บทที่799 พ่อบ้านมืออาชีพ

อาจารย์เห็นปฏิกิริยาของรพีพงษ์ จึงยิ้มพลางถามว่า “ทำไม แก รู้จักกลุ่มสิงโตหรอ?”

รพีพงษ์พยักหน้า แล้วเล่าเรื่องที่ตัวเองรู้เกี่ยวกับกลุ่มสิงโตให้

ฟัง และบอกถึงมีคนของกลุ่มสิงโตอยากให้ตนเข้าร่วมกลุ่มด้วย

หลังจากที่อาจารย์ได้ยินแล้วนั้น ยิ้มพลางกล่าว “ดูๆไปการไป หาหยก โยงจิตที่กลุ่มสิงโตจะยากกว่าที่ฉันคิดไว้เยอะเสียอีก ใน เมื่อพวกเขาอยากให้แกเข้าร่วม รอให้แกติดต่อกลุ่มสิงโตได้ ก่อน อยากหาหยกโยงจิตให้เจอ ก็ไม่ยากอะไรแล้ว

“แต่พ่อของผมได้ไว้แล้วว่าอย่าหาเรื่องคนของกลุ่มสิงโต ไม่ทราบว่าอาจารย์รู้เกี่ยวกับกลุ่มสิงโตมากน้อยแค่ไหน?” รพี พงษ์กล่าว

อาจารย์มีท่าทางตรึกตรอง กล่าว “พ่อของแกบอกแกว่าอย่า ไปหาเรื่องคนของกลุ่มสิงโต อาจเพราะรู้ความร้ายกาจของกลุ่ม สิงโต กลัวว่าแกจะทำเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องเข้า ไม่ใช่เป็นเพราะกลุ่ม สิงโตมีปัญหาอะไร”

“ตามที่ผมเข้าใจ ทั้งประเทศจีนพูดได้ว่ากลุ่มสิงโต เป็นกลุ่มที่ ระดับต้นๆของโลก เทียบกับตระกูลใหญ่เหล่านั้นแล้ว บริสุทธิ์ กว่ามาก รักษาศิลปะการต่อสู้ตลอดมา ปรมาจารย์เน่ยจิ้ง ก็อยู่ ในกลุ่มของกลุ่มสิงโต”
ได้ยินคําพูด ของอาจารย์ รพีพงษ์ก็ขมวดคิ้ว ไม่คาดคิดว่าปร มาจารย์เน่ยจิ้งจะเป็นของกลุ่มสิงโต

ถ้าดูตามนี้ ความสามารถของกลุ่มสิงโต ก็ไม่มีอะไรต้องสงสัย อีกต่อไป เพราะผู้ที่ยอมที่ตะปกป้องศิลปะการต่อสู้ไว้นั้น ไม่มี ความคิดชั่วร้ายแน่นอน

ถ้าเป็นแบบนี้จริงๆ ที่พ่อเตือนเขาไว้ในตอนนั้น หรืออาจจะ เป็นเพราะความสามารถของกลุ่มสิงโตเก่งกาจจริงๆ จึงกลัวเขา จะไปมีปัญหากับคนของกลุ่มสิงโต โดยไม่ตั้งใจ

“นอกจากกลุ่มสิงโตจะรักษาศิลปะการต่อสู้แล้ว ยังมีข้อมูล เกี่ยวกับโลกนี้อีกมากมายที่แกไม่เคยรู้มาก่อน สิ่งที่แกเข้าใจ เกี่ยวกับโลกนี้หยุดไว้เพียงแค่เปลือกนอนเท่านั้น ถ้าแกมีโอกาส การได้เข้าร่วมกลุ่มสิงโตก็ถือเป็นเรื่องที่ไม่แย่นะ อย่างมากแก ก็ได้เข้าใจเกี่ยวกับใบนี้มากขึ้นไปอีก” อาจารย์พูดต่อ

