่อ

รพีพงษ์เส็ง ทำได้เพียงบอกเหตุผลที่เขาและอุเอสึงิ ฮารุต้อง อยู่ห้องเดียวกัน เพราะห้องชุดนี้มีสองห้องนอน เขากับอุเอสึงิ ฮา รไม่ได้นอนเตียงเดียวกันสักหน่อย

ฝนสุดาเพิ่งจะนึกตัวตนของอุเอสึงิ ฮารุออก เมื่อก่อนเธอเคย เห็นอุเอสึงิ ฮารุอยู่บ้าง และรู้เกี่ยวกับอุเอสึงิ ฮารุ แต่ยังไงเธอก ไม่คาดคิด ว่ารพีพงษ์จะอยู่กับคุณหนูของตระกูลอุเอสึงได้

“รพีพงษ์ คุณคงไม่ใช่เป็นคนของตระกูลอุเอสึงจัดมาให้จับฉัน หรอกนะ?” ฝนสุดาจ้องรพีพงษ์อย่างสงสัย

รพีพงษ์บอกเหตุผลที่ตนต้องมาประเทศญี่ปุ่น แล้วบอกเธอถึง เรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างเขาและอุเอสึงิ ฮารุให้ฟัง และบอกเธอถึง เหตุผลที่แท้จริงว่าทำไมตระกูลอุเอสึงต้องเอาเธอเป็นนางบำเรอ

ฝนสุดายิ่งฟังยิ่งประหลาดใจ ไม่คาดคิดว่าการแต่งงานของ ตน จะซับซ้อนซ่อนเงื่อนขนาดนี้

“ถ้า….ถ้าแบบนี้ ที่พวกคุณทั้งสองอยู่ที่นี่ ก็เพราะช่วยฉัน ไม่ใช่มาลักลอบสมสู่กัน?”