บทที่810 คุณถอดเสื้อผ้าทำไมหรอ

“นายใหญ่พูดว่าการที่ครั้งนี้มาสำนักเทพยาเซียนเพื่อเอาวัตถุดิบ ยานั้นสำคัญกับตระกูลอุเองมาก ห้ามเกิดข้อผิดพลาดใดๆ แต่ ผู้อาวุโสของสำนักเทพยาเซียนที่จะทำการแลกเปลี่ยนกับพวก เรานั้นเป็นคนลามก เขารู้ถึงตัวตนของฉัน ดังนั้นตอนที่ต่อรองกัน ผู้อาวุโสนั้นเน้นย้ำให้ฉันตามมาด้วย ทำตามคำขอร้องของเขา เพียงแค่ฉันทำให้เขาพอใจ เขาจึงจะให้วัตถุดิบยาเหล่านั้นมา

อุเอสึงิ ฮารุ เซ็ง

“ตอนแรกฉันคิดว่านายใหญ่ไม่มีทางตกลงเงื่อนไขนี้ แต่เขา ไม่คิดเลยเสียด้วยซ้ำแล้วก็ตอบตกลงไป เมื่อกี้หลังจากที่ดูใบ รายการแล้ว ฉันเพิ่งจะเข้าใจว่าทำไมนายใหญ่ถึงตอบตกลงง่าย ขนาดนี้ ที่แท้สิ่งที่พวกเขาจะแลกเปลี่ยนกัน ก็คือของพวกนี้

เมื่อได้ยินคำพูดของอุเอสึงิ ฮารุ รพีพงษ์ก็ขมวดคิ้ว แล้วกล่าว “คุณเป็นคนของอุเอสึงิ พวกเขาจะยอมสละคุณเพื่อของพวกนี้

อุเอสึงิ ฮารุสิ้นหวัง แล้วกล่าว “แม้ฉันจะนามสกุลอุเอง แต่ ฉันก็เป็นแค่คนใช้ของตระกูลอุเอสึงเท่านั้น พวกเขาให้ฉันทำ อะไร ฉันก็ต้องทำ ที่ฉันมีชีวิตอยู่ได้ ก็เพราะบุญคุณของตระกูลอุ เอสึงิ ดังนั้นคำสั่งของพวกเขา ฉันไม่ทำไม่ได้

และ แม่ของฉันก็อยู่ในมือของพวกเขา ถ้าฉันไม่ฟังคำสั่งของ พวกเขา ชีวิตของแม่ฉันก็อยู่ในอันตราย ฉันไม่มีทางดูแม่เป็น อันตรายได้”
จากนั้นอุเอสึงิ ฮารุก็เล่าสิ่งที่ตนได้เผชิญมาให้กับรพีพงษ์ฟัง

ที่แท้อุเอสึงิ ฮารุเป็นเพียงลูกสาวของนายใหญ่และคนใช้คน หนึ่งของตระกูลอุเอสึง ภรรยาของนายใหญ่ตระกูลอุเอสึงิเป็น หญิงแกร่ง ไม่มีทางรับได้ที่สามีของตัวเองไปมีลูกกับคนอื่น ดัง นั้นตอนที่คนใช้คลอดอุเอสึงิ ฮารุ พวกเธอทั้งสองต้องตาย

แต่ต่อมาถูกคนใช้เก่าแก่ของตระกูลอุเอสึงขวางไว้ คนใช้เก่า แก่นั้นคิดว่าพวกเธอทั้งสองมีชีวิตอยู่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีคุณค่า ใน ฐานะที่เป็นตระกูลอันดับต้นๆ ของประเทศญี่ปุ่น บางครั้งก็ต้อง แต่งงานกับตระกูลอื่นเพื่อผลประโยชน์

ภรรยาของนายใหญ่ตระกูลอุเอสึงไม่อยากให้ลูกของตัวเอง เป็นเครื่องมือในการแต่งงาน มีอุเอสึงิ ฮารุไว้ ก็เผื่อเกิด เหตุการณ์แบบนี้ขึ้น