รพีพงษ์พยักหน้า รู้แล้วว่าก่อนหน้านี้ตัวเองได้ระวังกลุ่มสิงโต

ไว้อยู่บ้างจริงๆ

แล้วหลังจากที่ได้เห็นอาจารย์แสดงพลังออกมาแล้วนั้น รพี พงษ์รู้สึกได้ว่าตัวเองยังรู้จักกับโลกนี้น้อยไป ถ้ามีโอกาสล่ะก็ เขาก็อยากจะรู้ความลับของโลกนี้ให้มากขึ้นไปอีก

เสียดายเขาไม่รู้ว่าคนของกลุ่มสิงโตอยู่ที่ไหน ทำได้เพียงรอ

คนของกลุ่มสิงโตมาหาเขาในครั้งต่อไปแล้วค่อยถาม

“สิ่งที่ควรพูดก็พูดใกล้จะหมดแล้ว ฉันมีเวลามากสุดก็สามปี หากภายในสามปี รวบรวมหยกโยงจิตไม่ครบ ฉันทำได้เพียงเผชิญกับภัยพิบัตินั้นแล้ว” อาจารย์กล่าวอย่างหมดอาลัยตาย อยาก

“อาจารย์ สบายใจได้ ผมจะต้องทำทุกวิถีทางเพื่อเอาหยกโยง จิตที่เหลือมาให้อาจารย์ให้ได้” รพีพงษ์กล่าวอย่างหนักแน่น

อาจารย์พยักหน้า จากนั้นก็หยิบหยกที่อยู่ในมือยื่นให้รพีพงษ์ กล่าว “หยก โยงจิตนี้แกเอาไว้ พกติดตัวไว้ก่อน มีประโยชน์ต่อ จิตใจ เพิ่มความเร็วของปฏิกิริยาโต้ตอบและความคิด เป็นสิ่งที่ หาได้ยาก”

รพีพงษ์ไม่ปฏิเสธ ยื่นมือไปรับหยก โยงจิตนั้น เพราะเขาต้อง ค้นหาหยก โยงจิต ต้องรู้ว่าหยกโยงจิตมีลักษณะเป็นอย่างไร มี ตัวอย่างอยู่กับตัวก็จะสะดวกขึ้นมานิดนึง

หลังจากที่อาจารย์ได้บอกกล่าวต่อรพีพงษ์หมดแล้ว ก็ได้อยู่ที่ ตระกูลลัดดาวัลย์ต่ออีกสองวัน และได้ส่งให้ปวัดปวิชพี่น้องทั้ง สองอยู่ในตระกูลลัดดาวัลย์ต่อในช่วงนี้ ฟังคำสั่งรพีพงษ์

แฝดทั้งสองคนเรียนศิลปะการต่อสู้กับอาจารย์ ไม่เคยได้ผ่าน โลกมาก่อน ดังนั้นจึงดีใจที่ได้อยู่ที่ตระกูลลัดดาวัลย์ต่อไป

สิ่งสำคัญที่สุดตระกูลลัดดาวัลย์เป็นตระกูลอันดับหนึ่งของเกีย วโต มีเงินมีอำนาจ ช่วงหลายวันมานี้ทั้งคู่อยู่ที่คฤหาสน์ตระกูล ลัดดาวัลย์อย่างค่อนข้างสบาย ตอนนี้ถึงแม้รพีพงษ์จะไล่พวกเขา ทั้งคู่ไป พวกเขาทั้งสองก็ไม่อยากไปแล้ว

สองวันให้หลัง อาจารย์จะต้องไปเตรียมตัวสำหรับภัยพิบัติอีก สามปีข้างหน้า ดังนั้นจึงเดินทางออกจากเกียวโต แล้วได้ทิ้งเบอร์ติดต่อไว้ เขาเจอหยกโยงแล้ว ติดต่อไป

หลังหาหยก ให้กับอารียาฟัง

อารียาได้ยินค่อนข้างไม่สบายใจ เพราะพีพงษ์กลับนาน ก็ไปอีกแล้ว เธอรู้สึกอาลัยอาวรณ์อยู่มาก

ขืนเป็นแบบต่อไป ขวัญนลินเกือบจะไม่แล้วพ่อตัวเอง

เป็นใคร

รพีพงษ์ก็ตัวเองอารียาขวัญนลิ้นสอง บุญคุณอาจารย์ล้นฟ้า เขาสามารถมองอาจารย์เจอกับภัยพิบัติโดยไม่สนใจใยใด

