บทที่833 การพบเจอ

อุเอสึงิ ฮารุเห็นปฏิกิริยาของรพีพงษ์ ก็เกิดสงสัยขึ้นมา ด้วย

สัญชาตญาณของผู้หญิง บอกเธอว่าฝนสุดาชื่อนี้ มีความหมายที่ พิเศษตอรพีพงษ์

“คุณชาย คุณรู้จักคุณหนูของตระกูลฮารุฮิหรอ?” อุเอสึงิ ฮารุถาม

รพีพงษ์พยักหน้า แล้วพึมพำว่า “เพื่อนเก่าหนะ”

ตอนที่อยู่บนเครื่องบิน รพีพงษ์ได้คิดไว้แล้วว่าจะได้เจอฝน สุดาที่นี่หรือไม่ แล้วถ้าเจอฝนสุดาแล้วนั้น ตนจะทำอย่างไรดี

ตามความคิดของรพีพงษ์ ถ้าไม่เจอ ถือเป็นสิ่งที่ดีที่สุด แม้ หญิงสาวคนนี้จะเป็นผู้มีพระคุณ พาตนกลับมาจากความตาย และในระยะเวลาอันยาวนาน ยอมละทิ้งความเป็นคุณหนู มาดูแล เขาอย่างเต็มใจตั้งนาน แต่รพีพงษ์ยังคิดไม่ตกว่าจะจัดการกับ ความสัมพันธ์ขอบฝนสุดาครั้งนี้อย่างไร

เขากลัวว่าหลังจากที่ฝนสุดาเห็นตัวเองแล้ว จะไม่ยอมปล่อย เขาไปอีก ต้องเผชิญหน้ากับผู้มีพระคุณ รพีพงษ์ทำอะไรเธอไม่ได้

ดังนั้นครั้งนี้รพีพงษ์ตัดสินใจที่จะไม่ปฏิสัมพันธ์ใดๆกับฝนสุดา เขาวางแผนว่าเมื่อจัดการเรื่องของตระกูลอุเอสึงเสร็จ ได้หยก โยงจิตมา จะรีบออกจากญี่ปุ่น โดยเร็ว

แต่ทว่าสิ่งที่เขาไม่คาดคิดก็คือ ฝนสุดา ได้เข้าไปเกี่ยวข้องกับตระกูลอุเอสึงิด้วย

ตอนนี้รพีพงษ์ได้รู้ตัวตนที่แท้จริงของตระกูลอุเองแล้ว หลัง จากที่อุเอสึงิ ฮารุได้พูดถึงเรื่องที่นายใหญ่ของตระกูลอุเอสึง แต่งงานกับฝนสุดา ด้วยเหตุผลที่ว่าต้องการเลื่อนขั้นและดองกัน จากการเล่นของของตระกูลอุเอสึงินั้น สําหรับฝนสุดาแล้ว เหมือนตายเลยก็ว่าได้

แม้รพีพงษ์ไม่อยากสร้างสัมพันธไมตรีใดๆกับฝนสุดาอีก แต่ ตอนนี้รู้แล้วว่าฝนสุดากำลังตกอยู่ในอันตราย แล้วรพีพงษ์จะ มองข้ามได้ยังไง

ผู้หญิงคนนี้ เป็นผู้มีพระคุณ แม้จะไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ เขาก็ ไม่ลังเลที่จะช่วยฝนสุดา ยิ่งไปกว่านั้นเรื่องนี้ก็เกี่ยวข้องกับเขา

หลังจากที่สูดหายใจเข้าลึกๆแล้ว รพีพงษ์ก็เงยหน้ามองฮัตโต ริ ทาคุยะ แล้วถาม “ตอนนี้ตระกูลฮารุฮิเป็นไง?”

ตามข่าวที่พวกเราได้มา คุณหนูคนนี้ของตระกูลฮารุฮิไม่ อยากแต่งงานกับนายใหญ่ตระกูลอุเอสึงิ ด้วยเหตุนี้เองเธอจึงมี ความขัดแย้งกับนายใหญ่ของตระกูลอุเอสึงอีกด้วย ตอนนี้คุณ หนูคนนี้ของตระกูลฮารุฮิถูกกักบริเวณในคฤหาสน์ของตระกูลฮา อุฮิ” ฮัตโตริ ทาคุยะตอบกลับ

รพีพงษ์พยักหน้า เดาว่าพ่อแม่ของฝนสุดาไม่รู้ว่าคนของ ตระกูลอุเองกำลังเล่นไสยศาสตร์ จึงให้แต่งงานกัน เรื่องเกี่ยว กับตระกูลใหญ่ รพีพงษ์รู้เป็นอย่างดี

“เอาที่อยู่ของคฤหาสน์ตระกูลฮารุฮิให้ผม ผมจะไปที่นั่น” รพีพงษ์กล่าว

ไม่ว่ายังไง รพีพงษ์ต้องดูแลความปลอดภัยของฝนสุด ก่อน วิธีที่ดีที่สุด ก็คือ ให้เธออยู่ข้างๆหาย ถ้าคนของตระกูลฮารุฮิไม่ เปิดทางให้ล่ะก็ รพีพงษ์จะแย่งฝนสุดามา

อุเอสึงิ ฮารุที่อยู่ข้างๆ กำลังมองไปที่รพีพงษ์อย่างไม่ลังเล เดา ออกว่าระหว่างรพีพงษ์และฝนสุดา จะต้องมีอะไรแน่ๆ มิเช่นนั้น รพีพงษ์ไม่มีทางตัดสินใจเร็วขนาดนี้

ไม่รู้ทำไม เมื่อเห็นรพีพงษ์ทำเพื่อคุณหนูตระกูลฮารุฮิแบบนี้ ก็ รู้สึกอิจฉา และเจ็บปวดขึ้นมา