เพราะนายใหญาของอุเองเลี้ยงอุเอสึงิ ฮารุไว้ ก็เหมือนกับ เลี้ยงหมา

ดังนั้นสองแม่ลูกก็ได้มีชีวิตอยู่ต่อไป

แล้วอุเอสึงิ ฮารุก็เริ่มใช้ชีวิตอย่างทรมาน ที่นายใหญ่ปล่อย เธอให้มีชีวิต ก็เพราะเธอมีประโยชน์ในบางเวลา เธอเหมือน เครื่องมือ ที่ไหนต้องการ ก็ใช้ที่นั่น

เพื่อให้เครื่องมือนี้มีประสิทธิภาพมากขึ้น ตระกูลอุเอสึงเริ่ม เลี้ยงดูเธอ ให้เธอฝึกฝนอย่างเข้มงวด บวกกับภรรยาของนาย ใหญ่ตระกูลอุเองเห็นเธอแล้วไม่เข้าตา ก็มักจะให้คนที่ฝึกฝน เธอด่าทอเธอ ถึงขั้นเพิ่มเนื้อหาในการฝึกฝนเข้าไปอีก มีหลายครั้ง ที่อุเอสึงิ ฮารุเกือบตายในระหว่างการฝึกฝน

แต่โชคดีที่ อุเอสิริ ฮารุทนมาได้ แล้วไปเป็นเนยจึงขั้นกลางที่ อายุน้อยที่สุดของตระกูลอุเอสึง

ตอนแรกเธอคิดว่าจะได้ใช้สิ่งที่เรียนมา เพื่อทำประโยชน์ให้ กับตระกูลอุเองบ้าง แต่กลับคิดไม่ถึงว่าภารกิจแรก ก็คือไป สำนักเทพยาเซียน ใช้ร่างกายตัวเองแลกเปลี่ยนกับความ ชอบพอของผู้อาวุโสของสำนักเทพยาเซียน

แม่ยังอยู่ในมือของตระกูลอุเอง เธอก็ทำได้เพียงทำตามคำ สั่งเท่านั้น

แม่ เป็นความหวังเดียวบนโลกนี้ของอุเอสึงิ ฮารุ ความรู้ ความ อ่อนโยน แม่ของเธอเป็นผู้สอนทั้งหมด ดังนั้นแม้ต้องแลกด้วย ชีวิต เธอก็ไม่อยากให้แม่ของตัวเองต้องตกทุกข์ได้ยากเพราะเธอ

เมื่อฟังอุเอสึงิ ฮารพูดจบ รพีพงษ์ก็รู้สึกสงสาร แต่ก็เท่านั้น

รพีพงษ์ไม่รู้ว่าสิ่งที่อุเอสึงิ ฮารพูดนั้นจริงเท็จแค่ไหน แม้เธอจะ พูดให้ซาบซึ้งขนาดไหน ก็ดูไม่ออกว่ากำลังตกหกอยู่ รพีพงษ์ ต้องเตรียมตัวเตรียมใจไว้

เขาไม่ได้ฆ่าอุเอสึงิ ฮารุ เพราะตอนที่ไปสำนักเทพยาเซียนต้อง ให้เธอร่วมมือด้วย

และอุเอสึงิ ฮารุจำต้องรู้เกี่ยวกับตระกูลอุเอสึงมากมาย แน่นอน ถ้าฆ่าเธอล่ะก็ รพีพงษ์ก็จะพลาดโอกาสไปเลย

“ผมไม่คิดมาก่อนว่าตระกูลอุเอสึงจะทำการแลกเปลี่ยนด้วยชีวิตคนแบบนี้ แล้วก็ไม่เคยรู้มาก่อนว่าคนของตระกูลอุเอสึงจะ เล่นไสยศาสตร์แบบนี้ ถ้าคุณไม่เชื่อฉัน คุณก็ฆ่าฉันให้ตายเสีย ตอนนี้เลย ฉันไม่มีทางโกรธแค้นใดๆ” อุเอสึงิ ฮารุกล่าว

รพีพงษ์ยิ้ม กล่าว “ผมเชื่อที่คุณพูด ผมจะไว้ชีวิตคุณ แต่คุณ ต้องฟังผม ถ้าคุณคิดจะทำอะไร ผมจะเอาชีวิตคุณด้วยเร็ว คุณน่า จะรู้ดีถึงฝีมือของผมนะ

“และถ้าคุณทำดี ต่อไปผมก็จะมั่นใจได้ว่าสิ่งที่คุณพูดมาเป็น ความจริง ผมอาจคิดที่จะช่วยแม่ของคุณออกจากตระกูลอุเอง ได้ คิดว่าไง?”