ชีวิตความหวังแบบทำได้เพียงรอให้นานกว่านี้หน่อยถึงจะเป็นจริง ได้

เพื่อเป็นการชดเชยอารียาสองแม่กับพวกเขาหนึ่งเดือนเต็มๆ จากนั้นค่อยตามหยกโยงจิต

สำคัญอารมณ์แค่วูบ ทางขัดขวางไม่ให้รพีพงษ์ไปเรื่อง ของตัวเองได้ ดังนั้นไม่นานยกโทษให้รพีพงษ์

เพื่อให้รพีพงษ์ได้รับรู้ความรู้สึกเป็นนลินการกระทำทุกอย่างที่เกี่ยวกับขวัญนลิน รพีพงษ์เป็นคนจัดการทั้งหมด

รพีพงษ์จะต้องเป็นพ่อบ้านเต็มตัวในช่วงหนึ่งเดือนนี้ มิเช่นนั้น อารียาจะไม่อนุญาตให้รพีพงษ์ออกไป

รพีพงษ์ตอบรับ รู้สึกว่าสิ่งที่อารียาขอนั้นก็ไม่ได้เป็นเรื่องที่ยาก อะไร ก็แค่ดูแลลูกป้ะ เรียนรู้สักหน่อยก็ได้แล้ว

แต่ตอนที่รพีพงษ์ต้องเผชิญกับการเปลี่ยนผ้าอ้อมของขวัญ นลิน ถูกขวัญนลินเยี่ยวใส่ทั้งตัว ถูกขวัญนลินทำให้เป็นทุกข์ทั้ง คืนจนนอนไม่หลับ เขาจึงได้รับรู้ถึงความยากลำบากในการเลี้ยง ลูก

ความยากในการเลี้ยงเด็กเนยจิ้งชั้นกลาง ก็ยากพอๆกับการ จะเป็นแดนดั่งเทพ เมื่อรับรู้ถึงความยากลำบากตรงนี้แล้ว รพีพงษ์จึงจะรับรู้ได้ถึง

สิ่งที่อารียาทําเพื่อครอบครัว ว่าไม่ต่างจากเขาเลย

หลังจากที่เอาลูกให้รพีพงษ์แล้วนั้น อารียารู้สึกเบาขึ้นเยอะ จึง ฉวยโอกาสนี้ เดินซื้อของทุกวัน วิ่งออกกำลังกาย มาส์กหน้า เริ่ม ใช้ชีวิตผ่อนคลาย

ในขณะที่รพีพงษ์กำลังวุ่นอยู่กับการที่ขวัญนลินไม่กินข้าวอยู่ นั้น อีกฝั่งหนึ่งของอาคารที่ห่างออกไปไม่ไกลจากคฤหาสน์หลัง ใหญ่ของตระกูลลัดดาวัลย์

ในห้องที่พื้นที่ไม่ใหญ่นัก ชายสวมชุดยาวสีดำยืนอยู่ด้านหน้า หน้าต่าง กำลังมองไปที่คฤหาสน์ใหญ่ตระกูลลัดดาวัลย์ที่อยู่ไม่ไกล

สักพัก ชายชุดดำ ได้ส่งเสียงออกมาว่า “รพีพงษ์ ช่วงนี้แกไม่ เลวเลยนะ เลี้ยงลูกมีความสุขขนาดนี้

“เสียดายเวลาของฉันไม่พอแล้ว คนของญี่ปุ่นกำลังจะมาถึง เกียวโต ฉันจะต้องจัดการแก ให้ได้ในช่วงเวลานี้

“ฉันรู้ดีถึงช่วงเวลาที่ที่เมียแกออกจากบ้านในช่วงนี้แล้ว ฉาย โอกาสใช้ชีวิตช่วงที่มีความสุขนี้ไว้ให้ดีๆ เพราะอีกไม่นานแกจะ ตายด้วยน้ำมือของฉัน!