ฮัตโตริ ทาคุยะหยิบมือถือขึ้นมาเพื่อจะส่งที่อยู่ของตระกูลฮารุ ให้รพีพงษ์ ในขณะเดียวกันนี้เอง เขาได้รับข้อความฉบับหนึ่ง “เพิ่งได้รับข้อความ คุณหนูของตระกูลฮารุฮิได้หนีออกจาก คฤหาสน์แล้ว ตอนนี้ตระกูลฮารุฮิกำลังหาตัวเธออยู่ ตอนนี้ยัง

ไม่มีใครรู้ว่าคุณหนูตระกูลฮารุฮิอยู่ไหน” ฮัตโตริ ทาคุยะกำลัง

มองไปที่รพีพงษ์แล้วกล่าว

ไม่รู้ทำไม หลังจากที่ได้ยินข่าวนี้แล้ว รพีพงษ์รู้สึกอยากหัวเราะ ออกมา เพราะนี่ เป็นสไตล์ของฝนสุดา

“ใช้ทุกวิถีทางตามหาฝนสุดา ได้ข่าวแล้วบอกผมอย่างเร็ว รพีพงษ์พูดกับฮัตโตริ ทาคุยะ

ฮัตโตริ ทาคุยะพยักหน้า แล้วกล่าว “ครับ!” จากนั้นก็ถามเรื่องอื่นกับฮัตโตริ ทาคุยะแล้วนั้น รพีพงษ์และอุเอง ฮารุก็ออกจากร้านกาแฟ ตอนนี้ฝนสุดเหนีออกมาจาก คฤหาสน์ตระกูลฮารุฮิแล้ว เขาก็ทำได้เพียงรอข่าวจากฮัตโตริ ทา คุยะเท่านั้น

เมืองใหญ่อย่างเมืองโตเกียว และเขาเป็นคนต่างถิ่นที่ไม่คุ้น

เคยกับสถานที่ อยากหาฝนสุดา ให้เจอเป็นเรื่องที่ยาก

เรื่องที่จะไปเผชิญหน้ากับตระกูลอุเอสึงิ รพีพงษ์คิดว่าอุเอง ฮารพูดมีเหตุผล ตอนนี้ถ้าไปตระกูลอุเอง ก็เหมือนกับแหวก หญ้าให้ตื่น เมื่อคนของตระกูลอุเอสึงเตรียมตั้งรับไว้ รพีพงษ์จะ หานายใหญ่ของตระกูลอุเองให้เจอก็ยากแล้ว

ถ้านายใหญ่ตระกูลอุเอสึงซ่อนตัว เสร็จสิ้นพิธีเลื่อนขั้นแล้ว ค่อยปรากฏตัว สําหรับรพีพงษ์แล้วถือเป็นปัญหาใหญ่มาก

ตอนนี้รู้วันแล้วเวลาพิธีเลื่อนขั้นของนายใหญ่ตระกูลอุเอสึง แล้ว จัดขึ้นในวันแต่งงาน วันที่ดีที่สุดที่รพีพงษ์จะลงมือได้ ก็คือ วันนั้น

ตระกูลอุเอสึงไม่รู้จักรพีพงษ์ รอให้นายใหญ่ตระกูลอุเอสึงิ เตรียมการให้พร้อม ถึงพิธีการเลื่อนขั้น รพีพงษ์ปรากฏตัว จึงจะ ให้ผลดีที่สุด

ดังนั้นภารกิจต่อไปของรพีพงษ์ ก็หาฝนสุดาให้พบก่อน จาก นั้นค่อยจัดการแผนการขั้นต่อไป

ทั้งสองเดินกลับไปที่โรงแรมซากุระ อุเอสึงิ ฮารมีท่าทีลังเล เธออยากรู้มากว่ารพีพงษ์กับฝนสุดามีความสัมพันธ์แบบไหน แต่ ก็รู้สึกว่าตัวเองไม่ควรถามคำถามแบบนี้
ทําได้เพียงกลั้นตลอดกลับ

นาน ถึงโรงแรมซากุระ สองเดินที่บันได ที่ ห้อง

ในขณะสุดาเพิ่งกลับจากซื้อของด้านนอก เธอเดิน เข้าไปห้องโรงแรม หลังจากที่มองรอบอย่างก็รีบวิ่งไปบันได

เพราะเธอวีไอพีของโรงแรมซากุระ ดังนั้นเข้าพักก็ นอนห้องที่พิเศษที่สุด

ชายหญิงหนึ่งเดินหน้าและสายตามองยังแผ่น หลังของชายแล้วฝนสุดาต้องชะงัก

เธอมองอย่างละเอียด คิดตัวเองกำลังตกในจินตนาการ แต่คนที่อยู่ด้านหน้าเสมือนจริงมาก ยังไงก็เหมือนฝนสุดา

น่าจะคล้ายเท่านั้น คนนั้นจะปรากฏตัวอยู่ตรงได้ไงกัน ฝนสุดา อย่าบ้าเลยฝนสุดาปลอบใจตัวเอง

ตอนพงษ์เดินประตูหน้าห้อง หันหน้าไปเปิดประตู ตอนฝนเห็นใบหน้านั้น กับ

“เป็น…….เป็นจริงด้วย?”
ฝนสุดา ใจเต้นเร็วขึ้น เลือดสูบฉีด อกแน่นขึ้น

ยังไงเธอก็ไม่คาดคิด ว่าตนเองจะเจอรพีพงษ์ที่นี่ ชายที่เธอ คิดถึงทุกคืนวัน ได้ปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าเธอ

แต่……..ไมเขาพาผู้หญิงเข้าห้องล่ะ?