อุเอสึงิ ฮารุมองรพีพงษ์อยู่ไม่นาน ก็ตาเป็นประกาย สักพัก เธอก็พยักหน้า กล่าว “ได้ ฉันฟังคุณ”

พูดจบ เธอก็ถอดเสื้อผ้าของตัวเองออก

รพีพงษ์เห็นดังนั้น ก็แปลกใจ ถาม “คุณถอดเสื้อผ้าทำไม?”

อุเอสึงิ ฮารุมองไปที่รพีพงษ์ กล่าว “ชีวิตของฉันอยู่ในมือของ คุณชาย ฉันรู้ว่าแม้ฉันจะพูดแบบนี้มันค่อนข้างเข้าข้างตัวเอง แต่ ตั้งแต่เล็กจนโต ผู้ชายที่เห็นฉันล้วนอยากทำเรื่องนั้นกับฉัน ถ้า ไม่ใช่เพราะฉันมีแบ็คเป็นตระกูลอุเอสึงิ เกรงว่าฉันคงจะถูกขาย ไปตามผับบาร์แล้ว ตอนนี้ฉันจะฟังคุณชายทุกอย่าง สิ่งแรกที่จะ ทำคือ ทำให้คุณชายผ่อนคลาย

หลังจากที่รพีพงษ์ได้ยินแล้วนั้น ก็ไม่เข้าใจว่าอุเอสึงิ ฮารุเป็น ดนแบบนี้หรือผู้หญิงประเทศญี่ปุ่นเป็นแบบนี้ทุกคน
“ขอโทษนะ แม้คุณจะสวย แต่ผมไม่ชอบคุณ ผมมีเมียแล้ว แล้วยังมีลูกสาวที่น่ารักอีกด้วย รพีพงษ์กล่าว

อุเอสึงิ ฮารุซะงัก ผู้ชายที่เธอพบเจอมา มีครึ่งหนึ่ง ที่มีลูกมีเมย แล้ว ดังนั้นเธอจึงมองว่า ต้องไม่ต่อต้านเรื่องนี้จึงจะถูก “คุณชายวางใจได้ ฉันจะปริปากเงียบ ไม่มีทางให้ลูกและเมีย

ของคุณรู้เรื่องนี้เป็นอันขาด” อุเอสึงิ ฮารพูดจบ ก็ถอดชุดต่อ

รพีพงษ์เซ็ง ชักตาไปที่อุเรง ฮารุ กล่าว “ถ้าคุณยังทำแบบนี้ อย่าหาว่าผมไม่เตือนนะ”

อุเอสึงิ ฮารุรับรู้ได้ถึงอารมร์ของรพีพงษ์ รู้ว่าเขาไม่ได้ล้อเล่น จึงได้หยุดถอดเสื้อ

“ยืนขึ้นเตรียมพร้อม อีกไม่กี่ยอดเขา ก็จะถึงสำนักเทพยา เซียนแล้ว ถึงตอนนั้นต้องการการร่วมมือจากคุณ ผมอยากรู้ว่า ในสำนักเทพยาเซียนมีเทพเซียนยังไง ถึงได้ทำเรื่องที่น่าโมโหได้ ขนาด ”

พูดจบ รพีพงษ์ก็เดินไปด้านหน้าของอุเอสึงิ ฮารุ หยิบไฟแช็ค ขึ้นมา แล้วจุดไฟเผาชุดเขา

อุเอสึงิ ฮารมองแผ่นหลังของรพีพงษ์ นัยน์ตา ไม่เคยเป็น ประกายแบบนี้มาก่อน